Inhoud blog
  • Bezinning bij de derde zondag van de Advent
  • WOENSDAG IN DE TWEEDE WEEK VAN DE ADVENT
  • TWEEDE ZONDAG VAN DE ADVENT
  • EEN GEDACHTE BIJ DE ADVENT
  • BIJ DE EERSTE ZONDAG VAN DE ADVENT
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Doorheen de dagen
    Ervaringen besproken
    22-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG


    De os en de ezel


    Ossen en ezels’ klinkt in het Hebreeuws als sjorrimachorim’ – schorriemorrie, zeg maar  –
    het kleine, simpele volk …


    De os is het beeld van hen die dienen,
    die stil en verborgen de grond klaarmaken
    voor het zaad …
    De os draagt het juk en werkt samen,
    trekt in een tweespan of driespan.
    Zo’n trekkers zijn er nodig in elke groep.
    Mensen die bereid zijn samen te werken.
    Die in ploeg kunnen werken
    en mét de ploeg aan de slag willen gaan ...
     

    De ezel is vanouds het lastdier van de armen.

    Een ezel is een dier, dat één en al oor is

    om heel veel te kunnen luisteren,

    het verhaal van mensen te aanhoren

    en ermee op stap te gaan,

    een dier dat geweldig veel kan dragen,

    verdragen en vér dragen.

    En alles wat die os en die ezel te doen hebben,

    daar in de kerststal:

    dat is terzijde staan,

    heel bescheiden,

    en wat warmte geven,

    een beetje adem,

    wat levenskansen …

    Want zij weten:

    alles wat van waarde is, is weerloos en kwetsbaar. 

    Zeker een mensenkind!

    Wat een os en een ezel kunnen,

    dat  kunnen wij toch ook?

    (Bron: Map Welzijnszorg, 2000 ?)

    22-12-2011 om 10:56 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    20-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK


    Ik ben mijn zonde moe...

    Ik ben mijn zonde moe en mijn berouw,
    ik ben mijzelve moede en ik ben
    het zoeken moe naar God, die ik niet ken,
    en die ik toch zo gaarne kennen zou.

    Ik ben mijn zwakheid moe en mijn verdriet,
    mijn arbeid en mijn hoop en mijn genot,
    maar bovenal het zoeken naar mijn God! -
    Ik ben het zoeken moede - maar God niet.

    Hij ziet en kent mijn zonde en vergeeft
    ze zeventig maal zeven maal en meer.
    Hij wil niet, dat mijn ziele sterft maar leeft.

    O, wonderbare goedheid van de Heer,
    die naar zo moedeloos een ziel nog vraagt,
    die alle dingen en ook mij verdraagt.

    Jacqueline van der Waals

    20-12-2011 om 07:56 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    17-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 18 DECEMBER 2011

    4de Adventszondag B – 18 december 2011

    ‘Wees gegroet, Maria’

     

     

    In deze eucharistie staat de persoon van Maria, in al haar bescheidenheid, op de voorgrond. Daarom bidden wij dat wij in ons leven elke dag meer op haar mogen gelijken:

     

    dat ons hart mag blijven als dat van een kind,

    een eenvoudig hart, dat vol verwachting is en hoopvol uitziet,

    een edelmoedig hart, dat zich blij kan geven,

    een teder hart, dat meeleeft met andermans leed,

    en vooral een hart dat nederig en zachtmoedig is,

    dat gaarne blij maakt en geen verdriet aandoet.

     

     

     

    Toen Elisabeth zes maanden zwanger was werd de engel Gabriel van Godswege gezonden naar een stad in Galilea, Nazareth, tot een maagd die verloofd was met een man die Jozef heette, uit het huis van David;  de naam van de maagd was Maria. 

     

    Hij trad bij haar binnen en sprak: ‘Verheug u, de Heer is met u.’ Zij schrok van dat woord en vroeg zich af wat die groet wel kon betekenen. 

     

    Maar de engel zei tot haar: ‘Vrees niet, Maria, want gij hebt genade gevonden bij God. Zie, gij zult zwanger worden en een zoon ter wereld brengen en gij moet Hem de naam Jezus geven. Hij zal groot zijn  en Zoon van de Allerhoogste genoemd worden. God de Heer zal Hem de troon van zijn vader David schenken  en Hij zal in eeuwigheid koning zijn over het huis van Jakob en aan zijn koningschap zal nooit een einde komen.’ 

     

    Maria echter sprak tot de engel: ‘Hoe zal dit geschieden daar ik geen man beken?’ Hierop gaf de engel haar ten antwoord: ‘De heilige Geest zal over u komen en de kracht van de Allerhoogste zal u overschaduwen; daarom ook zal het kind heilig genoemd worden, Zoon van God. Weet dat zelfs Elisabeth, uw bloedverwante, in haar ouderdom een zoon heeft ontvangen en, ofschoon zij onvruchtbaar heette, is zij nu in haar zesde maand; want voor God is niets onmogelijk.’ 

