17de ZONDAG A - 27 JULI 2014
'ALS DIE ENE MOOIE PAREL'
Het kan gebeuren dat wij opeens, in een flits, vaststellen en inzien dat andere dingen veel belangrijker zijn, dan datgene wat dagelijks onze aandacht opeist. Bepaalde gebeurtenissen of ervaringen kunnen ons de vraag doen stellen: wat is nu écht belangrijk, waar komt het nu écht op aan in mijn leven?
Jezus spreekt daar vandaag over in twee korte parabels: het Rijk der hemelen lijkt op een schat, verborgen in een akker, vergeten en uit het oog verloren. En het lijkt ook op een kostbare parel …
Waar ligt voor ons die verborgen schat? Wat is voor ons die kostbare parel? Kortom: waar leggen wij de klemtoon in ons leven?
Eerste Lezing: Uit het eerste boek der Koningen 3,5.7-12
Salomo vroeg aan de HEER: U, HEER, mijn God, hebt mij als opvolger van mijn vader David, als koning aangesteld. Maar ik ben nog zo jong en ik heb geen ervaring. Ik sta nu voor de taak uw uitverkoren volk te leiden, een volk zo talrijk dat het niet te tellen is.
Schenk uw dienaar een opmerkzame geest, zodat ik uw volk kan besturen en onderscheid kan maken tussen goed en kwaad.
Evangelie: Matteüs 13,44-46
In die tijd zei Jezus tot de menigte: ‘Het Rijk der hemelen gelijkt op een schat, verborgen in een akker. Toen iemand hem vond, verborg hij hem weer, en in zijn blijdschap ging hij alles te gelde maken wat hij bezat en kocht die akker.
Ook gelijkt het Rijk der hemelen op een koopman, op zoek naar mooie parels. Toen hij een parel van grote waarde had gevonden, ging hij alles verkopen wat hij bezat en kocht haar.’
BEZINNING BIJ HET EVANGELIE
De schat in de akker, waarvoor je alles prijsgeeft. De mooie parel, die meer waard is dan al het andere. Wat is voor ons het belangrijkste in ons leven? De mening zal verschillen van mens tot mens en van moment tot moment.
Een goede gezondheid, zoals wij elkaar met Nieuwjaar wensen? Een carrière met veel succes en veel geld? Dat we gespaard blijven van rampen, dat de zaken goed mogen gaan, dat de kinderen goed terechtkomen?
Elk van ons heeft wel zijn eigen antwoord op elk ogenblik. Wij bidden er ook voor dat onze wensen in vervulling mogen gaan…
En toch zien we meer dan eens:
mensen die rijk zijn – maar geen vreugde kennen.
mensen die gezond zijn – maar niet gelukkig.
mensen die geslaagd zijn in het leven – maar onvoldaan blijven.
Waar zijn die schat of die parel dan wel verborgen, en door ons misschien vergeten of uit het oog verloren?
De droom van Salomo kan ons een lesje leren. De Heer vraagt aan de jonge koning: ‘Wat wil je dat Ik je geef?’ En Salomo vraagt niet om rijkdom of een lang leven. Hij vraagt om een opmerkzame geest en een luisterend hart. Hij vraagt om ontvankelijk te blijven voor Gods Woord, Hij vraagt om te kunnen onderscheiden waar het op aankomt. Kortom: hij vraagt om inzicht en levenskunst.
‘God, onze Vader,
geef ook aan ons een deeltje van de wijsheid
die Gij aan Salomo verleend hebt.
Dat ook wij ontvankelijk mogen worden voor Uw stem,
die zo zacht klinkt en overstemd wordt
in het rumoer van onze wereld.
Uw stem, die ons de weg wijst
naar Uw beloofde Rijk
van waarheid, heiligheid en liefde.
Want Uw Rijk is de parel,
die meer waard is dan al het andere,
Uw Rijk is de waarachtige schat,
verborgen in de akker van ons leven,
verloren in de akker van de wereld. Amen.’
Het is plezierig leven in het westen:
eten en drinken in overvloed,
beschermd en beschut aan alle kanten.
En als we toch eens over kop gaan
is er nog altijd het vangnet van de sociale zekerheid.
Het is plezierig leven in het westen:
er is zoveel amusement,
zoveel mensen die op het scherm
gekke bekken trekken
en dansen op het ritme van een kermistent.
En als we toch eens in de miserie zitten
zijn er pijnstillers en zoveel ander spul
om ons weer op te krikken.
Het is plezierig leven in het westen:
de dagen zijn tot in de nacht gevuld,
er is zoveel te doen en te beleven
om ‘in’ te zijn en bij de tijd.
En als we toch eens onvoldaan
en levensmoe geen toekomst zien
dan vluchten we in de duizend dromen
van de droomfabriek.
Het is plezierig leven in het westen…
zolang je niet doodgaat
en niet moet vragen:
waarom heb ik geleefd?
Maar het is moeilijk leven in het westen
als je ten diepste hebt bemind
en zorg wil dragen voor elkaar.
Het is moeilijk leven in het westen
als je verrukt, verwonderd, leven wil
geïnspireerd door Hem
die niets dan Liefde is
naar Manu Verhulst
|