1389 - MISDADIGE DAGDROMERIJ VAN EEN GROENE BOSKAWOUTER
***
Donderdag 23
mei
Zon 5u43-21u36
H Desideer van Vienne
.
Deel II
1389 - MISDADIGE DAGDROMERIJ
VAN EENGROENE BOSKAWOUTER
°°°
Is nieuwerwets,
maar .
Leidt nergens naartoe
°°°
Valt
te Besien waar t Kawouterke in zijn leven nog zal belanden. Volgens mij in de
vleesmolens van de multiculti, die hij nu al met grote bewondering aanduidt als
de superdiversiteit. Waar haaltem het, waar haaltem het! De man heeft werkelijk
zijn roeping gemist : hij moest Socialist geworden zijn wat in haarklieverij en
woordenkramerij is hij niet te schatten!
De
DM publiceert weliswaar zijn (uitgesponnen) liefdesverklaringen, maar pas nadat
de al te gore brokken er uit te hebben verwijderd werden. Waarom stel ik mij
daarbij voor, dat er iemand moet achterop komen om vers van de pers een warme
donkergroene koeienvlaai te fatsoeneren? Heeft dat wel zin, tenzij men het doet
uit armoede?! Uit gebrek aan kopij? Ik had het kunnen weten : Groen! IHet i de
kleur van de Islam en Groen! is ook de kleur van de meloen : groen! langs
buiten, en rood langs binnen .
Had
ik tot hiertoe als niet-stadsmens een bepaalde sympathie voor het natuurbehoud,
dat soort Groen is er de beste remedie tegen! Op die manier de multiculti
propageren zonder kop, zou bij Wet moeten verboden worden!
Als
Groen straks, in weerwil van de aanhoudende propaganda door de media, onder de
kiesdrempel zakt, is de ware reden rap te..Besien.
°°°
Ter
zake :
Culturele vrijheid is het antwoord op superdiversiteit
*
In de samenleving
van nu en straks zal het heersende ideaal van 'Vlaams burgerschap' alleen maar
meer verdeeldheid zaaien. Dat meent Wouter Van Besien, voorzitter van Groen.
Dit is een gekorte en herwerkte versie van het essay dat vandaag in het
tijdschrift Sampol verschijnt. .
e zullen het
gemeenschapsgevoel niet bereiken door mensen een taalexamen te laten afleggen.
Gemeenschapsvorming loopt via de weg van dialoog tussen burgers en groepen
Na twee decennia
waarbij de immigratie aanhoudend recordhoogtes bereikte, belandt ons land in
een nieuwe fase van zijn geschiedenis. De multiculturele samenleving is
voorbij, Vlaanderen en Brussel zijn in een nieuwe fase van hun geschiedenis
beland: de superdiverse samenleving.
In de jaren 80 en
90 bestond onze samenleving uit een blanke 'Belgische' meerderheid en een
beperkt aantal minderheden van Zuid-Europese, Maghrebijnse en Turkse origine.
Die minderheden zijn vandaag in aandeel gegroeid en bovendien zijn er een pak
minderheden bijgekomen uit de rest van Europa, Afrika, het Midden-Oosten of
Zuid-Amerika. Volgens het CGKR waren er in 1991 ongeveer 1,2 miljoen
landgenoten niet als Belg geboren, begin 2010 was dat aantal opgelopen tot 1,9
miljoen.
Vooral de groei
van al deze minderheden in de jaren 2000 is opvallend: 41 procent op 10 jaar
tijd tegenover 13 procent tijdens de jaren 90. Daarbij komt nog een onbekend
maar groot aantal landgenoten die als Belg geboren zijn, maar die een
(groot-)ouder hebben die niet als Belg geboren werd. Niet alleen in Brussel of
Antwerpen is het aantal nationaliteiten en talen geëxplodeerd, het is een
fenomeen dat zich in heel Vlaanderen voltrekt, denk maar aan Aalst, Vilvoorde,
Sint-Niklaas, ... Zelfs in gemeenten als Boom duiken nu debatten op rond
hoofddoeken, Menen voelt zich geroepen om naar Antwerps voorbeeld een
vreemdelingentaks in te voeren.
Blaasjes
Superdiversiteit
wijst op de evolutie van migratie van 'mensen uit een klein aantal landen van
herkomst naar een klein aantal gastlanden' naar 'mensen uit een zeer groot
aantal landen van herkomst naar een zeer groot aantal gastlanden'.
Etnisch-culturele achtergrond wordt steeds minder een indicatie, omdat (nazaten
van) immigranten steeds meer verschillen qua opleiding, werk en inkomen en
groepen met elkaar mengen.
Het is
onvermijdelijk dat deze superdiversifiëring van onze samenleving zich verder
zal doorzetten. In veel landen zal de drang om naar de EU te migreren eerder
toe- dan afnemen. Zelfs al verstrengen we ons immigratiebeleid, dan nog leert
het verleden dat via volgmigratie en demografische groei, geïmmigreerde
bevolkingsgroepen een aantal decennia lang sterk aangroeien. Eurostat berekende
dat de Belgische bevolking tegen 2060 met 24 procent zal stijgen tot 13,5
miljoen Belgen, voor het grootste deel door de migratie. Politici die het
voorstellen alsof deze klok kan teruggedraaid worden, maken de bevolking
blaasjes wijs. De vraag is niet hoe we deze superdiverse samenleving kunnen
doen verdwijnen, de vraag is hoe we ermee omgaan.
Hoewel deze
superdiversiteit ons land vooruit stuwt (demografisch, economisch, cultureel,
...), verloopt ze moeizaam. Mensen die hier al lang wonen, voelen zich
bedreigd. Aan de andere kant ondervinden Vlamingen en Brusselaars van vreemde
afkomst dagelijks aan den lijve de uitsluiting zodat onder minderheden de
tendens toeneemt om zich af te zonderen. '60 procent van de moslimjongeren
denkt dat de Vlaamse maatschappij hen nooit als geïntegreerd zal beschouwen,
slechts 30 procent voelt zich aanvaard door de Vlaamse maatschappij',
concludeerde een onderzoek in opdracht van de Gazet van Antwerpen.
Deze zinderende
maatschappelijke spanning uit zich ook in het taaldebat. Meertaligheid rukt op.
Volgens Kind en Gezin spreekt bijna een kwart van de jonge moeders in
Vlaanderen geen Nederlands met hun kinderen. Veel Vlamingen vinden dit
bedreigend omdat er voortdurend nieuwe mensen naar hier komen die de taal niet
spreken. Ze hebben het gevoel dat de integratieklok telkens wordt
teruggedraaid.
Monocultureel
ideaal?
Het momenteel
dominante ideologische antwoord in vele Europese landen op deze culturele
superdiversiteit, is een versterkt teruggrijpen naar een monocultureel ideaal.
In De nieuwe religieuze intolerantie (2012) betoogt de Amerikaanse filosofe
Martha Nussbaum dat in Europa homogeniteit en culturele assimilatie altijd het
overheersende paradigma zijn geweest. Nussbaum vergelijkt Europese landen met
gated communities. De lokale variant daarvan is bij ons de N-VA-ideologie, met
als dominante en publieke cultuur 'de Vlaamse cultuur'. Nieuwkomers moeten 'hun
cultuur' privé houden, de publieke cultuur erkennen en zich engageren om eraan
deel te nemen. Deze invulling van burgerschap draait de zaken om: je bent geen
burger omdat je hier woont, je wordt pas burger als je de dominante cultuur
omarmt.
Nu N-VA steeds
meer beleidsverantwoordelijkheid krijgt, wordt deze ideologie omgezet in
concreet beleid. De N-VA zweept de Vlaamse regering op - CD&V en sp.a laten
dit gebeuren - om inzake taal een schild-en-vriendbeleid te voeren: de
verwerving van het Nederlands geldt als voorwaarde tot deelname aan de
samenleving. "Wie mijn taal spreekt, behoort tot mijn club", zo
verwoordde Bart De Wever het ooit. Het inburgeringsbeleid van Geert Bourgeois
vertaalt dit concreet: je bent niet langer ingeburgerd als je een inspanning
hebt geleverd om Nederlands te leren, maar pas als je slaagt in een examen
Nederlands.
Kennis van het
Nederlands is noodzakelijk om elkaar te verstaan en dus voor de sociale
samenhang. Maar op dit moment is er iets anders aan de gang. Taal wordt
gebruikt als uitsluitingsmechanisme en werkt zo de sociale samenhang actief
tegen. Minister van Inburgering Bourgeois schiet in een kramp als ambtenaren in
een andere taal dan het Nederlands twitteren en Vlaams parlementsvoorzitter Jan
Peumans ziet nog liever een lege tekstballon dan een niet-Nederlandstalige
tekst. Ook op lokaal vlak gaan de eerste maatregelen van nieuwe
gemeentebesturen onder leiding van N-VA in coalitie met de klassieke partijen -
Aalst op kop - opvallend vaak over culturele en religieuze aangelegenheden, zoals
de plaats van symbolen van de cultuurgemeenschap (Vlaamse vlag en feestdag) en
taalgebruik.
Het is goed en
nodig dat we nieuwe antwoorden zoeken op de veranderde context van culturele
superdiversiteit. De monoculturele piste die in Vlaanderen en Europa opgeld
maakt, is voor mij echter de verkeerde. Ze verhoogt maatschappelijke spanningen
en geeft vele Vlamingen het gevoel er niet bij te horen.
Bevrijdend
alternatief
Ik wil pleiten
voor culturele vrijheid als antwoord op de superdiverse samenleving. Hoe sterk
en bevrijdend is de gedachte dat we onze eigen opinie mogen vormen. Dat we
mogen geloven wat we willen, onze eigen voorkeuren en uiterlijkheden bepalen.
'Cultuur' kregen we onopgemerkt doorgegeven in het gezin en de samenleving. Het
is goed dat die patronen in vraag gesteld kunnen worden. En de aanleiding
daarvoor is vaak de confrontatie met andere culturen. De Britse politicoloog
Bhikhu Parekh schreef daarover: "Geen enkele cultuur draagt alles wat van
waarde is in zich en ontwikkelt alle menselijke mogelijkheden. Verschillende
culturen corrigeren elkaar en vullen elkaar aan. (...) Culturele diversiteit is
een belangrijk onderdeel en voorwaarde voor menselijke vrijheid. (...)
Culturele diversiteit is een objectief goed, omdat het zo'n onmisbare voorwaarden
voor menselijke vrijheid creëert zoals zelfkennis, zelfrelativering en
zelfkritiek."
Culturele
vrijheid heeft niks te maken met cultuurrelativisme. Culturele vrijheid
betekent dat we respect moeten hebben voor het recht van gemeenschappen om
culturen uit te bouwen, maar niet dat elke culturele praktijk op evenveel
respect moet kunnen rekenen. De aanhangers van de monocultuur maken de denkfout
dat, vermits sommige culturen hoger ingeschat kunnen worden dan andere, ze zich
aan die andere cultuur mogen opdringen, en negeren zo het recht op de eigen
cultuur. Cultuurrelativisten maken de omgekeerde denkfout dat we, aangezien
iedereen recht heeft op een eigen cultuur, geen kritiek mogen geven op de
inhoud ervan. Integendeel, voor mij zijn cultuur- en godsdienstkritiek
bijzonder belangrijk in een samenleving.
De voorstanders
van de monocultuur stellen dat een gemeenschappelijke cultuur nodig is om
samenhang te kunnen organiseren. Het tegendeel is waar. Het zal makkelijker
worden als we het idee van de culturele homogeniteit begraven. Want een
culturele invulling van 'Vlaams burgerschap' zal altijd verdelend werken. Zo'n
concept heeft immers nood aan een culturele definitie van wat een goede burger
is, en die definitie is dan gemodelleerd op de dominante cultuur. Iedereen die
daar buiten valt, voelt zich buitengesloten en wordt niet aangesproken op het
verantwoordelijkheidsgevoel.
Als we aan
gemeenschapsvorming willen doen, is het contraproductief om daar een culturele
saus over te gieten. We zullen het gemeenschapsgevoel niet bereiken door mensen
de geschiedenis van de Guldensporenslag bij te brengen of ze een taalexamen te
laten afleggen. Gemeenschapsvorming loopt via de weg van dialoog tussen burgers
en groepen, op straat, in verenigingen, in het onderwijs, op de werkvloer, in
de gemeenteraad, in het parlement. De overheid moet die dialoog permanent en
overal organiseren en ondersteunen.
Via zo'n
permanente dialoog kunnen en moeten er heldere grenzen getrokken worden en kan
er in één adem besloten worden tot 'redelijke aanpassingen'. We kunnen met alle
belangrijke gemeenschappen in onze samenleving samen beslissen een rode lijn te
trekken tegen vrouwenbesnijdenis, polygamie, huiselijk geweld, lijfstraffen,
racisme, discriminatie, verbaal geweld in de publieke ruimte, ... Culturele
gebruiken zijn nooit een excuus om tegen de mensenrechten of de wettelijkheid
in te gaan. Tegelijk zouden we het eens kunnen worden over redelijke
aanpassingen zoals het toestaan van verlof op verschillende momenten voor
religieuze feestdagen.
Burgerschap is
sociaal en politiek van aard. Het is via dialoog en gezamenlijke besluitvorming
dat de gemeenschap zal worden opgebouwd. In een context van uit elkaar
drijvende morele overtuigingen, steeds meer verschillende culturen en op elkaar
stapelende loyauteiten, bouwen we een democratie uit die culturele verschillen
waardeert voor wat ze zijn, waarin grenzen in overleg worden afgebakend en waar
alle burgers het gevoel hebben erbij te horen. En hoe een kunstwerk wordt
afgebeeld, laten we over aan de kunstenaars.
°°°
Samengevat :
Vlaams Burgerschap (wat is dat?) is des duivels, de Moslim-Groene multiculti is
de uitkomst. Vlaams Burgerschap zaait verdeeldheid, de multiculti leidt tot
een gemeenschapsgevoel Maar dedju, volgens de Europese Bestierders, Merkel op
kop, is de integratie van de diversiteit mislukt, en nu wil die Pipô de
superdiversiteit. Waanzinnige droom waarschijnlijk ten gevolge van een overdosis.
Of van een slechte jeugd met veel slechte vrienden. Hallucineren noem ik dat. Meer
en meer buiten de werkelijkheid leven en anderen daarin willen meetrekken.
*
Superdiversiteit
stuwt ons land vooruit. Eenzelfde soort Vooruit zoals Oom Agent vroeger in
Brussel ventileerde? Allei, vooroit, achteruit! Circulez!. Multiculti is lijk
een verkeerd gemonteerde boîtevitesse : 1 vooruit en 5 achteruit! Dat is geen
dagdromerij, maar dagdagelijkse werkelijkheid!
En dan is er die
oprukkende meertaligheid, waarbij Kawouterke zonder omkijken aan de taalweten
voorbij gaat. Maar gene bang hebben : met brede zwaai wordt er naast de kwestie
gefietst : de taal zou de mensen bij elkaar brengen, maar begot : die arme
immigrantjes zouden liever hebben dat wij, de originelen, hùn eigen taal leren
ipv zij de onze. Dat zijn er tegen de 200, dus kan de discussie nog een tijdje
duren ..
*
En dan die
zinderende maatschappelijke spanning : tiens, de diagnose is deze keer correct,
niet de medicatie. : de angst en de spanning stijgen stilaan hemelhoog. Het
punt van verzadiging is al lang overschreden. De volgende fase is de opstand
der burgers.De gevangenissen puilen
uit, iedereen blijf s avonds binnenshuis, de commerce in roestvrij stalen
verkrachtingsvrije onderbroeken voor vrouwen neemt toe. Drugdealers worden
schatrijk. De plissie verricht alleen nog bureauwerk. In de moskee wordt
geronseld voor de buitenlandse trainingskampen voor gorilla-troepen (!).
Sluiers worden uit de mottenbollen gehaald, om de oorspronkelijken (wij dus)
eraan te herinneren aan wat ons te wachten staat . Maar, naast deze kleine
ongemakkelijke waarheden, klopt de redenering van het Kawouterke als de bus van
een kerk-collecte die in handen van der Jihadisten is gevallen.
*
Tja : bijna
onvermijdelijk bij haatpredikers : alles is de schuld van de Vlaamse Gedachte.
Deze keer de N-VA, wantde electorale nederlaag
zal van die kant komen, dat voelt Kawouterke aan zijn linker grote teen. Ze
doen maar, die twee, want ze lopen beiden in de val van de Islam, daar waar wij
van het Vlaams Belang een veel radicalere taal spreken. Aanpassen of opkrassen :
dat schept, als er de hand wordt aangehouden (denk aan de illegalen die hier
legaal mogen komen mee-profiteren en die geen strobreed in de weg mogen gelegd
worden), klare toestanden. Wie zich aanpast, is (noodgedwongen en met mate!)
welkom. Wie wil leven als in zijn of haar thuisland of hier illegaal verblijft
: als ongewenste vreemdeling het land uitzetten. Men hoeft alleen de bestaande
wetten toe te passen.
*
Naar het
einde toe ziet Kawouterke ineens voetangels en schietgeweren onder het
Islam-Groene gras : iedereen beleeft zijn eigen overtuiging .maar O wee! Daar
is de onverdraagzame Islam en daar zijn onze ethische verworvenheden .Ach ja
: dat ezelke dat de hele dag twijfelt van welk hoopje hooi het zal eten : van
de Sharia of van de moderne verworvenheden
onze eigen voorkeuren en uiterlijkheden bepalen
: als daar maar geen vodden van komen! Vrijheid van vaginale besnijdingen,
gelijkheid van man en vrouw, kind-huwelijken vb schoolmeisjes die bij hun
nonkel moeten wonen, homos die aan sky diving doen,, bigamie, steniging van overspelige vrouwen,
afhakken van handen en voeten, kamikaze-brokkenmakers, enz.
Maar neen,
schrijft Kawouterke : cultuur- en godsdienstkritiek moeten ten allen tijde
mogelijk zijn. En hij zet vlug een punt aan de lijn en begint een nieuw alinea
over wat anders.
Maar dan bedenkt hij zich : bepaalde zaken zouden moeten
verboden worden, door middel van een rode lijn te trekken na een constante
dialoog. Een stippellijn, dus. Het zijn dingen die thuishoren in de
Moslimwereld, maar ons tegen de borst stoten. Dus toch geen vrijheid van
handelen? Kawouterke toch : wete gij wel wa dadde wilt?
Zo schrijft het ventje : Culturele gebruiken zijn
nooit een excuus om tegen de mensenrechten of de wettelijkheid in te gaan.
Maar hij ziet dat zeer selectief. En alleen waar het hem uitkomt. Respect voor
de bestaande wetten (carnavalskledij op straat, betalend Openbaar Vervoer,
illegaal is illegaal, enz) horen daar blijkbaar niet bij.
*
De kern van de zaak, volgens Kawouterke. We
zoudenalvast kunnen beginnen met voor
iedereen een paar Islam-feestdagen in te voeren. Op kosten, uiteraard, van den
boas, die toch maor ne smeerlap is.
Dit stukje gaat inderdaad
over de vrede in het Oosten, die sinds de tijd van de Profeet, geen
Vrede meer is, maar een Wrede. De Jaartelling van het
Joodse Volk loopt tegen de 6.000 (5.774 om precies te zijn) en de Islamitische
moet het doen met amper 1.500 (1.434 om precies te zijn) stuks. De evidentie
die daar uit voortvloeit is evident. Zelfs de beesten kennen een soort eigen
territorium die ze met hand en vooral met de tand verdedigen.
Het zou allemaal zo goed
kunnen verlopen, ware daar niet die kwalijke gewoonte onder de mensen, sedert
Abel zijn broer Kaïn de kop insloeg met het kaakbeen van een ezel. Reden van hun
dispuut : het eerstgeboorterecht en de rook van hun brandoffer, die totaal verschillend
ten hemel steeg. Snapt U hem? Grondreden : egoïsme. Inkleding : het bovenatuurlijke.
Die twee broers, zonen van Adam en Eva, kunnen als voorbeeld gelden worden voor
wat erin het Nabije Oosten gebeurt,
maar in feite dagelijks over de gehele wereld gebeurt.
*
Het land Israël dat we nu kennen,
werd in 1948 door de Mogendheden grootmoedig aan het Joodse Volk terug geschonken,
als Wiedergutmachung voor de Holocaust, zodat dezen, die al eeuwen en eeuwen in
de diaspora d.i. verspreid over de ganse wereld leefden, een eigen stukje
vaderland kregen om er zich eindelijk weer thuis te voelen. Dat ze daarbij
dat land moesten afnemen van de Arabieren, die er ook al eeuwen en eeuwen
woonden, omdat ze dat land van de Joden afhandig hadden gemaakt, was even van
geen belang. Er was immers al lang geen sprake meer van Het Beloofde Land dat
overliep van melk en honing : het was gewoon ge-arabiseerd d.i. uitgeleefd.
Het toegekende gebied
besloeg nog geen 20% van het vroegere Israël en lag geklemd te Noorden tussen
Libanon en Syrie, zwaar extreem Moslim (Sjiitisch) met de strategisch belangrijke
Golan-hoogte als betwist grensgebied, en te zuiden door de Sinaï-woestijn, als
grens met Egypte en Gaza, waar de Islamitische Hamas sedertdien vuurtje aan het
stoken is.
*
Kijk : als U mij de vraag stelt wie daar
eerst was in het Nabije Oosten e het gebied dus als zijn onbetwist eigendom
mag beschouwen, dan werp ik op U een vragende blik of U wel beschikt over al Uw
verstandelijke vermogens.
Ja, ik weet het. Er moet
dus iets Tsjeef-achtigs uit de bus komen, een soort onderhandel oplossing
waarbij aan ieder het zijne kan gegeven worden, en de Islam geen victorie kan
kraaien . Hard labeur dus.
Maar er is meer, namelijk
de Heilige Stad van David, Jeruzalem, die ook al in Arabische handen was
gevallen ten tijde van de Kruistochten (1.096 tot de Val van Akko in 1.291).
Het is een beetje in de vergeetput gestopt, maar de 1ste Koning van
Jeruzalem was toen de Graaf van Vlaanderen, die zich uit nederigheid geen
Koning, maar Beschermer van het H. Graf noemde. De Tempelberg, met de Klaagmuur
d.i. het laatste restant van de verdwenen tempel van Salomon, is voor de Joden
de meest heilige plaats ter wereld. Met evenveel recht claimen de Moslims deze
plaats als hùn eigendom, waarop zij het alleenrecht hebben (De Rotskoepel) maar
samen met de Geboortekerk in Bethlehem en de H Grafkerk in Jeruzalem zijn dat
ook heilige plaatsen voor de Christenen.
Spijtig dat de wijze
koning Salomon er niet meer is, om over dit vraagstuk recht te spreken. Al
vrees ik (hoop ik?) dat zelfs de Verenigde Naties niet naast het
Eerstgeboorterecht zullen kijken.Wij
hebben daar zelfs een spreekwoord voor dat zegt : Wie eerst komt, eerst maalt.
En voor de Arabieren : wie stelt wordt volgens jullie wetten, zonder verdoving,
de handen afgekapt tot aan de pols.
*
Zo. En nu laat ik eerst de
schrijvelaar van DM op U los : van het Westelijk Front geen nieuws, maar in
Ohlahoma is er veel interessanter nieuws te zien Vervolgens krijgt U vriend Xander aan de lijn
: kort. Zeer kort. Maar duidelijk. Zeer duidelijk.
Maar the breaking news op onze
media, is de verhuis van ESSEVEE naar Beerschot. Denkend aan BDW (want die deal
gaat in geen 1.000 jaar door!) zeg ik daarop : goed gezien van den arbiter. Age
mor leut êt!
*
Ach
ja, the Middle East. Waar is de tijd dat Koning
Salomon als binnenbekleding voor zijn Tempel (het duurste was nog niet wel
genoeg!), het welriekend cederhout uit Libanon liet komen .In onze dagen zijn
dat bommen en raketten die van daar komen. Daarmee bouwt men geen tempels, maar
vernietigt men op de lange duur de gehele wereld. Oeps! Daar vergis ik me weer!
Bommen in de massa en raketten op de steden, dat is de boodschap van Wrede die
Allah ons zendt.
°°°
Ter zake :
Hezbollah steekt de lont in het kruitvat
OPINIE − 22/05/13, 06u01 ® De Morgen
*
De Libanese militie steunt president Bashar
al-Assad nu ook op het terrein. Dat vindt Thomas Gillis een gevaarlijke
evolutie in een explosief conflict. Gillis is advocaat aan de balie in Gent en
Member of the List of Counsel van het Special Tribunal for Lebanon in Den Haag.
Het militaire vermogen van Iran, Syrië, Rusland en
Hezbollah samen is zo krachtig dat als het stof na de explosie neerdaalt de
regio onherkenbaar zal zijn veranderd
Het was The New York Times die zondag met het
nieuws kwam dat Libanese soldaten van het Hezbollah-leger aan de zijde van de
troepen van Bashar al-Assad een offensief lanceerden op de strategisch
belangrijke stad Qusair, gelegen in de Homs-provincie aan de grens met Libanon.
De historische banden tussen Hezbollah, Syrië en
Iran zijn gekend, net als de financiële hulp van Hezbollah aan het regime van
Assad sinds het uitbreken van de burgeroorlog én hun logistieke hulp in het
conflict, door het zelf leveren van wapens of door het faciliteren van
wapenleveringen aan het regime vanuit Teheran. Dat Hezbollah sinds zondag
actief de wapens opneemt in het Syrisch conflict, zou bij de internationale
gemeenschap alle waarschuwingslampjes moeten doen oplichten. Eenieder vertrouwd
met het Midden-Oosten en met de geschiedenis van Libanon in het bijzonder houdt
weet dat de inmenging van Hezbollah in de strijd in Syrië niet enkel is
ingegeven door ideologie en solidariteit met een traditionele bondgenoot, maar
alles te maken heeft met de eigen (politieke) agenda.
De Libanese Cederrevolutie volgend op de aanslag op
14 februari 2005, waarbij voormalig premier Rafiq Hariri samen met 22 andere
slachtoffers om het leven kwam door een explosie waarbij 1800 kilo TNT tot
ontploffing werd gebracht, had het wegtrekken van Syrische troepen uit Libanon
tot gevolg. Dat leidde tot belangrijke politieke verschuivingen waarbij de
talloze ideologische en religieuze strekkingen van het land erin slaagden tot
een - zij het labiel - evenwicht te komen. Op 9 november 2009 werd Saad Hariri
premier en op die manier boegbeeld van het nieuwe, gematigder en meer Westers
georiënteerde Libanon.