     

    Nu zei Maria: ‘Zie de dienstmaagd des Heren; mij geschiede naar uw woord.’ 

     

    En de engel ging van haar heen.

    Lucas 1,26-38

     

     

     

    ‘Wees gegroet, Maria!’

     

    ‘Verheug u, de Heer is met u’,  ‘Mij geschiede naar uw Woord’, het zijn woorden uit het evangelie van vandaag, mooie woorden ook. Mochten zij ook ons leven tekenen, die ingetogen verwachting en die nederige bereidheid.

     

    Mochten wij toch inzien, dat het belangrijkste in ons leven niet is datgene wat we zelf kennen of kunnen of presteren; maar wel datgene wat ons wordt geschonken. Denken we weer aan die psalm: ‘Je kunt het geluk niet maken, de Heer geeft het zijn vrienden, zomaar, in hun slaap…’. Daartoe moeten we opnieuw stil kunnen worden, biddend in ons hart, bedacht op waar het echt om gaat: de aanwezigheid van Jezus in ons midden.

     

    Dan is er niet zoveel nodig om gelukkig te zijn, en licht in de ogen te dragen:  wat luttele materiële dingen, enkele mensen die van ons houden, en wat vriendschap, hoop in ons hart en geen wanhoop, woorden van troost, indien nodig, en woorden van trouw en vertrouwen. En warmte voor koude dagen.

    Zo kunnen wij onze dagelijkse weg gaan van lief en leed. Zo kunnen wij Jezus’ komst bij ons stil en biddend verwachten. Zo worden wij ook zelf bereid om Jezus voor andere mensen tot leven te brengen, zodat ook andere mensen Hem kunnen zien in ons, door ons.

     

    Laten wij daarom bidden:

     

    God van Liefde,

    U hebt verwachting en hoop in ons hart gelegd

    en ons uw vrede beloofd.

    Maak ons ontvankelijk voor uw Woord,

    zoals uw eigen Moeder, Maria.

    Geef ons een liefdevol hart en een ruime geest

    om uw verlangen van vrede te verstaan

    en ernaar toe te leven.

    Amen

     

     

    ‘Kom, Heer Jezus, kom…’  Mogen die woorden van de advent elke dag ook meer onze woorden worden, stil en biddend, ontvankelijk, open en bereid.

     

    ‘Kom, Heer Jezus, kom…’ 

     

    Gelukkig

    dat er mensen zijn die altijd weer

    Gods droom ook nog zelf durven dromen.

    Die weten dat deze wereld

    niet zo hoeft te zijn.

    Niet mag zijn zoals hij nu is.

     

    Die geloven dat hij anders kan worden:

    Beter, gerechtiger, gelukkiger voor allen…

    Méér de wereld van God!

     

    Gelukkig

    dat er mensen zijn

    die dromen zoals God ,

    die 'ja' durven zeggen,

    en die zijn wegen gaan.

    Die levensweg waarvoor God hen proficiat wenst;
    die weg die Jezus ons is voorgegaan,

    trouw en arm en zachtmoedig,  

    gelovend dat God zelf ons thuisbrengt

    uit onze ballingschap…

     

    Gelukkig

    dat er zulke mensen zijn.

     

    Bron onbekend





    17-12-2011 om 09:48 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    15-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG


    ADVENT

    Langzaam

    vierde zij het Sacrament van Loslaten.

    Eerst gaf zij haar Groen prijs,

    toen het Oranje, Geel en Rood,

    en tenslotte liet zij het Bruin los.

    Toen ze haar laatste blad had prijsgegeven,

    stond zij daar leeg en zwijgend, uitgekleed.

    En leunend tegen de winterlucht

    begon zij haar wake van vertrouwen.

    Ze liet haar laatste blad vallen

    en keek het na,

    hoe het naar de grond dwarrelde.

    Ze stond daar te zwijgen,

    gekleed in de kleur van leegte;

    haar takken vroegen zich af:

    Hoe kun je schaduw geven als er zoveel weg is?

    En toen

    begon het Sacrament van Wachten.

    Zonsopgang zowel als zonsondergang

    keken toe, vol tederheid;

    ze maakten haar omtrekken helderder,

    ze hielden haar hoop levend.

    Ze hielpen haar te begrijpen

    dat haar kwetsbaarheid,

    haar afhankelijkheid en nood,

    haar leegte en haar bereidheid om te ontvangen,

    haar langzaamaan een nieuw soort schoonheid gaven.

    Elke morgen en elke avond

    stonden ze daar in stilzwijgen

    en vierden samen

    het Sacrament van het Wachten.

    Auteur onbekend

    uit: Info-Jebron, november 2009









    15-12-2011 om 15:56 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    13-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK


    'De weg van ons leven'

    De weg van ons leven gaat vaak door de nacht
    woestijn en donk're dagen.
    Wij mensen verliezen dikwijls de kracht
    en durven de reis niet te wagen.

