Jan.
Ik heb u nooit door bitterheid bedrogen,
onder mijn huid bloeide blijmoedigheid.
Want ook de bloemen leven snel en open
en leven heet vergankelijkheid.
Nu lopen vogels in de vlakte van mijn ogen,
ik ken de onschuld van de made, ken de averij.
Dit is mijn dageraad, de moed voor regenbogen,
Gods jonge vingeren verwekken mij.
Ik laat u nog een zachte zomer over.
Liefde is het huis waarin gij achterblijft.
Treur niet om mij, ik loop op wolken, tover
met Peter en met Geert ons eigen paradijs.
Adriaan Magerman
---
In piam memoriam
voor de kinderen en volwassenen, die de dood vonden in het tragische busongeval, dinsdag 13 maart 2012, in Zwitserland.
Mogen familieleden en vrienden troost en hoop vinden in een geloof, dat geen antwoord biedt op het waarom van zulk immens leed, maar een genade kan zijn, omdat het ons vertelt van een God, die mede lijdt, zoals ons geopenbaard werd in Jezus: verworpen, gemarteld, gekruisigd en verrezen, tot leven gewekt. Een geloof dat verre van gemakkelijk of vanzelfsprekend is, maar als genade kan groeien uit ervaring en mijmering.
|
