HEMELVAART VAN DE HEER

Hemelvaart is geen echt afscheid. Jezus zegt: ‘Ik zal met u zijn tot aan het einde der tijden. Hij belooft ook zijn pinkstergeest: Ik zal u niet verweesd achterlaten. De hemelvaart is een nieuw begin. Zoals je afscheid neemt van je school, na je studies. Je hebt veel geleerd, veel ontvangen, maar het is niet af: het begint pas! Je moet in praktijk brengen wat je geleerd hebt.

Daarom hoorden wij ook ‘wat staan jullie daar naar de hemel te kijken?’ Begin er nu aan: gaat en verkondigt mijn boodschap! Hemelvaart is een zending, de zending van de kerk, die met Pinksteren zal uitgerust worden met de Geest van God.

Van harte een zalige hoogdag, in deze rij van hoogfeesten van ons geloof! En laten wij eraan denken, zoals de mensen in Zuid-Afrika, in hun sappig taaltje spreken over dit feest: ‘nie kijk nie, maar doen!’ 

Hemelvaart

Toen is hij opgevaren.

Zijn tijd op aarde was voorbij,

zijn drieëndertig korte jaren.

Nu was hij hoog en vrij.

Ons heeft hij nog gezegend

en uit het treuren op doen staan

en uitgezonden langs de wegen

die hij was afgegaan.

En nu gaat het beginnen:

hij liet aan ons per testament

de wereld om voor hem te winnen,

tot zij de Vader kent.

Wij staan op eigen benen,

en straks wanneer zijn heilig vuur

ons heeft veroverd en doorschenen,

is het ons eigen uur.

Tot hij zal wederkomen

is ons zijn aarde toevertrouwd

om te herscheppen naar zijn dromen:

een stad voor God gebouwd.

Wij zullen met hem varen,

omhoog, zijn nieuwe hemel in,

een eeuwigheid van nieuwe jaren.

Dit is maar het begin.

Michel van der Plas

26-05-2022 om 07:46 geschreven door Omer

Laudato si’ door alle schepselen en de natuur

Wees geprezen

door de dag die meer een doener is dan een denker

hij laat belletjes geluk opborrelen in de aders van geliefden

overal vloeit muziek met een hofhouding aan

klanken en geuren om liefhebbers te bekoren

wees geprezen

door de nacht die gaandeweg krimpt tot

in de coulissen waar dromen worden gepeld en ontpit

ze gooien hun bast af als een te gespannen huid

wanneer het ochtendlicht gretig om zich heen grijpt

wees geprezen

te midden van de nevelslierten in de vroege uren

verlangend schurken ze zich tegen elkaar aan

vrij van wat hen onnodig uiteendrijft

hun ziel komt als gebalsemd tot haar recht

wees geprezen

doorheen de dankbare gebarentaal van plant en dier

met de longen wijd open ontvangen ze het licht

alles dient zich deze dagen aan als grondstof om er

herinneringen uit te boetseren voor mindere momenten

wees geprezen

in onze zorg voor de natuur op deze hoogzomerdagen

laten we zijn vruchtbaarheid niet verkwanselen

maar voluit het leven zonder remmingen vieren

in een rondedans samen rond de binnengehaalde oogst

wees geprezen

wanneer wij met hunkerende vingers onze liefde

diep in gemeenschappelijke grond planten

om haar in overdadige bloesems te zien bloeien

met kleuren en zacht weefsel dat onze zinnen verdooft

wees geprezen

als alle zonnevruchten in straaltjes sap openbarsten

klodders vruchtvlees spatten in het rond

zoals op de stillevens van Spaanse oude meesters

het hoogseizoen van ons leven is nog lang niet voorbij

wees geprezen

in de hoop dat ik zo mag getuigen van de Liefde

dat Ze mij als een muze bevrijdende woorden

influistert om de wereld te maken tot een plaats

waar het goed wonen is voor iedereen.

Anne Verbanck

in KERKNET Nieuwsbrief, donderdag 16 juli 2020

23-05-2022 om 17:13 geschreven door Omer