    Zo wijd als de wereld zo oud is de droom
    dat God aan 't licht zou komen;
    zo ver als de tijd zo lang leeft de hoop,
    profeten vertelden hun dromen.

    Zij werden gezonden, een stem in woestijn
    om dwars door alle tijden
    de mensen te vragen anders te zijn
    en zo Hem de weg te bereiden.

    Als wij ons bekeren, die oproep verstaan
    het donker nu verdrijven
    wordt Hij weer geboren, vindt het bestaan
    Hij zal onder ons hier verblijven.

    Zo is Hij een spoor, een vuur als een licht
    dat ons de weg kan wijzen;
    wij vinden een God met naam en gezicht
    die ons door het duister wil leiden.

    Cees Remmers

    13-12-2011 om 11:46 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    10-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 11 DECEMBER 2011

    3de Adventszondag B: 11 december 2011

    ‘Er trad een mens op, een gezondene van God’

     

     

    De derde zondag van de advent werd voeger ‘gaudete’ genoemd: verheug u! Het is de zondag van de getemperde, ingetogen vreugde omdat wij halfweg zijn in deze advent: Kerstmis is al meer in zicht: het Licht voor en over de wereld komt dichtbij.

     

    Van dat komende Licht legt Johannes de Doper vandaag getuigenis af.

     

     

    Er trad een mens op, een gezondene van God; zijn naam was Johannes. Deze kwam tot getuigenis,  om te getuigen van het Licht opdat allen door hem tot geloof zouden komen. Niet hij was het Licht, maar hij moest getuigen van het Licht. 

     

    Dit dan is het getuigenis van Johannes, toen de Joden uit Jeruzalem priesters en levieten naar hem toezonden om hem te vragen: ’Wie zijt gij?’ 


    Daarop verklaarde hij zonder enig voorbehoud en met grote stelligheid: ‘Ik ben de Messias niet.’ Zij vroegen hem: ’Wat dan? ’Zijt gij Elia?’ Hij zei: ’Dat ben ik niet.’ ‘Zijt gij de profeet?’ Hij antwoordde: ‘Neen.’ 


    Toen zeiden zij hem: ’Wie zijt gij dan?’ Wij moeten toch een antwoord geven aan degenen die ons gestuurd hebben. Wat zegt gij over uzelf?’ 

     

    Hij sprak: ’Ik ben, zoals de profeet Jesaja het uitdrukt, de stem van iemand die roept in de woestijn: Maakt de weg recht voor de Heer!’ 

     

    De afgezanten waren uit de kring van de Farizeeën. Zij vroegen hem: ’Wat doopt gij dan,  als gij de Messias niet zijt, noch Elia, noch de profeet?’ 

     

    Johannes antwoordde hun: ‘Ik doop met water,  maar onder u staat Hij die gij niet kent, Hij die na mij komt; ik ben niet waardig de riem van zijn sandalen los te maken.’ 

     

    Dit gebeurde in Betanië, aan de overkant van de Jordaan,  waar Johannes aan het dopen was.

    Johannes 1,6-8.19-28

     

     

    Een gezondene van God…

     

    ‘Er trad een mens op, een gezondene van God …’, zo begint het evangelie uit Johannes vandaag. Die mens, die gezondene van God, dat is die andere Johannes: de Doper, de Wegbereider voor de Heer, die niet met water zal dopen, maar met de Heilige Geest.

     

    Het beantwoordt aan wat Jesaja gezegd had: ‘De Geest van de Heer rust op mij’. Jesaja bleef immers aan zijn tijdgenoten Gods belofte van een Messias herhalen. Er zal een Redder, een Toekomstmens komen en door Hem zal God het leed van zijn volk ter harte nemen; door Hem zal Hij dat leed ook wegnemen, want: ‘Om aan armen het goede nieuws te brengen heeft hij mij gezonden, om aan verslagen harten hoop te bieden, om gevangenen hun vrijlating bekend te maken en een genadejaar van de HEER uit te roepen.’

     

    Eeuwen later zal Jezus zichzelf als die beloofde Messias bekend maken met dezelfde woorden. Vanuit de gevangenis vraagt de Doper aan Jezus: ‘Zijt gij diegene, die komen zou, of moeten wij een ander verwachten?’ Het antwoord van Jezus spreekt boekdelen: ‘Zeg aan Johannes wat ge meemaakt: blinden zien en doven horen, lammen lopen en melaatsen worden rein, doden staan op en aan armen wordt de goede boodschap verkondigd.’ Historisch verwijzen de woorden van Jesaja dus naar Jezus. Maar … er is een maar!

     

    Zijn ook wij geen gezondenen van God? Rust de Geest van God ook niet op ons? Dragen wij niet die zelfde roeping van Jezus, zo klein als we zijn?

