Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Doorheen de dagen
Ervaringen besproken
02-09-2011
ZONDAG 4 SEPTEMBER 2011
23ste ZONDAG A 4 SEPTEMBER 2011
LIEFDE VERVULT DE HELE WET
Liefde vervult de hele wet, het is een woord van Paulus in de eerste lezing De apostel zet zich hiermee af tegen de schijnheiligheid in de Joodse traditie, zoals ook Jezus zelf dat zo vaak gedaan had:
geen uiterlijke lippendienst, maar een bekering van het hart,daar komt het bij Jezus op aan!
Eerste Lezing uit de brief van Paulus aan de christenen van Rome
Broeders en zusters, Wees elkaar niets schuldig, behalve liefde, want wie de ander liefheeft, heeft de gehele wet vervuld.
Want: Pleeg geen overspel, pleeg geen moord, steel niet, zet uw zinnen niet op wat van een ander is deze en alle andere geboden worden samengevat in deze ene uitspraak: Heb uw naaste lief als uzelf.
De liefde berokkent uw naaste geen kwaad, dus de wet vindt zijn vervulling in de liefde.
(Romeinen 13,8-10)
---
In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: Wanneer uw broeder gezondigd heeft, wijs hem dan onder vier ogen terecht. Luistert hij naar u, dan hebt gij uw broeder gewonnen.
Maar luistert hij niet, haal er dan nog een of twee personen bij, opdat alles beruste op de verklaring van twee of drie getuigen.
Als hij naar hen niet wil luisteren, leg het dan voor aan de kerk. Wil hij ook naar de kerk niet luisteren, beschouw hem dan als een heiden of tollenaar.
Voorwaar, Ik zeg u: Wat gij zult binden op aardezal ook in de hemel gebonden zijn, en wat gij zult ontbinden op aarde zal ook in de hemel ontbonden zijn.
Eveneens zeg Ik u: Wanneer twee van u eensgezind op aarde iets vragen het moge zijn wat het wil zullen zij het verkrijgen van mijn Vader die in de hemel is. Want waar er twee of drie verenigd zijn in mijn Naam, daar ben Ik in hun midden. (Matteüs 18,15-20)
LEEF VANUIT DE LIEFDE, DAN BEN JE ECHT VRIJ
Matteüs geeft richtlijnen om twisten op te lossen, maar Paulus graaft dieper: hij schetst de grondhouding die twisten kan voorkomen: De liefde berokkent de naaste geen enkel kwaad. Liefde vervult de hele wet.
Het leven zelf is dikwijls de beste leerschool. Ook de H. Augustinus heeft dit ondervonden. Zijn moeder, de H. Monica, was een vrome vrouw, gehuwd met een Romein, die er nogal op los leefde. Jarenlang volgt Augustinus dat lieve leventje van zijn vader, tot groot verdriet van zijn moeder. Vele tranen heeft zij om mij geweend, schrijft hij later zelf. Kort voor de dood van zijn lieve moeder wordt Augustinus wakker geschud. Hij ziet dat zijn manier van leven leeg en zinloos is. Hij gooit het roer om en kiest voor de weg, die zijn moeder had voorgeleefd. Jaren later maakt hij de balans op van zijn leven en schrijft een soort van autobiografie: de Confessiones of Belijdenissen.
Daarin komt hij ook bij de wijsheid, die Paulus aanprijst: Leef vanuit de liefde, en doe dan wat je wil. Dat is geen vrijgeleide om, om het even wat te doen. Het is wel de diepe kern van een leven in de Geest van Jezus. Daarbij gaat het niet om een massa regels en wetten. Die kunnen helpen, maar een mensenleven is veel complexer dan een wetboek. Daarom gaat het vooral om een grondhouding van liefde.
Maar laten we daarbij het woord van Johannes niet vergeten: Wat liefde is, hebben we geleerd van Hem die zijn leven voor ons gegeven heeft.Daarom horen ook wij ons leven te geven voor onze broeders en zusters. (1 Jo 3,16). Van ons wordt geen kruisdood gevraagd, maar een dikwijls ongeziene overgave aan God en aan de naaste. Zoals ook Jezus zelf die liefde tot God en tot de naaste het eerste, en ook hetzelfde gebod noemt.
Onze liefde zal nooit voltooid zijn en het werk aan onszelf nooit af. Maar op die Liefde komt het aan: de geest en niet de letter van de wet. Want De liefde berokkent de naaste geen enkel kwaad. Liefde vervult de hele wet.
In eenvoudige woorden: wees ontvankelijk, sta open voor Gods Heilige Geest. Zo word je een mens van goede wil, en zal je vanzelf kiezen voor alles wat deugd heet en lof verdient, voor wat goed is, hier en nu. Dat te weten, is een grote troost die vrij maakt van angst en nodeloze schuldgevoelens. Laten wij daarom proberen mensen van die goede wil te zijn.
