De
os en de ezel xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ossen
en ezels klinkt in het Hebreeuws als sjorrimachorim
schorriemorrie, zeg maar
het kleine,
simpele volk
De os is het
beeld van hen die dienen,
die stil en
verborgen de grond klaarmaken
voor het zaad
De os draagt het
juk en werkt samen,
trekt in een
tweespan of driespan.
Zon trekkers
zijn er nodig in elke groep.
Mensen die
bereid zijn samen te werken.
Die in ploeg kunnen werken
en mét de ploeg aan de slag willen gaan ...
De ezel is
vanouds het lastdier van de armen.
Een ezel is een
dier, dat één en al oor is
om heel veel te
kunnen luisteren,
het verhaal van
mensen te aanhoren
en ermee op stap
te gaan,
een dier dat
geweldig veel kan dragen,
verdragen en vér
dragen.
En alles wat die
os en die ezel te doen hebben,
daar in de
kerststal:
dat is terzijde
staan,
heel bescheiden,
en wat warmte
geven,
een beetje adem,
wat levenskansen
Want zij weten:
alles wat van
waarde is, is weerloos en kwetsbaar.
Zeker een
mensenkind!
Wat een os en
een ezel kunnen,
dat kunnen wij toch ook?
(Bron: Map Welzijnszorg, 2000 ?)
|