     

    Maar kunnen wij, in onze kleinheid, wel meer betekenen dan een druppel op een hete plaat? Het kan een bekoring zijn, of zelfs een smoesje, om niets te doen. Als deze bekoring ons kwelt – ‘Wat kunnen wij doen? Welke hoop kunnen wij bieden?’ – laten wij ons dan leiden door een wijsheid uit het oude China: ‘Het is met de hoop als met de wegen op aarde: eerst waren er geen wegen, maar zij ontstonden omdat vele mensen in dezelfde richting gingen.’ 

    Onze mooiste dromen worden tot echte hoop en kunnen waarheid worden, als wij met velen in dezelfde richting dromen, in dezelfde richting lopen, in dezelfde richting hopen. 
     

    Daarom nog eens: ‘Kom, Heer Jezus kom’ … wees aanwezig bij ons, door mensen op wie uw Geest rust.

     

    Verwachtingsmens

    in deze wereld zijn

    betekent dat je het moet doen

    met wat er is.

     

    Niet ongenaakbaar wachtend

    op het heil vanuit de hemel,

    beschut binnen je aardse burcht.

    Maar omgekeerd.

     

    Die altijd weer geschonden mensheid

    in de ogen zien

    en vallen over onrecht.

    Twijfel verdragen

    en kwetsuren helen.

     

    Zelf schepper van verwachting zijn

    door aan te tonen

    dat het anders kan.

     

    Dat elk gebaar

    van goedheid en ontferming

    een tegenstroom kan helpen ontketenen.

     

    En dat bevrijdend licht zal doorbreken

    waar eerst met mensenhanden

    verlichting wordt gebracht.

     

    Kris Gelaude











    10-12-2011 om 08:03 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    08-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG


    Is er iemand gelukkiger
    omdat jij zijn weg kruiste?

    Herinnert iemand zich dat jij sprak
    met hem, met haar?

    De dag is bijna voorbij
    met al zijn problemen en zorgen.

    Was er iemand

    om jou een lief woord toe te spreken?

    Kan jij vanavond,

    wanneer de avond heel snel voorbij gaat,

    zeggen dat jij iemand hebt geholpen
    van al diegenen die je ontmoet hebt?

    Is er een hart dat met vreugde nadenkt

    over wat je deed of zei?

    Kan iemand, die twijfelde,
    nu weer met moed vooruit kijken?

    Heb je deze dag verspild of gebruikt?

    Was het een goede dag

    of was hij hopeloos verloren?

    Liet je een spoor van goedheid achter
    of littekens van misnoegen?

    Als je jouw ogen sluit,

    zal de Schepper je dan zachtjes zeggen:

    ‘Jij hebt er nog een dag bij verdiend, morgen,
    door wat je vandaag hebt gedaan’?

    Bron onbekend

    08-12-2011 om 07:40 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    05-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK


    Zes jaar heeft ze geleerd wat blijven was;

    wat ouders deden, en wat alles dus ging doen:

    een tafel bij een stoel, nu bij toen.

    Het meervoud van geluk was: wij.  

    Sindsdien heeft ze geleerd wat enkelvoud is.

    Zij. Nu weer half van jou, morgen half van mij. 

    Toen ze acht was, was ze tien.

    Eén helft van haar gezicht lief,

    de ander liever. Bang om te kiezen

    tussen verliezen en verliezen.  

    Vandaag is ze gewoon twaalf.

    Vier ouders, twee echt, twee stief.

    Slapen gaan moet met eindeloos gezoen.

    Ze wint altijd. Ze heeft geleerd wat blijven is.

    Wat ouders niet en kinderen wel doen.

    Herman De Coninck

    05-12-2011 om 17:05 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    03-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 4 DECEMBER 2011

    2de Adventszondag B – 4 december 2011

    ‘Troost, troost toch mijn volk’

     

     

    Vandaag gaat het vooral om Johannes de Doper.

     

    Zijn leven lijkt nogal op het leven van Jezus. Ook zijn geboorte werd aangekondigd door een engel, toen zijn vader Zacharias dienst deed in de tempel.

     

    Zijn dood – hij  werd onthoofd uit wraak omdat hij aan Herodes zijn zonden verweet – doet denken aan de kruisdood van Jezus, die ook vermoord werd uit wraak, door machthebbers, die hij huichelaars en witgekalkte graven noemde.

     

    ‘Troost, troost toch mijn volk’, een profetisch woord van Jesaja, is hier dus echt op zijn plaats.

     

     

    Begin van de Blijde Boodschap van Jezus Christus, de Zoon van God. 

     

    Zoals er geschreven staat bij de profeet Jesaja: ‘Zie, Ik zend mijn bode voor u uit die voor u de weg zal banen; een stem van iemand die roept in de woestijn: Bereidt de weg van de Heer, maakt zijn paden recht.’ 

     

    Zo trad Johannes op in de woestijn en doopte; hij preekte een doopsel van bekering tot vergiffenis van de zonden. 

