Psalm 23xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ik ga twee versies geven van deze korte psalm. De eerste komt uit de Nieuwe Bijbelvertaling uit 2004. Aan die laatste vertaling is gewerkt door een grote groep geleerden uit allerlei disciplines. Het was de bedoeling om een vlot leesbare tekst af te leveren die geschikt is om gelezen en gehoord te worden. “De vertalers hebben geput uit de volle breedte van de Nederlandse taal, zoals die wordt geschreven in het Nederland en Vlaanderen van de laatste decennia van de twintigste, en de eerste jaren van de eenentwintigste eeuw. Nadrukkelijk modieus en archaïsch Nederlands is daarbij vermeden.”  

Op de site van het Bijbelgenootschap (www.bijbelgenootschap.nl ) is interessante commentaar te vinden bij hun vertaling,

 Een psalm van David.

De HEER is mijn herder,

het ontbreekt mij aan niets.

2 Hij laat mij rusten in groene weiden

en voert mij naar vredig water,

3 hij geeft mij nieuwe krachtxml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" />

en leidt mij langs veilige paden

tot eer van zijn naam.

4 Al gaat mijn weg

door een donker dal,

ik vrees geen gevaar,

want u bent bij mij,

uw stok en uw staf,

zij geven mij moed.

5 U nodigt mij aan tafel

voor het oog van de vijand,

u zalft mijn hoofd met olie,

mijn beker vloeit over.

6 Geluk en genade volgen mij

alle dagen van mijn leven,

ik keer terug in het huis van de HEER

tot in lengte van dagen.

De tweede versie is van Ida Gerhardt en Marie Van Der Zeyde. Hun vertaling verscheen in 1972. Zij hebben zich enkel op de Hebreeuwse tekst gebaseerd. In hun verantwoording schrijven ze o.a. het volgende over hun vertaling.

De psalmen zijn levende taal: van en voor levende mensen. Niet die vreemde, verstarde, hortende en veelal onverstaanbare taal, die zovele jaren van de kansel tot ons is gekomen.

Wat wij hebben gedaan is luisteren, lusiteren en nog eens luisteren naar wat de tekst- deze concrete tekst en dit concrete vers – meedeelt: en dan vertalen volgens de context. Dit gebiedt soms een stuk letterlijke vertaling, soms moet men, juist om de wille van de context, darvan afwijken.

De oorspronkelijke psalmen zijn door hun dichters bedoeld om gereciteerd en gezongen te worden; hetzelfde geldt voor de vertaling. Niet alleen met de ogen moet men lezen; wie de psalmen wil verstaan moet ze lezen “met eigen stem”: luisterend –met de oren en met het hart. Luisterend – tot, boven verwachten en hopen, in de onderstroom van het vers het antwoord hoorbaar wordt.

In de Vertaling Vn gerhardt en Van Der Zeyde is elke psalm een gedicht geworden. Mijn voorkeur gaat uit naar hun vertaling. Die van het Bijbelgenootschap is me wat te eenvoudig.

De Heer is mijn herder,
      mij zal niets ontbreken.

Hij wijst mij te liggen
      in grazige weiden,

hij voert mij naar wateren der rust.

      Hij behoedt mijn ziel voor verdwalen,

hij leidt mij in sporen van waarheid
      getrouw aan zijn naam.

Moest ik gaan door het dal van de schaduw des doods,

      kwaad zou ik niet vrezen.

Want naast mij gaat gij,

      uw stok en uw staf

      zij doen mij getroost zijn.

Een tafel richt gij mij aan

      in het aangezicht van mijn belagers

en zalft met olie mijn hoofd.

      Mijn beker vloeit over.

Zo zijn dan geluk en genade om mijn schreden

      al de dagen mijns levens.

Verblijven mag ik in het huis van de Heer

      tot in lengte van dagen.