'De weg van ons leven'

De weg van ons leven gaat vaak door de nacht
woestijn en donk're dagen.
Wij mensen verliezen dikwijls de kracht
en durven de reis niet te wagen.

Zo wijd als de wereld zo oud is de droom
dat God aan 't licht zou komen;
zo ver als de tijd zo lang leeft de hoop,
profeten vertelden hun dromen.

Zij werden gezonden, een stem in woestijn
om dwars door alle tijden
de mensen te vragen anders te zijn
en zo Hem de weg te bereiden.

Als wij ons bekeren, die oproep verstaan
het donker nu verdrijven
wordt Hij weer geboren, vindt het bestaan
Hij zal onder ons hier verblijven.

Zo is Hij een spoor, een vuur als een licht
dat ons de weg kan wijzen;
wij vinden een God met naam en gezicht
die ons door het duister wil leiden.

Cees Remmers