    Heel de landstreek Judea en alle inwoners van Jeruzalem trokken naar hem uit, en lieten zich door hem dopen in de rivier de Jordaan, terwijl zij hun zonden beleden. 

     

    Johannes ging gekleed in kameelhaar met een leren gordel om zijn lendenen; hij at sprinkhanen en wilde honing. 

    Hij predikte: ‘Na mij komt die sterker is dan ik,  en ik ben niet waardig mij te bukken en de riem van zijn sandalen los te maken. Ik heb u gedoopt met water, maar Hij zal u dopen met de heilige Geest.’

    (Marcus 1,1 – 8)

     

     

     'TroOST, TROOST TOCH MIJN VOLK'

     

     BAAN EEN WEG VOOR DE HEER

     

    Als je verloren bent in een bos weet je pas goed wat een weg betekent. Zonder weg geraak je er niet. Altijd al hebben mensen wegen aangelegd: van heirbanen  tot, snelwegen. En er zijn wegwijzers nodig.

     

    Ook in ons leven kunnen wij wegwijzers zijn. Ouders wijzen  de weg voor hun kinderen. Er zijn baanbrekers voor een betere wereld. En mensen, die troost brengen. Zo wordt de weg geëffend: door moeders, die hun kinderen over Jezus vertellen, of door christenen, die Gods liefde laten schijnen.

     

    Ook Johannes effende de weg voor de Heer. Hij sprak van bekering en doopte en zei aan het volk dat zij zich moesten klaar maken voor iemand, die na hem komen zou, en die veel groter zou zijn.

     

    In de advent banen wij de weg voor Jezus. Niet door vrome dromen of zoete gepeinzen, maar concreet en metterdaad. Wij kunnen tochtgenoten worden van wie verlaten zijn of de hand reiken aan wie angstig is. Wij kunnen hoop bieden aan mensen zonder hoop of vreugde aan bedroefden. Het volstaat de blik niet af te wenden of rond de gekwetste mens heen te lopen. Wij kunnen in ons leven tonen: ‘Wees getroost, mijn vriend, God is nabij’. Die boodschap is hard nodig, als we maar willen inzien hoeveel mensen treuren binnenin. Zovelen die geen troost vinden zinken weg in verbittering en moedeloosheid.

     

    Voor die mensen kunnen wij de weg van de Heer banen; voor hen kunnen wij dienaren van de vreugde worden. En tonen: troost u, wij leven niet in een godverlaten wereld, we zijn in goede handen. God laat de mensen niet aan hun lot over. Hij komt zelf als Redder.

     

    Hij komt zelf als Redder! Maar Hij komt door ons, door hoofd, en hart en handen. Langs de paden die wij banen.

     

    Leven op het ritme van de nacht, 
    zich laten wiegen 
    op de deining van de lange leugen, 
    zich voortbewegen in metaal, 
    niet verder kijken 
    dan de lichtreclame van vandaag... 

    Dit is de geestelijke Sahel: 
    geruisloze uithongering van de geest. 
    Daarachter, niets dan leegte. 

    Trek weg uit dat land 
    met de simpele kracht van de waarheid. 
    Ga! 
    Weg van de draaikolk 
    die roes is en begoocheling. 
    Ga, het is Advent. 
    Het is de tijd voor de tocht naar binnen. 
    Straks wordt het licht. 
    Dan gaan we leven op het ritme van de dag, 
    zoeken naar het licht 
    en naar de laatste einder. 
    Zoeken naar God, 
    in zijn land van overvloed.

     

    Manu Verhulst





    03-12-2011 om 09:28 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    29-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.LIED VOOR DE ADVENT


    Lied voor de advent 

    Ik heb mijn hart tot U geheven,
    Heer, al mijn hoop zijt Gij.

    Ik weet: Gij zult mij niet begeven:

    mijn Heiland is nabij.

    Al ligt de wereld diep verduisterd,

    al drukt de grauwe tijd,

    mijn hart heeft met geloof geluisterd,

    mijn hart heeft zekerheid.

    Mijn hart weet, dat ons oud verlangen

    weldra vervulling vindt.
    Het eeuwig licht is reeds ontvangen,

    de Maagd verwacht haar Kind.

    Vergeef, Heer, al mijn slechte daden,

    zet recht mijn dwarse voet,

    en leer mij lopen langs uw paden

    mijn Heiland tegemoet.

    Gerard Wijdeveld.

    29-11-2011 om 10:17 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    25-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 27 NOVEMBER 2011

    1ste  Adventszondag B – 27 november 2011

    ‘Verheft uw hart, weest welgemoed’

     

     

    Van oudsher staat de 1ste zondag van de advent in het teken van de waakzaamheid: ‘wees waakzaam! word wakker!’

     

    Wij kunnen inderdaad ingedommeld zijn, alleen nog uit routine handelen, zonder enige bezieling, of onbewust meedrijven op de golven van de heersende opvattingen.

