|
ONZE LIEVE VROUW VAN STOEPE
Moeder in het groene Stoepe
vinden wij nog even rust.
Laat uw stilte in ons roepen.
Wanneer wij hier samentroepen
wordt ons diepste leed gesust.
Laat de vogels in de bomen
orgels voor ons vreugde zijn,
uw kapel van witte dromen
als een thuis om in te wonen,
toevlucht in verdriet en pijn.
Want het kindje op uw armen
draagt de wereld in zijn hand
en een hart om te verwarmen
al de kleinen en de armen
in dit koude mensenland.
En wij blijven stom geslagen
als eertijds de jongen was.
Geef ons stem om weer te vragen
en te danken alle dagen:
vogellied en bloemgewas.
Maan en ster wil ik U geven
als de kleine englen doen
bij uw beeld. Ons mensenleven
als een stuk voor U geweven
met wat goud en Hoop van groen...
Pastoor L. Vercruyssen
|
