|
4DE DROEVIGE MYSTERIE
JEZUS DRAAGT ZIJN KRUIS NAAR GOLGOTHA
De doek van Veronica
‘k Bood Hem de zweetdoek, dat Hij zich zou drogen,
en Hij liet er Zijn lief gelaat als loon:
dit zijn de rozen van de doornenkroon
en dit Zijn onvergetelijke ogen;
de neus, bevlekt door ‘t speeksel van hun hoon,
met smartelijke vleugels, licht gebogen.
Dit is Zijn kuise mond - en zie, hoe schoon -
met lippen waar het leed op heeft gewogen.
Dit is de smart, van liefde overtogen,
dit is de haat, Hem in ‘t gelaat gespogen,
het laf verraad en ‘t lage Judasloon.
Dit is de onmacht en het alvermogen.
Dit is de Waarheid boven alle logen.
Dit is de beeltenis van God de Zoon.
Michael Deak
Wegwijzer
Ik loop achter Uw kruis,
een kijker in de menigte
die oordeelt, vonnist, zwijgt
of met de wolven huilt.
Ik struikel en Gij valt,
ik schimp en Gij vergeeft.
De vlakte waar ik leef
draait mij een rad voor ogen.
Ik ga een leven lang
aan zoveel dingen dood.
Mijn boot dreigt te vergaan,
mijn lamp heeft afgedaan,
de weg nog niet verkend
in dit verduisterd bos.
Laat mij vooral niet los.
De trap raakt uitgesleten,
de wegwijzers vergeten,
ik zoek verdwaald
een onderdak
in een gehucht voor later.
Zo Gij mij ziet
til mij dan boven stormen uit
en leer mij
wandelen op water.
Christine Guirlande
|