     

    Daarom dat telkenjare deze oproep weerkeert: ‘Ontwaak, wees waakzaam, word wakker’, laat je niet in slaap wiegen in de dagelijkse sleur!

     

     

    In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: 


    ‘Weest op uw hoede, weest waakzaam; want gij weet niet wanneer het ogenblik daar is. 

     

    Het is ermee als met een man die in het buitenland vertoeft. Bij het verlaten van zijn huis heeft hij aan zijn dienaars het beheer overgedragen, aan ieder zijn taak aangewezen en de deurwachter bevolen waakzaam te zijn. 


    Weest dus waakzaam, want ge weet niet wanneer de heer des huizes komt, ‘s avonds laat of midden in de nacht, bij het hanengekraai of ‘s morgens vroeg. Als hij onverwachts komt laat hij u dan niet slapend vinden. 

     

    En wat Ik tot u zeg, zeg Ik tot allen: weest waakzaam!’

    (Marcus 13,33-37)

     

     

    Wees waakzaam

     

    Openheid, ontvankelijkheid, verwachting en waakzaamheid, zijn de deugden van de advent. Ze zijn zeldzaam in onze tijd van activisme en dadendrang met efficiëntie, prestige en prestatie.

     

    Het belangrijkste is niet datgene wat we zelf doen, maar wel datgene wat ons dagelijks wordt geschonken: ons leven met zijn vele kansen, de goedheid en de liefde, die wij ontvangen, de vreugde in het gezin en bij vrienden, het geduld en de moed bij ziekte, de vrede in ons hart. ‘Je kunt het geluk niet maken, de Heer geeft het zijn vrienden, zomaar, in hun slaap.’ zegt de psalm.

     

    Deze vorm van ontvankelijkheid vraagt dat we opnieuw stil kunnen worden, wachtend, wakend en biddend, attent voor datgene waar het echt op aan komt: de aanwezigheid van Jezus in ons midden. De woorden van de advent ‘Wees waakzaam’ zijn niet dreigend. Ze zijn in de eerste plaats bemoedigend: let erop dat je Zijn aanwezigheid wel opmerkt!

     

    Zijn komst in ons midden wakend en biddend verwachten, wil niet zeggen dat wij ons afkeren van de wereld. Het betekent wel dat we Hem ontdekken in die wereld, dat we de tijd nemen om Hem te zoeken en te zien. Hij kan tot ons komen in de stilte van een kerk of de rust van de natuur; Hij kan bij ons zijn in het gelaat van een mens in nood of van een mens, die goed is. Het betekent ook dat wij bereid zijn om Jezus voor andere mensen tot leven te brengen, zodat zij Hem kunnen zien in ons, door ons.

     

    ‘Kom, Heer Jezus, kom…’  met deze woorden eindigt de Apocalyps of de Openbaring van Johannes. Mogen die woorden in deze advent wat meer ook onze woorden worden, wakend, stil en biddend.

     

    ‘Kom, Heer Jezus, kom…’

     

     

    Iemand stelde eens deze vraag:

    ‘Kan je me zeggen, advent, wat is dat nu eigenlijk?’

    En de andere, die niet eens zo geleerd was, antwoordde:

    ‘wacht tot het heel donker is, vanavond;

    open dan de deur van je huis,

    kijk een tijdje in de koude, donkere nacht,

    en ga dan op weg naar de zon,

    met een groot geloof

    dat licht en warmte toch zullen komen.

    Zo is de advent…’, zei hij.

     

    Vol vertrouwen verlangen

    naar de komst van Jezus op aarde,

    als licht en warmte voor ons leven en onze wereld,

    en met veel geduld daarop blijven hopen.

    Het is zelfs een beetje durven dromen,

    zoals in een simpel lied voor de advent gezongen wordt:

     

    ‘Advent is dromen dat Jezus zal komen,

    dromen van vrede voor mensen van heden.’

     

    Altijd weer geloven dat het toch mogelijk is,

    die verandering van ons leven en van onze wereld,

    die begonnen is met de geboorte van een Kind

    in een stal.

     

    Altijd weer geloven dat er mensen zijn en zullen zijn,

    die niet kiezen voor rijkdom en macht,

    voor geweld en verdrukking…

    maar voor zijn Rijk

    van waarheid, heiligheid en liefde,

    gerechtigheid en vrede….

     

    Bron onbekend

     









    25-11-2011 om 18:18 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    24-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG


    Wees dankbaar …

    Wees dankbaar dat je niet reeds alles hebt wat je wenst …
    mocht dit zo zijn naar wat zou je uitkijken?


    Wees dankbaar als je iets niet weet ...
    het geeft je de kans om te leren.


    Wees dankbaar voor de moeilijke tijden ...
    tijdens die momenten kan je groeien.


    Wees dankbaar voor je beperkingen ...
    zij geven je kansen voor verbetering.


    Wees dankbaar voor elke nieuwe uitdaging …
    die zal je karakter sterken. 


