Het kan gebeuren dat wij opeens, in een flits, ondervinden of inzien dat andere dingen veel belangrijker zijn, dan datgene wat ons doorgaans bezighoudt.

Sommige gebeurtenissen kunnen ons de vraag doen stellen: wat is nu écht belangrijk, waar komt het nu écht op aan in een mensenleven?

Jezus spreekt daar vandaag over in twee korte parabels: het Rijk der hemelen lijkt op een schat, verborgen in een akker, vergeten en uit het oog verloren.

En het lijkt ook op een kostbare parel …

Waar leggen wij de klemtoon in ons leven?

In die tijd zei Jezus tot de menigte:
‘Het Rijk der hemelen gelijkt op een schat,verborgen in een akker.Toen iemand hem vond, verborg hij hem weer,en in zijn blijdschapging hij alles te gelde maken wat hij bezat en kocht die akker.

Ook gelijkt het Rijk der hemelen op een koopman,op zoek naar mooie parels.Toen hij een parel van grote waarde had gevonden,ging hij alles verkopen wat hij bezat en kocht haar.’
(Matteüs 13,44-46)

HET RIJK DER HEMELEN,
VERLOREN IN DE AKKER VAN DE WERELD

De schat in de akker, waarvoor je alles prijsgeeft.
De mooie parel, die meer waard is dan al het andere.
Wat is voor ons het belangrijkste in ons leven?

De mening zal verschillen
van mens tot mens en van moment tot moment.
Een goede gezondheid, zoals wij elkaar met Nieuwjaar wensen?
Een carrière met veel succes en veel geld?
Dat we gespaard blijven van rampen,
dat de zaken goed mogen gaan,
dat de kinderen goed terechtkomen?

Elk van ons heeft wel zijn eigen antwoord op elk ogenblik.
Wij bidden er ook voor dat onze wensen in vervulling mogen gaan…

En toch zien we meer dan eens:
mensen die rijk zijn – maar geen vreugde kennen
mensen die gezond zijn – maar niet gelukkig
mensen die geslaagd zijn in het leven – maar onvoldaan blijven.

Waar zijn die schat of die parel dan wel verborgen,
en door ons misschien vergeten of uit het oog verloren?

De droom van Salomo, in de eerste lezing, kan ons een lesje leren.
De Heer vraagt aan de jonge koning: ‘Wat wil je dat Ik je geef?’

En Salomo vraagt niet om rijkdom of een lang leven.
Hij vraagt om een opmerkzame geest en een luisterend hart.
Hij vraagt om ontvankelijk te blijven voor Gods Woord,

Hij vraagt om te kunnen onderscheiden waar het op aankomt.
Kortom: hij vraagt om inzicht en levenskunst.

‘God, onze Vader,
geef ook aan ons een deeltje van de wijsheid
die Gij aan Salomo verleend hebt.

Dat ook wij ontvankelijk mogen worden voor Uw stem,
die zo zacht klinkt en overstemd wordt
in het rumoer van onze wereld.
Uw stem, die ons de weg wijst naar Uw beloofde Rijk
van waarheid, heiligheid en liefde.

Want Uw Rijk is de parel, die meer waard is dan al het andere,
Uw Rijk is de waarachtige schat,
verborgen in de akker van ons leven,
verloren in de akker van de wereld. Amen.’

Er loopt een oude man
iedere dag in dezelfde straat.
Hij is erg oud en erg alleen.
Honderden mensen
gaan hem dagelijks voorbij, onverschillig.
Ze gaan allen hun eigen weg naar hun eigen belang.
Hij kent ze, bijna allen.
Ze haasten zich voorbij en zien niet om.

Wat zou het een formidabele verrassing zijn
voor deze oude versleten man
als plots, zo maar,
een van de regelmatige voorbijgangers bleef stilstaan,
hem een pakje tabak in de handen stopte
en hem vriendelijk in het oor fluisterde:
'Hier, vadertje, een pijp tabak
en houd je taai!'

De oude man zou om dit simpele gebaar
dagenlang zielsgelukkig zijn!
Er zijn duizenden oude mensen,
die wachten op een blijk van genegenheid
en sympathie,
en er is een bepaalde man of vrouw
die wacht op jou!

Bron: ‘Eigentijdse Jeugd’