Moeder

Moeder, ik zou mijn hoofd van zorgen zwaar

nog eenmaal in uw handen willen leggen,

terwijl uw stem m'een oud verhaal ging zeggen,

waarvan ik nog de heugenis bewaar.

Ik weet een avond, 't is al menig jaar

geleden, zoete rook van meidoornheggen,

die bloeiend bogen langs de smalle weggen,

maakte mijn moede leden loom en zwaar.

Gij zat voor 't open raam en uwe handen

gleden mijn ogen over, o zo zacht.

Mijn hoofd lag rustig in uw milde schoot.

Uw mond sprak mij van Jezus' lichte landen.

En even beefde uw stemme, als gij dacht,

Of gij mij wel zoudt weerzien na de dood.

Willem de Merode