|
Ballade
Een elfje liep door Sprookjesland
met een twaalfje aan d’r hand.
De elfenkoning zag hen gaan
en sprak de twaalf verbolgen aan.
Mijnheer, hoe waagt een twaalf als gij
te vrijen met een elf van mij?
Zo iets is hier nog nooit gezien,
zelfs met geen negen of geen tien!
De jongen zei: Vorst, permitteer
dat ik mij even opereer.
Hij sneed een stukje uit zichzelf,
toen was de twaalf nog slechts een elf.
De vorst schreed voort, hij was voldaan.
Het elfje zag haar jongen aan.
Het elfje zag haar jongen aan
en schreiend is het heengegaan.
Gaston Durnez
|