Politieke vetes
Maar al bij de eedaflegging van Saad Hariri pakten
zich donkere wolken samen boven het uit zijn as herrezen Beiroet. Ook boven het
Special Tribunal for Lebanon (STL) in Den Haag, in het leven geroepen door de
VN-Veiligheidsraad op 15 november 2006 en operationeel sinds 1 november 2009,
met als hoofdopdracht het berechten van degenen die verantwoordelijk geacht
worden voor de aanslag van 14 februari 2005. Vrij snel werd duidelijk dat het
Prosecutor's Office van het STL zijn focus ging richten op Hezbollah-leden als
verantwoordelijk voor de aanslag, met als gevolg dat in Libanon het STL het
strijdtoneel werd voor terug oplaaiende politieke vetes en - belangrijker -
confrontaties in Beiroet en Tripoli waarbij geweld niet werd geschuwd.
Uiteindelijk leidden de politieke vijandigheden
omtrent de medewerking door Libanon aan het Special Tribunal for Lebanon op 12
januari 2011 tot het ontslag van premier Saad Hariri en zijn kabinet. Op 25
januari 2011 werd Najib Mikati benoemd tot premier. Mikati, zelf een gematigde
soenniet, werd en wordt aanzien als niet meer dan een stroman voor Hezbollah,
waardoor sinds zijn benoeming de medewerking van Libanon aan het STL in Den
Haag als nihil kan worden beschouwd.
Op 19 oktober 2012 werd Beiroet opgeschrikt door
een bijzonder zware ontploffing waarbij Wissam al-Hassan, hoofd van de Libanese
inlichtingendienst ISF en vertrouweling van aad Hariri, samen met zeven andere
personen om het leven kwam.
Deze aanslag zorgde voor een nieuwe politieke
schokgolf die Najib Mikati uiteindelijk de kop kostte. Hij bood zijn ontslag
aan als premier van Libanon op 22 maart, en dit ontslag werd aanvaard door
president Michel Suleiman. De soenniet Tammam Salam kreeg op 13 april
jongstleden de taak een nieuwe regering te vormen, maar werd in wekelijkheid
aangesteld om de nieuwe algemene verkiezingen van juni 2013 in goede banen te
leiden. Dat lijkt een bijzonder moeilijke opdracht lijkt te worden, daar de
westers georiënteerde 14-maart-beweging aanstuurt op de hervorming van de
kieswet van 1960 die door zijn religieus-etnische systeem pro-Hezbollah lijkt
te zijn.
De vaststelling dat Hezbollah op 19 mei 2013 de
wapens opnam aan de zijde van het Syrische regime moet worden beschouwd als een
ernstig signaal naar het Westen maar evenzeer naar Israël: het betekent het
betere militaire spierballengerol (wat eigenlijk helemaal niet hoeft daar
internationaal en binnen Libanon niemand ook maar twijfelt aan de slagkracht
van Hezbollah). Tegelijk zou het een voorproefje kunnen zijn van wat eraan zit
te komen als de kieswet in Libanon niet wordt hervormd en de nakende algemene
verkiezingen een verwachte overwinning worden voor Hezbollah-leider Hassan
Nasrallah en de zijnen. Het feit dat Rusland ondertussen middels
wapenleveringen (zie DM 18/5) zijn blijvende steun toezegt aan Bashar al-Assad
is daarbij niet van dien aard om de internationale gemeenschap gerust te
stellen.
Het militaire vermogen van Iran, Syrië, Rusland en
Hezbollah samen is zo krachtig dat het kruitvat dat het Midden-Oosten is niet
alleen eenvoudig kan tot ontploffing worden gebracht, maar het bovendien te
verwachten valt dat eens het stof zal zijn nedergedaald de regio onherkenbaar
zal zijn veranderd. En met de regio ook de geopolitieke verhoudingen.
Aldus De Morgen.
*
Vertrouweling
Assad: Grote confrontatie met Israël nabij
*
Syrisch leger en Hezbollah aan winnende hand -
Rebellen vernoemen brigade naar Osama bin Laden
Volgens Ibrahim al-Amin, redacteur van het
Hezbollahorgaan Al Akhbar en een goede vriend van de Syrische president Assad,
zal het na de cruciale overwinning op de rebellen in Qusayr niet lang duren
voordat de lang gevreesde nieuwe grote oorlog met Israël zal plaatsvinden. 'Het
touw staat tot het uiterste toe gespannen. Iedere partij (Israël aan één kant
en Syrië/Hezbollah aan de andere kant) hoeft slechts een vinger te buigen en
het zal breken, en dan zal de grote confrontatie plaatsvinden.'
'Dit is geen dreigement en geen interpretatie en is
ook niet overdreven,' benadrukte al-Amin. 'Dit is de situatie aan het
noordelijke front van de vijand. Nu betekent vandaag, het betekent dit uur.'
Israëlische inlichtingenexperts twijfelen er geen seconde aan dat de redacteur
namens zijn bazen, Hezbollahleider Hassan Nasrallah en president Bashar Assad,
heeft gesproken.
Leger Syrië en Hezbollah aan winnende hand
Qusayr ligt aan de hoofdweg tussen Homs en Libanon,
die uitkomt op de belangrijkste verbinding tussen Damascus en Beirut. De media
proberen het belang van de herovering van Qusayr door Assad te bagatelliseren
door onder andere te wijzen op de 50 dode en vele zwaargewonde
Hezbollahstrijders. Deze verliezen doen echter geen afbreuk aan de
verpletterende nederlaag die de door het Westen gesteunde islamistische
rebellen hebben geleden tegen het Syrische leger.
Deze nederlaag is voor een groot deel te wijten aan
het op kritieke momenten uitblijven van rechtstreekse militaire steun van
Amerika, Turkije, Jordanië en de Arabische Golfstaten. HetSyrische regeringsleger en Hezbollah zullen
nu hun offensief richting het oosten voortzetten en proberen het rebellenbolwerk
in Homs en omgeving te vernietigen. Hierbij zal onder andere de 14e Syrische
divisie en een versterkte eenheid met artilleriegeschut worden ingezet. Een
woordvoerder van de rebellen verklaarde voor een slachtpartij te vrezen.
Regering Obama steunt islamistische terroristen
Dat de regering Obama en de NAVO al sinds het begin
van de burgeroorlog islamistische terroristen hebben gesteund en bewapend werd
nogmaals onderstreept in een video waarin een groep behorende tot het Free
Syrian Army hun eenheid de 'Osama bin Laden brigade' noemt (5).
Westerse politici en media hebben tot nu toe
beweerd dat slechts enkele verdwaalde jihadisten zich bij de 'seculiere'
rebellen hebben aangesloten, maar vooral het afgelopen jaar is er een enorme
lading bewijs geleverd dat het tegendeel het geval is. 29 groepen van het FSA
hebben trouw gezworen aan Jabbat al-Nusra, een onderdeel van Al-Qaeda (2) en
dezelfde terreurgroep die verantwoordelijk is voor de dood van Amerikaanse
militairen in Irak (3).
Libië scenario voor Syrië lijkt te mislukken
FSA strijders hebben bij talloze gelegenheden
Al-Qaeda vlaggen gebruikt, ook bij gefilmde, soms gruwelijke publieke executies
van Syrische soldaten en gewone burgers die weigeren partij voor de islamisten
te kiezen (4). Ook herhalen FSA officieren dat het hun bedoeling is om van
Syrië een streng islamitische Shariastaat te maken en om na het afzetten van
Assad verder te vechten tegen Amerika.
Nu de rebellen aan de verliezende hand zijn lijkt
er echter een streep te worden getrokken door de plannen van Obama en zijn
Turkse en Arabische bondgenoten om in Syrië het 'Libië scenario' toe te passen.
Dit is mede te danken aan de niet aflatende politieke, logistieke en militaire
steun van Iran en Rusland aan president Assad.
Xander
°°°
Toelichting.
Hezbollah
(Arabisch voor Partij van God), de
anti-Westerse Sjjiïtische afsplitsing van de Islam die harder dan het Kruppstaal
isn, waarmee de SS-Wapenbroeders streden. Deze SS-Wapenbroeders ware, zoals U
weet, de gepantserde vuist van de Nazis, de Nationaal
Socialistische PvdA in Duitsland onder leiding van Dolf-met-de-Snor.
Ezelsbruggetje
om die naam te onthouden : Is boog Allah. boog staat voor
balg, buik vol speklagen. Éénboog = slokkop die maar dekt aan zijn eigen
pens. Toegegeven : het klinkt een beetje West Vlaams, maar is toch bruikbaar in
geheel het Nederlands Taalgebied. In de Efteling staat er zo ene die gestaag
roept om meer papier, die luistert naar de naam van Holle Bolle Ghijs.
*
Heb
ik nu de Palestijnse Kwestie een beetje beter begrepen?
Ik
denk het niet, want het land Palestina ( Erets
Jisrael) heeft nooit bestaan, tenzij als
verzamelnaam in een Bijbelse context en zo goed als een synoniem voor Het
Heilig Land en omstreken.Palestina is een
even kunstmatig begrip als België, dat ook maar een uitvinding is om het kind
een naam te geven. Dus kan er ook geen Palestijnse Kwestie zijn in de zin zoals
wijlen Arafat dat bedoelde. Maar goed, het kind moet, zoals gezegd, een naam
hebben. VlaWa staat als naam dichter bij de realiteit danBelgië, maar daarmee is het probleem Brussel
niet opgelost!
Na
deze ellenlange uiteenzetting over een klein plaatsje op aarde, waar de
Muzelmannen om vechten, kom ik inderdaad met VlaWa noodgedwongen op de
eigensituatie terecht. Gedenk, O Mens!
Heden ik, morgen gij!- Zo lezen we zo
dikwijls op onze (Christelijke) begraafplaatsen.
Wie
zegt, dat wij, onze kinderen of onze kleinkinderen zich, vraag of laat niet
voor eenzelfde soort Palestijnse Wkestie zullen geplaatst zien? Stelling van
de ene partij : dit is òns land en jullie zijn indringers die als 5de
Colonne sinds de jaren 70 stelselmatig ons zijn komen overweldigen met steun
van onze eigen collaborerende Bestierders. Stelling van de andere partij : allemaal
flauwe kul : we zijn gestuurd door onze God en die duldt, via onze hand, geen
tegenspraak. Vort! Eruit! Het is voortaan òns land! Collateraal neveneffect :
het probleem Vla-Wa voor eeuwig en altijd van de baan.
*
Heeft
U, net als ik, niets bijgeleerd, dn heeft U in ieder geval, net als ik, een
boel namen geleerd die in de Geschiedenisboekjes van onze kleinkinderen zullen
voorkomen. Hoogst waarschijnlijk onder het Hoofdstuk Geopolitieke Beschouwingen.
Want als de Linkxs broederschap, zijn de Arabieren meesters in het versluierd
woordgebruik.
Namen
noemen. Van Ach-madien-is-Zat zullen we intussen
wel verlost zijn, want ook in Iran is 3 x = scheepsrecht.Kielhalen dus en geen 3de
ambtstermijn voor hem Al vond ik dat juist zo ne gezellige naam voor een Islam-Geheelonthouder om samen wat
te staan kletsen aan de toog bij Julieke .
1387 VANDAAG ALLEMAAL EEN KAARSJE DOEN BRANDEN VOOR DE H.RITA VAN DE HOPELOZE EN ONMOGELIJKE ZAKEN;
Woensdag 22
mei
Zon 5u44-21u35
H Rita,
patrones van hopeloze en onmogelijke zaken
.
1387 VANDAAG ALLEMAAL
EEN KAARSJE DOEN BRANDEN VOOR DE H.RITA VAN DE HOPELOZE EN ONMOGELIJKE ZAKEN;
°°°
Noteer
: per dozijn zijn de kaarsjes stukken goedkoper
Want
we zullen het (Grrr!) nodig hebben!
°°°
Inderdaad, de H. Rita komt
vandaag als geroepen! Hopelijk vindt U nog ergens een doe-het-zelf kerk of
kapel, wantde bijhorende pastoor om U
bij te staan is uitgestorven. En Isalmmerpastoors (Immams), de predikheren van
de concurrentie, vragen niet liever dan dat wij bij hen langs gaan om daar hun
offerblokken te vullen. Zo ver staan we dan. Als de menselijke middelen niet
meer helpen, mogen we dan, zoals onze ivoorouders, niet rekenen op de hulp van Hierboven?
De Overheid, vraagt U? Zoals JM DeDecker zei in de Kamer, de Loge of Opus Dei
gaan voor op het geweten van onze Besierders die liever bestieren dan
besturen. Cfr Wilfried Marens en Elio di Jeanetto, twee Belgische Premiers, om
het maar bij deze twee te houden.
Mensen, we zitten in de
rats enalleen het gezond verstand, of
bij gebrek daarvan, de Hogere Machten, kunnen ons helpen.
De Noorderbuur die bij
E.J. Bron onderstaand goed doordacht artikel heeft geschreven, heeft als lezer
niet bedoeld de gewone man/vrouw in de straat, maar de intellectueel die als
intellectueel geboren is. Dit wil zeggen, zolang hij nog niet onderuit zijn
ondergrondse schuilplaats gekropen is, net zoals de man/vrouw in de straat, om
zich te vergewissen dat de tornado al-dan-niet over is. In plaats van zijn
vaste woonwijk, vindt die dan het inferno van de multiculti. Op datzelfde
ogenblik is de intellectuele bagage gelijk, onafgezien hun individuele
capaciteiten. Alleen de eigen lijfelijke veiligheid telt nog, het lijfsbehoud,
zoals bij een opgejaagd dier dat in grotten schuilt. Want weelde en welstand
zullen dan al lang onder het puin liggen, zoals we dagelijks op de TV kunnen
zien in de lalden waar de Islam al de Wrede van Allah heeft gebracht.
*
Mijn opinie? Dat is gewoon
de opinie van elk weerbaar man of elke weerbare vrouw, hoog, middelmatig of
laag geschoold : vuur bestrijdt men met vuur. Niet met woorden of met wind.
Kort gezegd : vuur is
altijd dodelijk, tenzij in getemde toestand.
°°°
Islam, wetenschap en onze
intellectuelen
Posted on 20 mei 2013door E.J.
Bron
*
Het lijkt erop alsof juist de
mensen die wat minder onderwijs hebben genoten zich grote zorgen maken over de
(on)verenigbaarheid van de islam met onze waarden, terwijl het hoogopgeleide
deel van de bevolking ervan overtuigd is dat de islam een verrijking voor onze
samenleving betekent. Ik zou hen, onze intellectuelen, willen vragen om de
kwestie van de (on)verenigbaarheid van de islam met de westerse beschaving eens
aan de hand van twee theorieën te benaderen en te kijken welke van de beide
theorieën verleden, heden en toekomst het beste kan verklaren en voorspellen.
Heel wetenschappelijk!
Theorie 1 luidt: de islam is
een in principe vredelievende religie met dezelfde waarden en dezelfde
monotheïstische wortels als het christendom en het Jodendom en dus heel goed
verenigbaar met onze westerse beschaving. Theorie 2 luidt: de islam is een
totalitaire, gewelddadige en achterlijke veroveringsideologie die totaal
onverenigbaar is met onze westerse beschaving.
Als we naar het verre verleden
kijken dan zijn de bronnen misschien te schaars om doorslaggevende conclusies
te kunnen trekken, maar gelukkig (?) hebben we in Europa de afgelopen 50 jaar
steeds meer ervaring opgedaan met de islam. Op grond van theorie 1 zou je mogen
verwachten dat we een instroom van goedwillende mensen hebben gehad, afkomstig
uit armoedige omstandigheden en dus vol bewondering voor de manier waarop wij
in Europa welvarende samenlevingen hebben opgebouwd. Met voor iedereen een goed
inkomen (nou ja, wel in vergelijking met Noord-Afrika), goed onderwijs, goede
gezondheidszorg en huisvesting, en veiligheid, democratie en gelijkheid voor de
wet. Voor zon samenleving wil je je met hart en ziel inzetten als je afkomstig
bent uit een dictatoriaal geregeerd land waar het behalve aan zonneschijn aan van
alles en nog wat ontbreekt.
Op grond van theorie 2 zou je
mogen verwachten dat we een stroom islamitische immigranten hebben
binnengelaten die noodgedwongen zijn begonnen te werken in onze fabrieken, maar
die zich maar langzaam de taal hebben eigen gemaakt (of zelfs helemaal niet) en
zich maar matig hebben aangepast en ontwikkeld. En die, nu we met de derde
generatie hebben te maken, in zon beetje alle verkeerde statistische rijtjes
zijn te vinden (schooluitval, criminaliteit, uitkeringsafhankelijkheid,
vrijwilligerswerk, vrouwenhaat, Jodenhaathomohaat, enz.). Een stroom die zich gestadig aan het uitbreiden is en
steeds meer noten op zijn zang krijgt.
Met die verkeerde statistische
rijtjes hebben we gelijk het heden gehad, dus dat schiet lekker op.
Blijft de toekomst over. Welke
theorie kan de toekomst het beste voorspellen? Velen hebben in het verleden al
verontrustende voorspellingen gedaan (niet in de laatste plaats een kenner van
de islamitische wereld als Bat Yeor), die helaas maar al te zeer bewaarheid
lijken te worden. De verwachtingen ten aanzien van de Arabische Lente liepen
conform de beide theorieën sterk uiteen. Enige reden tot optimisme lijkt die
Lente niet te bieden.
Maar dat zijn voorspellingen
uit het verleden. Wat voor voorspellingen zouden er nu nog nodig zijn om te
kunnen bepalen welke theorie over de islam klopt? Iets over de ontwikkeling van
de verkeerde rijtjes in de statistieken? Een toe- of afname van shariawijken?
De verdeling van Nobelprijzen de komende decennia (inclusief of exclusief de
politiek correct toegekende Nobelprijzen)? Het aantal door de Publieke Omroep
geschrapte reportages over jihadisten? Het aantal gestaakte voetbalwedstrijden?
Het aantal clitoraal verminkte vrouwen? Het aantal kindhuwelijken? Het aantal ondergedoken
cartoonisten? Het aantal permanent bewaakte politici? Het aantal hoofddoekjes?
Het aantal overgebleven Joden?
Je kunt voorbeelden genoeg
bedenken die een duidelijk antwoord geven op de vraag welke van de beide
theorieën de werkelijkheid het beste verklaart en voorspelt. En die antwoord
geven op de vraag of de islam ons verrijkt of ons kapotmaakt. Ik ben bang dat onze
intellectuelen te feitenresistent zijn en niet genegen om deze theorieën aan de
hand van de ontwikkelingen te toetsen. Veel te simpel natuurlijk voor onze
complexe maatschappij die in de hoogste versnelling aan het veranderen is. Je
zou er bovendien maar onderbuikgevoelens van krijgen.
Door: Ronald Kaatee,
voorzitter Populistische Omroep Nederland
°°°
Als
in onze grootsteden, steden stadjes en zelfs al in onze dorpen reeds plaatsen
zijn war de politie niet meer hoeft te komen omdat daar de Sharia (of de Wet
van de Jungle) heerst, weet men dan niet dat van daaruit de roversbenden
vertrekken? Die plaatsen zijn als pesthaarden die dag-na-dag uithun voegen barsten. En onze Bestierdrs
laten niet alleen begaan, ze voeren met scheepsladingen vol, onder het prediken
van zogezegd nieuwe veiligheidsmaatregelen, steeds meer nieuwe overzeese
troepen aan.
En
de O zo Christelijke Volkspartij houdt haar Gezinsdag, desnoods met nieuw
samengestelde gezinnen, met weg-en-weer-kinderen of met BOMs, in
Planckendael (tiens, waarom niet Bokrijk?) onder het motto Goed Gezin(d) onder het
zingen van dat de Marie Louise nooit zal vergaan.
Juist,
de Maria Louise zal niet vergaan maar de Titanic, waar we allemaal in hetzelfde
schuitje zitten, wel. Onze beschaving is, net zoals dat on-zinkbaar gewaand
schip al een tijdje geleden tegen die ijsberg gevaren, waarvan er maar 10%
zichtbaar was (10% komt overeen met de brave Moslims die hier al zijn), tot
ondergang gedoemd. Toen speelde het scheepsorkest tot het in de golven verdween
het Nader bij U mijn God, U naderbij. Nu draait de radio de godganse dag
muziek van en voor drugverslaafden, er is geen God meer en al zeker geen H
Rita om de mensen in onmogelijke zaken een handje te helpen.
*
Ik
moet dringend eens het verhaal over de Zondvloed herlezen. Niet dat ik
twijfel of die ooit wel of niet heeft plaatsgehad, maar om de tekenen van het
Kwaad te leren herkennen. Ik vraag me af, hoe in die dagen de ethische
verworvenheden benoemd werden. En of er toen ook al een Ideologie van de
Wrede bestond. Ik denk dat zelfs geen 100 H. Ritas zon gevaar kunnen
ont-hopelozen.Hou ondertussen goede
moede. Als de nood het hoogst is, is de redding nabij.
1386 - HET EUROPEES EENHEIDS SYNDICAAT IS OP KOMST
***
Dinsdag 21 mei 2013
Bloeimaand
Zon 5u46-21u34
H Constantinus de Grote (*)
.
1386 - HET EUROPEES
EENHEIDS SYNDICAAT IS OP KOMST
°°°
Figuren
als Constantijn de Grote (*)
Zouden
in deze tijden een grote zegen zijn
°°°
Ik schrijf dit stukje niet
om mijn lezers blij te maken met een dode mus, maar e zit muziek in de
toekomst. Moet U horen! Het verloop van een Middeleeuwse veldslag verliep
grosso modo als volgt, en deze schets ik U voor het waarheidsgehalte ervan.
Eerst beloerden en
bespioneerden de partijen elkaar tot een van hen ee geschikt plaatse gevonden
had waar hij dacht met strategische trucjes te tegenstander te kunnen verslaan.
Als die maar wilde in de val lopen en aanvallen .
Eerst werden de
boogschutters op elkaar losgelaten tot de lucht zwart zag van de pijlen. Vervolgens
werden de katapulten in stelling gebracht, om over de hoofden de vijand te
bestoken met zware stenen. Ondertussen had het voetvolk het tegen elkaar
opgenomen, tot dezen, op een afgesproken signaal de rangen openden om de zwaar
beslagen ruiters door te laten. Al naar gelang het verloop van de strijd,
werden de reserves in de strtijd geworpen, die meestal onverwacht opdoken,
liefst in de rug van de tegenpartij.
Wie als laatste van de
overgebleven bevelhebbers op het strijdtoneel overbleef, was de overwinnaar, en
alleen de eigen doden en gekwetsten werden geholpen. De overigen bleven als
voedsel voor de raven, nadat ze tot op hun vel waren beroofd door al wie wilde.
Einde verhaal.
*
Ben ik de enige die
eenzelfde stramien ziet in de hedendaagse binnenlandse politiek? Er worden
bondgenootschappen gesloten : oer-achterlijke christen- en sociaal democraten
samen tegen de levenskrachtige vernieuwers die strijden voor een beter eigen land
in een beter geheel (Europa), beide kampen met hun bevelhebbers in versterkte
stellingen, want geen van hen wil het lot ondergaan van hun Middeleeuwse
voorgangers-verliezers ..
°°°
Ter zake :
Het
Belgisch syndicale mirakel in ademnood
OPINIE − 19/05/13, 11u41 ® De Morgen
*
Multinationals in België dreigen met verhuizing,
vakbonden plooien zich terug. Er is maar één uitweg, schrijft Luc Huyse. Hij is
socioloog en emeritus hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Leuven.
Uiteindelijk is er één ernstig alternatief: de
doorgedreven eenmaking van de vakbonden op Europese en zelfs mondiale schaal
/
Krimpende aanhang
Al drie decennia lang zitten de vakbonden in Europa
en Noord-Amerika in het defensief. Dat is te zien aan hun krimpende aanhang.
Ook de werkonderbreking als wapen is op de terugweg, zozeer zelfs dat sommige
landen niet langer stakingscijfers publiceren. Dat vakbewegingen vermageren is
aan een hele rist oorzaken toegeschreven. Wolfgang Streeck, Duits
toponderzoeker in het grensgebied tussen politieke wetenschap en economie,
heeft ze in een recente lezing op een rijtje gezet (Amsterdam, 2011). Ik pluk
er een viertal uit. Ze hebben alle te maken met markante evoluties op de
arbeidsmarkt.
../..
4. Overheidsdiensten zijn altijd al de
vooruitgeschoven posten van de vakbonden geweest. Dicht bij het beleid,
gegarandeerde aanvoer van leden en een onmisbare voorhoede in nationale
stakingsacties. Maar met de hele of halve privatisering van publieke diensten
gaat voor de syndicaten voortdurend vruchtbare grond verloren.
Werkloosheidsvergoeding
Uiteraard hebben neoliberale politici, met Thatcher
en Reagan als aanvankelijke roergangers, van deze ontwikkelingen met succes
gebruik gemaakt om de vakbonden te beschadigen. Zoals gezegd is België, althans
wat de gezondheidstoestand van het ledenbestand betreft, een uitzondering - een
eiland in de Westerse wereld. Waarom? In ons land zorgen de bonden via
subcontracting voor de uitbetaling van de werkloosheidsvergoedingen. Dat,
zeggen Faniel en Vandaele in het al geciteerde cahier, is een van de
krachtigste redenen waarom mensen aansluiting zoeken. De vakbeweging hier is
niet alleen een bevoorrechte onderaannemer van de overheid. Zij is ook stevig
embedded in het al decennia lang verankerde overleg tussen sociale partners. De
beslissingen die daarin ontstaan, zoals de CAO's, worden door diezelfde
overheid veralgemeend en bindend verklaard. Dat vergroot de reikwijdte en de
zichtbaarheid van de bonden en dus ook hun aantrekkingskracht. En ja, dan is er
nog de syndicale premie die de kostprijs van de ledenbijdrage sterk beperkt.
Die bevoorrechte positie is de levensader van onze
syndicaten. Maar ze is ook hun achilleshiel, zeker in Vlaanderen. Een kanteling
van de electorale machtsverhoudingen in het voordeel van de rechts-conservatieve
krachten kan bijzonder snel tot een afbinden van die levensader leiden. Is het
daarom dat de vakbondstop karig is met juichkreten over het Belgisch syndicale
mirakel? Om geen slapende honden wakker te maken? Of is het al te laat? De
zandstorm waarin het ACW terecht gekomen is geeft liberale partijen zoals de
N-VA open doelkansen. Mikpunt nummer één is de uitbetaling van de
werkloosheidsvergoedingen. Daarbij komt dat de partijpolitieke vrienden van de
Vlaamse syndicaten veel aan gewicht hebben ingeboet - electoraal, in de
Wetstraat en op het Martelarenplein. De vakbonden zullen de tegenaanval dus
zelf moeten inzetten. Onder meer door sterk te beklemtonen dat verstaatsing
van, bijvoorbeeld, die uitbetalingsregeling slechts een tussenstation is in de
richting van de commerciële privatisering van dergelijke diensten. Die
uitkleding van de overheid is trouwens in een aantal Europese landen volop aan
de gang. Maar met een defensieve opstelling alleen komt men er niet. Macht
vloeit ook voort uit stevige banden met gelijkgezinde organisaties uit
belendende percelen. Zo is het goed dat ACV en ABVV in het Transitienetwerk
Middenveld (www.transitienetwerkmiddenveld.be) zijn gestapt. Het netwerk mikt
op uitwisseling van informatie en afstemming van visies en strategieën. Zo wil
het een breder draagvlak uitbouwen en zwaarder wegen op het beleid van overheid
en bedrijfsleven.
