Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Doorheen de dagen
Ervaringen besproken
30-05-2020
PINKSTEREN
PINKSTEREN – 31 MEI 2020
‘STORT IN MIJN HART EEN NIEUWE GEEST’
Zoals de leerlingen op de eerste pinksterdag komen wij ook in onze tijd nog samen, ook al is het dezer dagen, noodgedwongen, zonder ‘fysisch samenzijn’. Maar, wat toen in Jeruzalem gebeurde kan zich ook vandaag bij ons nog voordoen. Het enthousiasme van die allereerste pinksterdag kan ook bij ons het vuur doen oplaaien. De Verrezen Heer komt onder ons in de woorden, die wij horen of lezen, in de liederen die wij meezingen als wij op TV of via internet een viering bijwonen en in onze geestelijke communie, nu de pandemie ons voorlopig verhindert om lichamelijk en werkelijk als gelovige gemeenschap samen te komen.
Op die allereerste Pinksterdag waren de leerlingen bijeen, ramen en deuren waren gesloten … en toch kwam Jezus binnen en schonk Hij zijn Heilige Geest aan zijn angstige leerlingen. De vergelijking is niet moeilijk te maken: ook corona kan Jezus niet buiten houden, kan niet verhinderen dat Hij ook aan zijn heilige Geest wil schenken.
Laten we dan ons hart openstellen opdat ook in ons de heilige Geest werkzaam kan zijn en naar buiten kan treden door onze mond en hart en handen en zo zijn vruchten rijkelijk rondstrooien!
Broeders en zusters,
u bent geroepen om vrije mensen te zijn.
Misbruik die vrijheid echter niet voor de zelfzucht …
Laat u leiden door de Geest,
dan bent u niet gericht op uw eigen begeerten.
Wat wij uit onszelf najagen is in strijd met de Geest,
en wat de Geest verlangt is in strijd met de zelfzucht
Want de vrucht van de Geest is
liefde, vreugde en vrede, geduld,
vriendelijkheid en goedheid,
trouw, zachtheid en ingetogenheid.
(Galaten 5,13-25, enkele verzen)
In de avond van die eerste dag van de week,
toen de deuren van de verblijfplaats der leerlingen
gesloten waren uit vrees voor de Joden,
kwam Jezus binnen,
ging in hun midden staan en zei:
‘Vrede zij u.’
De leerlingen
waren vervuld van vreugde
toen zij de Heer zagen.
Nogmaals zei Jezus tot hen:
‘Vrede zij u.
Zoals de Vader Mij gezonden heeft
zo zend Ik u.’
Na deze woorden blies Hij over hen en zei:
‘Ontvangt de heilige Geest.
(Uit Johannes 20,19-22)
DE HEILIGE GEEST, DAG AAN DAG
Pinksteren is een van de belangrijkste feesten van het jaar, maar valt dat feest alleen maar op vandaag, dus vijftig dagen na Pasen?
Het antwoord is nee, want Pinksteren valt op elke dag van het jaar. Pinksteren is immers niet alleen het feest van de nederdaling van de heilige Geest, maar ook het feest van de eerste verkondiging van Jezus’ Blijde Boodschap, en van het ontstaan van het christendom. De apostelen werden vervuld van de heilige Geest, en ineens overwonnen de angsthazen die Jezus verraden, verloochend en in de steek gelaten hadden hun angst, hun moedeloosheid, hun verdriet, ze stormden naar buiten en verkondigden met ontembare geestdrift de Blijde Boodschap dat God alleen maar liefde is, dat Jezus verrezen is, dat Hij ten hemel is opgenomen, en dat Hij hun zijn Geest heeft gezonden, een goddelijke Helper die hen altijd zal bijstaan. Die Blijde Boodschap verkondigden ze, en die verkondiging blijft duren tot op vandaag, met de hulp van de heilige Geest. Pinksteren houdt dus nooit op.
Zo is Pinksteren niet alleen een feest, maar ook een opdracht voor ons. Net zoals de leerlingen moeten ook wij de Boodschap van Jezus in woord en daad verkondigen, want ook over ons is de heilige Geest neergedaald. Maar zijn wij even enthousiast als de apostelen? We zijn immers geen vurige zuiderlingen, en nog minder zijn we geestdriftige Afrikanen die dansend, zingend en klappend in de handen van elke viering een feest kunnen maken. Nee, we zijn koele noordelingen die niet goed weten wat enthousiasme is, die lijdzaam ondergaan hoe onze kerk leegloopt en die misschien in stilte vrezen dat we als laatste kerkganger het licht zullen moeten uitdoen en de deur zullen moeten sluiten.
We kunnen dit pessimisme, die moedeloosheid alleen overwinnen wanneer we echt geloven dat Gods Geest altijd actief is in ieder van ons: in onszelf, in ons gezin, onze naasten, in al onze medemensen. Maar het is zoals altijd: Gods Geest kan maar actief zijn als wij zijn ogen, oren, handen en voeten willen zijn.
Zijn ogen om al het goede te zien dat er is. De kracht van zovelen die zich eindeloos inzetten voor mensen die getroffen worden door een wereldwijd virus of door gelijk welke andere ellende.
Zijn oren om in elke viering te luisteren naar het woord van God en er ook in woord en daad naar te leven.
Zijn handen om te zorgen voor onszelf en voor anderen.
Zijn voeten om zieken, eenzamen, verlaten mensen te bezoeken. Dat is de kracht die heilige Geest ons geeft om aandacht te hebben voor al onze medemensen.
En de heilige Geest zou nog veel heilzamer kunnen werken als onze Kerk tot leven zou komen. Als de paus, kardinalen, bisschoppen, priesters en diakens even hartstochtelijk en even geestdriftig als de apostelen hun vreugde zouden uitroepen tegen de Parten, Meden en Elamieten van deze tijd. Dus ook tegen mensen die anders geaard zijn. Mensen die zozeer in de fout zijn gegaan dat ze jaren in de gevangenis terechtkomen. Mensen wiens huwelijk mislukt is en die een nieuwe relatie zijn aangegaan. Mensen die nog wel gelovig maar niet kerkelijk willen genoemd worden. Duizenden slachtoffers van misbruik binnen de Kerk. Zovelen die vandaag uit de kerkelijke boot vallen omdat ze niet beantwoorden aan de kerkelijke wetten, die door veel clerici boven het enige gebod gesteld worden dat Jezus heeft verkondigd: ‘Bemin God boven al, en bemin uw naaste zoals uzelf.’
Zusters en broeders, wellicht zingen of zongen we: ‘Kom Schepper, Geest, daal tot ons neer. Houd nu bij ons uw intocht, Heer. Vervul het hart dat U verbeidt, met hemelse barmhartigheid.’ Wel, het zou goed zijn als we inderdaad vol verlangen zouden uitzien naar Gods Geest, en dat Hij ons hart zou vervullen met hemelse barmhartigheid. Alleen als dat gebeurt, is Pinksteren niet langer een dagje uit, een prettig feest dat straks voorbij is, maar is het voor ieder van ons, dus ook voor de kerkelijke hiërarchie, een levenshouding die steunt op vaste geloof dat Gods Geest actief is in ieder van ons. Zo actief dat we kunnen leven naar zijn woord van liefde en vrede, zonder dat we daar altijd opnieuw voorwaarden aan vastknopen. Dat deed Jezus immers ook niet. Laten we dus bidden dat we echt naar Gods Geest zouden leven, en dat het niet zou blijven bij alleen maar zingen. Niet alleen zingen, maar ook doen, omdat Gods Geest ons vervult met liefde en barmhartigheid.