Vader, heb dank voor de mensen in ons midden die getuigen van Uw liefde, mensen naar Uw hart, mensen die leven naar Uw droom. Draag hen als een zegel op Uw hart. Wees hen nabij in verwarde tijden en help hen om te onderscheiden wat echt goed is. Laat hen uw trouwe nabijheid ervaren.
Vader, wij bidden U om nieuw leven in uw Kerk : mensen die zich inzetten voor Uw Rijk, mensen die overal Uw woord spreken en Uw blijde boodschap uitdragen, mensen die bezield zijn door Uw geest van liefde, mensen naar Uw hart.
Vader, geef ons de kracht om trouw te blijven aan onze zending ook in moeilijke, soms onzekere tijden. Leer ons geloven dat Gij er zijt en dat Gij ons altijd zult dragen als een zegel op Uw hart.
Ook in onze tijd blijft niemand gespaard van lijden en ongemak. En dat lijden kan vele kleuren hebben. Voor velen van ons is het niet zo massief als voor Darmaan en zijn tijdgenoten. De wetenschap heeft ons voorzien van vele hefbomen om het leven aangenamer te maken op alle vlakken. Maar daardoor is het lijden niet verdwenen. Het is van gedaante veranderd.
Het lijden situeert zich vandaag de dag vaak in de onmacht om je relaties duurzaam, warm en levensvervullend uit te bouwen. Of het dringt bij je binnen via de innerlijke strijd naar balans en harmonie in je eigen leven. Je wordt overspoeld door mogelijkheden en je weet nauwelijks nog te kiezen. Voor anderen kan het lijden genadeloos toeslaan in een levensbedreigende ziekte zoals kanker, aids of tuberculose. Of door het wilde economische en sociale systeem dat je in de marge duwt zodat je niet meer mee kunt. Een groot deel van de wereld kreunt onder tekort en gemis.
Welke grondhouding neem je dan aan? Ga je je verstoppen en doen alsof er niets aan de hand is? Ga je kiezen om jezelf te verdoven door entertainment of activisme? Word je licht cynisch en degradeer je jezelf tot waarnemer van een op hol geslagen samenleving? Of zie je het lijden in je eigen leven, je familie, je vereniging, de samenleving als een uitdaging? Zie je de kansen die verborgen liggen in zoveel lijden?
Verwelkom het lijden niet op een naïeve manier, maar wel op een realistische manier. Wil je je energie er tegenaan gooien en met daadkracht, in overleg met medestanders, zoveel hindernissen als mogelijk omvormen tot kansen en uitdagingen? Ook jij kunt deze nieuwe weerbaarheid als levensmotto nemen. Het zal je een hele reeks van kansen geven om constructief je steentje bij te dragen in deze samenleving.
Ik geef graag toe dat het realisme in de strijd tegen het lijden erin bestaat dat je op het juiste moment onderscheid durft te maken tussen het lijden dat je kunt bestrijden en veranderen en het lijden dat je enkel kunt aanvaarden. Aanvaarden wil niet zeggen stilvallen, je gewonnen geven. Het is de keuze van een positieve, solidaire vrije mens.
Lijden, problemen, zorgen opwaarderen tot uitdagingen die je samen met anderen aanpakt, kan je extra energie geven om je leven zinvol en waardevol te beleven.
(Walter van Wouwe: Gelukkig zijn. Met Damiaan als bondgenoot Uitgegeven bij Kerk & Wereld)
1. Voor de verlaten poort van het kasteel verschijnt een leurder met een kist monturen van leesbrillen, goedkopere en dure. De burchtheer weert hem af: 'Ik kan nog heel
scherp zien,' zegt hij, 'zelfs door mijn vingers!' De venter geeft niet af: 'Je ziet veel
méér door deze bril, bijna door muren,
2. en je kijkt zó naar binnen bij de buren!' Hij zet een van de fokken op zijn neus en decreteert: 'Hiermee bezit je heus een tuig om dwars door alles heen te turen,
en kan je zelfs iemands gedachten lezen!' De ander zegt: 'Doe dat meteen bij dezen,
dan zie je zó dat ik geen koper ben!'
Anton van Wilderode: Barmhartig hout. Dertig Middeleeuwse Misericordes
(Misericordes of misericorden van het Latijn misericordia, barmhartigheid, (in de volkstaal zitterkens) zijn de laatmiddeleeuwse klosvormige eiken steuntjes aan de onderkant van koorgestoelten, waartegen kanunniken en kloosterlingen tijdens hun langdurige gebeden konden leunen. Op het einde van de middeleeuwen werden zij versierd met motieven uit fauna en flora, met geestige uitbeeldingen van spreekwoorden en zegswijzen of met vaak boertig en satirisch snijwerk.)
