Ga liever die brief niet schrijven,

met de scherpe pen van gelijk

op geschept papier van zo is het,

want morgen zul je hem langzaam

in repen scheuren want het brandmerk

in de rug, van gelijk, is ondragelijk.

Ga nu maar liever slapen maar morgen

snel morgenvroeg op de vleugels

van het ongelijk naar haar toe:

zij zal je niet zonder glimlach verstoten.

En leid dan het wolkje wit aan de lijn,

als een verre ballon boven ‘t hoofd:

ik raad je aan een platte strohoed te dragen,

een streepbroek de pijpen hoog omgeslagen;

om met blote tenen het gras door te gaan.

Waarheen daarheen. Ga nu maar slapen.

J.B. Charles