IK ZIT MET DUIZEND VRAGEN
Ik kan niet geloven
in het niets
in het 'zijn' zonder 'zin',
in de absolute leegte.
Ik kan niet geloven
dat het leven een vloek is,
die de eeuwen door
miljoenen mensen teistert.
Ik kan niet geloven
dat het recht van de sterksten
nooit gebroken wordt
en dat zwakken en armen
de eeuwige slachtoffers zijn.
Ik kan niet geloven
dat zoveel onschuldige mensen
in de loop van de geschiedenis
op afschuwelijke wijze werden
gemarteld en afgemaakt
met als enig vooruitzicht
de eindeloos lange, zwarte nacht.
Dit is voor heel mijn wezen
onaanvaardbaar
en voor geest en hart
een ondraaglijke pijn.
Phil Bosmans: ‘God, niet te geloven’, p. 28
|