|
Ik ben zo blij
Ik ben zo blij dat ik weer triestig ben.
Nu zal ik weer veel verzen kunnen schrijven,
nu zal ik weer de poëzie bedrijven.
Want wààr verdriet alleen beweegt mijn pen.
Ik ben U dankbaar, Heer, voor deze traan.
Nu kan ik wenen, vrolijk en vol ijver.
Ik heb het nodig, want ik ben een schrijver.
Van vreugd en lachen kan geen kunst bestaan.
Ik zie de bloemen en ik voel de zon.
Maar bloemen worden in de knop gebroken
en achter wolken zit de zon verdoken
- Goddank! - zo vaak dat ik nog dichten kon.
Ik ben zo blij dat ik weer triestig ben.
O Heer, gij die de weemoed hebt geschapen,
laat mij toch nooit te veel aan vreugde rapen.
En àls het moet, breek dan desnoods mijn pen.
Gaston Durnez
|
