|
GEBED BIJ WITTE DONDERDAG
Jezus wist dat zijn uur gekomen was
om uit deze wereld naar de Vader te gaan.
Nu gaf Hij zijn leerlingen
een bewijs van zijn liefde tot het uiterste toe.
(Johannes 13,1)
Hij nam een brood, brak het in stukken, gaf het hun, en zei:
‘Dit is mijn lichaam; het wordt voor jullie gegeven.
Blijf dit doen om Mij te gedenken.’
(Lucas 22,19)
Heer Jezus, eens is het zo gebeurd:
je lichaam, je hele leven,
gegeven en gebroken,
dag aan dag
tot aan die laatste dag daar op Calvarie.
Gegeven en gebroken,
zoals het stukje brood,
dat je voor je vrienden brak en doorgaf:
‘Dit ben Ik zelf.
Blijf dit daarom doen, blijf dit herhalen,
om Mij niet te vergeten.’
Je woorden waren je eigen hele leven,
door en door
en dag aan dag..
Bewogen bidden wij
diezelfde woorden.
Ontroerd breken wij
hetzelfde brood.
Mogen jouw woorden
woorden worden van ons eigen leven,
gegeven, soms gebroken.
Moge jouw brood
brood worden van ons eigen leven,
gegeven, soms gebroken.
Om die genade bidden wij
voor vandaag
voor alle dagen. Amen.
Witte Donderdag
We zullen weer aan tafel gaan
met Hem en met zijn vrienden
en weer eens zullen wij verstaan
dat Hij een beter lot verdiende.
We zullen weer aan tafel gaan
en eten van ’t gebroken brood,
en weten dat we voortbestaan
dankzij zijn leven en zijn dood.
We zullen weer aan tafel gaan
en drinken uit de grote beker –
met Hem de tuin weer binnengaan
zo zeker van wat toen onzeker …
We zullen weer de weg opgaan
van onze Heer – met alle vragen …
We zullen alles maar verstaan
als wij het kruis leren te dragen.
Jan Coghe
|
