Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Doorheen de dagen
Ervaringen besproken
27-04-2018
ZONDAG 29 APRIL
5de PAASZONDAG B – 29 APRIL 2018 ‘WIE MET MIJ VERBONDEN BLIJFT’
‘Laten we met elkaar verbonden blijven, jullie en ik,’ en ‘Alleen wie met Mij verbonden blijft – zoals Ik met hem – draagt rijkelijk vrucht’. Zo spreekt Jezus vandaag tot ons in het evangelie. Met Hem verbonden blijven, zoals de ranken met de wijnstok, en zijn woorden blijvend in ons laten wonen, daar gaat het om. Het volstaat niet om Zijn boodschap even te beluisteren, ’s zondags in de kerk, en er dan – de duur van een ademtocht – ontroerd door te worden. Het komt erop aan om de woorden van Hem, die het Woord is, diep te laten doordringen, wortel te laten schieten in ons hart en ze als het ware tot onze innigste, diepste en nieuwe natuur te laten openbloeien: onszelf laten kneden naar en door de woorden van het Woord. Zo worden we ten volle zijn leerlingen en mogen we de vreugde smaken van de Blijde Boodschap, een leven – nu reeds – in het eigen Rijk van God. Want, zoals Hij vlak vóór zijn dood nog zei: ‘geen dienaren noem ik jullie, maar jullie heb ik vrienden genoemd.’
Kinderen, wij moeten niet liefhebben met de mond, met woorden, maar waarachtig, met daden. Dan weten we dat we voortkomen uit de waarheid, en kunnen we met een gerust hart voor God staan. Zelfs als ons hart ons aanklaagt, want God is groter dan ons hart en Hij weet alles. (1ste Brief van Johannes 3,18-20)
Jullie zijn al gezuiverd door het woord dat Ik jullie verkondigd heb. Laten we met elkaar verbonden blijven, jullie en Ik, want zoals een rank geen vrucht kan dragen uit eigen kracht, maar alleen als ze verbonden blijft met de wijnstok, zo kunnen ook jullie geen vrucht dragen als je niet met Mij verbonden blijft. (Johannes 15,3-4)
‘LEVEN VAN ZIJN LEVEN’
We werden allen opgevoed in grote eerbied en ontzag voor de almachtige God, hoog verheven in de hemel, ver boven ons, mensjes van niemendal. Zo hebben wij tot God gebeden, vele en vele keren, en telkens weer hebben we ons klein, hulpeloos en nietig gevoeld. Het is een houding die passend is, maar evenzeer is het ook maar één kant van het hele verhaal. Als God zo ver BOVEN ons, kleine mensen, staat, als Hij zo ver BOVEN ons leven staat, komt Hij ook vlug BUITEN ons leven te staan. Hij is dan te groot en te ver, ongenaakbaar en onbereikbaar. HIJ woont in de coulissen van zijn hoge hemel, en WIJ leven, even maar, op het kleine podium van dit stukje aarde. GOD ZIJ DANK is er méér, GOD ZIJ DANK is er Jezus, en GOD ZIJ DANK mochten wij op onze levensweg Jezus ontmoeten,in bezinning en gebed, in gewone ervaringen van ons leven, en bovenal in het evangelie. En HIJ, Jezus, sprak ons – ook vandaag – van een wijnstok: Zie, zei Hij, zo dicht zijn wij bij elkaar, als ranken met de stam verbonden. Zo ben Ik één met de Vader, zo ben Ik in de Vader. Zo ben Ik één met jullie, zo LEEF Ik ook in jullie. Evenzeer als het sap van de stam ook het sap van de ranken wordt. Evenzeer als het leven van de stam ook het leven van de ranken wordt. Zo heeft Hij het zelf gewild: God kan niet zonder de mensen. Hij leeft zich uit in zijn mensen zolang Hij hun leven mag geven, zo lang Hij hun leven mag zijn. Geloven is niet alleen: klein staan voor God. Geloven is ook groeien en groter worden omdat wij Hem in ons laten werken, omdat wij ons door Hem laten snoeien. De vruchten van onze gegevenheid zijn op Zijn overgave geënt.
Geïnspireerd door: Bezinningen Dominicanen
Houd mij vast
Heer Jezus, door uw vaders hand in onze mensengrond geplant, en bloeiend in dit barre land, o houd mij vast.
Zoals de wijnstok sappen geeft aan elke rank die van hem leeft en vreugde aan zijn vruchten heeft houdt U mij vast.
Ik kan niet zonder U, ik moet het hebben van uw hartenbloed dat alle leven kloppen doet. Dus houd mij vast.
Laat mij, al doet het groeien pijn, een kleine rank van waarde zijn; maak mij een druppel van uw wijn. O, houd mij vast.
Hoe zal het ooit zichtbaar worden dat God met ons verbonden blijft als er geen mensen gevonden worden die voor elkaar willen instaan?
Hoe zal God ooit onder ons kunnen wonen als er geen mensen gevonden worden die voor elkaar ruimte maken, ook al hebben ze elkaar niet uitgezocht?
Hoe kan Gods woord tot ons spreken als er geen mensen gevonden worden, die elkaar daarop durven aanspreken?
Hoe kan in deze wereld geloofwaardig worden dat God met ons meegaat als er geen mensen te vinden zijn die het met elkaar willen uithouden en elkaar houden aan Zijn Woord?
Hoe kan God mensen rechtop doen gaan als er geen mensen te vinden zijn, die te maken willen hebben met hen die zijn terneergedrukt?
Toen, in een mist aan een oever, dit lichaam leeg lag, brak den grond der ziel een vuur uit dat de wereld in vlammen stak.
Afgronden braken open, hemelen sloten dicht; van grond tot wolken sloeg er een roode orkaan van licht.
Ik vluchtte, mijn handen geslagen tegen mijn aangezicht …
Ik weet niet hoe ik weervond een weg, die verloren was; ik kwam aan een glinsterend water en bloemen en zacht gras; daar speelde God met een kind, dat nog niet geboren was.
Ik dacht een tijding te staamlen: ‘De wereld is vergaan’ … God sprak: ‘Wat mijn stem niet doen kon, dat heeft mijn vuur gedaan: gij kwaamt. Ga naar het water; uw hoofd is nog zwart van roet, en wasch er van uw handen de vegen asch en bloed’.
Toen vroeg het kind: ‘Wat is dat: de wereld?’ en God zei blij na bedroefd herdenken: ‘De wereld is voorbij’
en toen tot zichzelven: ‘nu blijven zij beiden weer bij mij’.
Ik wiesch mij in ’t glinstrende water; God speelde met het wicht … ik legde mij in de bloemen; mijn oogen vielen dicht.
Toen ik ontwaakte lag ik in licht en bloemen alleen; vreemd en verzaligd zag ik over een water heen.