Transnationaal
Maar verreweg de grootste uitdaging ligt op het
transnationale vlak. De 'haute finance' en een groeiend aantal bedrijven opereren
met gemak mondiaal. Met de schaalvoordelen daarvan dringen zij nationale
regeringen in de hoek waar de klappen vallen. Het marktcorrigerende vermogen
van lokale politici slinkt zienderogen. Deze week nog dreigde het Forum van
Multinationale Ondernemingen in België ermee naar elders uit te wijken als de
fiscale druk groeit. Die ontwikkeling tast uiteraard ook de slagkracht van de
vakbond aan, want die is "(...) nog verre van een in vele landen
opererende multinational", zei Guy Van Gyes recent nog in deze krant (DM
30/04). Wolfgang Streeck (New Left Review, september 2011) heeft deze
teloorgang beschreven als een geleidelijke verstoting van de vakbeweging uit de
arena's waar de cruciale beslissingen geboren worden. Tot een stuk in de jaren
zeventig waren nationaal overleg en onderhandelingen tussen sociale partners
nog de plaats waar conflicten rond welvaartsverdeling hun beslag kregen. Later,
met de komst van structurele werkloosheid en hoogoplopende inflatie, verhuisde
de besluitvorming geleidelijk naar de politieke arena - zij het nog steeds
nationaal. De verdere opmars van multinationale bedrijven en een wereldwijde
economische crisis hebben het zenuwcentrum helemaal verplaatst. Nu naar een
transnationaal niveau van schimmige onderhandelingen tussen (groepen van)
regeringen en industriële en financiële concerns. In deze arena is er geen
plaats meer voor spelers als de vakbonden. Zij plooien zich noodgedwongen terug
op wat er hen op het nationale vlak aan macht rest. Uiteindelijk is maar één
ernstig alternatief: hun doorgedreven eenmaking op Europese en, zodra dat
mogelijk is, op mondiale schaal. .
Als eerste op de hoogte van nieuws en leuke
aanbiedingen? Meld u aan voor de nieuwsbrieven van De Morgen
°°°
Wat
te verwachten van een vijandige spion (DM) die lang voor de strijd losbarst, de
buitenwereld uitdaagt met de rode lap die, spreekwoordelijk, de stier woedend
maakt? De uitbetalers van het dopgeld zijn een Europees unicum en van op deze torenvesting
moet de strijd geleverd worden.
De
waarkman moet ervan overtuigd blijven dat hij zijn dopgeld krijgt van het
Syndicaat, of minstens dank zij dat syndicaat. Deze keer zal het dus niet gaan
om de ziel van het kind, maar om de verdediging van de unieke posities van de
kleursyndicaten.
Ondererzwegen
: als men erin slaagt een eenheids-syndicaat te maken, is dit het begin van het
einde voor de vele vette brokjes en de hoge postjes in ons land.
*
Of
er op die manier met open vizier zal gestreden worden, mag ik betwijfelen. Noch
de bescherming van het dopgeld, noch de redding van de multiculturele medemens
zullen open en bloot in de strijd geworpen worden. Er zal geschermd worden met
luiaard-woorden die vele ladingen onder één hoed vangen. Wat denkt U van Omdat
wij er nodig zijn? Of Stop de delocalisering. Of nog : Zonder ons geen
solidariteit.
Waarop
de tegenpartij dan kan repliceren of zelfs anticiperen : Tegen de
wieltjeszuigerij, of Eigen portemonnee eerst ..
*
De
kern van de zaak? Kantelt de geschiedenis in het voordeel van de Islamisering,
of juist andersom. U weet : To
be or not tob e, thats the question. En
dat zullen we letterlijk mogen nemen, want het zal erolm gaan, of we ons hoofd
op de schouders mogen houden, ja of neen. Verdergaan met de profiteurs die nu
aan de macht zijn, is ons hoofd bij voorbaat op de kapblok leggen. Nog meer,
nog minder.
(*)
Constantijn de Grote : Flavius Valerius Aurelius
Constantinus[2] (Naissus, 27 februari ca. 280[1] - Ancyrona, 22 mei 337),
bekend als Constantijn I de Grote, was een Romeins keizer. In juli 306 werd hij
door zijn troepen uitgeroepen tot imperator en Augustus. Vanaf 308 werd hij als
imperator en Augustus erkend. Door militaire overwinningen ging hij een steeds
groter deel van het Romeinse Rijk regeren tot hij vanaf 324 alleenheerser werd.
Constantijn
is vooral bekend als de eerste Romeinse keizer die zich zou hebben uitgesproken
voor het christendom, en die de grondslag legde voor de christelijke fase
van het Romeinse Rijk dat zich verder zou ontwikkelen tot het Byzantijnse Rijk.
Met zijn edict van Milaan (313) maakte Constantijn een einde aan de
christenvervolgingen. Een andere grote daad was de stichting van een nieuwe
hoofdstad voor het rijk, die al snel, naar haar stichter, Constantinopel (later
Istambul) werd genoemd. Constantinopel was strategisch gelegen aan een
kruispunt van zowel land- als zeeroutes, en dichter bij het economische
zwaartepunt van het rijk.
In de
Byzantijnse liturgische kalender, gevolgd door de Oosters-orthodoxe Kerk en
Oosters-katholieke Kerken met Byzantijnse ritus, zijn zowel Constantijn als
zijn moeder Helena opgenomen als heiligen. Hoewel hij, anders dan een heel
aantal andere Constantijnen, niet is opgenomen in de Latijnse lijst van
heiligen, wordt hij in de Westerse kerktraditie geëerd met de titel "de
Grote" voor zijn bijdrage aan het christendom.
1385 - WIE ALS EERSTE DE ATOOMBOM GEBRUIKT VERLIEST DE OORLOG
Maandag 20 mei
Zon 5u47-21u32
H Bernardinus van Siëna, patroon van
de marketingmensen
Tweede Pinksterendag.
.
1385 - WIE ALS EERSTE DE
ATOOMBOM GEBRUIKT VERLIEST DE OORLOG
°°°
De
Golan-Hoogte helemaal in het Noorden
Een
oud zeer
°°°
Het gezegde vervat in
bovenstaande titel dateert nog van de vorige Koude Oorlog, toen wij in Europa
met de daver op het lijf zaten dat het er zeer heet zou beginnen aan toegaan
tussen de USSR en de VS, ofwel tussen de VS en de USSR, wat een wereld van verschil
is. Een Hoge Piet van het Belgisch Leger kwam toen zelfs in de problemen, omdat
hij verklaard had, dat àls de Rus ons land binnenviel, het Leger niet veel meer
zou kunnen doen dan het verkeer regelen . Pure cafépraat van toogstratgen, meer
niet, waarbij gemakshalve vergeten werd dat pas enkele jaren voordien de
vredelievende VS met een atoomaanval op Japan een streep had getrokken onder
Hitlers Tweede Wereldoorlog. Notabene met een technologie die ze van hem hadden
ingepikt. Zie Operatie Paperclip ..
Trouwens, zelfs de
raketten waarmee de partijen elkaar thans om de oren slaan, komen uit de
tekenkamers der Duitse Socialisten. Zie Hitler V-Waffe, de Vergeltugswaffe V1
en V2. Onze intercontinentale vliegreizen worden uitgevoerd met straalmatoren
door dezelfde mislukte wereldheersers uitgevonden. Een mens zou zich beginnen
afvragen, hoe Dolf-met-de-Snot met al die nieuwe uitvindingen, de oorlog heeft
kunnen verliezen!
*
De niet zò goede oude tijd
dreigt nu dus terug te komen En weer zal het Oude Avondland, dank zij de
vooruitgeschoven 5deColonne
van de Islam in Europa, geplet worden tussenhamer en aambeeld . Tenzij Europa ondertussen de levensreddende
evacuatie heeft ingezet zoals de Fransen in Algerije voor, tijdens en na de
Algerijnse Oorlog.
°°°
'Syrië richt raketten op Tel Aviv; Iran stuurt
troepen naar Golanhoogte'
*
'Israël heeft liever dat Assad blijft dan dat hij
wordt vervangen door islamisten' - Fox News: 'Israëlische commando's actief in
Syrië'
De Britse Sunday Times bericht dat Syrië
geavanceerde Tishreen raketten op Tel Aviv heeft gericht en deze op ieder
moment kan afvuren als Israël opnieuw militaire doelen in het land bombardeert
(1). Nadat premier Benyamin Netanyahu gisteren bezwoer dat hij 'alles zal doen
om Israël veilig te houden' (3) herhaalde hij vanochtend dat wapentransporten
vanuit Syrië met bestemming Hezbollah ook in de toekomst zullen worden
aangevallen. Netanyahu karakteriseerde de huidige periode 'de meest gevoelige
in decennia.' (4)
'Duidelijke escalatie'
De Syrische Tishreen raketten, die een lading van
500 kilo kunnen vervoeren, zijn volgens raketexpert Uzi Rubin 'extreem
nauwkeurig' en kunnen grote schade aanrichten. Satellieten zouden hebben waargenomen
dat het Syrische leger de raketten gereed maakt om te lanceren. De Sunday Times
noemt het 'een duidelijke escalatie van de spanning in een regio waar de VS en
Rusland zich lijken voor te bereiden op een Koude Oorlog achtige patstelling.'
Volgens Rubin zullen de raketten indien gelanceerd
het vliegverkeer van en naar de internationale luchthaven Ben-Gurion bij Tel
Aviv volledig stilleggen, ook al zouden de projectielen niet rechtstreeks op
het vliegveld worden gericht.
Afgelopen
week verklaarde een Israëlische official tegenover de New York Times dat Israël
drie aanvallen op Syrië heeft uitgevoerd en daarbij geavanceerde grond-grond-
en luchtafweerraketten die naar Hezbollah zouden worden getransporteerd heeft
vernietigd. Hij benadrukte dat Israël nieuwe aanvallen overweegt en waarschuwde
Assad voor 'verpletterende gevolgen' als hij militair terugslaat.
Assad moet blijven, of toch niet?
In een zeldzaam interview met een Argentijnse krant
beweerde Assad gisteren dat Israël de Syrische rebellen, die hij terroristen
noemde, steunt door hen goederen te leveren en informatie over hoe en waar ze
moeten aanvallen. Een official van het Israëlische ministerie van Defensie
verklaarde echter dat Israël liever heeft dat Assad aanblijft dan dat hij wordt
vervangen door islamisten. Het grootste deel van de Syrische rebellen bestaan
uit aan Al-Qaeda verbonden jihadstrijders. (2)
Brigadier-generaal Yoav Mordechai ontkende vandaag
echter dat Israël wil dat Assad aanblijft en zei dat het eerdere bericht van de
defensieofficial onbetrouwbaar en mogelijk compleet verzonnen is (5).
Russische vloot, S-300- en kruisraketten
De Wall Street Journal bevestigde vrijdag dat
Rusland het regime Assad blijft bewapenen en dat er minstens 12 oorlogsbodems
in de buurt van de Russische marinebasis in Syrië patrouilleren. Amerikaanse en
Europese officials noemden het sturen van een complete vloot een 'agressieve'
stap en zeiden dat het Kremlin hiermee het Westen en Israël waarschuwt niet
militair in te grijpen in Syrië.
Vrijdag bevestigde de Russische minister van
Buitenlandse Zaken Lavrov dat de levering van hypermoderne S-300
luchtafweerraketten aan Syrië gewoon doorgaat. Op dezelfde dag schreef de New
York Times dat de Russen ook gemoderniseerde anti-schip kruisraketten in Syrië
hebben gestationeerd. Hiermee kunnen tot op 300 kilometer afstand varende
marineschepen worden vernietigd.
'Israëlische commando's actief in Syrië'
Fox News zond vrijdagavond een reportage uit over
Israëlische commando's die actief zijn in Syrië. Israëlische analisten
waarschuwen dat Assad zich voorbereidt op een indirecte terreuroorlog gevoerd
tegen Israël vanaf de Golanhoogte. Ook wordt rekening gehouden met een
offensief van Hezbollah tegen het noorden van Israël. De besluiteloze houding
van de Amerikaanse president Obama, mede veroorzaakt door de krachtige
Russische militaire steun voor de as Syrië-Iran-Hezbollah, zou debet zijn aan
de oplopende spanning (6).
Rusland steunde al eerder Israëls vijanden
Het is niet voor het eerst dat Rusland rechtstreeks
de vijanden van Israël militair ondersteunt. In 1974 stuurde de Sovjet Unie
twee Cubaanse pantserbrigades naar de Golanhoogte om de terreuroorlog, die
gestart werd nadat Syrië en andere Arabische landen de Yom Kippuroorlog hadden
verloren, tegen de Joodse staat voort te zetten. Niettemin zag Syrië zich
gedwongen een staakt-het-vuren met Israël te ondertekenen.
Iraanse troepen naar Golanhoogte
Hezbollahleider Hassan Nasrallah zei in één van zijn
bekende felle toespraken dat zijn leger klaarstaat om Israël vanaf de Golan aan
te vallen. Ondertussen heeft zijn baas, de Iraanse opperleider Ayatollah
Khamenei, generaal Qassem Soleimani, de commandant van de Al Qods Brigades het
bevel gegeven om Iraanse troepen naar de Golanhoogte te sturen.
Xander
°°°
Voor
wie een beetje thuis is in de Middellandse Zee : Tel Aviv ligt niet zo ver af
van Sicilië en de Hiel van de Laars van Italië. Even voorbij Griekenland en
Cyprus, Malta voorbij, wat meer naar het Zuiden, en U bent er. Niet dringen, er
is plaats genoeg.
Waarbij
ik alleen wil zeggen, dat een verdwaalde kogel, of een verdwaald raketje,
gemakkelijk in Uw achtertuin valt. Terugschieten zou moeilijk zijn, want door
de Wapenwet van Lauret hebben wij ons dubbelloops jachtgeweer moeten inleveren.
Maar de patronen met zoutvulsel (speciaal tegen ongewenst bezoek) hebben wij
nog altijd i, de schuif van mijn nachtkastje.. Als puntje bij paaltje moest
komen, hadden wij die heel zeker gebruikt.
Ik
stel me die dappere Jihadist wel voor, die huilend van de pijn en zijn
achterwerk bescherend vasthoudend, zich wanhopig probeert te verdedigen tegen
onze 3 woeste herdershonden. Gezouten achterhesp is namelijk hun
lievelings-snoepje..
°°°
Waar
het ene misdadige regime mislukte om het Joodse volk uit te roeien, denkt dat
andere misdadige regime dat al met beide voeten in onze eigen wereld staat, dat
het zijn historische taak is om deze zending tot een goed einde te brengen. Als
het straks ooit zo ver komt, dat de vlam in de pan slaat, dan is het kleine
Israël midden tussen zijn machtige vijanden, onze schildwacht. Het minste wat
we dus kunnen doen, is hen ondertussen verzekeren van onze vriendschap. Staat
er immers niet geschreven, dat de vijanden van Uw vrienden, ook Uw eigen
vijanden zijn? Ook wij willen een betere wereld waarin het goed is te leven zonder
dat een (krom)zwaard boven elk hoofd hangt.
1384 DE DAG DAT DE DIKKE VANDAELE GELIJK ZL KRIJGEN
***
Zondag 19 mei
Zon 5u48-21u31
H
Ivo, patroon van de juristen en deurwaarders
.
1384 DE DAG DAT DE
DIKKE VANDAELE GELIJK ZL KRIJGEN
°°°
Pinksteren,
Hoogdag van de Goddelijke Geest
Tijd
om even te bezinnen
°°°
Gewone vaststelling die
mij vandaag, Piksteren, te binnen schoot bij het herinneren van de vurige
tongen die op een dag als deze niet uit het beeld zijn weg te slaan : de menselijke
geest is gewoon onsterfelijk, dus ten-naaste-bij goddelijk. Hij gaat sedert het
begin der tijden, over van de ene mens op de andere, tot in alle eeuwen der
eeuwen. Amen.
*
Zoals overal in de natuur,
bestaan er echter ook misbaksels. Niet zozeer naar de uiterlijke vorm, maar
meer naar de inhoud. Zo is er bij de Partij der 2 Toebacken en die paardenkop, die
gewezen Flamingant die van kontdraaien zijn beroep gemaakt heeft. De Oude Romeinen
handelden er ook naar : Primum vivere, deinde filosofare, het
leven tot zijn eenvoudigste vorm terug gebracht.. Erst das Fressen, und jetzt die
Moral .
Goed dat Frau Merkel gisteren
een persoonlijk onderhoud van maar liefst ¾ uur gehad heeft met Paus
Franciscus, de Petrus Romanus volgens vriend Xander. Die zou volgens de oude
voorspellingen, de laatste Paus moeten worden van het weggeveegde Rome. De
Duitse Bondskanselier zal toch geen verdoken agenda gehad hebben, zeker?! Denk
maar aan de woorden van J.F. Kennedy van gisteren over Dolf-met-de-Snor. Die
zou, eenmaal de haat tegen hem is stil gevallen, erkend worden als de slimste
mens ooit. Omdat hij, zijn tijd ver vooruit, alle Heil! van de Moslims had
verwacht, door het Joodse volk te vernichten?
JaJa, in dat Anciootje zit
er spirit! in Misschien wordt die wel eens voor wie in de reïncarnatie gelooft,
de Groot Moefti van Jeruzalem!
Volgens mij heeft hij (Den
Bleiter), nu t Genez(ver)wijf uitgeteld is, een soort goeroe aangesproken, om de winden te meten die hem
nar de top kunnen voeren,. De vierde en laatste invasie der wrede Muzelmannen in
Europa, dàt is de toekomst, werd hem aangeraden, en opportunist die hij is, daar
gaat hij dus voor. De pols voelen bij het volk was niet moeilijk : hij hoefde
slechts zijn ogen open te houden in de straten van elke stad, van elk dorp, van
elk gehucht. Vooral niet de media geloven, want die liegen als gauwdieven. De
angst voor de Islam snoert de mensen de keel maar perst hun lippen tegen elkaar.
Alleen binnenshuis, van mond tot mond en tussen vier muren, wordt de siddering
doorgegeven. Maar de feiten blijven de feiten, zelfs voor Anciaux.
Dus dààr en dààr alleen
moet de aanval op gericht worden. Is zoiets als een beetje de angst voor de
tandarts wegnemen, met zalvende woorden. Het blijft bij een klein prikje en
daarna voel je niets meer.
Bij Anciaux is dat klein
prikje de inhoud van het woord angst omtwitchen naar ingebeelde angst, want
de Islam die wij noodgedwongen ondergaan, is de gematigde Islam. Niet de
Ideologie van de Wrede, maar de Eredienst van de Vrede. Inch Allah en kop dicht!
De eerste soort Islam is overal ter wereld niet bij machte van in vrede te
leven, zelfs niet met de soortgenoten, maar de tweede soort kan dat wel. Zij
zweren bij hetzelfde Heilig Boek dat druipt van het bloed, maar slaan voorlopig
de wreedste passages over tot zij
voldoende in aantal zijn. Zelfs hun straatvechters treden, volgens hun
woestijncultuur (allen tegen één), maar in actie als ze met meerderen zijn .
Linkxen zijn Grootmeesters
in het wijzigen van de inhoud van een begrip. Voor censuur gebruiken zij het
woord Gecontroleerde Persvrijheid. Voor dictatuur gebruiken zij het woord geleide
democratie. Voor vernietiging van de Christelijke Godsdienst gebruiken zij de
woorden Scheiding van Kerk en Staat. Voor het propageren van kindermoord in
de moederschoot gebruiken zij het woord Abortus Provocatus (in gang gezette
afdrijving van de dode vrucht). Voor tegennatuurlijke geslachtsdriften wordt
het woord homo van stal gehaald. Met Holebi of Tolero bedoelen ze wippen
lijk de wilde konijnen. Zelfmoord wordt uit het leven stappen. Zelfmoord met
hulp van derden, wordt euthanasie. Zij geloven in niets, of nog minder dan
niets, maar op hun bidprentje staat bovenaan, dart ze teruggekeerd zijn naar
hun voorvaderen. In het pierenland, misschien? Of net als bij de Hemelvaart, in
rook opgegaan?
*
Zelfverdediging tegen de
wreedheid die ons te wachten staat, eenmaal de primitieve woestijncultuur
voldoende sterk zal zijn geworden, mag dus geen angst meer heten, maar angst
moet herleid worden tot ingebeelde angst, een fobie. Zo iets als vliegangst,
die men overwint met een pilletje onder de tong.
De dag dat het woord
Islamfobie in de Dikke Vandale zal nagetrokken worden door de brutaal wakker
gemaakte bevolking, zal deze daar lezen dat een fobie een irreële angst
is, een ingebeelde angst.
Moet U eens gaan
vertellen, daar waar de Islam aan de macht is. Onlangs las ik ergens, dat 99%
van alle gewelddadige acties in de wereld, veroorzaakt worden door de Islam.
*
Anciaux speelt dus niet
met vuur, maar met een op scherp gestelde handgranaat!
De haaien zwemmen in de
fuik? Is dat misschien een boodschap in geheime code? Maak U maar niet
ongerust, het zijn maar roofvissen of hoereerders, of beiden in een en dezelfde
persoon. U moogt kiezen.
Over wie ik het heb? Over de
Premier van België natuurlijk, de weledele Heer Elio Di Jeanetto en zijn
entourage, inclusief het broederpaar Di Rupo, vervolgd voor valsmunterij met
briefjes van 50 Euro. Zijn entrourage? Wat zeg ik? Dat is maar bij manier van
spreken, want het gaat in de Pers (lEcho) over zijn rechterhand die besproken
wordt in de Mexicaanse drughandel. Het gaat over Mr. X, Y, en Z, die de
Vlinderregering hebben helpen in de steigers zetten. Operatie Mani politi
zogezegd, Operatie Propere Handen. Op rekening van de domme Vlamingen. Die ne
meneer laat U groeten van achter de tralies van zijn cel, en belooft van zodra
hij weer vrij komt, zich opnieuw met volle overgave en met àlle middelen in te
zetten voor de PS. En dit op de uitdrukkelijke vraag van La Cour/Het Hof.
Elders las ik bij het
Vlaams Belang, dat deze regering zinnens is de Sire en zijn Madam voor de 20ste
verjaardag van hun troonbestijging, in hardsteen en op doek te vereeuwigen. Op
onze kosten. Anke Van der Meersch, mon amour-à-moi en senatrice, advocate
zijnde, heeft besluiten neergelegd bij de Voorzitter, waarbij ze een kater een
kater noemt. Albert Second kenende, of minstens voortgaande op zijn
persoonlijke voorkeuren, zou ik ipv zijnde van de parlementsleden, geen
hardsteen, geven, maar integendeel een zeer zacht gesteente. Met vooral de
nodige handgrepen voor het volle genot.
Denk aan het schilderij
De Koning drinkt. Albert Second zou best gekonterfeit worden in volle actie
bij zijn lievelings bezigheid, het wijventoeken. Voor de welgevalligheid zou
bvb zijn krootje het best geplaatst worden op zijn bloot achterwerk.
Zijn Madam zou hel daarbij
kunnen bijlichten.
*
Elders las ik ook, nu de
vrienden weer afgereisd zijn en ons met een leeg gevoel in de maag hebben
achter gelaten, dat John F? Kennedy voor Dolf-met-de-Snor zelfs na 45 de meest
lovende woorden over had. En dat voor een sociaal democraat, ge moet maar durven!
Of geeft hij zich daar als socialist niet een beetje te bloot?
Ik citeer uit De Morgen woorden
van de man die zich zelve ooit Ein Berliner noemde :
"Als
de haat die hem nu omringt eenmaal verdwenen is, dan zal hij te voorschijn
komen als een van de belangrijkste personen die ooit geleefd heeft." .
Zijn dat nu profetische
woorden, of dient die man retroactief uit al zijn functies te worden ontzet?
Verdient die het niet gebroodroofd te worden, veel meer dan een Vlaamse Wacht
die als verzet tegen het Verzet, in de oorlogsjaren de oogsten op onze velden
beschermde!
Dat Hitler niet de
misdadiger is geweest die de Overwinnaars van hem hebben gemaakt, geeft De
Morgen nog niet het recht om Kennedy aldus ten tonele te voeren. Als het boek
straks verschijnt, zal er misschien opgeroepen worden om op bedevaart te gaan
naar de Obersalzberg in een soort kaarskes processsie lijk in Verre
Lourdes-op-de-Bergen?
*
Neen, beste mensen, de
actualiteit volgen is beulenwerk. Al moet ik toegeven, dat dwaze stakingen breken
(SwissCare Zaventem) via gerechterlijk dwangbevel, mij wel aanstaat.
Staatssecretaris Wathelet, Melchior voor de vrienden, is een kalf die zelfs op
de bewaarschool zou moeten gebuisd geweest zijn, maar deze keer verdient hij
een herkansing.
*
Over de homo-ziekte en
andere ongezonde volksverlakkerijj, wens ik niet uit te weiden. Slecht nieuws
vliegt zò al snel genoeg, en wat meer is, de fuik waarin de Premier van België
zwemt, zou wel eens kunnen begeven. En dat is de bedoeling niet. Wel
integendeel.
Zelfs aan Rik Torfs, der
Tsjeven Senator en gesjeesde partijvoorzitter, thans bij zijn tweede poging
Rector van de KUL, wil ik geen woorden vuil maken. De hele zaak is zò al vuil
genoeg.
Over de perikelen van de
Middelkerkse Brulboei wil ik alleen kwijt, dat deze keer niet St Joris, maar de
Draak heeft gewonnen. Wie laatst lacht, best lacht, JMDD is misschien een
flauwe troost, maar Napoleon De Gucht zal, zoals de echte, ook een zijn
Waterloo beleven.Wat ik U wilde zeggen
: in de polletiek moogt ge zelfs Uw eigen niet betrouwen!
*
Blijft over : een leeg
gevoel in de maag, met krampen tot in het onderste ruggemerg, vaag-weg herkend
als Het Licht van Vroeger Dagen.
