ADVENT
Als met een mensenkind
uit liefde geboren
zo lang verwacht
het leven niet herbegint
als licht in de nacht
zijn wij verloren.
Als alle armoede en verdriet
in het achterhuis verborgen
en machteloos geslagen
toch weer Gods zegen ziet
en nieuwe hoop begint te dagen
zijn wij geborgen.
Als oorlog en geweld
wapens en stormgedruis
mensen op de vlucht doen slaan
strompelend door het veld
en ergens een ster blijft staan
zijn wij weer thuis.
Als water, bos en lucht
door vuilnis en vergif belaagd
mens en dier verstoren
de aarde kreunt en zucht
en Gij U toch aan deze wereld waagt
zijn wij herboren.
Marcel Verhelst
|