Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Doorheen de dagen
Ervaringen besproken
15-01-2021
ZONDAG 17 JANUARI 2021
2de zondag B - ‘Spreek, uw dienaar luistert’
Vandaag horen we twee verhalen over de roeping van mensen: de kleine Samuel, en ook enkele vissers. Het zijn oude verhalen, maar we kunnen ze toepassen op ons eigen leven.
De mens worden zoals God van ons verwacht – want dat is toch onze persoonlijke roeping – dat gaat niet vanzelf. We zien in onszelf ook andere neigingen en we leven niet altijd zoals God hoopt en vraagt.
Samuel legde zich weer te slapen,
en de HEER kwam bij hem staan
en riep net als de voorgaande keren:
‘Samuel! Samuel!’
En Samuel antwoordde:
‘Spreek, uw dienaar luistert.
(Uit het 1ste Boek Samuel 3,10)
Jezus keerde zich om
en toen Hij zag dat zij Hem volgden,
vroeg Hij hun: ‘Wat verlangt gij?’
Ze zeiden tot Hem:
‘Meester, waar verblijft Gij?’
Hij zei hun:
‘Ga maar mee om het te zien.’
Daarop gingen zij mee en zagen waar Hij zich ophield.
(Johannes 1, 37-39)
‘Daarop gingen ze mee … ‘
We hoorden hoe mensen – Samuel en de twee leerlingen – door God aangesproken en geroepen werden. Dat gebeurt ook met ons. Ook wij worden, op een of andere wijze, door God aangesproken en geroepen.
Dan moeten we eerst leren zien of luisteren. We moeten leren aandachtig zijn voor God, die in ons leven kan opduiken. Dat kan gebeuren in heel gewone dingen, zoals iemand die goed is en zorgt voor een andere mens. God leren zien in gewone, kleine dingen, dat is een eerste stap.
De tweede stap is dan dat we ons daardoor laten raken. Die mens, die zo goed is en zorg draagt, dat wordt een beeld van God die oneindig goed is. God spreekt ons aan en komt tot ons door die andere mens. We zien God in die andere mens. En dat raakt ons.
En dan komt de derde stap: we luisteren naar God die ons aanspreekt en komen in beweging. We gaan – ondanks onze kleine kanten en gebreken – ook zelf proberen even goed te zijn. Dan kunnen we voor andere mensen een beetje zoals God worden. We stralen dan een beetje Gods eigen goedheid uit.
Zo eenvoudig is roeping: God spreekt ons aan, wij worden daardoor geraakt en luisteren, en dan gaan we zelf een beetje anders worden.
Trekvogels
Wat hebben ze gehoord,
dat ze hoog boven onze hoofden doet samentroepen
en op weg zet voor de lange trek?
Het zuchten van de wind over de kaalgeschoren velden?
Een roep, een onweerstaanbaar heimwee?
Of luchten die ijl beginnen te worden in de bomen?
Het zijn maar vogels.
En toch beschrijven zij de eeuwige beweging
die het leven eigen is.
Van de seizoenen, die je leren groeien.
Van komen en gaan.
Van verder durven kijken dan de ogen raden.
Van het gekregene weer los te laten
tot je zelf bijna gewichtloos wordt,
om je dan te wagen,
onbevangen, aan een nieuwe vlucht.
De twijfelwolken in,
duikend, maar vliegend op het licht.
De enige manier om perspectief te vinden,
voorbij de horizon.
Of, na de winter,
terug te keren, met een groene tak.
Kris Gelaude
De homilie, die hier gegeven wordt, is bestemd voor bejaarden in een WZC, die dementerend zijn. Daarom wordt een zeer eenvoudig taalgebruik gekozen. Dank, Omer
