|
Nu de avond valt
sta ik stil bij de verlopen dag,
bij de mensen die er waren
en me plezierden met een zacht woord.
Ik denk aan de zorgdragers
die zich om mensen bekommerden
en me verblijdden met hun bekwame kijk.
Aan de mensen
die me in mijn eigen waarde lieten
en me bleven benaderen
als een volwaardig mens.
Ik dank U voor alle goeds
dat me te beurt is gevallen
hoe nietig ook.
Ik vraag nu om een rustige nacht
dat de slaap me vergezellen mag
en slapeloosheid ver van mij blijft.
Ik bid voor allen
die deze nacht present blijven
dat ze 'wakker' mogen zijn,
voor al diegenen die het niet zien zitten,
en voor allen die de laatste nacht ingaan
dat zij nooit alleen zullen zijn en verlaten.
Ik bid u ook voor straks
om een goede morgen
dat ik opnieuw omgeven mag zijn
door lieve mensen
en dat Gij, onze God
me weer meedragen zult
in drukte en rust,
in kilte en warmte,
dat uw dragend Licht postvatten mag
als de morgenzon die nooit ondergaat.
Tom Steyaert, ziekenhuispastor
|