Stad
op een 400 meter hoog rotsplateau in Umbrië. Was een Onafhankelijk Republica
del Popolo tijdens ons eigen glorie tijdperk van de Steden en Gemeenten,
toenVlaanderen nog een welvarend
Graafschap was
°°°
Ik geef toe : mijn titel Orviëto
op klaarlichte Dag is niet bijster origineel, maar geïnspireerd op de
beroemde film Paris by Night. Iets schrijven over Orvieto bij Night is als prostitutie exploiteren in de kerk. Het
staat niet. De Viscovo (Bisschop) zou U op staande voet in de Ban van Onze
Moeder de Heilige Kerk slaan. En geraak daar maar eens uit zonder hulp van
buiten uit.
Het zit zo. Met vrienden
dus op exploratie naar de schatten van de Italiaanse kerkenbouw, waarbij de
Duomo van Orvietowel een specialleke
is. Het bladgoud van de gevel werd een paar jaar geleden gerestaureerd, en
volgens de stoef op de werfafsluiting, gebeurde dat onder de auspiciën en met
de centjes van de VRT, toendertijd onder het gezag van de voorganger van Troela
Lieten. Mooie loge-manieren dus. Maar allez, U begrijpt : wie het breed heeft,
moet het breed laten hangen. Als en passant de vriendjes er maar wel bij
varen. En wie niet weet, niet deert!
*
Ach zo! Een koud en
regenachtig voorjaar in Vlaanderen, zegt U? Is al niet veel beter hier aan de
overkant der Alpen. Met dàt verschil, dat als het hier om 7 uur s morgens mollejongen
regent het om 11 uur opgedroogd is, en dat de blauwe lucht en de stralende zon
er U aan herinneren, dat U in Italië bent, het uitverkoren zoete land dat druk
doende is een neus te zetten naar de Euro-kwistenbiebels uit Brussel. Net als
bij ons in Vlaanderen : wat ze zelf doen, doen ze beter.
Om 10 uur, op de Piazza del Duomo (gebouwd 1250) tussen
de gevels van de statige pallazos,
nijdige wervelwinden en klamme overslaande regenschermen. Om 10 uur kwart (of
daar zo omtrent zoals Ernest Claes zou gezegd hebben) begint de voorgevel van
de Dom opeens te schitteren, zonder dat er ergens van een of andere precieze
kant zonlicht doorkomt. Meteen stralen de vele kleuren af op de gezichten der
kijkers. Bedenking : die
Middeleeuwers en kathedralen-bouwers moeten goed gedocumenteerd geweest zijn
over onbekende metrologische finesses, om dar precies op die plaats, met de rug
tegen de afgrond, hun bouwsel op te trekken. Honkvaste trots van een trots
volk, dat noch prinsen noch hertogen duldde, en later allen het hoofd boog voor
de Paus van Rome.
Om 11 uur zijn in de
corso (de plaatselijke Nieuwstraat die bij definitie voorkomt in elke stad en
in elk dorpje van Italië) de meeste terrasjes bezet, nadat vlug alle tafeltjes
en stoelen droog gemaakt werden. De parade van de slenterende mensjes, in groep
of stuk per stuk, kan beginnen, want de onderling kwetterende dienstertjes hebben
elkaar present gegeven. Een troepje pensionaatmeisjes heeft halt gehouden
voor het stalletje met blinkende namaak-ridderlijke uitrustingen. Ze zijn koket
en modieus gekleed, de pullover geknoopt op de heupen. Ze dragen spannende
jeans. Met losse bloesjes waaruit de jonge vogeltjes op het uitvliegen staan. Oude
statige gevels en overmoedige jeugd : het perfecte recept voor de toekomst. Ik
geloof zelfs dat het Chineesjes waren ..
De naar onze zin veel te
fel gekleurde fruitschalen en andere onnutte gebruiksvoorwerpen worden bijna
tegen elke gevel te koop aangeboden, maar de geldzieke toeristen weten dat ze
aan de andere kant van de wereld voor de rest van hun leven zullen kunnen
aankijken tegen de zon en het licht van Orvieto. Want dit is geen geglazuurd
aardewerk, maar porcelano di Orvieto. Het staat er op, aan de achterkant, in
een heuse zegelring, net zoals het porselein van Limoges op dure eetserviezen
in speciaalzaken . Duur : dat is het gezamenlijke kenmerk
*
Net als in de Ark van
Noach, loopt hier een staal van de wereldbevolking. Jonge mensen. Oude mensen.
De eersten vlot als over roze wolkjes, de anderen met slepende tred,
voorzichtig, want ze lopen over straatstenen als gestolde kinder-ruggtjes die
al veleeeuwen de slepende tred van die
zovele generaties toeristen hebben moeten verwerken. De regenschermen zijn als
bij toverslag verdwenen, of dienen nu als wandelstok, want de tocht is lang en
de winkelramen zijn veel. Stromen mensjes opperwaarts, en droppen menjes
neerwaarts. In alle maten en gewichten, in een Bijbelse kakafonie van vreemde
talen. Nergens wordt gebedeld of aan shantas-trekken en zakkenrollen gedaan : er
zijn geen cameras, maar wel overal in de straten, tientallen vlotte jongens in
het zwarte uniform van Carabinieri. Ze zijn, in uniform, bijna niet te
onderscheiden van de toeristen, want ze gedragen zich als nieuwsgierige
toeristen.
Dan plots zinder de lucht
van eeuwenoud bronzen klokgelui dat in de straten tussen de hoge murenblijft natrillen. Doorheen de zware
basstemmen krinkelt naijverig hier en daar een zilveren stemmetje voor het
Angelus-gebed. Twaalf uur. De menigte zwelt aan, maar de tijd staat stil.
Uit een statige
notariswoning stapt een jongeman met aktentas, gekleed als in de etalage van de
meest perfecte herenzaak. Hij verdwijnt in de menigte en gelijktijdig gaan de
brede deuren dicht van het Casa del
Popolo, voor de gelegenheid ingericht als expositie over het Rijk der
Etrusken; de verre voorouders van al wat hier geboren wordt.
*
Het geroezemoes houdt aan,
maar net als thuis, hangt de lucht ineens vol met etensgeuren. Vooral de soep
komt bekend voor. Tomatensoep met balletjes, à la Mama Italiana? Op de trappen
van de Dom zitten een paar bus-ladingen luidruchtige schoolkinderen met hun
picknick. De corso stroomt leeg, de kleine zwarte 112 Fiat Puntos van de Carabinieri rijden de zijstraatjes in. Om één
uur, ook lunch (pranzo) voor hen. Het plein is op een vreemde manier plots leeg,
met uitzondering van de roetekoërende kladden duiven, die zich tegoed komen
doen aan wat de mensen zoal wegdoen.
Blijven over : de
flappende bandiëri aan de gevels, de wolken aan de blauwe hemel, de felle zon
en de lege overschaduwde terrasjes. Voor mens en dier, buiten een verdwaalde
toerist, is het nu etenstijdanex rustensrecht
en daarvan wordt uitgebreid gebruik gemaakt tot de winkels weer open gaan. Zo rond
de klok van vijf.
*
In de corso en de
aangrenzende pleintjes echter zijn er altijd toeristen die blijven hangen, want
onbekend met de Italiaanse zeden en gewoonten in verband met de Heilige Siësta.
Het geld immers, dat moet rollen, en de prullariaverkopers zouden geen Italiaan
zijn, moest hij of zij die kans laten voorbij gaan. Daar is, zeker in deze
barre tijden, nog altijd het sprookje van de krekel en de mier ..
Enne, o ja, eigenlijk is
Orvieto, bisschopsstad, een bedevaartsoord. De meeste mensen zijn de Duomo wel
even binnen en weer buiten geweest. Zij hebben(in een zijbeuk) de kapelen het kristallen
schrijn (met veel goud) voor de relieken van het Mirakel van de Bloedende
Hostie vereerd met een (kort) bezoekje. Hun nieuwsgierigheid is voldaan. Zonder
daarbij stil te staan, dat bedoeld mirakel in feite een gebeurtenis is eigen
aan het nabije Bolsena, onze bloedeigen pilootgemeente. De Bloedende Hostie
is iets dat eeuwen geleden, tot spijt van de Bisschop van Orvieto, zich voordeed in dit stadje, en niet bij hem.
De toenmalige Paus moet toen een soort van Salomons Oordeel hebben geveld, in
die zin, dat Bolsena bekend mocht blijven voor de feiten zelf, maar dat de stoffelijke
overschotten zouden toebehoren aan de Bisschop van Orvieto, zodat de
opbrengsten van de aflaten en de moneten van de bedevaarders gelijkmatig
zouden verdeeld worden. Over de relieken in Orvieto kan ik kort zijn : het zijn
enkele tegels van het betrokken altaar (bruine roestvlekken?) waar ooit, bij de
Consecratie, bloed op lekte uit de opgeheven hostie. Si non è vero, è ben
trovato, zeggen de Italianen in dergelijke gevallen. Rome zelf heeft zich
altijd op de vlakte gehouden, al werd er even altijd begrip getoond voor deze
volksdevotie. Corpus Cristi is de naam van deze feesten, en ieder jaar wordt de
gebeurtenis herdacht door een volksfeest in de straten van beide steden, waar het
straatbeeld dan herschapen wordt in één langgerekt bloementapijt .. Allemaal
vrijwilligerswerk, waarmee de hemel verdiend wordt.
JaJa! Heb het altijd
gezegd : mirakels zijn goed voor de commerce!
*
Ik denk dat Ons Heer van daarboven
op dat regenwolkje monkelend zit neer te kijken op zijn Godsvolk, om zo de zon,
de maan en de sterren wat vriendelijker te doen schijnen, zodat zij hun zorgen
vergeten bij het genieten van menig glaasje Classico di Orvieto .. koel
geserveerd, naar het beeld van de liggende Etruskenparen op de sarcofagen, aan
de zijde van de Geliefde. Alles tot meerder eer en glorie van God.
1378 - OVER UITKERINGS-TOERISME EN HEILIGEN BIJ DE VLEET
Dinsdag 14 mei 2013
Bloeimaand
Zon 5u55-21u24
H Bonifacius, ijsheilige
Bonifaas, vriezebaas
.
1378 - OVER UITKERINGS-TOERISME
EN HEILIGEN BIJ DE VLEET
°°°
Allah
hu Akbar
In
alle eeuwen der eeuwen. Amen.
°°°
De oude moordzaak op 800
onschuldige burgers. In Italië. Christenen natuurlijk, wat had U gedacht. Waar?
In de Hiel van de Laars : Apulië, een eerder onbekend stukje van
de Italiaanse Laars, helemaal in het uiterste puntje van De Hiel, voor 4/5
omringd door de Mare Nostrum van de Oude Romeinen. Zon, zee, rotsen, schapen.
Wanneer? We schrijven 1 Mei 1482. De Muzelmannen hebben er voet aan wal gezet,
als voorpost van het bezettingsleger der bloeddorstige Turken.. Zoals gebruikelijk
in die dagen : te vuur en te zwaard, want Mohammed kende ook toen geen andere
methodes.
In het stadje
Otranto werden de overlevenden die zich niet staande voet wilden bekeren
tot de Islam, even op dezelfde staande voet en met gebogen hoofd rechtstaande, over
de kling gejaagd, zoals dat in de kronieken vermeld staat.. Er werden bodes
naar het Turkse thuisland gestuurd, dat de instructies van de Koran tot op de
letter werden opgevolgd, dezelfde Koran die de Moslims op onze dagen nog altijd
vereren als hun Heilig Boek.
Op het gerucht van dat
bloedbad, kwam de Christelijke bevolking van Italië samengestroomd, om de
Moslims de verdere toegang tot het vasteland te beletten, en om de snode moorden
te wreken. Zij belegerden het ingesloten stadje, dat toen hun Muzelmanse
bevelhebber onverwacht overleed, zich na een symbolisch verzet overgaf. Niet
nadat hen, het woord van de Bijbel indachtig, vrije aftocht werd verzekerd.
Hoofdschuddend om zoveel dwaasheid over vergevingsgezindheid, dropen zij af,
onderwijl plannen smedend om elders en beter een nieuwe kans te wagen.
Nu heeft Paus Franciscus
op 1 Mei 2013 deze 800 martelaren heilig verklaard. Gewoon. Kwestie van na
zoveel eeuwen eindelijk degelijke klaar omlijnde standpunten in te nemen. Iets
over gelezen in de Pers? Iets gezien op TV? Nee toch, want dat zou die tere
zieltjes van de huidige armoezaaiers kunnen kwetsen.Hen misschien op de gedachte brengen, dat
zoiets moet gewroken worden.
Een soort ere-wraak dus,
bevochten met buskruit en Kalasjnikovs gekocht en betaald met hun uitkeringsgelden,
die volgens Europa dringend moeten verdubbeld worden.
Hallo?! Als U daar nog
bent, lees dan eerst onderstaande bijdrage van Xander, over het
on-onderhandelbare recht van iedere Islammer om op onze kosten in uiterste weelde
te komen leven.
*
Er is een tijd geweest, tijdens
de zogezegde Kruistochten dat de Pausen zich eerst met het zwaard omgorden,
en pas dan baden. Na eeuwen en eeuwen slaptitude, is er eindelijk een Paus die
de afgeslachte Christen van Otranto tenminste in ere wil herstellen, en prompt
komt de collaboratie op gang, om hun moordenaars als Prinsen te ontvangen in de
Europese steden en dorpen.
°°°
Ter zake :
EU wil
deur voor uitkeringstoerisme verder openzetten
Volgens EU-commissaris Viviane Reding is
uitkeringstoerisme onderdeel van het Europees recht op vrije verplaatsing en
daarom niet onderhandelbaar.
Ondanks een gezamenlijk protest van Duitsland,
Nederland, Oostenrijk en Groot Brittannië wil de Europese Commissie burgers van
alle lidstaten meer rechten geven om een uitkering in een ander land aan te
vragen. Dit zal het uitkeringstoerisme naar Noord Europa bevorderen en de druk
op het Nederlandse sociale stelsel verder verhogen. Duitsland kampt nu al met
compleet uit de hand lopend uitkeringstoerisme: het aantal werkloze Oost- en
Zuid Europeanen dat naar Duitsland kwam steeg in één jaar tijd met vele
tientallen procenten.
Naast veel Roemenen en Bulgaren beproeven ook
steeds meer burgers uit de Zuid Europese crisislanden hun geluk in het Noorden.
Vorig jaar steeg het aantal Spanjaarden dat naar Duitsland kwam met 45%. Ook
kregen onze Oosterburen veel meer Grieken, Portugezen (beide 43%) en Italianen
(40%) te verwerken.
Uitkeringstoerisme is 'niet onderhandelbaar recht'
Samen met Nederland, Oostenrijk en Groot Brittannië
stuurden de Duitsers daarom in maart een brief aan de Europese Commissie waarin
gewaarschuwd werd voor dit uitkeringstoerisme. De Commissie trekt zich echter
zoals we gewend zijn niets aan van dit soort bezwaren van nationale regeringen.
Sterker nog, vicepresident Viviane Reding stelt voor om de basisduur van
uitkeringen voor andere EU burgers te verdubbelen van drie naar zes maanden.
Volgens Reding is uitkeringstoerisme onderdeel van
het in EU-verdragen vastgelegde recht op vrije verplaatsing en daarom niet
onderhandelbaar. 'Ik begrijp echt niets van deze opwinding. Het zullen dan ook
partijpolitieke redenen en onderdeel van de strijd om de kiezer zijn... Wij
hebben gezien hoe de EU geprofiteerd heeft van de mobiliteit van
arbeidskrachten.'
Twee van de drie Griekse jongeren werkloos
De werkloosheid in de EU is de afgelopen maanden
verder gestegen: 26 miljoen EU-burgers zitten zonder werk, waarvan 8 miljoen
jongeren. Bijna 14 miljoen EU-burgers wonen in een andere lidstaat zonder daar
staatsburger te zijn. In Griekenland is de werkloosheid opnieuw gestegen en
bedraagt nu 27%, een record. Onder jongeren is de situatie dramatisch: twee van
de drie zitten zonder werk. Er zijn inmiddels bijna net zoveel inactieve
Grieken (3,36 miljoen) als werkende Grieken (3,57 miljoen). (2)
Massale uitkeringsfraude Turken
Vorig jaar maakte Brussel via een verhulde
constructie Turkije de facto lid van de EU, waardoor Turken evenveel rechten
kregen op een uitkering in Europa als EU-burgers. Politici in ons land hoonden
het nieuws weg, maar dit besluit stond wel degelijk zwart op wit te lezen in
een officieel document van de Europese Commissie. Wel werd schoorvoetend
toegegeven dat Turken in Nederland al jaren massaal uitkeringsfraude plegen en
miljoenen naar hun thuisland wegsluizen, waar er met name huizen en jachten
voor worden gekocht (zie links onderaan).
'Geld voor sociale voorzieningen binnen 10 jaar op'
De Duitse journalist en auteur Udolf Ulfkotte zei
vorig jaar dat dankzij de door de EU veroorzaakte massa-immigratie binnen 10
jaar geen enkel Europees land zijn sociale voorzieningen nog kan betalen. In
het meest gunstige geval keren veel buitenlanders dan vanzelf naar hun landen
terug; waarschijnlijker is echter dat er wijd verspreidde etnische onlusten
ontstaan die in het slechtste geval op een burgeroorlog zullen uitlopen.
Xander
°°°
Met
vrienden zijn we de laatste dagen zo wat op ronde geweest om het Italië van de
Etrusken te ontdekken. U vindt heden ten dage ietwat van die kruimels in het
Gallo-Romeins Museum in Tongeren. Hier valt men er over of gaat men er
achteloos aan voorbij. Men kan bijvoorbeeld een stuk woeste grond kopen, waar
tussen het struikgewas een ongekend voor-historisch mausoleum blijkt te zijn.
Sedertdien is het natuurlijk leeggeplunderd door de toeristen van al wat niet
te heet of te zwaar was. Blijft over:
de nis met aansluitende koepel in baksteen, die best in elke architecten-opleiding
als uniek prototype zou kunnen gebruikt worden. Nu is dat een schapenstal ..
Zo
kwamen wij ook op de Monte Subasio, de bergflank waar Assisi ligt tegenaan gevleid.
Als naar gewoonte zwart van het volk. Uitbundige schooljeugd,monter en fris en al zingend door de smalle
straatjes. Met oudere koppels, zich meelijwekkend sleepvoetend begevend van A
naar B, en bomen van jonge venten, Paters Franciscanen in bruine pij, die als
blije kinderen al gekkend en lachend naar hun kloosters terugkeren.
Ach
ja, Sint Franciscus, de jonge hippie, die de armoede verkoos boven de rijkdom,
en tussen de armen was gaan leven, die predikte voor de vogeltjes en de
konijntjes, als er die dag geen melaatsen kwamen om te luisteren naar zijn
Zonnelied, waar hij in lyrische ontboezemingen de lof zong van Zuster Maan, of klaagde over de pijnen
in zijn afgejakkerd lichaam die hij Broeder
Ezel noemde .
Sint
Franciscus mirakelen gedaan? Ja hoor! En vele, ja zelfs ontelbare en dat sedert
meer dan 800 jaar. En nog; Iedere dag opnieuw, waarschijnlijk tot in alle
eeuwen der eeuwen Amen.
Hoe
we dat onderling uitlegden? Ach, nee, niet de Heilige van de bidprentjes, maar
de Heilige die dagelijks alle mensen, uren in t rond aan welstand heeft
geholpen. Bedevaarders van over de ganse wereld verhaasten zich om hier in een
straal van 100 Km geld te komen uitgeven voor logies, voor prullaria, voor eten
en drinken, om kaarsjes te komen branden.
Geen
enkele kapitalist en al zeker geen enkel syndicaat heeft dat ooit gekund. De omzet
van Assisi is veel keer groter dan die van Verre Lourdes. Omdat men in Verre
Lourdes moet geloven aan het bovennatuurlijke, en in Assisi aan het betere ik
die besloten ligt in de eenvoud des harten.
*
Franciscanen
vindt U bij ons alleen in de bescheidenheid van hun kloosters. Door
omstandigheden ben ik hier en daar wat bevriend geraakt met sommigen van hen.
Gelukkiger mensen heb ik nergens anders ooit ontmoet. Maar om hen ten volle te
begrijpen, moet U er een paar op bijna blote voeten over het zonovergoten
marktplein van Assisi zien fladderen. In hun ruwharen blote pijen zijn het net levend
geworden heiligenbeelden die uit de kerk zijn gaan lopen. Waarbij zij de
mufheid aan hun voetzolen hebben gelapt.
Italië
is mooi, Umbrië is mooier, maar de Monte Subasio is het mooist. Al heeft
Broeder Ezel het daar soms wat lastig.
1377 OVER FAKIR EL ALZOZIE DE LINKXE HEILSPROFEET
***
Maandag 13 mei
Zon 5u56-21u22
Onze Lieve Vrouw van Fatima
H Servaas, ijsheilige
Al wil het in mei nog weleens
vriezen, met Servatius pakt de vorst zijn biezen
.
1377 OVER FAKIR EL
ALZOZIE DE LINKXE HEILSPROFEET
°°°
Gewenningsmodel
v/h
vooruitgeschoven Bezettings-leger.
°°°
De media heeft dezer dagen
de mond vol van pluralisle, en nog meer over actief pluralisme, net
of het nog niet genoeg regent. Want pluvoiris nog altijd het Frans voor regendroppen die tegen je venster
kloppen als je triestig bent. Toen echter de Duitse legers in de jaren 40-45
aan actief pluralislme deden, was dat niet goed. Ze deden dat zelfs super
actief, ja meer zelfs : ze deden dat kamerbreed van de Atlantische kust tot de
Oeral. Waarom zou dat deze keer beter zijn?
De tijd vliegt snel. Tot
een stuk in de jaren 60 van vorige eeuw leefden we hier in onze landen
vervolgens heel wat minder pluralist, maar we leefden in vrede. Er was plaats
te over in de weinige gevangenissen die er toen waren. Oom Agent wandelde zelfs
in de straten, met de handen op de rug : het enige verschil met de briefdrager,
was omdat die sleurde die zware leren zak mee aan zijn nek. Nu zijn, behoudens
het schuim, de straten leeg en die ene BPost-man die nors engehaast door de afval ploetert.
Waarom toch heeft men ons
niet verder in vrede kunnen laten leven? O Juist, ja! Om gelukkig te zijn,
dienden wij ineens te leren samenleven met andere culturen, met de meest
barbaarse eerst.
Voilà, nu zijn we daar, en
t is weer niet goed.
°°°
Ter zake :
Voor Fikry El Azzouzi is actief pluralisme een
heilsleer
OPINIE − 10/05/13, 04u00 De column van Fikry El
Azzouzi, 'Vrijzinnig4Belgium radicaliseert steeds harder', is om
minstens 2 redenen interessant. Hij illustreert treffend hoe oppervlakkig
sommigen argumenteren in het debat over de relatie tussen kerk en staat en hoe
ze zo het debat onmogelijk maken. En hij toont een eenzijdige maar dominante
visie op actief pluralisme.
Dat vindt Jurgen Slembrouck van de Vrijzinnige
Dienst van de Universiteit Antwerpen.
*
De standpunten van mezelf en Vermeersch stoten El
Azzouzi blijkbaar dusdanig tegen de borst dat hij er niet langer in slaagt om
een inhoudelijk discours op te bouwen maar wel dat hij zich laat verleiden om
platte beledigingen te formuleren en zelfs correctioneel strafbare laster
De retorische truc van El Azzouzi is bekend: wie
kritische bedenkingen uit over het opgeven van het neutraliteitsprincipe wordt
zonder schroom of argument als een racistische, islamofobe, bange blanke man
weggezet. Men demoniseert de tegenpartij door hem allerlei kwaadwillige
motieven in de schoenen te schuiven en hoopt op die manier ook de argumenten
die er inhoudelijk toe doen in diskrediet te brengen.
Dat is jammer want vele deelnemers aan het debat
over de neutraliteit van de overheid doen dat met dezelfde motivatie en
finaliteit. Ze willen het geluk van individuele mensen bevorderen door hun
vrijheid te waarborgen en hopen zo bij te dragen aan een harmonieuze
samenleving.
Het grote verschil tussen ernstige voor- en
tegenstanders van een verbod op het dragen van levensbeschouwelijke en
ideologische symbolen door ambtenaren heeft te maken met hun kijk op de
menselijke tolerantie en op de macht die ze die symbolen toedichten. Etienne
Vermeersch en vele anderen zijn van mening dat dergelijke symbolen invloed
kunnen uitoefenen op de vrijheidsbeleving van individuele burgers. Zij houden
zowel rekening met de inhoudelijke als met de sociale dimensie van die
symbolen.
Wie als ambtenaar een kruisje draagt, kan dat doen
op basis van een persoonlijke interpretatie van Jezus' kruisdood. Een kruisje
symboliseert dan bijvoorbeeld de universele naastenliefde. Maar vele andere
invullingen zijn natuurlijk ook mogelijk. Een kruisje kan ook symbool staan
voor de opvatting dat AIDS een vorm van immanente rechtvaardigheid is. Net als
godsdiensten zijn dus ook godsdienstige symbolen ambigu. Ze kunnen zowel
symbool staan voor het meest verhevene als het meest verwerpelijke.
De confrontatie met dergelijke symbolen ligt dan
ook niet voor de hand. Bijvoorbeeld wanneer iemand met aids een 'wilsverklaring
euthanasie' wil laten registreren en aan het loket wordt bediend door iemand
met een kruisje op zijn revers. Zelfs indien de dienstverlening vlekkeloos
gebeurt, kan de betrokken burger zichin
het diepste van zijn wezen gekwetst voelen. Terwijl - en dat is een belangrijk
aspect van de discussie - de overheid bij wijze van spreken zijn overheid is en
zijn geluk op het oog moet hebben. Een seculiere overheid ontleent haar
legitimiteit immers aan het feit dat ze ten dienste staat van alle burgers en
dat alle burgers (ook die met aids) zich in hun persoonlijke identiteit
gerespecteerd mogen weten.
Er is ook de sociale dimensie. Zoals iedereen weet,
word je niet als gelovige geboren maar word je tot gelovige gevormd door
opvoeding. Die religieuze opvoeding gebeurt van kindsbeen af. Op het moment dus
dat de kennisinhoud en de waarheidsaanspraak van het geloof nog niet kritisch
kunnen worden bevraagd. Op het moment ook dat de geloofsinhoud al dan niet met
zachte dwang kan worden ingelepeld. Levensbeschouwelijke symbolen verbeelden zo
de macht van de geloofsgemeenschap.
Ook deze sociale dimensie van die symbolen kan de
vrijheidsbeleving van de burger schaden. Wanneer een homoseksuele, allochtone
man een samenlevingscontract met zijn 'vriend' wil afsluiten en aan het loket
geconfronteerd wordt met een ambtenaar met een hoofddoek, dan kan hij alleen al
daardoor afzien van zijn voornemen. Want dehoofddoek staat in zijn beleving symbool voor de macht die uitgaat van
een groepsgedragen afkeer ten aanzien van homoseksualiteit. Terwijl het
natuurlijk best zo kan zijn dat de ambtenaar in kwestie helemaal niet homofoob
is.
