Ik ben met jullie,

alle dagen,

tot aan de voltooiing

van deze wereld.'

(Matteüs 28, 20)

Ze stonden er bedremmeld,
zeg maar: verslagen bij.
Eerst op die vrijdag
hadden ze Hem verloren aan de dood
en nu zijn Hemelvaart
aanstaande was,
verloren ze Hem opnieuw.

Toen Hij stierf op die vrijdag week Zijn lichaam,

niet Zijn geest.
De Geest was bij hen,
was gebleven,
levend, warm en zeer nabij,
vertrouwd en eigen,
als altijd.

En nu ineens,
starend naar de hemel,
was er de leegte.
Als van God verlaten
bleven ze bij elkaar
en uitzichtloos was de diepe,
de diepste duisternis.

Eén lichtpunt was er,
'n belofte, 'n toezegging,
meer niet.

Maar ze wisten dat
't bij 'n belofte meer gaat
om de waarde van hem,
die belooft,
dan om de inhoud van de belofte.

Kees Harte