VIER DAGEN FRIESLAND 3

EEN DAGJE AMELAND, EEN PAREL VAN DE WADDEN

De Wadden ademen rust en kalmte: voor mij – en voor de meeste reisgezellen – was een dagje Ameland dan ook het hoogtepunt van onze vierdaagse uitstap naar Friesland, zo dichtbij en toch zo vergeten.

Onze autocar bleef in Holwerd en we namen de veerboot naar Nes, het grootste van de vier dorpen, die Ameland rijk is. We genoten volop van een rondrit op het eiland, met de geestige en leerrijke uitleg van een geboren en getogen Amelander. Hij had iets van Toon Hermans: de lichtvoetige humor in de verhalen die hij vertelde deed niet schateren maar monkelen. Op en top een staaltje van ‘vrolijk leren’, waarbij achter elke bocht een nieuwe verrassing wachtte met eeuwenoude huisjes tussen duin en polder.

Na de rondrit was er nog tijd voor een individuele wandeling. Een eerste verrassing was een ‘blij weerzien’ – zij het in de bronzen vorm van een standbeeld – met Kardinaal De Jong, die als kerkhistoricus ‘mijn jeugd verblijd had’. Het is mij een raadsel hoe deze prelaat, in 1885 geboren in Nes, begin vorige eeuw zijn weg gevonden had vanop zijn rustig Waddeneiland naar het woelige Rome en de tumultueuze RKK van Nederland.

En er was nog een bezoek – en alweer een boeiend gesprek met een gelovige kerkdame – aan de Sint-Clemenskerk, die na een brand in 2005 nu mooier dan ooit uit haar as verrezen was. Een glasraam hield er de herinnering levend aan die andere eminente Fries, Titus Brandsma, in 1881 geboren in Bolsward en in 1942 als held en martelaar ter dood gebracht in Dachau.

En dan was er nog dit mooie, bijzonder evangelische welkom:

Geachte bezoeker.

Welkom in dit huis!

Hier is een stoel voor wie moe is

Hier is hoop voor wie verdwaald is

Hier is liefde voor wie vol wrok is

Hier is geloof voor wie twijfelt

Hier ben je thuis

Hier word je verwacht zoals je bent.

Want zo dikwijls heeft God naar jou gezocht.

Zo dikwijls heeft hij op jou gewacht.

Uren, dagen, maanden, jaren misschien.

Sta even stil,

Bewonder de schoonheid van deze kerk,

adem het verleden van dit huis,

je eigen nieuw begin.

Sluit even je ogen, word even stil.

Want in de stilte

hoor je de echo van Gods woord.

Ga even zitten,

hol ook hier niet jezelf voorbij.

Vouw je handen, open je hart,

En als je dat niet kan,

als je niet geloven kan omdat je pijn hebt,

ga dan toch naar je eigen huis met de zegen:

'Vrede en alle goeds.'