De voorbeelden zijn hypothetisch maar niet absurd.
Ze hebben betrekking op existentiële aspecten van het menselijke leven waar
uitgerekend levensbeschouwingen zich over uitspreken en waarover individuele
mensen, in een open samenleving, vrij kunnen beschikken. Als we die vrijheid
ernstig nemen en centraal plaatsen, ligt het voor de hand dat ambtenaren er van
afzien om hun eigen levensbeschouwelijke of ideologische visie te etaleren bij
het uitoefenen van hun ambt. Zij moeten gedreven worden door gevoelens van
dienstbaarheid en de wens om de vrijheidsbeleving van de burger centraal te
plaatsen.
De menselijke tolerantie dan. Het is verleidelijk
om de eigen tolerantie hoger in te schatten dan ze in werkelijkheid is. Maar de
realiteit is helaas vaak anders. In het bijzonder wanneer het gaat omlevensbeschouwelijke en ideologische
opvattingen zijn mensen veel minder tolerant dan we zouden willen. Dat hoeft
nochtans niet te verbazen want uitgerekend dat soort van opvattingen staan
centraal in de manier waarop we naar de wereld kijken. Wanneer we daarin
fundamenteel worden tegengesproken worden we aangesproken op het meest
essentiële aspect van onze identiteit.
De reactie van Fikry El Azzouzi is daar een
dankbaar voorbeeld van. De standpunten van mezelf en Vermeersch stoten hem
blijkbaar dusdanig tegen de borst dat hij er niet langer in slaagt om een
inhoudelijk discours op te bouwen maar wel dat hij zich laat verleiden om
platte beledigingen te formuleren en zelfscorrectioneel strafbare laster (beschuldiging van uitsluiting en
racisme).
Tegenstanders van het neutraliteitsgebod, hebben
vaak een naïeve opvatting over de menselijke tolerantie. Ze denken dat burgers
die zich tot de overheid wenden, zich zullen gedragen zoals antropologen. Van
hen wordt verwacht dat ze hun eigen waardeschaal niet laten meespelen wanneer
ze veldonderzoek doen. Punt is: Jan Modaal is geen antropoloog. Jan Modaal is
van vlees en bloed en heeft vaak een kort lontje. En levensbeschouwingen, dat
is al gebleken, zijn bijzonder explosief materiaal.
Er is nog een andere reden waarom El Azzouzi's
tekst de moeite waard is en die heeft te maken met zijn visie op het actief
pluralisme. Een visie die eenzijdig maar helaas ook dominant is. Ons pleidooi
verwijst dit levensbeschouwelijke ideaal zogezegd naar de prullenmand. Maar
niets is minder waar, onze bijdrage past er naadloos in. Vanuit een bewuste
vrijzinnig humanistische inspiratie, nemen we op een actieve, respectvolle manier
deel aan het levensbeschouwelijke debat en dit bovendien in het volle besef van
de pluraliteit aan opvattingen. We weten dus dat niet iedereen het met ons eens
zal zijn. Precies daarom proberen we hen met redelijke argumenten te
overtuigen.
Voor El Azzouzi is het actief pluralisme echter een
heilsleer. Een heilsleer die geen tolerantie vraagt maar oplegt. Dit actief
pluralisme eist dat men de levensbeschouwelijke overtuigingen van anderen
zonder meer aanvaardt en verbiedt dat men ze kritisch bevraagt. Het actief
pluralisme van El Azzouzi is dan ook een modieuze vorm van waarderelativisme
die het vrije denken in de kiem smoort en zo de goede werking van een open samenleving
in het hart treft.
°°°
Ter
bescherming van hun ethishe verworvenheden mag niemand deze rare vogels als
dusdanig herkennen. Iemand die ooit op een wettelijke manier zelfmoord wil
plegen, moet anoniem kunnen blijven, geen mens begrijpt waarom. Tenzij hj of
zij ervoor beschaamd is. Wie een vruchtafdrijving achter de rug heeft en
dezelfde ziekenhuis-afdeling verlaat als een gelukkige moeder met haar baby op
de arm, mag op straat niet als dusdanig herkend worden. Maar wie homo is, of
aidslijder en daar op straat ronduit voor uitkomt door het dragen van een
gekruist roze lintje, die moet in zijn rechten beschermd worden. Dat is actief
pluralisme.Wie een kruisje draagt, die
beledigt elke Moslim, maar een Mouzelvrouw in spionnage-dracht, daarvoor moeten
wij opzij gaan. In hun thuislanden lopen die Muzelvrouwen Westers gekleed, maar
bij ons moeten ze als veroveraarsters, uitdagen. Er ons aan herinneren, dat de
dag komt, dat ons land het hunne zal zijn, en wij hun onderdanige lijfeigenen.
*
Met
het vrijdenken is het zoals met de free speech. Het wordt altijd gepredikt,
hetzij opgelegd door hen die hun mening willen opleggen.Abortus moeten wij even normaal beginnen beschouwen
aks het kind ter wereld brengen, en dat dit tegen de menselijke natuur
indruist, is even van gen belang. Evenzo de euthanasie. Volgens Rome is zoiets De
Beschaving van de Dood. Maar volgens mij is dat veeleer de beschaving van he egoïsme.
Het
wordt dus kiezen of delen.Leren in
vrede leven met onze moordenaars, of sterven met wapens in dhand ..
1376 - DE ECONOMIE UIT DE VROEGE MIDDELEEUWEN IS DE TOEKOMST
***
Zondag 12 mei
Zon 5u58-21u21
H Pancratius, ijsheilige
Meike, meike, k zal je pakken,
zei de duivel en hij verleidde Pancraas. Tot vriezen helaas
.
1376 - DE ECONOMIE UIT
DE VROEGE MIDDELEEUWEN IS DE TOEKOMST
°°°
Eigendom
is diefstal
°°°
Dit stukje gaat over de
oplossing van de wereldwijde recessie. Die ou , daar waar men
over-gesociliseerd is, kunnen terugvallen op de voorspoed van de
Middeleeuwse Gilden zoals we die in onze Geschiedenisboekjes lazen, ten
tijde van De Steden en Gemeenten tijdens het Leenroerig Stelsel M.a.w. de
hoogtechnologische wereld is te slim geworden en ziet door het bos de bomen
niet meer.
Van het familiaal front is
al een tijdeke geen nieuws meer. Sedert het bekend werd dat BDW vloeiend
Baskisch spreekt en schrijft is stil gebleven. Weer die BDW dacht ik. Waar
allemaal is die vent toch mee bezig geweest, in zijn jonge jaren! Om dan te
eindigen als burgemeestertje van een stadje aan de stroom, die dan nog van
iedereen is., en nog meest van het straat-crapuul. Die Basken, dat is toch het
voortrekkers-ideaal van de Harde kern van Vlamingen, die dank zij hun
ETA-bommen los van Madrid wilden? Baskenland, dat is weerskanten de Pyreneeën,
zowel een stuk van Spanje als van Frankrijk. Allemaal reuze-interessant, maar
ook om na te volgen? Ach, denk ik dan, hebben we wel ergens van lessen te
aanvaarden? Voor de opkomst van de mechanisatie hadden wij de Gilden : laten we
daar eens gaan kijken. Of beter : waarom zetten we daar niet eens een paar
goede historici op, die dat verleden uitpluizen. Misschien ontdekken ze wat
wijlen Gaston Geens beweerde, dat wat we zelf doen, we beter doen!
Tot er vandaag ineens uit
het bronsgroen eikenloof van de Limburgse bossen bericht komt, dat de Sossen,
die bijna niet meer weten van welk hout pijlen maken, de gedachte hebben
opgepikt. Zeventig jaar nadat een Baskisch Pastoor de Mondragon-baby ter wereld
bracht. In 1943.
Multinationals zijn zoals
U weet, het gevaarlijk speelgoed van de Overheid. Het financieel hart van die
dingen klopt in verre hoofdsteden, waar zij de lusten plukken, waarvan wij de
lasten draen. Honderden werknemers ineens zijn een logge groep meelopers die
vooral in statistieken te vatten zijn. Overzichtelijke kleine groepjes zijn
zelfstadiger, minder manipuleerbaar, en vooral veel flexibeler, dus
werkzekerder. Vakbonden zijn daar niet gewenst. Noch door de ondernemers, noch
door de medewerkers. Want daar zijn geen jobs, maar heerst er arbeids-ethiek
van Hoge Goesting.
Ik ben er zeker van, dat
Vandelala een andere uitleg zal klaar hebben, om nog maar te zwijgen van de WZD
(Winstgevede Vereniging Zonder Doel) van de Tobbacken. Of van de Groene
Waterzuiveraars die liever ijveren voor het goed van kikkers dan voor het goed
van de mensen.
Persoonlijk zou ik de zaak
van Mondragon
vertalen als Iedereen Ondernemer die 2 handen aan zijn lijf heeft en
een klare kop. Liefst met zicht op de 1steregel van het handel -drijven.
1948. 6de
Handel. Leerboek Handel. Wat is handel drijven? Handeldrijven is kopen en
verkopen, met het doel winst te verwezenlijken.
Ik zal het nooit vergeten,
want het was mijn eerste straf in het Groot College. Van een leraar notabene
met wie ik altijd op voet van oorlog heb geleefd, maar die mij, 40 jaar later,
bij een toevallige ontmoeting, nog perfect wist te herinneren, met naam en
toenaam, en met dat boek over Handel Drijven. Was het voor mij mijn eerste
straf, dat was ze ook voor hem geweest, wist hij zich te herinneren als pas
afgestudeerd seminaristje.
JaJa! De wereld is nog
geen zier veranderd en de goede oude principes zijn nog altijd de beste. Arbeid
adelt. Wel wel, wie had dat ooit gedacht!
°°°
Ter zake :
Mondragón Cooperative Corporation
Mondragón Cooperative Corporation is een
overkoepelend orgaan van coöperaties in het Baskisch dorpje Arrasate.
In 1943 sticht een lokale priester, Don José Maria
Arizmendiarietta, in het Baskisch dorpje Arrasate (beter bekend als Mondragón)
een kleine dorpsschool om arbeiderszonen en -dochters te voorzien van een
combinatie van technische, 'spirituele' en sociale scholing.
In 1956 stichten vijf studenten van deze school de
eerste coöperatieve fabriek: ULGOR. Een jaar later wordt reeds een tweede
fabriek opgericht, en in 1959 werd de 'Caja Laboral Popular' opgericht. Deze
bank speelde in de latere geschiedenis van de coöperatie een belangrijke rol
als 'centrum' van een heel netwerk van coöperatieven. In 1991 werd uiteindelijk
MCC opgericht als een overkoepelend orgaan voor het hele netwerk van
coöperatieven.
Alle coöperatieven van het netwerk zijn gesticht
onder een systeem van 'economische democratie'. Het management wordt elk jaar
gekozen door een 'algemene vergadering' met delegaties van elke tak van de
federatie, die democratisch aangeduid is door de arbeiders van de
verschillende, aparte coöperatieven.
In deze 'algemene vergadering' wordt niet enkel het
management gekozen, maar wordt ook gestemd over een algemeen bindend
strategisch plan voor de federatie. De Coöperatieven zijn gebonden aan dit plan
maar hebben wel de mogelijkheid om op elk moment uit de federatie te stappen.
Naast de bank bestaat de federatie ook nog uit een
universiteit, een systeem van sociale zekerheid, een voedingswarendistributeur
en veel meer.
Een onderzoek, en bijhorend boek van Sharryn Kasmir
heeft aangetoond dat het Mondragón-experiment een aantal zeer lovenswaardige
resultaten bereikt heeft. Zo slaagt de federatie erin om de werkloosheid laag
en zo de lokale economie levendig en stabiel te houden. Zo kunnen de arbeiders
van een fabriek in moeilijke perioden zelf kiezen hoe ze het bedrijf erdoor
willen helpen. Hieruit blijkt dat ze meestal voor inkomensmatiging kiezen boven
ontslagen. Desnoods proberen ze werknemers over te plaatsen naar andere takken
van de federatie.
De federatie combineert ook een meer 'egalitaire'
manier van beloning met een grotere effectieve controle en invloed in de
strategie van het bedrijf.
Doordat de 'Caja Laboral Popular' een zogenaamde
'entrepreneurial division' (deze divisie doet onderzoek naar de efficiëntie van
de takken, zoekt oplossingen voor problemen, ondersteunt en helpt met nieuwe
initiatieven enz.) heeft opgericht, slaagt de federatie erin om te blijven
uitbreiden, innoveren en nieuwe initiatieven te stimuleren.
Maar dit boek (the myth of Mondragon) toont ook aan
dat de federatie er niet in geslaagd is om de arbeiders een gevoel van
medebeheer mee te geven. De identificering met het bedrijf ligt zelfs, hetzij
helemaal niet veel, iets lager dan bij een normaal privaat bedrijf. De
coöperatieven zijn er met andere woorden niet in geslaagd om het gevoel van 'vervreemding'
te verminderen.
Ook is de laatste tijd meer en meer kritiek te
horen van de aparte takken op de overkoepelende federatie (MCC). Zo zou de
kloof tussen management en arbeiders te groot zijn. Ook is het bedrijf begonnen
met het oprichten van takken in derdewereldlanden waar de arbeiders niet
dezelfde rechten zouden krijgen als de Spaanse arbeiders, wat duidelijk niet te
combineren valt met de basisfilosofie van de 'workplace democracy'.
°°°
Als
ik zo wat het Internet overloop, dan vind ik het daar krioelen van tijd-passeerders.
De ene schrijft wat rimram voor de kleinkinderen, de andere wil op latere
leeftijd nog kunst-fotograaf worden. Een derde schrift gedichten die niemand
leest. Een vierde verzamelt uurwerken of zeldzame postkaarten. Er zijn er zelfs
die blogs bijhouden, precies alsof ze voor het nageslacht zouden bestemd zijn.
Geldgewin is er niet meer bij.
*
Daarbij
komt dan de bedenking, erg ens of voor iemabnd nuttig te zijn geweest.Kennis delen (Mondragon) is lijk de glilmlach
delen van een onbekende op straat. Wan t de sociaaldemocraten hebben als
zoveelste doekje tegen het bloeden, de coöperatieve gedachte her-uitgevonden
De
mens is van nature een sociaal beest en om dat in de praktijk te brengen moet
er gewoon een partituur geschreven worden
Ik
zou die hervormers eens willen verwijzen naar de oude geschriften, waarin de
reglementen van de Gilden staan opgetekend. Neem die van de wevers, die van de
voldes,die van de smeden, die van enz
en maak daarvan de synthese, aangepast aan de moderne tijd. We zouden op die
manier een Wetboek van de Arbeid kunnen hebben die als voorbeeld voor geheel de
wereld kan dienen .. Over de Nieuwe Tijden wat in het Latijn luidt als Rerum
Novarum, de Pauselijke Nieuwsbrief uit 1913, nu precies 100 jaar geleden.
Helaas,
dat zal wel nooit gebeuren. Want op die manier wordt geen enkele politieker ooit
nog rijk.
1375 - MARC GRAMMENS LOOPT VOORGOED DE HAVEN BINNEN
***
Zaterdag 11 mei
Zon 6u00-21u19
H Estella
.
1375 - MARC GRAMMENS
LOOPT VOORGOED DE HAVEN BINNEN
°°°
°°°
Ja, U leest het goed. Marc
Grammens legt er de blok op. Wie er nog het meest onder lijdt, is de man zelf.
Hier op diet blogje geen grote woorden, maar een gemeend Tot ziens.
Wie weet? Misschien meren
we ooit ons bootje eens aan juist naast U. Misschien duurt dat nog jaren, maar
het zal precies zijn of we elkaar daags voordien nog hadden gesproken.
Wat ik (ongevraagd) nog
voor Uw vrienden achter de schermen kan doen? Uw Uitgever, Drukkerij Groeninge
in Kortrijk, wordt warm aanbevolen voor echte Nederlandse lectuur, Nederlands
inde zin van vòòr Alva de Spaanse
Bloedhond.
Beste Meneer Grammens. onder
veel woorden, kunnen twee Vlaamse vrienden ook levenslang elkaar blijven
begrijpen. Ik zou ze niet graag eten geven, al Uw Vlaamse vrienden!
Arrivederci, Heer
Grammens! En rust nu wat. Anderen zullen de vlag wel overnemen .
*
Het opstelletje over
Liberalis onderaan wordt U geserveerd gewoon als toemaatje.
°°°
Ter zake :
25.04.13 Er is geen Vlaams politiek
"links" meer (Mark Grammens) o, Nieuw Pierke.
*
Wat zichzelf "links" noemt, blijft
verbazen. Nu weer, naar aanleiding van het overlijden van Margaret Thatcher,
waarschijnlijk de grootste politica van de twintigste eeuw, een vrouw die boven
alle mannen van haar tijd uitstak. En wat doet "links"? In plaats van
te zeggen: natuurlijk waren we het met haar niet altijd eens, maar aan haar
grootheid valt niet te twijfelen, - misschien zelfs: we erkennen in haar een tegenstander
van formaat. Maar neen, zoiets kan er niet af. Het is schelden en roepen en
tieren dat de klok slaat, "heks" is nog de beleefdste uitdrukking van
... ja, van wat? Grofheid, zeker, gebrek aan beschaving, ongetwijfeld, en
onmacht, dat zeker. En vervolgens laat men de geschiedenis vervalsen, iets waar
de Europese Linkerzijde een meester in is, ook in Vlaanderen. En dan
"vergeet" men bijvoorbeeld te vermelden in de Vlaamse media, dat de
grootste binnenlands-politieke prestatie van Thatcher is geweest dat ze in Engeland
de enige eerste minister van de twintigste eeuw is geweest die drie
opeenvolgende parlementsverkiezingen op rij heeft gewonnen, telkens met een
programma waarin ze heel nauwgezet aankondigde wat ze als eerste minister
allemaal ging doen. Ze hield al haar beloften, - een fenomeen waar
"links", ook en vooral bij ons, niet mee omkan.
Er is een tijd geweest dat ik me graag
"links" liet noemen. Ik ben daarvoor in de jaren vijftig ooit beloond
met het erelidmaatschap van de Britse Labour Party. Mooi. Wie zich nooit
vergist, leert ook nooit iets bij. Ik kwam gehavend uit de Belgische naoorlogse
situatie, en smachtte naar recht, naar rechtvaardigheid en een vredelievende
samenleving, die onveranderlijk rustgevend zou zijn, naar een omwenteling. Geen
tronen mochten blijven staan .
Echter, "links" bleek, althans in
Vlaanderen, al even weinig revolutionair te zijn als de Volksunie, maar
integendeel zo behoudend en konservatief en carrièristisch als een politieke
firma Tobback, vader en zoon, zoal kan zijn. De ontmoeting met leidende
socialistische figuren en vakbondsleiders was even ontgoochelend als die met
leiders van de Volksunie. Het inzicht dat ze me allebei bijbrachten, was dat
dit mensen waren die nooit datgene zouden verwezenlijken waar ze schijnbaar
voor gingen. De Volksunie zou Vlaanderen niet tot stand brengen, het socialisme
zou geen socialisme brengen. Beide waren aan elkaar gewaagd in hypokrisie en
oneerlijkheid.
Het probleem met "links" is dit. Wat is
socialisme? Gemeenschapsbezit van produktiemiddelen. Wat is sociaal-demokratie
of demokratisch socialisme? Het door demokratische meerderheidsbesluiten
onderbrengen van produktiemiddelen in gemeenschapsbezit. Hoeveel socialisten
zijn er nog? Op enkele uitzonderingen na, geen. Wat doen ze dan? Voor zover
bekend, twee zaken. Ten eerste, met behulp van goedklinkende slogans die tot
niets verplichten (zoals "gelijke kansen", iets waar nog geen enkele
samenleving toe overgegaan is) zorgen voor de politieke tewerkstelling en zo
nodig budgettaire ondersteuning van de kliek die zichzelf socialistisch noemt.
Ten tweede, het beklemtonen van vrijzinnigheidsidealen die het samenzitten van
socialisten met kapitalisten binnen de vrijmetselarij sublimeren.
"Links" gaat dan ineens niet meer over sociaal-ekonomische
onderwerpen maar over een oud tema van het nazisme als euthanasie, over homohuwelijken,
enz .
In Vlaanderen is "links", zowel de rode
als de groene variant, geworden tot de vloermat van het Hof en het Waalse
socialisme, dat alleen eigen belangen, geen Vlaamse, behartigt, en is
gedevalueerd tot een macht die funktioneert ten nadele van het eigen volk.
"Links" is slechts een woord dat de gebruikers ervan het gevoel geeft
trendy te zijn - daar zorgen hun accolieten in de media wel voor -, en ook iets
dat macht, invloed, postjes en mandaten oplevert. Men zoekt de Vlaamse
volksgunst niet meer, want het volstaat om "Belgisch" te zijn en de
Walen van PS en Ecolo te dienen, om macht te verwerven. Demokratisch Vlaanderen
heeft nood aan een linker- zowel als aan een rechterzijde. Ze moet
(her)opgebouwd worden vanuit het niets. Het is een werk voor de volgende
generatie.
(Mark Grammens in Journaal nr. 651. Het
'Slotnummer'. Aan 80 jaar stopt Grammens ermee. Voor- en tegenstander zullen
zijn scherpe artikels missen.)
Het project van de beginselverklaring Het
Vlaanderen van morgen (van SP.A) wijkt wel heel ver af van het hooggestemde
model van Quaregnon. Ongetwijfeld vinden we er hier en daar nog analyses en
voorstellen in die blijk geven van behoorlijk onderzoek en argumentatie
(bijvoorbeeld inzake fiscaliteit of fraude). Maar wat moeten we denken van een
nieuw charter' van een Vlaamse partij, meer bepaald een socialistische, dat
blijkbaar onze institutionele problemen rechts' laat liggen, maar een markante
plaats toekent aan de hoofddoek'? De indruk over die klemtoon wordt overigens
door de reacties in de media bevestigd. Uit eerlijke schaamte wordt die topic
wel ingebed in een onderdeel diversiteit', maar de uitwerking daarvan geeft
blijk van een pijnlijke intellectuele armoede. Men begint met: In onze diverse
steden en gemeenten moeten we vertrekken van wat ons verbindt. We hebben te
lang gefocust op onze verschillen '. Als er één maatschappelijk fenomeen is dat
de laatste twintig jaar nadrukkelijk focust op onze verschillen', dan is het
wel de hoofddoek .
In verband met de hoofddoek in openbare besturen
horen we alleen holle slogans: Bij het verkrijgen van een bouwvergunning heeft
het geen belang welk hoofddeksel de ambtenaar draagt, als die zijn werk maar
goed doet'. Maar ook in de rechtbank is het essentieel dat de rechter optreedt
zoals het hoort; daar volgt nochtans niet uit dat het irrelevant is of er al
dan niet een kruisbeeld aan de muur hangt. Een persoon met een hoofddoek kan
iedere burger correct behandelen.'
Niemand betwist dat; maar is de volgende overweging
absurd? Op vier plaatsen in de koran staat uitdrukkelijk dat homoseksualiteit
afschuwelijk is en de unanieme soenna bevestigt dat. Mag ik dan niet verwachten
dat tenminste enkele mensen die vinden dat de koran de hoofddoek voorschrijft,
zo consequent zijn dat ze tevens op dat andere gebied de koran volgen? Hoe moet
een homoseksueel zich voelen als hij voor zo iemand meent te staan? Tot in den
treure moeten we hier herhalen: wij zeggen niet dat mensen met een hoofddoek
niet neutraal kunnen handelen. Wij beweren wel dat men zelfs een vermoeden van
partijdigheid onmogelijk moet maken.
Wat de scholen betreft, vernemen we dat veel
meisjes uit eigen beweging de hoofddoek dragen. Wie betwist dat? Wel is het zo
dat hier geen individuele, maar een collectieve identiteit' wordt uitgedrukt.
Men draagt met andere woorden een uniform en zoiets leidt tot uniformisering en
communautarisering'; niet tot de echte diversiteit, namelijk persoonlijke
identiteit. Een via gemeenschappelijke kledij uitgedragen identiteit' bevat
altijd het risico van collectieve druk op individuen en niemand heeft ooit een
middel voorgesteld dat efficiënt tegen deze druk in kan gaan. Het aantal
argumenten tegen de hoofddoek in het basis- en secundair onderwijs is zo groot
dat ik ze hier niet eens kan vermelden (zie echter op mijn website het artikel
De islam en de hoofddoek, met de breedhoeklens).
Gepubliceerd op 19 april 13 in de Nieuwsbrief van
Liberales. Deze tekst verscheen eerst in De Standaard van 2 april 2013.
Mijn
mening > enig juiste mening > opgelegde mening
*
Ik leg uit, de stelling
van Abicht & C° voor Dummies. Waarin het vermeende vertrekpunt (premisse
: passief pluralisme) beknabbeld wordt tot gezegd vertrekpunt als bewijs
aangevoerd wordt, dat de premisse bewezen is (meer diversiteit, want dat is
goed voor de mensen)
1ste positie : passief
pluralisme : wij, die van onszelf zeggen dat wij pluralisten zijn (waarbij we
slimwegverzwijgen wat en wie die
anderen dan wel mogen zijn, achterlijke dwazen waarschijnlijk), hebben ons
klakkeloos laten verdringen. We zijn niet voor onszelf opgekomen (ge moet maar
durven) en nu gaan we een tandje bijsteken sè! Eerst moest de scheiding van Kerk en Staat een
feit zijn, nu gaan we door tot ze (de anderen o.a. de Kerk) volledig
onderworpen of vernietigd zijn.
2de positie :
actief pluralisme : nadat wij dus bewezen hebben dat we niet assertief genoeg zijn
geweest, gaan wij met het oog op de aanzwellende golven diversiteit-aanbrengers,
de anderen (de achterlijke non-pluralisten) meer en beter te lijf gaan.
Roept bij ons, die WOI II
gekend hebben, een gevoel van déjà vu op. Op cursus geweest bij de Abwejr,
Abichtt?
*
Enfin, dat was mijn mening
na amper een paar lijnen lezen van onderstaand artikel. Maar wie ben ik, om dat
voor te zeggen .
°°°
Ter zake :
Zo Gezegd -
mei '13
03.05.13 De burger is vrij,
ook aan het loket (Ludo Abicht e.a.)
We hopen dat u het opiniestuk
van Jurgen Slembrouck en een aantal prominente intellectuelen aandachtig
gelezen hebt. Zij verdedigen de erfenis van de verlichting en het humanisme, die
tientallen jaren lang vertaald werd in de verzuiling van onze samenleving, het
passief pluralisme waarin de rechten van de levensbeschouwelijke minderheden
beschermd werden.