    Wees dankbaar voor je fouten ...
    ze leren je waardevolle lessen.


    Wees dankbaar wanneer je moe en afgemat bent ...
    het betekent dat je het beste van jezelf hebt gegeven. 


    Het is gemakkelijk om dankbaar te zijn voor de goede dingen ...
    doch een leven van vervulling komt toe
    aan degenen die dankbaar kunnen zijn voor tegenslagen. 


    Dankbaarheid kan iets negatiefs
    in iets positiefs veranderen.


    Vind een manier om dankbaar te zijn voor je problemen
    en ze kunnen je zegeningen worden.



    Bron onbekend

    24-11-2011 om 17:12 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    21-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK


    De idioot in het bad


    Met opgetrokken schouders, toegeknepen ogen,
    h
    aast dravend en vaak hakend in de mat,
    lelijk en onbeholpen aan zusters arm gebogen,
    gaat elke week de idioot naar ’t bad.


    De damp, die van het warme water slaat
    maakt hem geruster: witte stoom …
    En bij elk kledingstuk, dat van hem afgaat,
    bevangt hem meer en meer een oud vertrouwde droom.


    De zuster laat hem in het water glijden,
    hij vouwt zijn dunne armen op zijn borst,
    hij zucht, als bij het lessen van zijn eerste dorst
    en om zijn mond gloort langzaamaan een groot verblijden.


    Zijn zorgelijk gezicht is leeg en mooi geworden,
    zijn dunne voeten staan rechtop als bleke bloemen,
    zijn lange, bleke benen, die reeds licht verdorden
    komen als berkenstammen door het groen opdoemen.

    Hij is in dit groen water nog als ongeboren,
    hij weet nog niet dat sommige vruchten nimmer rijpen
    hij heeft de wijsheid van het lichaam niet verloren
    en hoeft de dingen van de geest niet te begrijpen.

    En elke keer, dat hij uit ’t bad gehaald wordt,
    en stevig met een handdoek drooggewreven

    en in zijn stijve, harde kleren wordt  gesjord

    stribbelt hij tegen en dan huilt hij even.

    En elke week wordt hij opnieuw geboren

    en wreed gescheiden van het veilig water-leven,

    en elke week is hem het lot beschoren

    opnieuw een bange idioot te zijn gebleven.


    M. Vasalis

    21-11-2011 om 17:33 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    19-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 20 NOVEMBER 2011

    34ste  zondag A – 20 november 2011

    Feest van Christus Koning

     

    Inderdaad, Jezus is Christus Koning!


    Maar Hij draagt geen kroon, die fonkelt van duizend diamanten, en ook geen gewaad van rood fluweel en hermelijn.

     

    Hij zit niet op een gouden troon en zwaait niet met een scepter. Zijn koningschap is heel anders:

     

    Hij is een hartelijke koning, die ook herder is, en die, wie gewond is, in de armen neemt en verzorgt.

     

    Als Hij over ZIJN koningschap spreekt keren mensen zich meestal af. De goegemeente valt meer voor show en glans en glitter.

     

     

    In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: 


    ‘Wanneer de Mensenzoon komt in zijn heerlijkheid en vergezeld van alle engelen, dan zal Hij plaats nemen op zijn troon van glorie. 

     

    Alle volken zullen voor Hem bijeengebracht worden en Hij zal ze in twee groepen scheiden, zoals de herder een scheiding maakt tussen schapen en bokken. De schapen zal Hij plaatsen aan zijn rechterhand, maar de bokken aan zijn linker. 

     

    Dan zal de Koning tot die aan zijn rechterhand zeggen: ‘Komt, gezegenden van mijn Vader, en ontvangt het Rijk dat voor u gereed is vanaf de grondvesting der wereld. 


    Want Ik had honger en gij hebt Mij te eten gegeven, 

    Ik had dorst en gij hebt Mij te drinken gegeven, 

    Ik was vreemdeling en gij hebt Mij opgenomen. 

    Ik was naakt en gij hebt Mij gekleed, 

    Ik was ziek en gij hebt Mij bezocht, 

    Ik was in de gevangenis en gij zijt Mij komen bezoeken. 

     

    Dan zullen de rechtvaardigen Hem antwoorden en zeggen: 
    ‘Heer, wanneer hebben wij U hongerig gezien en U te eten gegeven, of dorstig en U te drinken gegeven? En wanneer zagen wij U als vreemdeling en hebben U opgenomen, of naakt en hebben U gekleed? En wanneer zagen wij U ziek of in de gevangenis en zijn wij U komen bezoeken?’ 

     

    De Koning zal hun ten antwoord geven: 

    ‘Voorwaar, Ik zeg u:

    al wat gij gedaan hebt voor een dezer geringsten van mijn broeders, 

    hebt gij voor Mij gedaan’. 

     

    En tot die aan zijn linkerhand zal Hij dan zeggen:  ‘Gaat weg van Mij, vervloekten, in het eeuwig vuur dat bereid is voor de duivel en zijn trawanten. 


