DE ZONZIJDE VAN HET LEVEN ZIEN

Niemand heeft het leven dat hij droomt:

onze gezondheid kan altijd beter zijn,

onze taken boeiender

en onze bekendenkring interessanter.

Het is heel naïef te denken

dat we ooit alle omstandigheden

helemaal naar onze hand kunnen zetten.

Wanneer we verdrietig zijn

of humeurig rondlopen,

is het goed ons af te vragen

wat ons eigenlijk bezwaart:

is het verantwoord

zo ongelukkig te zijn

of zijn we overgevoelig?

Meestal zullen we moeten toegeven

dat we toch wat dramatiseren:

het zijn kleine dingen

die ons te veel pijn doen

en die we over een maand

toch helemaal vergeten zijn.

We zullen dan glimlachen

om onze kleinzerigheid.

Dit ‘wijs denken’ maakt ons niet meteen los

van wat ons beklemt

want onze gevoelens hebben

we zo maar niet in handen.

De vaste wil evenwel

om ons niet te laten inpalmen

door wat ons hindert en kwetst,

helpt ons zeker vooruit.

Wanneer onze gedachten wegdrijven

naar wat negatief is,

proberen we bewust bezig te zijn

met wat we nu verrichten.

Liever dan creatief te zijn

in het vinden van alles

wat ons kan tegengaan,

gaan we op zoek naar

het goede dat ons gegeven is.

‘Is er niet aan de donkerste wolk

een zilveren rand?’

Het zou typisch Vlaams zijn

als we het gezegde geloven:

‘Een Vlaming belooft zich altijd’.

Zo zei een wijze vrouw

die het zich niet kon permitteren

een duur bestek te kopen:

‘Heb ik geen zilverwerk,

ik hoef er ook geen te poetsen.’

Ook hij had gelijk

die bij een gemiste kans

schalks opmerkte:

‘Beter geen vogel in de hand

dan geen hand.’

(Valeer Deschacht)