ZONDAG 5 DECEMBER – 2^DE ZONDAG VAN DE ADVENT

‘DROMER, WAT LOOPT GIJ IN KEMELHAREN PIJ?’

Advent gebeurt niet zomaar: met gekruiste armen wachten op de komst van de Heer.

We moeten die komst in de hand werken door een levenswijze, die verheven en edel is. Elk levend teken van hoop en hartelijkheid, dat opduikt in een stenen woestijn van hardheid en ontgoocheling moeten wij daarom koesteren.

Of beter nog: laten wij zelf zulke milde mensen worden, met een hart vol tederheid en mededogen. Zó bereiden wij de weg van de Heer.

Op onze weg naar kerstmis ontsteken we een kaarsje meer op de adventskrans: laten wij dan ook leven als kinderen van het licht.

In die tijd trad Johannes de Doper op in de woestijn van Judea.

Hij verkondigde:‘Kom tot inkeer,
want het koninkrijk van de hemel is nabij!’
Dit was de man
over wie de profeet Jesaja sprak, toen hij zei:
‘Luid klinkt een stem in de woestijn:
‘Maak de weg van de Heer gereed, maak recht zijn paden.’’

Johannes droeg een ruwe mantel van kameelhaar met een leren gordel;
hij voedde zich met sprinkhanen en wilde honing.
Uit Jeruzalem, uit heel Judea en uit de omgeving van de Jordaan
stroomden de mensen toe,
en ze lieten zich door hem dopen in de rivier de Jordaan,
terwijl ze hun zonden beleden.

Toen hij zag dat veel Farizeeën en Sadduceeën
op zijn doop afkwamen, zei hij tegen hen:
‘Addergebroed, wie heeft jullie wijsgemaakt
dat je veilig bent voor het komende oordeel?
Breng liever vruchten voort
die een nieuw leven waardig zijn,
en denk niet dat je bij jezelf kunt zeggen:
Wij hebben Abraham als vader.
Want ik zeg jullie:
God kan uit deze stenen
kinderen van Abraham verwekken!

De bijl ligt al aan de wortel van de boom:
iedere boom die geen goede vrucht draagt,
wordt omgehakt en in het vuur geworpen.

Ik doop jullie met water ten teken van jullie nieuwe leven,
maar na mij komt iemand die meer vermag dan ik;
ik ben zelfs niet goed genoeg om zijn sandalen voor hem te dragen.

Hij zal jullie dopen met de heilige Geest en met vuur;
hij houdt de wan in zijn hand,
hij zal zijn dorsvloer reinigen
en zijn graan in de schuur bijeenbrengen,
maar het kaf zal hij verbranden in onblusbaar vuur.’
(Matteüs 3,1-12)

‘ADDERGEBROED, KEER JE LEVEN OM!’

Johannes geeft hier een donderpreek van de beste soort: ‘Addergebroed!’ slingert hij de vooraanstaanden in het gezicht. ‘De bijl ligt al aan de wortel van de boom, om jullie om te hakken!’ Hij geeft een donker beeld van zijn tijd. De gezagsdragers gaan in tegen het visioen van Jesaja: ze zijn alleen uit op macht en schijn, onderdruk­ken de kleinen en buiten de armen uit. Onrecht, oorlog, veel leed dat weggemoffeld wordt en dat de groten der aarde koud laat. We denken aan vorige week: ‘Zoals het ging in de dagen van Noach, zo ging het toen Icarus uit de hemel viel, en bij de komst van Jezus: vergeten en van geen tel.’ En we mogen verder gaan: zo was het voor Johannes en zo is het vandaag: profeten preken in de woestijn, de machtigen en de massa hebben er geen oor naar. Als Johannes vandaag voor de UNO zou spreken, kreeg hij vanavond 1 of 2 minuten in het nieuws. En dan is er weer de gewone soap. De wereldtop luistert niet, maar sust het volk met brood en spelen!

In onze wereld, die bulkt van onrecht en onmenselijkheid hopen wij op een Redder. Wij horen Jesaja: ‘Mensen, laat de hoop niet zinken. Een betere toekomst is mogelijk. Een leider zal opstaan, de Geest van de Heer zal op Hem rusten. Er komt gerechtigheid, want Hij oordeelt niet op uiterlijke schijn. De armen en verdrukten zal hij recht verschaffen. De verdrukkers zullen het niet halen, want hij zal hen striemen met de gesel van zijn mond. Oorlogen zullen wijken voor vrede. En heel de aarde wordt vervuld met liefde tot God’.

Op deze toekomst hopen wij, maar die komt niet zomaar. Johannes spreekt klare taal: ‘Bekeer je! Keer je leven om, zoals een boer de grond omploegt’. Een andere mentaliteit en levensstijl is nodig. Zie als rijken en machtigen niet langer alleen je eigen voordeel, maar zie naar de armen. Breng leven en geen vernieling! Gods paden worden maar recht als er meer menselijkheid komt. Hoe kan God mens worden onder ons, als mensen onmensen zijn voor elkaar? In het kleine persoonlijke leven van elke dag, en in de wijde wereld.

De vreugde van Kerstmis: het gaat niet om pakjes onder de kerstboom of lichtjes aan de gevel, in de tuin of in de stad. Het gaat om God, die Liefde is, en die mag geboren worden in ons eigen hart en in onze wereld.

Het lied van de nieuwe tijd

Een nieuwe tijd, een nieuw geluid,

en in een kemelharen kleed

verschijnt een magere profeet

en maakt zich recht en roept het uit:

'Keer om met mij in de woestijn,

keer om met mij naar de Jordaan:

het pad wordt recht wanneer wij gaan

om kinderen van God te zijn.

Een nieuwe tijd, een nieuwe weg

naar de genade in het dal

waarin uw redder komen zal

en doen al wat ik u voorzeg:

hij zal u dopen met zijn geest

en met zijn heilige natuur;

hij zal u zuiveren met het vuur

dat u van alle kwaad geneest.

Een nieuwe tijd, een nieuwe doop,

het rijk der hemelen is nabij;

want aan de horizon staat hij,

de door God zelf gezonden hoop'.

Michel van der Plas

‘Als de Kerk niet dient,

dient zij tot niets’

Jacques Gaillot