Maar die tijd is voorbij. We
zijn tot de vaststelling gekomen dat een actief pluralisme een betere en
beschaafdere manier is om met diversiteit om te gaan. Een wereld waarin de
burgers een mening hebben en een morele code, maar net daarom open kunnen staan
voor de meningen en codes van hun medeburgers. In een actief pluralistische
maatschappij is de dialoog tussen mensen uit de verschillende religieuze en
levensbeschouwelijke groepen juist mogelijk omdát men een opinie moet hebben om
andere opinies op zijn minst te begrijpen. Waarom zou een ambtenaar die moslim,
rooms-katholiek, atheïstisch, joods en/of homoseksueel is daar niet fier op
mogen zijn en dat ook tonen? Waarom zouden wij ons bedreigd voelen door een
politieagent met een tulband, zoals je die vaak in Groot-Brittannië ziet?
Betekent die tulband dan dat hij niet-sikhs veracht en daarom ongelijk en
onrechtvaardig zal behandelen? Indien er op zich niets verkeerds is met
diversiteit, waarom moeten ambtenaren dan plotseling neutraal worden? Wij
kunnen ons geen ergere samenleving voorstellen dan een neutrale, een met vijftigduizend
en meer tinten grijs in een wereld die om kleur en verscheidenheid schreeuwt.
Nee, de neutraliteit van de ambtenaar is geen positieve uiting van
dienstbaarheid , maar een besmuikte terugkeer naar de veilige en saaie tijd
van toen. En wij die dachten al in de eenentwintigste eeuw te leven.
(De Standaard, opiniestuk,
03.05.13. Ondertekenaars in de krant: Ludo Abicht, (UA), Naima Charkaoui
(Minderhedenforum), Pascal De Bruyne, (UGent). Meyrem Almaci (Groen), Guido
Vanheeswyck (UA, KU Leuven), Yamila Idrissi, (SP.A). De volledige tekst en alle
ondertekenaars zou men moeten vinden op www.standaard.be/opinies, maar daar is
niets méér te vinden)
03.05.13 De vrije markt
versmoort het vrije woord (Een hondertal schrijvers)
Ziehier de paradox: de crisis
van de afgelopen jaren maakt een vrije kwaliteitspers meer dan ooit
noodzakelijk, maar meer dan ooit zien we hoezeer die pers deel is van de
crisis. Zij bericht niet enkel over het roekeloze casinokapitalisme, maar neemt
eraan deel. Net zoals de banken zich in de vernieling hebben gereden door
blindelings een marktlogica te volgen, zo zijn de media zichzelf aan het
verwoesten door cijfers te laten primeren op relevantie. Dit is erg omdat
banken en kranten ook een maatschappelijke rol vervullen, en dus nooit alleen
maar commerciële instellingen mogen zijn. Zoals een gezond bankwezen essentieel
is voor de economie, zijn vrije media cruciaal voor de democratie.
Net daarom zijn we zo bezorgd.
In de praktijk zijn de media niet langer de vierde macht, maar de eerste.
Politici worden er gemaakt en gekraakt, misdaden worden er berecht en beslecht,
de politieke agenda en de publieke opinie krijgen er grotendeels vorm. Maar wat
betekent het als die macht hoofdzakelijk wordt bepaald door de markt? .
Omdat wij schrijvers dagelijks
met teksten omgaan, hebben we enkele suggesties. PEN Vlaanderen pleit voor:
1. meer
onderzoeksjournalistiek, minder steekvlamjournalistiek
3. meer buitenland- en
Europaberichtgeving, minder tunnelvisie op Wetstraat: de macht is verschoven
4. meer zelfregulering
(factchecking, ombudsman), minder aversie voor externe kritiek
5. meer inzicht in reële conflicten,
minder opkloppen van futiele conflicten
(Een honderdtal Vlaamse
auteurs uiten in een petitie hun bezorgdheid over de toestand van de media in
Vlaanderen. Ze vinden dat de media de persvrijheid uithollen door zich 'te
onderwerpen aan een losgeslagen vrijemarktdenken." Onder de ondertekenaars
zijn Wouter Deprez, David Van Reybrouck, Bart Moeyaert, Kristien Hemmerechts,
Anne Provoost en Josse De Pauw. Allen zijn ze lid van PEN Vlaanderen, de
Vlaamse afdeling van de auteursvereniging die pleit voor vrije meningsuiting.
Volledige tekst in De Morgen hier ..... )
02.05.13 Open brief/petitie:
De burger is vrij. Aan het loket noch God noch partij. (Jurgen Slembrouck en
vele anderen)
.. Dat respect manifesteert
zich in de neutraliteit van de overheid. Door levensbeschouwelijk en
ideologisch onbevooroordeeld te zijn en elke zweem van partijdigheid te
vermijden, plaatst ze de menselijke vrijheid centraal.
Precies daarom moet de
overheidsambtenaar er van afzien om zijn eigen levensbeschouwelijke of
ideologische voorkeuren te etaleren. Hij moet er zich van bewust zijn dat
dergelijke symbolen de vrijheidsbeleving van de burger negatief kunnen
beïnvloeden en de indruk kunnen wekken dat de geboden dienstverlening er door
gekleurd is. De ambtenaar staat ten aanzien van de burger in een relatie van
dienstbaarheid. Zijn persoonlijke visie is tijdens de duur van zijn
werkzaamheden ondergeschikt aan die van de burger. Door zijn
levensbeschouwelijke en ideologische overtuigingen tussen haakjes te plaatsen,
betuigt de overheidsambtenaar intercultureel respect ten aanzien van de
vrijheid van de burger .
Om onze vraag kracht bij te
zetten, organiseren we een petitie waarin we het volgende vragen:
1. Installeer een verbod op
het dragen van levensbeschouwelijke en ideologische symbolen door
overheidsambtenaren bij het uitoefenen van hun ambt.
2. Waardeer de neutraliteit
van de overheidsambtenaar als een positieve uiting van dienstbaarheid.
3. Versterk het seculiere
karakter van de overheid.
De volledige tekst van de open
brief staat hier ....waar u ook kan
doorklippen om de petitie te tekenen
(Brief gepubliceerd op 2.05.13
in De Standaard
°°°
Juist.
Bij de pers primeren winst-cijfers op relevantie. Ze doen aan bankiers-casino.
Maar dat is niet het geval bij de TV.Daar zorgt het Staats-manna voor alles, als er maar niet teveel r wordt gereleveerd..
Door andere meningen aan het woord te laten, bijvoorbeeld. Maar dat van de pers
zou wel eens Aaai! de nagel op de kop kunnen zijn. Al is het dan niet helemaal
in de zin zoals bedoeld hierboven. De media zijn lijk lemmingen die als in
afspraak, allemaal naar dezelfde afgrond hollen. Inderdaad : het wachten is
lijk wachten op Godot : we wachten op een relevante minstens objectieve pers,
met, als top of the bill, hier en daar een rechtse uitschieter .
*
Over
vermomming in de publieke sector. Het is nochtans zo simpel en klaar als een
klontje pompwater. Muzelmanse kledij roept de associatie op vangeweld en verdrukking, en daar houden wij
niet van. Iemand met een hoofddoek achter de balie heeft de bedoeling ons
daaraan te doen denken, en dat willen we niet. Iemand met een keppeltje (tiens,
zijn er dat zoveel?) of met een kruisje roept dat soort associaties niet op.
Spijtig, hé?!
Dat
heeft niets te zien met godsdienst of zo. Een Swastika is, om dezelfde
redenen, voor altijd totaal ongewenst, ja zelfs met recht en reden verboden :
het is in feite een onschuldig Noors afgoden-teken, maar (door associatie) is
het verworden tot een symbool van angst en verdrukking. Net zoals de
Islamitische hoofddoek, in wezen een onschuldig kledingstuk dat ook one
grootmoeders droegen .. Zie zelfs de regen-kaapjes van on ze meest preutse
dametjes . Die roepen alleen de associatie op van de gelukkig uitgespaarde
coiffeuze-kosten!
Tja,
en wat een homo kan drijven om fier te zijn op zijn afwijking, moeten die heren
mij toch eens een tekeningetje bij maken, in het licht van hun egoïsme
tegenover de natuurwet van gaat en vermenigvuldig U. Een beetje nadenken, mag
het?
Over
Oom Agent verkleed als Sihk kunnenwe
bij ons voorlopig nog niet veel meespreken. n Boom van een vent als Bobby met
een speciale ingewikkelde kopvod en geen helm zal wel niemand schrik aanjagen,
eerder ver- en bewondering. Maar stel U eens voor, dezelfde uit de kluiten
gewassen vent met aan Swastika-armband, en met op dat hoofd een zwarte kepie
met doodskop ie de jonge SS-man op de afbeelding hierboven .
Wij
zeggen in ons taalgebied terecht, dat de
klederen de man maken. Of is dat gezegde niet levensbeschouwelijk genoeg
meer, en dient het te worden verboden?
Ach
jongens en meisjes van de Linkxe kant, volgt toch eens jullie buik-gevoel. En
doe als ik, ga op tijd naar de badkamer! Scheidt uit die bol op jullie maag en
spreek vrij-uit. Jullie kunnen aan de rand van de maatschappij wat prutsen,
maar om de fundamenten te veranderen, moeten er mannen met ballen komen.
Morgen,
10 Mei, is het precies 73 jaar geleden dat hier mannen met ballen rondliepen om
dood en vernieling te zaaien.Laat dat volstaan. Probeer liever iets te
bedenken, om de gestage stroom vluchtelingen ui zowel Donker Afrika als uit de
pietrol-landen op andere gedachten te brengen. Laat die hun diversiteit bij
hebn thuis ontwikkelen. Breng ze vooral de verzuchtingen van de Verlichting.
Dat zal hen helpen om uit hun achterlijke ideologie te ontsnappenen om mens te worden.
Kunnen
wij zelf ook over meepraten, of niet soms?
Ik
zie jullie ideale wereld als volgt. Jullie staan voor emigratie en
lotsverbetering via volksverhuizing? Wel, wat houdt jullie tegen om zelf
persoonlijk de beweging in gang te zetten? Beginnen in de pietrol-landen, om de
scheiding van Kerk en Staat in te voeren, gevolgd door het invoeren van
democratische spelregels. En, niet te vergeten, door jullie hemse zoete en zaligmakende
Verlichting. Breng daar het onderwijs op ons niveau. Geef de mensen daar geen
vissen, maar leer ze te vissen. Toon hen dat het bij ons iedere dag regent, dat
er geen bergen zijn om naar te verwateren, dat we zelf zo arm als luizen zijn
geworden.
Doe
dat, maar doe het AUB dringend. Zodat de gammele bootjes met op elkaar geplakte
vluchtelingen uit blijven. Dat we hier geen zielige hoopjes ellende meer zien
aanspoelen, ver weg van hun eigen paradijselijke stranden.
Ik
zou bijna zeggen (maar dat is natuurlijk zeer on-pluralistisch) Lievenheerken,
bliksem de vrienden van onze Besierders weg van hun tronen en hun vele vrouwen.
Trommel het overschot van Uw Paterkes en Nonnekes bijeen, om nog eens, zoals
vroeger, gratis en voor niks, ja, zelfs tegen beter weten in, de Zwartjes te
gaan bekeren. Het was toen, lijk in Suid Afrika voor de negers onder de
Apartheid, geen hemel op aarde, maar het was in ieder geval niet de hel die
Donker Afrika zowel als het land van My Sarie Mareis, thans doormaken.
En
voor wat betreft die pietrol-landen, daar moet eerst en vooral een gezonde Hebreïsche zandstorm gewoed hebben. Oog om
oog, en tand om tand, of zoiets. Als Christenmens kan ik dat niet zo goed onder
woorden brengen .Maar eenmaal de olie-sjeiks daar verdwenen zouden zijn, zullen
er wel voldoende lente-winden komen om de mensen daar te doen ontwaken na een
duizendjarige slaap . Ik zou het moeten nakijken, maar daar was men, vòòr
Mohammed en diens bloedstroom, toch in hoofdzaak Oosters Orthodox? Staat er
niet geschreven, dat de Oost Romeinse Kerk onder leiding van Byzantium veel
groter en sterker was dan de West Romeinse, onder leiding van Rome?JaJa, de Ideologie van de Wrede heeft goed
geboerd, hé! En nu zijn wij, als we niet oppassen, aan de beurt.
1273 - OVER DE HOUDBAARHEISDATUM VAN DE SOCIAALDEMOCRATEN
***
Donderdag 9 mei
Zon 6u03-21u16
Hemelvaart van de Heer
H Carolina
.
1273 - OVER DE
HOUDBAARHEISDATUM VAN DE SOCIAALDEMOCRATEN
°°°
Noah Karrouche (1984), historice
Ongesluierd, maar verwant met Hortensia Kherrbache.
°°°
Hieronder wordt U een
werkje opgediend van bovenstaande academische schoonheid, nauw verwant blijkbaar
met de Antwerpse troela Yasmina Kladeradacha. Denk eraan : BDW is ook een
academisch geschoolde historicus, whatsoever die titel verbergt : de politiek is
blijkbaar stilaan gaan toebehoren aan clevere geesten die het verleden beter beheersen
dan het heden Het stukje gaat eigenlijk niet zozeer over de politiek, maar over
Den Bleiter. Ik denk dat die (Bert Anciaux) het nog ver gaat schoppen als
her-noemer van politieke partijen. De Volksunie van Hugo Schiltz, onzaliger
gedachte, her-benoemde hij tot er niets meer van overbleef en de partij die hem
daarna wegens zijn aanhang (in stemmen uitgedrukt) in huis haalde, laat hem net
hetzelfde doen. De SP is inderdaad aardig onderweg om alleen maar meer wat Anders
te zijn.
Ik ben de eerste om te
beklemtonen dat die partij, die ik trouwens nooit gemogen heb, volledig naast haar
houvast gegroeid is. Het is een klimplant die tegen de grond voortwoekert. Ze
zal nu door Den Bleiter gewoon wordenkapot
gesnoeid. Om te beginnen zijn alle 1 Mei-toespraken van de kopstukken nu al als
reactionair bestempeld . En het heil
zit voortaan in de bommengordels.
*
Soyons sérieux. Die Franse
koning, die van het gezegdeSois belle et tais-toikan ik, zij het met tegenzin, bij het lezen
van onderstaande ontboezemingen (Hmmm), volledig bijtreden. Ware het niet dat
daar zodanig veel grote stadhuis-woorden in voorkomen, dat het zeker niet voor
proletariërs bedoeld kan zijn, maar voor hoogopgeleid kaderpersoneel
Wat de juffrouw wel
degelijk klaar en ontboezemd in beeld brengt, is het onvermogen van Linkx om ooit
eens de geschikte doctrine te vinden. Zelfs Marx wordt weggezet bij het Klein
Gevaarlijk Afval, met een lichte ondertoon van jeugdige nostalgie naar
revolutie.
JaJa, den Bleiter zal nog carrière
maken. Als hij in de politiek alles zal gezien hebben wat er ooit zal te zien zijn,
wacht hem dan een T2de leven, met lange zwarte haatbaard en zwaar geringde
vingers, gekleed in lange kaftan, met wapperende wijde witte mantel, boven op
het hoofd bij elkaar gehouden onder dat bekend zwart gordeltje. Sjeik Abdullah
Ansjo-Vischu
°°°
Ter zake :
Links in Europa kan niet langer aan dat cultureel
complexe heden ontsnappen
OPINIE − 08/05/13, 08u50
dm column Noah Karrouche (1984) is historica
door de week en schrijft in haar vrije tijd.
*
De zichtbaarheid van een religieuze minderheid in
Europa of de doden in Bangladesh zijn twee zijden van een zelfde fenomeen:
westers imperialisme
Wat volgt is oud nieuws maar nog geen geschiedenis.
Op de vooravond van 1 mei vroeg de voorzitter van de socialisten in de Vooruit
zijn publiek niet terug te blikken op het verleden, maar te kijken naar de
toekomst. Op die manier liet hij maar weinig ruimte voor de nostalgie waar
mensen doorgaans zo van houden. 1 mei staat nochtans bol van referenties aan
het verleden. Voor de collectieve herinnering, zeker in een internationale
beweging als die van het socialisme, geldt echter een eenvoudige wetmatigheid:
hoe kleiner het residu, des te groter en te grijzer de vervlakking.
Dat wisten marxistische denkers in de jaren zestig
in Parijs ook al. Daar groeide de bewustwording dat het marxisme vanuit
geschiedfilosofisch oogpunt had gefaald en dat het vanuit de praktijk niet vol
te houden was. Excessen te over, en geen enkele denker kon ontsnappen aan de
geslotenheid van een systeem, een structuur waar geen ruimte was voor de
bewegingsvrijheid van individuen.
Het marxistische denken was daarnaast uitermate
eurocentrisch. Zo kon het de groeiende ongelijkheid tussen de oude metropool en
de nieuwe wereld niet interpelleren en wist het geen weg met niet-westerse,
lokale culturen.
Ook de sociaaldemocratie lijkt geen afdoend
antwoord op vraagstukken over culturele eigenheid te kunnen formuleren, al
krijgt de onderklasse in Vlaanderen steeds meer kleur. Links in Europa kan dus
niet langer aan dat cultureel complexe heden ontsnappen. Dat besefte Anciaux
maar al te goed toen hij Vermeersch afgelopen dinsdagavond trachtte te pareren
door te stellen dat die nieuwe Vlaamse realiteit in de eerste plaats gaat over
de keuzes van mensen, en niet over ismen.
Een aantal sociaaldemocraten, zoals Anciaux, is
begrijpelijkerwijs wars van nostalgie naar de traditionele invulling van een
begrip als neutraliteit omdat ze maar al te goed beseffen dat de
houdbaarheidsdatum ervan al even is verstreken. Het maakt socialisten die
gesteld zijn op de democratische verworvenheden uit het verleden bijzonder
zenuwachtig.
Volgens liberale buitenstaanders echter heette de
herziening van neutraliteit in de publieke ruimte een heuse coup, en wel een
'totalitaire', 'regressieve' en 'electoraal opportunistische'. Dat geeft dan
weer blijk van de mate van wanhoop onder de grote Verlichtingsbakens van de
Vlaamse politiek.
Of ze zijn potdoof en blind, of ze moeten wel
helemaal walgen van wat zich bevindt in hun middens. Het was nu ook niet meteen
een Paul Magnette die tijdens de vooravond een aantal keren compulsief 'Où sont
les conservateurs?' door de microfoon kwam roepen, of fier de nieuwe kijk van
de Vlaamse socialisten op die neutraliteit extra in de verf kwam zetten.
Misschien was dat wél op zijn plaats geweest. Bijzonder radicaal is de
interventie van de sociaaldemocraten nu ook weer niet.
Niet het radicale linkse denken of de culturele
assertiviteit zijn hier de wetmatigheden. Of het nu gaat om de fysieke
zichtbaarheid van een religieuze minderheid in het oude machtscentrum Europa,
of de doden in een fabriek in Bangladesh, het zijn twee zijden van een zelfde
fenomeen: het westerse imperialisme. Allicht zien vooruitgang en welvaart er
anders uit dan geanticipeerd. Misschien hebben ook zij een humaan gezicht,
laten ze de menselijke waardigheid intact.
Nostalgie is dus zeker misplaatst wanneer ze het
verleden wil restaureren. Maar niet wanneer ze de sociaaldemocratie in staat
stelt haar eigen verleden te reflecteren.
In een van de vergeten uithoeken van dat verleden
situeert zich de kortstondige opflakkering van het tricontinentalisme, een
antikoloniale stroming die eind jaren 60 vorm kreeg op het kruispunt tussen
Afrika, Azië en Latijns-Amerika. De visie binnen het marxisme op vooruitgang
was hen te westers, het antikoloniale nationalisme te benauwend. Zij wisten het
gedachtegoed over de klassenstrijd te verzoenen met een open culturele geest. Twee
werelden die elkaar voorheen niet vonden, voor even bevangen door een zeker
revolutionair optimisme.
Dat optimisme wist een lid van die beweging, de
Haïtiaanse dichter en schrijver René Depestre, in 1968 in een enkele zin veel
beter te vervatten dan eender welke toespraak, open brief, manifest of
televisiedebat: 'Je fais la révolution, donc je suis, donc nous sommes.'
Geen geschiedenis maar oud nieuws dus, en wel vanop
een ander eiland dan het Vlaamse. De sociaaldemocraten kunnen daar nog wat van
leren. .
°°°
De
mannelijke helft van dat soort beperkt zich tot kopstoot-uitdelers,
saccochentrekkers, groepsverkrachters, drugdealers en hangjongeren. (Tiens,
waarom hangen die niet? 10cm boven de grond is al voldoende ) De vrouwelijke
helft staat in voor de reproductie op grote schaal en de beteren onder hendoen zoals elke huismoeder ter wereld : zij
trachten de boel bijeen te houden en, waar het kan, tot een hogere
intelligentie-graad op te trekken. Hun ideologie wordt gevaarlijker naarmate ze
knapper koppen hebben.En onze eigen politici
werken daaraan mee, in de vage veronderstelling dat er op die manier een
menselijker Islam komt die de Koran Linkx laat liggen.
Allez,
ik wil zeggen : dat is wat wij iedere dag meer en meer leren over de
inwijkelingen. Moest het anders zijn, ik zou het ook zeggen. Er is misschien
wel een zwijgende brave meerderheid, maar als ze blijven zwijgen, is dat dan
geen medeplichtigheid? Vòòr de 2de wereldoorlog liep de wereld ook
vol brave Duitsers . Dat werd wel even anders toen hun gevangeniswezen later in
volle daglicht werd gezet .
Wij,
hun gastland, dat stilaan in hun ogen hun eigendom is geworden, is immers bevolkt
door ongelovige honden, en dat wordt in hun scholen onderwezen van in de
kleuterklas. Het wordt zelfs door onze tolero samenleving in de verf gezet als
zijnde hunkoeltoer.
Alleen
laten ze af en toe ietske teveel in hun kaarten kijken. Maar zelfs die les
(Syrië) gaat er niet in : we worden dringend gebeden het door hen aangebrachte
leed te willen verzachten.
PS. Ach lieve Mevrouw met die vreemde
naam! Heeft U er nog nooit op gelet, dat de boer, als hij zijn land omploegt,
altijd de grond naar rechts omdraait? Op die manier verkrijgt hij ieder jaar
een verse nieuwe bovenlaag. Maar waarschijnlijk kent U niet veel van denboerenstiel, anders waren Uw ouders niet
kunnen emigreren uit dat kloteland van U. Dat is toch wat jullie denken van
Marokko, anders waren jullie niet naar hier gekomen .
Nog nooit aan gedacht om daar voor
goed terug te keren? De arme Marokkaanse geitenboer kan best, na eeuwen en
eeuwen dor bestaan, wat emancipatie gebruiken. Maar denk er aan : dorre bovengrond
wordt altijd en overal naar rechts bewerkt. En niet
omgekeerd.
1372 - HOE IN IEPER LEERKRACHTEN ISLAMOFOOB GETIMMERD WORDEN
***
Woensdag 8
mei
Zon 6u04-21u15
H Ida van Nijvel
.
1372 - HOE IN IEPER
LEERKRACHTEN ISLAMOFOOB GETIMMERD WORDEN
°°°
°°°
Kijk,
in mijn voorgaande stukje had Prof. Vermeersch het over Darwin. Die man U
moogt kiezen dewelke werkt op mij als een rode lap op een stier. Natuurlijk
zijn de mens en de natuur voortdurend in evolutie. Zelfs na zijn dood kan hij
tot zeep verwerkt worden. Die dan via allerlei omwegen in zee geraakt, waar de
cyclus kan herbeginnen. Zie Boek Genesis : en Hij scheidde de wateren van het
land. Zal wel niet in één dag de Dag rustte Hij .gebeurd zijn, want de 7de
Dag rustte Hij ..
Wat
er ook sindsdien is bijgekomen, dat zijn de muggen. In potjeslatijn zijn dat de
Nematocerae. Zie afbeelding hierboven. Het
zijn, zegt Wikipedia, zeer fragiele gevleugelde insecten, met uiterst gevoelige
geur-sprieten met zuig-slurf. Een soort vliegende minii-Dumbos dus.
Sedert wij hier in Centraal Italië
in een waterrijk gebied wonen, bezoeken zij ons meer dan ons lief is. Maar
ge-evalueerd zijnde, kopen wij bij de Apotheek in een dorp daartegen een
beschermend zalfje die ons bloed voor hen afschuwelijk slecht doet smaken. Wij
verdelgen geen enkele mug, en al zeker de mannetjes-muggen niet. Want
mannetjes-muggen steken niet. Ze zijn alleen daar om te zorgen voor vrouw en
kroost . De laatste jaren zijn er van over de Middellandse Zee een soort
hardnekkige moordenaars-muggen bijgekomen. Ze zijn gekend als tijger-muggen
en kweken zelfs in Uw bloemschaaltjes waarin een paar druppeltjes stilstaand
water.
*
Maar leest U eerst gerust het
artikel hieronder over de schoolse ervaring van een zwangere leerkracht in
Ieper, met een eveneens van de overkant der Middellandse Zee afkomstige
Marokkaanse jongere. Ondertussen zoek ik de nodige woorden bijeen, om Prof.
Vermeersch tegemoet te komen, waar die daarjuist zei dat hij de mensen gaarne
ziet, maar niet hun achterop lopende ideologie. Want ik weet dat woorden kunnen
kwetsen. Zij het in mindere mate dan de kopstoot van een 16-jarige knul in de
zwangere buik van een boven hem geplaatste jonge vrouw.
°°°
Ter
zake :
Leerling (16) slaat zwangere lerares in ziekenhuis
® Vandaag.be
*
Een 16-jarige
leerling van Marokkaanse afkomst heeft aan de schoolpoort enkele rake klappen
en een kopstoot gegeven aan een zwangere lerares en probeerde haar gsm te
stelen.
De jongeman wachtte
de vrouw op aan het VTI in Ieper, nadat hij definitief van school gestuurd
werd. Hij had het slachtoffer eerder al bedreigd, schrijft Het Nieuwsblad. De
vrouw, die vijf maanden zwanger is, werd voor verzorging overgebracht naar het
ziekenhuis.
"Het gaat
intussen beter met haar", laat haar familie weten. "Uit de eerste
onderzoeken blijkt dat ze het goed maakt en dat er ook niets aan de hand is met
de baby."
waar gaat dat naar
toe zeg ??????? als je véél kinderen , ZELFS KLEUTERS nu al bezig ziet kun je
al zeggen dat het er niet beter op zal worden !!! de agressie die bij sommigen
van die kleine kinderen voorkomt doet mij vragen stellen , het jammere eraan is
dat sommige ouders er geen oor naar hebben als ze erover aangesproken worden .
als ze als 13 jarige al messen verkopen op school ........ ik weet het niet
hoor , het enige wat ik WEL weet is dat ik geen leerkracht zou willen zijn !!!
véél sterkte aan de zwangere leerkracht , dat moet schrikken geweest zijn zeg
!!!!!!!
