|
LENTEBRIEVEN
De winterzon schrijft lentebrieven
in letters van verlangen groot,
ze groet de bloemen die verborgen
al reiken naar het morgenrood
maar die nog even moeten wachten
omdat zoveel nog rilt van kou
en anders heel dit tere leven
vergeefs geboren worden zou.
Zo heeft ook ieders hartsverlangen
een tijd die er niet altijd is
maar steeds blijft iets van heimwee hangen
besef van al te groot gemis
tot plots de weelde van de vriendschap
ontluikt, terwijl ’t nog winter is.
Adelheyd
|
