|
Het is echt geen warme start op deze zonnige zondagmorgen. Het is fris deze ochtend, om niet te zeggen koud. Nog een uurtje wachten en ik kan "De Zondag" buiten lezen en de spellekes uit de krant van gisteren oplossen. Het zal een leesdag worden. "Napoleon" van Bart van Loo heb ik aan de kant geschoven, wegens té lijvig en té historisch om op een zonnige dag op een bankje buiten te lezen. Ik ben begonnen met het boek van Camilla Läckberg "De Gouden Kooi". Er staan er verschillende op mijn e-reader van deze Zweedse schrijfster van detectieveverhalen. Ze schrijft best wel aangenaam. Gisteren zijn er weer wat boeken bijgekomen in mijn online bib. Ik zal me niet vervelen tijdens de koude maanden. Er liggen ook nog 2 kartonnen puzzels op mij te wachten om gemaakt te worden. Een ervan is bijna ondoenbaar: gebroken wit met hier en daar een zwart streepje, De Belgische Kust. De andere is het schilderij "De Kus" van Gustav Klimt (1862-1918). Dat is wat kleurrijker en gemakkelijker in elkaar te doen passen.
Buiten de steekpartijen met dodelijke slachtoffers, de drones die overal verschijnen en bommen lossen vanuit hun spinnenpoten, is er maar 1 belangrijk item 'het Wereldkampioenschap voor Eliterenners'. We hopen natuurlijk een Belgische vaandeldrager te krijgen, maar de vooruitgeschoven kandidaat-winnaar is niet echt iemand waar ik fan van ben. Ik kan zijn kwaliteiten niet ontkennen, zijn palmares is er om dat te bewijzen, maar ik vind het een onsympathieke gast met een dikke nek. Ga ik naar dat kampioenschap kijken? Met een half oog om te zien hoe de vooruitgang is, en waarschijnlijk het laatste halfuur om te zien wie er als eerste over de meet gaat rijden. Voordien en tussenin ga ik van de herfstzon genieten en me van leesvoer voorzien. Stralend weer en daar moet een mens van profiteren. Tot morgen
|
