DE BRILLENVENTER Sint-Katarinakerk Hoogstraten

1. Voor de verlaten poort van het kasteel
verschijnt een leurder met een kist monturen
van leesbrillen, goedkopere en dure.
De burchtheer weert hem af: 'Ik kan nog heel

scherp zien,' zegt hij, 'zelfs door mijn vingers!'
De venter geeft niet af: 'Je ziet veel

méér door deze bril, bijna door muren,

2. en je kijkt zó naar binnen bij de buren!'
Hij zet een van de fokken op zijn neus
en decreteert: 'Hiermee bezit je heus
een tuig om dwars door alles heen te turen,

en kan je zelfs iemands gedachten lezen!'
De ander zegt: 'Doe dat meteen bij dezen,

dan zie je zó dat ik geen koper ben!'

Anton van Wilderode: ‘Barmhartig hout. Dertig Middeleeuwse Misericordes’

(Misericordes of misericorden van het Latijn misericordia, barmhartigheid, (in de volkstaal ‘zitterkens’) zijn de laatmiddeleeuwse klosvormige eiken steuntjes aan de onderkant van koorgestoelten, waartegen kanunniken en kloosterlingen tijdens hun langdurige gebeden konden leunen. Op het einde van de middeleeuwen werden zij versierd met motieven uit fauna en flora, met geestige uitbeeldingen van spreekwoorden en zegswijzen of met vaak boertig en satirisch snijwerk.)