Goe bezig ... een gangster
in spe, een klant voor Justitie
Je kan
"Belg" zijn maar het verschil in mentaliteit en opvoeding haal je
niet zo weg
°°°
Muggen, Mr.
Vermeersch, zijn nare besten. Meer in het bijzonder zijn de malaria-muggen de
grote boosdoeners die zelfs over een nijvere bevolking de slaapziekte, gevolgd
door de dood, kunnen brengen. Gelukkig is de mens van nature muggofoob!
Het zit zo,
dat in de jaren 1700 de armen vissers-bevolking hier rond het meer, bijna aan
het uitsterven was, want toen had men het verband tussen malaria en deze muggen
nog niet ontdekt. De toenmalige Paus, Pius VI, vol compassie met zijn
onderdanen die goed opbrachten, bekostigde toen de bouw van een nieuw dorp,
zon 150 meter hoger in de bergen, waar die vervelende muggen niet meer kwamen.
Sedertdien zijn die muggen stilaan weggeleven, en zijn de mensen, waaronder
wij, teruggekomen. Het oude dorp werd verlaten. Jaar na jaar verdween het onder struikgewas en werd stilaan
ingenomen door het ongedierte.
En meer zeg
ik niet, want Seppe Weiss van het Spionnencentrum ligt op de loer.
Maar als U
doet lijk Klein Duimpje, de weg
teruggaan waar er hints neergeschreven staan, vindt U wel de bedoeling. Alleen
nog dit : de mug is een nietig diertje, maar het vernietigt gehele continenten.
De zeer Belgische
Socialistische Partij (BSP) die al jaren onder de valse vlag vaart als SP
Anders, de spiegelpartij vande Parti
Scandale, heeft in de persoon van Den Bleiter een muis gebaard.Als een partij van lozers een partij-hopper
(spring-kikker?) als mede-lozer naar voor schuift, dan is het met hun aanhang
maar triestig gesteld. Van echte voormannen is er al lang geen sprake meer,
daarom mag een nitwit op de barricaden.
Daarom ook heet het
programma Reyers Laat en nog net niet Reyers tè laat. Want wie stemt
in Vlaanderen nu nog voor de Socialisten, de partij der lozers, buiten de vele
door de Partij tewerk gestelde meelopers ende talrijke Allahzonen die hun heil van die kant verwachten? Net als bij
hun gelijkgezinden (maar anders), de Tsjeven, al even gelijk voorbij gestreefd
maar recht gehouden door hun eigen structuren. Met het Eigen Volk lopen ze niet hoog op, want het verlaat hen in massa.
Zij bakken zoete broodjes bij de in golven aanspoelende vreemdelingen, in de
hoop dat die hun cijfers zullen aufkricken .
En de zwijgende
meerderheid, verwonderd dat ze Vlaanderen hebben kunnen doen geel en zwart
kleuren, wordt onzeker en twijfelt. t Zijn slechte tijden zonder veel
vooruitzichten. We zien dat de Leiders ons maar ook elkaar blaaskes wijsmaken. We
zijn dus aangewezen om uit onszelf de uitgang te vinden.
Inderdaad, zon paar
lijntjes om verslag uit te brengen over een academische discussie, werken zeer
verhelderend. Een blik op de klok zegt genoeg .Het is inderdaad Reyers laat.
°°°
Ter zake :
Anciaux: "Meneer Vermeersch, u bent
onvoorstelbaar aan het zeveren"
07/05/13, 06u54− Bron: Reyers Laat
*
Het zat er gisterenavond in het Canvas-programma
'Reyers Laat' bovenhands op. Bert Anciaux (sp.a) pleitte ervoor dat de regering
werk moet maken van de strijd tegen islamofobie, maar professor emeritus
Etienne Vermeersch was niet akkoord. "Er bestaat voor mij een onderscheid
tussen de mensen, die ik liefheb, en een systeem, dat moet bestreden
worden", pleitte de filosoof. .
"In de Amerikaanse cultuur neemt 40 procent de
evolutietheorie aan", argumenteerde Vermeersch. "Die cultuur heeft
zelfs voor minderjarigen de doodstraf. Die cultuur is achterlijk, zal ik ook
zeggen. Wanneer ik nu zeg dat in de islamlanden maar twintig procent of minder
de evolutietheorie aanneemt. Dan mag ik toch ook zeggen dat die nog meer
achterlijk zijn? En volgens punt drie in uw resolutie mag ik dat niet zeggen."
"Meneer Vermeersch, je bent onvoorstelbaar aan
het zeveren", antwoordde de sp.a-fractieleider. "Ik heb het gevoel
dat meneer Vermeersch alles doet om islamofoob over te komen." "Het
is volkomen misplaatst om individuele mensen te minachten", zei Vermeersch
daarop. "Maar het is iets helemaal anders om een godsdienst te bestrijden.
Ik ben anti-katholiek, maar niet tegen katholieken." Waarop Anciaux
benadrukte dat hij geen enkel probleem heeft met kritiek op een godsdienst.
"Je hebt een hemels genoegen om mensen te
kwetsen", zei Anciaux tegen Vermeersch. Waarop die dan weer: "De
islam is geen mens, maar een systeem. Ik denk dat ik meer gelovige vrienden heb
dan jij. Er bestaat voor mij een onderscheid tussen de mensen, die ik liefheb,
en een systeem, dat moet bestreden worden." .
°°°
De
graad van beschaving afmeten aan het aankleven van he Darwinisme, zoals de Prof
doet, is zoals een blinde die uitlegt hoe hij de zon ziet opkomen boven de
bergtoppen. Er zit zelfs, als we hem horen, een tikkeltje hulp zijnerzijds in,
precies alsof de zon dat niet alleen aankan.
Och,
het is niet meer dan een gesprekje tussen twee lantaarns.De ene is groot en geeft licht in verhouding.
De andere denkt dat hij groot is, maar heeft een lichtje in verhouding Enfin,
daar moet niemand zich veel van aantrekken. Als ons Damienne maar content is.
1370 MORAAL IN DE KERK, OF KERK IN DE MORAAL. MISSCHIEN ZELFS KERK ZONDR MORAAL.
***
Dinsdag 7 mei 2013
Bloeimaand
Zon 6u06-21u13
H Stanislas
Als het regent op Sint-Stanislas
liggen de patatten in een plas
.
1370 MORAAL IN DE KERK,
OF KERK IN DE MORAAL. MISSCHIEN ZELFS KERK ZONDR MORAAL.
°°°
°°°
Dit stukje gaat weer over
een ongemakkelijke waarheid. Nee nee, niet over de opwarming van de aarde of
het smeltend ijs van de Noordpool. Deze keer ook niet om te wijzen op
VRT-nieuws en ander ramptoerisme, maar om spijts de vele donkere wolken - te
wijzen op de zonnige kant van het leven. In de Bijbel ach weer niet die oude
zak staat helemaal bij t begin het verhaal van de Boom van Kennis van Goed en
Kwaad. Daar is Darwin nog altijd niet aan toe gekomen : die is blijven
steken in het materiele. Van die Boom van de Kennis van Goed en Kwaad mochten
Adam en Eva zelfs geen afgevallen appel van opeten. Wat ze dus goddank - toch
deden, meer nog, ze zaten aan den boom zelf. Als straf werden ze weggestuurd uit
het Aards Paradijs. De gevolgen zij gekend! Ze zouden voortaan hun brood eten
in het zweet huns aanschijns, en hun kinderen (op de vrouwen-afdeling) in pijn
en smarten ter wereld moesten brengen. En vele duizenden jaren lang is dat zo
gebleven .Al is zelfs daarin de laatste tijd verbetering gekomen : Darwin heeft
gelijk! De gebraden kiekens vliegen ons bijna in de mond, en voor kinderen is
er de in vitro fertilisatie.
Goed, hé, zon boom! Nu
zou bij elke appel al vlug een paswoord horen, zonder dewelke geen toegang. We
zijn dus op goede weg, want we krijgen (zie hieronder) reeds van alles te horen
om uit te leggen, dat paswoorden inzake Geloof en Zeden al lang uit de
mode zijn. Moraliteit heeft zelfs de
letters www. niet nodig om op Internet toegankelijk te zijn. Gewoon downloaden wat
men lust, en het ander deleten . Een soort van Freies Manöver-Befehl, waardoor het de U-Boote op het einde van
het Dritte Reich toegelaten werd hun eigen schip tot zinken te brengen, zodat
het niet in handen van de vijand viel. Freies Manöver dus in de diepzee van de
moraliteit.
Om in zeevaart-termen te
blijven : ik dacht dus verkeerdelijk tot hiertoe dat de mensheid toch o zo blij was met de uitvinding van het kompas
en de sextant, twee toestelletjes van eerder bescheiden afmetingen, die een
vaste richting aangaven. Het kompas wees altijd en overal, over alle oceanen,
naar het magnetische Noorden, en met de sextant kon men de sterren schieten,
d.i. de eigen positie bepalen ten opzichte van de sterren in het firmament.
Anders gezegd : het schip had , om zijn
bestemming veilig te bereiken, vaste anker-punten nodig, al kon het natuurlijk
ook op de reutel gevaren hebben, met alle gevolgen vandien. Met het
GPS-systeem gaat alles veel vlugger en veel accurater, maar het systeem beschikt nog altijd over een vast punt in de
ruimte Mensen die op de reutel door
het leven gaan, d.i. zonder houvast, zijn geen zeevaarders, maar
zelfmoordenaars. Met een ankerpunt voor ogen, zouden er volgens mij geen
hulp-lijnen voor jongeren meer nodig mogen zijn.
Ja, natuurlijk! Voor
individuen met beperkte vaar-routes tussen een paar kerktorens (huiske,
tuintje, kindje), zijn er geen kompassen nodig. Zolang ze de schijn mar
ophouden en vooral niet teveel nadenken. Voor hen volstaat de VRT en de gewone
gazet. Bezorgd zijn om de leefbaarheid van die grote wijde wereld na hen, of
rond hen, zit er niet in. Vroeger heette datChacun pour soi, et Dieu pour
tous maar nu die Dieu is
afgeschaft, is het alleen nog Chacun pour soi, tenzij De Drie Musketiers er
worden tussen gegooid. ÉÉN VOOR ALLEN, EN ALLEN VOOR ÉÉn . Dat de ethische
verworvenheden (abortus, homo-huwelijken, euthanasie van de wieg tot het graf,
de losse zeden, het neerhalen van een de normale gezinswaarden) in feite op
termijn de uitdrijving uit het Aards Paradijs betekenen door uitsterving
zal hen worst wezen. Après nous, le déluge
°°°
Ter zake :
Maatschappij
zal modernisering Kerk nooit genoeg vinden
05-05-2013 - Herman de Dijn tertio
® Iskander, de denktank van Prof. Mathias Storme
*
Hoever moet de Kerk aan de in de samenleving breed
gedeelde morele mentaliteit en sensibiliteit tegemoetkomen? Herman De Dijn,
emeritus hoogleraar wijsbegeerte en voormalig vicerector van de KU Leuven,
beschouwt dit als een fundamenteel vraagstuk waarmee ze te maken heeft. Hij
antwoordt alvast dat wat de kerk ook doet, het voor de maatschappij nooit
genoeg zal zijn.
Velen in en
buiten de Kerk hopen dat na de doctrinaire rechtlijnigheid van Benedictus XVI
met Franciscus eindelijk de klemtoon zal komen te liggen op zaken die minder
choquerend zijn voor de hedendaagse mentaliteit. De aandacht dient verschoven
van harde morele standpunten die verdeeldheid zaaien, naar themas waarin
iedereen zich kan vinden: de optie voor de armen, nadruk op sociale rechtvaardigheid
en dergelijke. Wanneer iemand als aartsbisschop André Joseph Léonard die
nieuwe vriendelijke geest dan doorkruist met ongepaste uitspraken over
homos, en dat nog wel in volle paastijd, krijgt hij zelfs kritiek uit eigen
rang. Maar zelfs als Rome om al dan niet opportunistische redenen klemtonen
anders zou gaan leggen, blijft er een hemelgroot probleem.
Franciscus lijkt in vele opzichten toch ook een
conservatief die zeer waarschijnlijk niet zal toegeven op punten zoals de
wijding van vrouwen, abortus en euthanasie, problemen rond echtscheiding en
homoseksualiteit. Zelfs indien er enige toegeving komt bijvoorbeeld over de
aanvaarding van condooms of de communie van uit de echt gescheden partners,
blijven er talrijke themas over die vroeg of laat weer grote ergernis zullen
wekken.
Er is trouwens een fundamenteler probleem dat
volkomen losstaat van concrete figuren. Vele Vlaamse katholieken ergeren zich
blauw aan de conservatieve roomse standpunten die volgens hen mijlenver afstaan
van de morele gevoeligheid van moderne, geëmancipeerde individuen. De
kerkelijke moraal loopt een paar eeuwen achter, zoals wordt gezegd. Wat kan
dat echter betekenen? Dat de kerk haar moraal up to date maakt? Hoever zou ze
moeten gaan in de aanpassing aan de hedendaagse morele gevoeligheid? Moet
kunnen: ook euthanasie, ook abortus na prenatale diagnostiek of postnatale
abortus? Moet de kerk niet ook dringend een voorvechter worden van de
dierenrechten of vegetarisme aanprijzen? Dit is duidelijk: het zal nooit genoeg
zijn.
Ons fundamentele probleem heeft te maken met de
aard zelf van de huidige breed gedeelde morele mentaliteit en sensibiliteit.
Het is de mentaliteit van het expressieve individualisme. Elk individu is
geroepen om het eigen leven zelf vorm te geven vanuit eigen creativiteit en
autonomie. Die mentaliteit impliceert dat iedereen ongehinderd zelf moet kunnen
bepalen wat goed of kwaad is en daarnaar mag handelen, zolang we tenminste het
recht van anderen om hetzelfde te doen aanvaarden en anderen niet schaden in
het uitoefenen van hun recht. Het individu respecteren is die vrijheid en haar
voorkeuren eerbiedigen. Het wordt dus onmogelijk een ander nog te beoordelen
vanuit een gemeenschappelijke of voorgegeven moraal: alle expressies van zichzelf,
alle levensprojecten zijn fundamenteel evenwaardig. De mentaliteit Wie ben ik
om een ander voor te schrijven hoe te leven is totaal vanzelfsprekend
geworden.
Vandaar dat
allerlei zaken moeten kunnen die vroeger totaal not done waren. Denk aan de
aanvaarding van euthanasie nu zelfs opgeëist als een recht of van
sadomasochistische praktijken, mits wederzijdse instemming en respect voor de
openbare orde natuurlijk. In zon context is er geen plaats voor instanties
die openlijk het subjectieve karakter van wat moreel on-aanvaarbaar is,
verwerpen of die openlijk waarden zoals exclusieve monogamie of de heiligheid
van het menselijke lichaam prediken.
Instanties zoals de kerk, die objectieve morele
eisen verdedigen of transcendente waarden affirmeren Jezus is de ware weg
naar het heil , kunnen in een wereld zoals de onze alleen overkomen als
sektarische instanties die het op onze vrijheid gemunt hebben. Door
objectieve morele eisen te prediken, door niet akkoord te gaan met de idee dat
ieder maar voor zichzelf kan beslissen wat goed en kwaad betekent, plaatst de
kerk zich buiten de huidige consensus wat ook de concrete moraliteit mag zijn
die ze centraal stelt. Ze zal in de huidige context altijd overkomen als een
instantie die de vrijheid van het individu negeert, dat individu dus niet
respecteert en haar mening aan anderen wil opdringen.
Als de kerk zich, zoals zovelen wensen, werkelijk
wil aanpassen aan de huidige tijd, dan rest haar maar één oplossing: zich
plooien naar het expressief individualisme, radicaal de kaart trekken van het
eerbiedigen van de postmoderne idee van individuele vrijheid en zelfcreatie,
en tegelijk volledig stoppen met het beoordelen van de levenswijze van
individuen vanuit een overgeleverde moraal. Hoe kan de kerk dat? Door zich met
haar traditie van meditatie, rituelen en symbolen ten dienste te stellen van de
individuele zoektocht naar spirritualiteit; door zich dus ten dienste te
stellen van de religieuze behoefte die er zeker bij bepaalde individuen nog
altijd is. Daarbij moet ze dan zoals sommigen niet ophouden te bepleiten
volop gebruik maken van de moderne communicat-ietechnieken en vooral van de
nieuwe sociale media. Uit het arsenaal van de christelijke spiritualiteit,
mede door de media gepropageerd, zal elk individu of groep dan kunnen plukken
wat het voor de eigen zingeving nodig en nuttig acht. Zoals nu al gebeurt met
de joodse kabbala of het boeddhisme bijvoorbeeld.
Als de kerk zich niet kan vinden in de huidige
mentaliteit en zich dus niet aanpast aan de postmoderne sensibiliteit zal ze
onvermijdelijk in de marge van de samenleving gedrukt worden tenminste in de
westerse wereld. Trouw blijven aan het eigen erfgoed wat bepaalde
aanpassingen niet uitsluit natuurlijk kan en moet dan gepaard gaan met de
idee dat, ook al zit ze in de marge, ze toch tegelijk op een tegendraadse
manier tot de eigen tijd behoort: In de wereld maar niet van de wereld. Of
zoals ik recentelijk (Tertio nr. 688) in een citaat van Gilbert Keith Chesterton
las: De Kerk is de enige instantie die de mens er kan van weerhouden louter
kind van zijn tijd te zijn. Tijden zijn zelden of nooit monolitisch, noch
eeuwigdurend
°°°
Andere
landen, andere zeden. Andere zeden is totaal andere Staatszenders.
Hier
in Italië is het de gewoonste zaak van de wereld, dat de Staatszender Rai Uno,
in het Nieuws een kort sfeerbeeld geeft van het zon-overgoten Sint Pietersplein
in Rome op Zondag. Laatst zagen we een kwieke oude man, helemaal in t wit, gewonnen-verloren
afstappen van de paus-mobiel midden die honderdduizenden aanwezigen, om een
paar kinderen in de menigte een kruisje te geven, of zo. Toen hij galant en
minzaam de hand drukte van een oud vrouwtje, viel iets op de grond. Rapper dan
rap had de oude man zich gebukt, om het terug te kunnen geven aan dat oud
vrouwtje op haar stoel.
JaJa,
Paus Benedictus XIV was niet perfect (hij is ooit (n Hitlerjunge geweest), en
Franciscus was in Argentinië ooit de bezem van Dictator Pinochet : hoe kan hij
dan deugen! .
*
Nee,
we mogen niet zeggen ze doen maar, al die slimme grote koppen in en buiten de
Kerk. Dat is, op termijn maar ook subito, medeplichtig zijn aan massa-moord.
Ieder van ons heeft een ingebouwd kompas voor normen en waarden, met een naald
die altijd wijst naar het Absolute Goede. Voor zij die wat meer geheugen-werk
verkiezen, kan ik verwijzen naar De Tien Geboden, die misschien zonder het zelf
te weten, in ieder hart gegrift zijn. In
deze moderne tijd moet niemand ver zoeken : Google zet ze zò voor U op een
rijtje. En op rijm.
Ooit
komen de Darwinisten daar nog wel op. Eerst nog veel bôkes eten!
1569 - DE PS (PARTI SCANDALE) GAAT VECHTEND TEN ONDER
.
1569 - DE PS (PARTI
SCANDALE) GAAT VECHTEND TEN ONDER
°°°
Over de
erosie, in overdrachtelijke zin
De wetmatigheid
van elke kunstmatige ideologie
°°°
Het is geen prettig
schouwspel, om uitgeleefde reuzen te zien wankelen op hun benen. Maar de Goden
op de Olympus wisten het reeds : zij die ze wensen te verdelgen, slaan ze eerst
met verdwazing. De PS/SP volharden in de boosheid en rollen vechtend op straat
de dieperik in.
Arme
knappe Paul Magnette, encore si jeune et déjà si corrompu Maar
ja, met wie men verkeert, wordt men vereerd!
Ik mocht van ons Ma niet
vloeken, en heb me dus altijd beperkt tot het tweetalig woord Merde, zodat mijn Franssprekende
vrienden mij ook konden begrijpen. Shit
in modern taalgebruik, een woord dat het Vlaamse kak is komen te vervangen. Ik beperk mij dus tot het overnemen
van een knap stukje vakwerk van de grote meneer Rik Van Cauwelaert uit De
Tijd. Die mensen komen er recht voor uit, zwaar geïnvesteerd te hebben, om zo
maar iedereen gratis toegang te geven tot hun druksels. Kan ik inkomen. Ik weet
hoe zwaar het leven van een ondernemer kan zijn. Maar U ziet (heb ik nu ook al die
Tsjeven-manieren?) dat elk enerzijds
ook een anderzijds heeft. Het artikel
hieronder komt niet uit De Tijd, maar uit Iskander ® en Iskander ® heeft het
uit De Tijd via Doorbraak. Als modale Vlaming moet men toch ergens kunnen door breken om aan zijn trekken te
komen.
*
Heeft U een beetje de stijl
van Dhr. Koen Geens ontdekt in bovenstaande volzinnen? De man is, naast
huisvader, ook advocaat en Minister in één en dezelfde Drievuldigheid, dus zal
zijn stijl wel de juiste zijn om in authentieke Tsjeven-stijl zaken aan de man
te brengen die de facto niet kunnen ..
Eigenlijk, Meneer de
Jugepee, wil ik door dit clandestien overtappen de belangen van de werkgever
van de Heer Van Cauwelaert helemaal niet schaden. Bewijs : ik dien alleen
opgewarmde kost op, dagen na de actualiteit van 1 Mei. Integendeel, Meneer de
Jugepee, in plaats van (enerzijds) die belangen te schaden, kunt U (anderzijds)
vaststellen dat ik ze verdedig, door te stoefen op de prestaties van de Heer
Van Cauwelaert voornoemd. Zelden of nooit hebben we de kans om dergelijke
kwaliteit onder onze neus te krijgen. Besluit (Cfr het ACW) centen kwijt voor
De Tijd, maar het Algemeen Belang van mijn lezers heeft er baat bij.
PS. Zouden de Heren
Franscouillons voldoende de taal van de meerderheid van hun onderdanen
beheersen, om Rik Van Cauwelaert te genieten, of zullen ze een beëdigde
vertaling in de taal van Marianne eisen, op kosten van de Belastingbetaler?
°°°
Ter zake :
De
slechte kameraden van Magnette
27-04-2013 - Rik Van Cauwelaert - De Tijd
Via Iskander ®, uit de denktank van Prof. Mathias
Storme.
*
De toespraak van PS-voorzitter Paul Magnette voor
het jongste congres van zijn partij had iets van het praatje van een
tapijtverkoper. Duidelijk geïnspireerd door de Franse kame raden beloofde
Magnette zijn mili tanten een linkse sixpack, daarbij even ver getend dat zijn
partij deel uitmaakte van de federale regeringen die al die drastische Europese
begrotingsmaat regelen mee goedkeurden.
Tegenstanders van het nietsontziende Europese
saneringsbeleid lijken hun gram te halen. Want het ziet ernaar uit dat Europees
commissaris voor Monetaire Zaken Olli Rehn België tot begrotingsfatsoen dwingt
op basis van een rekenfout van twee Harvard-economen. Carmen M. Reinhart en
Kenneth S. Rogoff, de auteurs van de wereldwijde bestseller This Time is
Different, berekenden in hun studie Growth in Time of Debt dat een
staatsschuld als die van België van meer dan 90 procent van het bruto
binnenlands product (bbp) de groei wegdrukt. Drie jonge academici, die wezen op
fouten in hun berekeningen, dwongen Reinhart en Rogoff tot academische
boetedoening. Het is bijzonder vermakelijk te zien hoe vooraanstaande analisten
dezer dagen laten verstaan dat ze altijd al weinig fiducie hadden in het werk
van Reinhart en Rogoff. Een van hen is Martin Wolf die This time is Different
in zijn krant Financial Times aanprees als a masterpiece. Reinhart en Rogoff
zijn niet de eerste economen en marktspecialisten die verstrikt geraken in hun
eigen modellen. Wie herinnert zich nog Robert C. Merton, topeconoom en
Nobelprijswinnaar? Hij kreeg de onderscheiding in 1997 voor de methode die hij
uitdokterde om de waarde van aandelenopties te bepalen. De methode was zo
onfeilbaar dat Merton, een goede vriend van ECB-voorzitter Mario Draghi, in het
hefboomfonds Long-Term Capital Management stapte. Tot het in 1998 fout ging.
