Werkster

Zij kent de onderkant van kast en ledikant,

ruwhouten planken en vergeten kieren,

want zij behoort al kruipend tot de dieren,

die voortbewegen op hun voet en hand.

Zij heeft zichzelve aan de vloer verpand

om deze voor de voeten te versieren,

van dichters, predikanten, kruidenieren

want er is onderscheid van rang en stand.

God zal haar eenmaal op Zijn bodem vinden

gaande de gouden straten naar Zijn troon

al slaande met haar stoffer op het blik.

Symbolen worden tot cymbalen

in de ure des doods – en zie, haar lot ten hoon

zijn daar de dominee, de bakker en de frik.

Gerrit Achterberg