LTCM verloor in amper vier maanden ruim 4,5 miljard dollar als gevolg van de
financiële crisis in Rusland. Zon crisis paste niet in het model van Merton,
die naderhand deemoedig toegaf dat het onvolledig was. De Federal Reserve
moest tussenbeide komen om Wall Street voor een uitslaande financiële brand te
behoeden. In 2000 werd LTCM opgedoekt. Misschien zegt de naam David X. Li u
iets. Ooit werd Li door Financial Times gezalfd tot meest invloedrijke actuaris
op wereldschaal. De Chinese wiskundige ontwierp een methode die banken en
andere beurstijgers toeliet hun CDOs met rommelhypotheken met de grootst
mogelijke nauwkeurigheid te prijzen. Lis methode was zoiets als een licentie
om zelf geld te drukken. Intussen kennen we het resultaat. In 2008 bleek het
model niet perfect, om de woorden van Li te gebruiken. Dat is nu net het
probleem met de meeste economische en politieke theorieën. Pogingen om ze in de
praktijk te brengen draaien, vaak door externe onberekenbare factoren,
faliekant uit. Sommigen lijken nu te denken dat het torpederen van de theorieën
van Reinhart en Rogoff ook de voorzitter van de Europese Commissie Manuel
Barroso op betere gedachten bracht. Want die liet zich onlangs ontvallen dat
het Europese besparingsbeleid - in de grond het juiste, zei hij er snel bij -
op veel vlakken zijn grenzen heeft bereikt. Maar het windhaangedrag van Barroso
heeft niets te maken met het falen van Reinhart en Rogoff, wel met de angst
voor het aanrollende anti-Europese sentiment dat breder wordt gedragen dan
alleen door partijen die door Barroso in populistische en nationalistische hoek
worden gezet. De euro drijft gelukkig niet op de theorieën van Reinhart en
Rogoff, wel op de veronderstelling dat tussen de lidstaten sprake is van een
vergelijkbare economische orde en beleidsdoelstellingen, gemeenschappelijke
monetaire besluitvormingsprocedure en instellingen. Vandaar de
verdragsrechtelijke vastlegging van de verhouding tussen het overheidstekort
van de eurolanden en hun overheidsschuld op respectievelijk 3 procent en 60
procent van het bbp. Sixpack, twopack en fiscal compact zijn maatregelen,
goedgekeurd door de lidstaten en het Europese parlement om overheidstekorten en
overheidsschulden binnen de vastgestelde perken te houden. Tijdens het jongste
PS-congres spiegelde voorzitter Paul Magnette zijn achterban andere
vooruitzichten voor: die van een links sixpack. Magnettes toespraak had iets
van het praatje van een tapijtverkoper. Want de invulling van zijn beloftes kan
pas na de verkiezingen van 2014. En tegen dan zullen weinigen zich die belofte
nog herinneren. Wie de dagboeken leest van de Nederlander Max Kohnstamm, een
naaste medewerker van Jean Monnet, weet dat men in de Europese cenakels al heel
vroeg besefte wat de gevolgen waren van de invoering van een muntunie voor de
systemen van sociale zekerheid in de lidstaten. De PS deelt al sinds 1988 in de
federale macht. Bijgevolg waren de politieke, economische en sociale
consequenties van een muntunie de partijbonzen niet onbekend. Maar vandaag
schuilen federaal premier Elio Di Rupo en PS-voorzitter Magnette achter de rug
van de Franse kameraden die de Europese begrotingsdiscipline verwerpen. De
Fransen hebben daarvoor zo hun eigen redenen. Sinds 1974 heeft geen enkele
Franse regering een begroting in evenwicht afgeleverd. Ook president François
Hollande zal daar de eerstkomende jaren niet in slagen. Of hij zou al zijn
prijzige verkiezingsbeloftes moeten inslikken. Frankrijk, opgezadeld met een
zwaar overheidsbeslag, zit dan ook tussen hamer en aambeeld. In een recente toespraak
in Londen trok ECB-directeur Jörg Assmussen de aandacht op het acute probleem
waar Frankrijk mee kampt: de tanende competitiviteit. Een probleem waar
Frankrijk in 1992-1993 al mee worstelde onder president François Mitterrand en
dat het einde betekende van het oude Europese Monetair Stelsel (EMS), de
voorloper van de Europese Monetaire Unie. Frankrijk had toen al alle moeite van
de wereld om Duitsland, dat nochtans net de hereniging had verstouwd,
concurrentieel bij te houden. De Franse frank kwam onder druk. Waarop de Franse
regering eiste dat Duitsland, omdat de Bundesbank weigerde de rente te
verlagen, uit het EMS zou stappen. Nadat de Beneluxlanden hadden laten verstaan
dat zij in dat geval samen met Duitsland het systeem zouden verlaten, werd naar
goede Europese gewoonte een krakkemikkig compromis uitgedokterd. De
fluctuatiemarge voor de EMS-valuta werd opgerekt tot maar liefst 15 procent aan
weerskanten van de spilkoers. Zo ontstond finaal een feitelijk mark-blok, met
landen als België die hun munt aan de Duitse mark gekoppeld hielden. Wat
overigens een belangrijke factor was in het succes van het Globaal Plan van
premier Jean-Luc Dehaene, dat België in de eurozone bracht. Ook België kampt
met een concurrentieprobleem. Eurostat-tabellen tonen dat de loonkosten in
België tussen 2008 en 2012 met ruim 13 procent stegen. De loonkosten per uur in
de Belgische industrie zijn gemiddeld 24 procent hoger dan in de drie
buurlanden. Vooral Vlaanderen, met zn open economie, kampt met de gevolgen van
de tanende looncompetitiviteit. In die mate dat zelfs federaal vice-premier
Johan Vande Lanotte (sp.a) zich opeens zorgen maakt over het behoud van Volvo
in Gent. Alleen heeft de Vlaamse Gemeenschap, tot dagelijkse ergernis van
minister-president Kris Peeters, geen enkele bevoegdheid om daar wat aan te
doen. De linkse sixpack van Paul Magnette zet geen zoden aan de dijk. Om het
Europees sociaal model te handhaven, waarschuwde bondskanselier Angela Merkel,
moet de Europese competitiviteit gevoelig worden opgevoerd, want de
welvaarts-staat is op groei gebouwd. De Duitse en Nederlandse socialisten
wachten zich wel haar tegen te spreken. Het zou het federale koninkrijk tot
voordeel strekken mochten Di Rupo en Magnette hun kameraden wat beter kiezen.
°°°
U
vergeeft mij natuurlijk de vergelijking, maar Rik Van Cauwelaert bezit de
kunst, om beter dan Jeroen Meus, een uitgeteerde droge haring op te dienen, en
hem te doen lijken op een malse sappige Noordzee-tong in botersaus. Wat niet
wegneemt, dat op Uw bord een mager sprotbeestje ligt, dat blij is uit zijn
lijden te zijn verlost. Of moet ik, in het geval van Paul Magnete, eerder
spreken van een Noordzee-duivel (lottte) ipv een Noordzee-tong .
Wat
ik wil zeggen (als ik Van Cauwelaert goed begrijp) dat het erg is, als
voormannen hunideaal verloren hebben,
en alleen nog vechten uit lijfsbehoud. De werkende mens verdient beter. Anders
is het nutteloos dat iedereen tot 18 jaar en langer heeft kunnen studeren. Wie
zich nu nog proletariër-oude-stijl voelt, kan beter uitwijken naar de Zuidpool,
tussen de pinguïns. Daar vindt hij misschien die andere pinguïn (dixit Carla
Bruni, Mecr. Sarkozy), Mr. Hollande terug om met hun twee ploeg te vormen.
Of
deze generatie Di Jeanetto het verder zal uithouden? Ik denk aan het socialisme
van die François Hollande in Frankrijk, opvolgers van Le Roi Soleil, met het
maantje van de PS/SP rond die zon. Het kan lang duren, maar de erosie slijt
zelfs de hoogste bergen tot molshopen. Als het maar lang genoeg duurt. En agge
mô leut êt!
1368 OVER JONGEREN ALS VERDWAALDE MARS BEWONERS OP DE PLANEET AARDE
***
Maandag 6 mei
Zon 6u08-21u12
H Dominiek Savio, patroon van de
studerende jeugd
.
1368 OVER JONGEREN ALS
VERDWAALDE MARS BEWONERS OP DE PLANEET AARDE
*
Werkzoekende
op de Planeet Mars
Universitair
Pol & Soc en nog wat
°°°
Een paar dagen geleden
kwam hier een ervarings-deskundige in de tewerkstelling aan het woord, als
onderdeel vanhet breed gedragen
productie-proces waarvan ik het begin bij het eindpunt, de bestemming, had
geponeerd. Puur kapitalistisch dus en dus puur vergif voor het
proletariaat/profitariaat.
Arbeid is een
on-ontbeerlijk onderdeel van het productie-proces maar geen doel op zichzelf.
Dat besef sloeg als een dum-dumkogel in mijn grijze massa, de dag dat ik hier
kennis maakte met een Poolse immigrant, overigens een zeer werkzaame immigrant
hier in Berlusconi-land. Die bleek hier vooral het communisme te missen
en hij bewees meteen waarom, in een poging om mij te overtuigen. Onder het
communisme werkte hij in een kolenmijn, samen met 10.000 anderen.Achteraf waren dat er maar 4.000 meer en de
anderen zaten dus zonder werl. Hij bezag me stomverwonderd toen ik informeerde
naar de productie, de hoeveelheden opgedolven kolen. Die was dezelfde gebleven
en hij begreep niet wat dat cijfer te zien had met de 6.000 werklozen.Alle
verdere uitleg was (wederzijds) nutteloos, en dan ben ik maar overgeschakeld op
de Poolse vaderlandsliefde, en dat wij, in ons land, geweldig fier en dankbaar
ware op de Poolse soldaten die ons op 4 September 1944bevrijd hadden. De man was meteen weer trots
op zijn vaderland en is nog lange tijd mijn vriend gebleven. Hij kon mij
geweldig helpen om deze eeuwenoude jungle leefbaar te maken. Tot hij steeds
meer en meer wilde betaald worden, want hi had ondertussen de eerste stelregel
van het kapitalisme ontdekt : de wet van vraag van aanbod.
Als de wereld geen kolen
meer nodig heeft, omdat die draait op pietrol, dan zakt de prijs van de kolen,
en stijgt de prijs van de pietrol.Ga
datzelfde prin ciope maar eens na van jaar tot jaar met de prijs van de pataten
bij den boer.
*
Zou het slimmeke, dat
columns schrijft voor DM (zie hieronder) misschien nog nooit gehoord hebben van
dat principe? Arbeid moet kunnen inschuiven als er vraag naar is. Teveel aanbod
= overtal, en op de Veiling gaat het overaanbod aan appels ja, naar waar? Vul
zelf maar in.
Alles, of het meeste toch,
zit hem in de vooruitziendheid. Gouverner, cest prévoir, zeggen de
Fransen, waarbij ik verwijs naar zowel gekozen studie-richtingen (historicus ),
maar vooral naar de kleur-partijen, die regeren als kiekens zonder kop. En waar
dat niet gebeurt, moet men op de blaren zitten. De boer moet de oogst ook niet
willen binnenhalen, als hij niet eerst in het voorjaar heeft gezaaid. Of
ondertussenden boel niet goed heeft onderhouden.
Ik den k dat ik nu
ongewild de hoofdreden heb aangegeven van de ondergang van de Sovjet Unie.
Verslagen door het simpele principe dat bij ons het stomste boerke kent. Aanbieden
wat gevraagd wordt, ipv van vragen waar geen vraag naar is.
°°°
Ter zake :
De schande van Europa: willen werken maar de kans
niet krijgen
*
San F. Yezerskiy (1983) is columnist voor De Morgen. Hij combineert
een voltijdse kantoorjob met een prille carrière als schrijver. "In de
hele periode tussen mijn eigen worsteling en vandaag heb ik nog geen enkele
politieke partij een degelijk voorstel horen formuleren om het probleem van de
jeugdwerkloosheid aan te pakken." .
Donderdag opende deze krant met verontrustende
cijfers over de jeugdwerkloosheid in Europa. Ruim 5,6 miljoen twintigers zitten
zonder werk. Met 22,4 procent werklozen onder de min-25-jarigen doet België
nauwelijks beter dan het Europese gemiddelde. Opvallend ook: voor het eerst
zijn het de hooggeschoolde jongeren die deze stijging het hardst voelen. Een
diploma biedt nauwelijks nog garantie op een job. Daarmee tonen nu eindelijk
ook de officiële cijfers aan wat al bijna een decennium lang onderhuids aan het
kiemen is - en waaraan nooit iemand aandacht heeft geschonken.
Zeven jaar geleden ben ik zelf afgestudeerd. Toen
ik op zoek ging naar werk, ontwikkelde zich al snel hetzelfde patroon als bij
zo veel van mijn studiegenoten. Ik heb een honderdtal brieven uitgestuurd,
waarop ik steeds hetzelfde antwoord kreeg: voor de grote jobs had ik niet
genoeg ervaring, voor de kleinere was ik overgekwalificeerd. Bedrijven konden
het zich permitteren om kieskeurig te zijn: voor iedere vacature stonden
tientallen, soms honderden kandidaten klaar.
Dus zwierf ik van de ene interimjob naar de andere.
Ik nam alles aan wat mij werd aangeboden: ik heb vliegtuigonderdelen gescand in
een magazijn op de luchthaven. Ik heb verzekeringsdossiers gedigitaliseerd voor
een leasingbedrijf. Ik heb dossiers gesorteerd in stoffige, door stroompannes
geteisterde archieven. Ondertussen bleef ik afwijzingsbrieven verzamelen. Pas
na twee jaar kon ik mijn eerste contract van onbepaalde duur tekenen: een
deeltijdse bureaujob, nog steeds ruim onder het niveau waarvoor ik was opgeleid
en waarvoor de maatschappij vier jaar lang zwaar in mij had geïnvesteerd.
Altijd maar je best doen
Het is niet dat ik aan mijn zoektocht begon met
onrealistische verwachtingen. Ik wist dat ik niet meteen mijn droomjob zou
vinden. Ik had geen overdreven looneisen, ik hoefde geen gsm of bedrijfswagen. Ik wilde alleen werken.
Ik was de eerste in de familie met een universitair
diploma. Dat betekende iets. Mijn hele jeugd lang was mij op het hard gedrukt
dat ik maar beter goed mijn best kon doen om dat diploma te halen. Dat heb ik
ook gedaan, alleen was het het verkeerde diploma. De hooggeschoolden die het nu
zo moeilijk hebben, zijn net als ik politieke en sociale wetenschappers of
taalkundigen, journalisten of historici. Jongeren die de pech hadden dat zij
niet goed waren in exacte wetenschappen, maar wel in talen, geschiedenis en
cultuur. Deze talenten zijn niet direct om te zetten in economische winst, dus
kijken bedrijven er niet naar om.
Dit is geen klaagzang van een gefrustreerde loser.
Ik heb twee uitstekende jobs ondertussen, voor mij het ergste voorbij. Maar
binnenkort wordt het juni en studeert er opnieuw een lichting jongeren af die
net zoals ik geen echte stiel hebben geleerd, alleen maar hoe ze moeten
nadenken. Een steeds groter deel van hen zal al gauw het deksel op de neus
krijgen. Zij zullen hun vrienden die meer geluk hadden steeds verder zien
opschuiven en aan het leven beginnen, terwijl zij zelf blijven stilstaan en bij
elke afwijzing iets minder geloven dat de maatschappij ook op hen zit te
wachten. Dat gevoel van overbodigheid is loodzwaar om te dragen.
De afgelopen dagen heb ik vaak teruggedacht aan een
meisje dat in 2010 één dag de voorpagina's van alle Britse kranten heeft
gehaald, en daarna meteen weer is vergeten. Het meisje heette Vicky Harrison,
en zij had zelfmoord gepleegd nadat zij na twee jaar intensief zoeken en meer
dan tweehonderd sollicitatiebrieven nog steeds geen job had gevonden. Niet
omdat ze een probleemgeval was, of zelfs maar lui of dom, maar simpelweg omdat
niemand haar kon gebruiken. Het was haar droom om lerares worden, of tenminste
secretaresse op een school. Toen dat niet lukte, probeerde ze het als
winkeljuf, serveerster en lunch lady, telkens zonder succes. De wachtuitkering
die ze ontving was zo krap dat ze het zich niet meer kon permitteren om af en
toe iets leuks te doen met haar vrienden. De vervreemding en voortdurende
afwijzing zijn haar te veel geworden.
Het ligt niet aan de crisis
Vicky Harrison had de pech dat zij de eerste was.
Haar verhaal werd als een alleenstaand geval gezien, in plaats van als een
droevige uitwas van een veel breder maatschappelijk probleem waarvan we nu pas
de duidelijke cijfers zien. Als wij niet nu meteen ingrijpen en dit nog verder
laten ontsporen, zitten we binnenkort met een volledige generatie van
gedesillusioneerde twintigers die wel willen werken, maar daartoe de kans niet
krijgen. Zij zullen horen dat er zelfs geen interimwerk meer is, dat het aan de
crisis ligt en dat zij gewoon geduld moeten hebben, maar dat is een leugen. Het
ligt niet aan de crisis. Dit probleem bestaat al veel langer en het zal niet
uit zichzelf weer verdwijnen.
Nochtans lijkt iedereen daar wel van uit te gaan.
In de hele periode tussen mijn eigen worsteling en vandaag heb ik nog geen
enkele politieke partij een degelijk voorstel horen formuleren om het probleem
van de jeugdwerkloosheid aan te pakken. Zij laten hun young potentials niet
hierover nadenken, maar stoppen ze liever vier maanden in een denktank om hen
tachtig pagina's te laten volschrijven met nietszeggende frasen en een paar
proefballonnetjes over de zomervakantie. Misschien kunnen alle 25-jarigen hun
diploma's terug inleveren, als kladpapier voor een volgende sessie? Dan worden
ze tenminste nog ergens voor gebruikt. .
°°°
Waar
er dan wel vraag naar is?
O!
Er zijn oneindig veel schoen-herstellers te kort. En probeer maar eens een
loodgieter in huis te krijgen. Of n elektricien! Of, zoals in mijnjonge jaren, een student om wat bij te
klussen in de tuin. Of, meer voor meisjes, hulp te bieden in het huishouden van
een alleenstaand oudje, de was en de plas. Of gewoon voor de babbel en de
strijk., want met een mager pensioentje loopt men niet ver. Nee, stinkend rijk
zal men er niet van worden, maar dat n beetje werk op normale uren even
ontspannend, en zelfs meer, kan zijn, dan een nachtje fuiven, dat weet men
alleen bij het ouder worden.
Ik
zou zeggen, Arbeit macht Frei, maar
dat heerlijk gezegde hebben de Nationaal Socialisten van de PvdA in Duitsland
in vroeger jaren naar de kloten geholpen. Ik maak er dan noodgedwongen maar Arbeid maakt Blij van. Want VnV,
Vrij en Vrolijk : is een slogan die nog altijd zijn waarde moet bewijzen.
*
Ziezo.
Dat heeft mij opgelucht. En meteen heb ik mijn steentje bijgedragen in de
kakafonie van de klagers-voor-de-vorm. Mijn lieve Moeder zei altijd: Geef de
boffers een brood, de klagers hebben geen nood. En gelijk had ze!
*
Nog
2 bedenkingen uiteindelijk zijn : 1° zoveel vacatures en zoveel werklozen : dat
is geen hogere economie, maar hogere wiskunde in de praktijk der
kleur-partijen. En 2° zoveel en zoveel jongeren-werklozen : ik wacht al jàren
op de namenlijst, liefst per taalgebied, alleen maar om de schapen van de
bokken te scheiden. En om er Pier van Lieske uit te pikken, om hem te vragen
waarom hij geen agrariër is willen
worden. Onze landbouw is een heerlijk product zoals ik het geschetst heb, en
niemand wil de uitgevallen schakels oprapen! Alles per boot uit Amerika laten
overkomen, is in. Partij kiezen voor het eigen volk is uit. Familie-bedrijfjes
moeten delocaliseren omdat de loonkosten
(niet de lonen zelf!) hier een normaal productie-proces onmogelijk maken. Maar
dedju, dan wordt de arbeid hier ter plaatse overbodig! Dat er daar niet werd
aangedacht!Geen boeren= geen landbouw-machines en geen landbouw-machinesweer zoveel techniekers-arbeidskrachten die
anderen het werk afnemen . Als de mensen ons hiervoor maar niet weg stemmen!
Kom, laten we vlug spreken over de opwarming van de aarde
Bijna
vergeten : doden gaan begraven waar de Arabische botten op uitbreken staan :
geen bezwaar. Maar ter plaatse helpen om die doden te voorkomen ho maar!
Nochtans zoeken die mensen daar ook maar een beetje beter leven. Ze moeten
alleen nog leren waar het productie-proces begint. In hun geval is dat ook bij
het einde, bij hun onmetelijke bodem-rijkdom, hun delfstoffen, hun teelten,
enz. Voor mij zijn het onwetende maar stinkend rijke dompelaars, die van honger
vergaan boven op hun schatten. En de Sjeiks, of de Stamhoofden, lachen in hun
vuustje .
De
Krijgsheer Mohammed had ze niet moeten leren omgaan met het blanke zwaard, maar
met de blanke spade.
Vrijdag 3 Mei was de Dag
v/d Vrijheid van Drukpers. Ik weet
niet of U daar veel van heeft gezien. In ieder geval : ik verkies met klnk de
Italiaanse versie van deze gloriol-dag : Libertà della Stampa. Het stampen
is vrij, in vrije vertaling .Unisono, unisono zoals in Belgio, vraagt U? Hier
bestaat in de Laars van Italia geen tweetaligheid, zodat het aantal stampi
(druksels) beperkt kan blijven. En toch is er een grotere diversiteit dan
in Belgio. Ha, die Berlusconi, die persmagnaat : die durft zelfs tegen de
stroom in varen! Hadden wij maar een Stampa die kon stampen als Il Giornale
van Il Cav!
Waar zit die stamper van
hetzelfde kaliber bij ons in Vlaanderen? Wij snakken ernaar lijk een brandende
ziel in de vuurgloed van de hel, smekend om ook maar één druppel fris water op
het puntje van onze tong.
Voila. U wordt hieronder
door t
Scheldt op Uw wenken bediend, zodat Mevrouw weer weet waar de patat-schillen
in kunnen gedaan worden. Er is keus genoeg, maar de kwaliteitis zowat overal dezelfde. Allemaal onder
zero.
Maar terug naar onze
schaapjes, zoals een Frans gezegde luidt.
*
Het logo van de VRT
verdient iedere dag meer en meer als ondertitel Vlaams Ramp Toerisme te
krijgen Wereldwijd kan er geen (ander woord voor) plat windeke verkeerd zitten,
of we worden er uitgebreid over geïnformeerd, meestal met akelige beelden van
verhakkelde lijken en huilende moeders. Meestal met tierende haatbaarden in
tabbaard op de voorgrond. De pulp werkt dermate verslavend, dat Vlaamse
vrienden op doorreis naar Rome, ons dringend informatie vorderen om op het
nabije eilandje Giglio het wrak van de vergane cruise-boot, de Costa
Concordia te gaan bezichtigen. Huiveringwekkend schouwspel. Precies
alsof ze erbij zijn geweest. Even indringend alsof Rudy Vrankx een lezing geeft
over de Opstand in Syrië : Soemnieten, Sjiïeten, Muskieten, Termieten, Meteorieten,
Stalagtieten of Gewone Mieten, het is allemaal even geweldig. Net alsof de
miserie van elke dag niet volstaat, het moet altijd een maatje meer zijn. Als de budgeten maar opgebruikt geraken,
zodat La Lieten volgend jaar op de Begroting een substantieel supplement kan
inschrijven.
Wat integendeel geen
maatje eer is, maar een maatje minder elke dag, is onze welstand. Dat heet dan
dat de Vlaming steeds minder consumeert. Letterlijk dan. Hij bespaart op zijn
voedsel. De jongeren-werkloosheid is ongehoord hoog? Namen AUB, zodat wij de
bokken van de schapen kunnen (onder)scheiden.
°°°
Ter zake :
M. ALTWEG
De
Frut met voorsprong de grootste daler
®
Tscheldt
ACTUEEL
SPECTACULAIRE
DALING VERKOOPCIJFERS
GAZET VAN ANTWERPEN
*
ONDER LEIDING
VAN LEX MOOLENAAR
RUDI
COLLIER EN WIM DAENINCK VIEREN FEEST
In tegenstelling tot wat Vlaamse mediagoeroes
onlangs nog beweerden, ontsnapt onze pers blijkbaar niet aan de internationale
recessie.
In Vlaanderen krimpt de krantenmarkt (print
+digitaal)met 0,8 procent. Over de taalgrens loopt de schade zelfs op tot 3
procent. Dit en veel meer blijkt uit de verkoopcijfers van de laatste twaalf
maanden.
In Vlaanderen stijgen alleen De Standaard (+ 1%) en
De Tijd (+ 3,5 %) dankzij hun digitaal aanbod. In de papieren versie dalen alle
titels. De Standaard, Het Nieuwsblad en Het Laatste Nieuws kunnen de
achteruitgang beperken tot om en bij de 1 procent.
DeMorgen (-
1,7%), maar vooralHetBelang vanLimburg ( - 3,4%) en Gazet van Antwerpen (- 4,2%) moeten in die
printcontextopnieuw de rol lossen.
De Tijd blijft een geval apart, vermits de verkoop
van de gedrukte exemplaren in die periode met 6,2 procent daalde, maar de krant
dat verlies ruim compenseert via de digitale abonnementen.
Op basis van de totale verkoopcijfers (print +
digitaal) wordtDe Standaard met 99
124exemplaren ( + 1%) de derde Vlaamse
krant. Het moet enkel Het LaatsteNieuws
met286 909ex.( - 0,5%) en Het Nieuwsblad met 262 371
ex. (- 0,5%) laten voorgaan. Op nummer vier volgt dan Het Belang van Limburg
met 95 030 ex.(- 2,9%). Gazet van Antwerpen zakt als grootste daler met 92 827
ex. (-3,9%) verder weg. De Morgen met 53 261 ex.(- 0,9%) en De Tijd met 39 465
ex. (+ 3,5%) sluiten de rij.
Het is duidelijk dat De Tijd en De Standaard het
digitale pad met succes verderopwandelen. Zo werd zeer onlangs nog DS Avond - editie gelanceerd, zowel
op tablet als online. De andere dagbladen hinken digitaal duidelijk achterop
met Gazet van Antwerpen net voor de bezemwagen.
Over de taalgrens blijft de situatie zeer precair.
Geen enkele titel kan er positieve cijfers voorleggen. Wat de totale
verkoopcijfers(print + digitaal) betreft, zijn La Dernière Heure (-5,9%) en de
Sudpresse bladen ( o.a. La Meuse en La Capitale-4,4%) de grootste slachtoffers.
Maar ook de regionale titels van Vers LAvenir (-
2,3%), La Libre Belgique (- 1,7%) en het Duitstalige Grenz-Echo (-1,6%), dat
nog steeds geen digitale versie heeft, scoren slecht. Enkel Le Soir (- 0,6%) en
zakenkrant LEcho (- 1,9%) kunnen de schade beperken dankzij een goede digitale
verkoop.
°°°
De
kruik, beste Vlaams Ramp Toerisme TV, gaat te water tot ze breekt.
Ende stumperds van de Vlaamse stampada breken
mee. Tenzij ze, samen met de wereldpers, sneuvelen op hun persoonlijk veld van eer,ergens te velde, ttz in bevolen dienst, met
achterlating van een treurende weduwe en wat bloeikes van kinderen. In 2012
waren dat, zoals de VRT met terechte fierheid opmerkt, er 121, voor 99.9999% daar
waar de Hysterie van de Wrede aan gebieds-uitbreiding bezig is.
Sharia4UK
weegt zijn woorden op een apothekers-weegschaaltje, als hij voor de camera van
de VRT de Jihad predikt in Engeland,
zijdelings ons land waarschuwend dat het aangeraden is, dat ook wij, openstaan
voor de Koran, zonder welke er geen leven op aarde mogelijk is.
Echt
waar! Dolf-met-de-Snor was terzake heel wat bescheidener. En hij liet God er
buiten. Want het was zò al erg genoeg.
*
Denken
jullie ook wat ik denk? Dat de Stampa van het Avondland met kleine schokjes het
bedje spreidt voor het olie-archaat van de aanstormende Sultan. Dat Allah
Wrede zij met Hem hem een lang en gelukkig leven moge schenken.
Rekening
te sturen naar de Lamme Goedzakken van tussende Noordzee en de Grote Stromen ..InchAllah. En Mohammed met de lieve Kleine
Aïsha zijn Zijn getuigen.
PS
Ik ben zekerlijk geen fanaticus, wat bewezen wordt doordat ik 40 jaar en meer
het beste heb voorgehad met de Allahzonen. Tevergeefs; zoals U ziet.