    Want Ik had honger en gij hebt Mij niet te eten gegeven. 

    Ik had dorst en gij hebt Mij niet te drinken gegeven. 

    Ik was een vreemdeling, en gij hebt Mij niet opgenomen, 

    naakt en gij hebt Mij niet gekleed. 

    Ik was ziek en in de gevangenis en gij zijt Mij niet komen bezoeken’. 

     

    Dan zullen ook zij antwoorden en zeggen: 

    ‘Heer, wanneer hebben wij U hongerig gezien of dorstig of als vreemdeling of naakt of ziek of in de gevangenis, en hebben wij niet voor U gezorgd?’ 

     

    Daarop zal Hij hun antwoorden: 

    ‘Voorwaar, Ik zeg u: 

    al wat gij niet voor een van deze geringsten hebt gedaan, 

    hebt gij ook voor Mij niet gedaan’. 

     

    En dezen zullen heengaan naar de eeuwige straf, maar de rechtvaardigen naar het eeuwig leven.’

    (Matteüs 25,31-46)

     

     

     Christus: Herder, Rechter EN KONING

     

    Dit evangelie is geen verslag van het laatste oordeel, maar geeft een beeld van Gods verlangen over ons leven en onze wereld. Zo wil God ons leven nu. Zo hoopt Hij dat onze wereld – eens – mag zijn. Daarom toont Hij zich vandaag als Herder en Rechter en zó is Hij onze Koning.

     

    God is onze Herder. Onze echte bestemming ligt bij God, zoals alle schapen, ook de verdwaalde, ook de gewonde, uiteindelijk bijeengebracht worden in de veilige geborgenheid bij de herder. Ons einddoel ligt niet hier maar we zijn op weg naar God, die als een herder zorg draagt voor elk van ons. Die belofte, die hoop is ons toegezegd. Onaf als we zijn, zijn we mensen onderweg – gaandeweg op weg naar een volkomenheid, die hier en nu nog heel veraf kan lijken. Langs de weg die de Herder wijst. Langs de weg die de Herder zelf is.

     

    God is ook onze Rechter. Geen boekhouder, die alles noteert om te straffen, maar de Rechter die – ooit – recht doet aan het goede. We kennen de bekoring: zal het kwaad het niet halen, want de machten van de Kwade zijn zo sterk? Onnoemelijk sterk bijwijlen, om er moedeloos bij te worden. Ons vertrouwen in God als Rechter zegt ons dan dat God radicaal aan de kant staat van het goede en van hen die het goede betrachten. En dat Hij bij machte is om het kwade te verdelgen, en alleen het goede te laten overleven. Nu bestaan ze naast elkaar, kwaad en goed, en soms kan de twijfel ons echt overvallen. Maar de verrezen Jezus, hoewel gemarteld en gekruisigd en weerloos slachtoffer van alle kwaad en alle kwaden, verzekert ons dat er een Leven komt, dat echt goddelijk is, verheven boven alle onrecht. En elke dag nodigt deze Rechter ons uit om nu reeds te kiezen voor het goede, om waarlijk mens te zijn. Geen onmens, die het leven tot een hel maakt!

     

    En God is onze Koning, maar zo anders. Hij is geen koning die thuis is in de salons met pluchen zetels, maar de Koning die ervan droomt dat ooit recht zal geschieden, en dat de groten niet langer zullen platwalsen en verdrukken, maar zelf verdelgd worden, zoals de eerste lezing zo hard zegde:

     

    Ik zal naar verdwaalde dieren op zoek gaan,

    verjaagde dieren terughalen,

    gewonde dieren verbinden,

    zieke dieren gezond maken –

    maar de vette en sterke dieren verdelgen.

     

    Ik zal ze weiden zoals het moet.

    (Ezechiël 34,16)

     

    Voor ons bestaat er maar één weg om deze Koning te dienen: niet leven voor het oog der mensen, die alleen de groten eren, maar leven voor diegenen, die groot zijn in het oog van God, en hier zo vaak vertrapt worden, in Kongo of Afghanistan, in Irak of in Vlaanderen.

     

     

    Heer Jezus

     

    Heer Jezus heeft een hofken, maar nog nooit

    hoorde ik zijn trompetten en claretten,

    die veelkens al zo wel: stil en berooid

    moest ik in dor gewas mijn wonden betten

    en luisteren naar de sombere motetten

    van al mijn schulden, soms door de wind verstrooid,

    maar steeds weer kerend, tot alle coupletten

    gezongen zijn – en komt dat uur wel ooit?

     

    Heer Jezus van het hofken, zie mij zoeken,

    vooral de leliekens van zuiverheid,

    de violetten van ootmoedigheid:

     

    ik speur tussen mijn verzen en mijn boeken,

    droomgeuren stijgen uit vertrouwde hoeken,

    maar als ik plukken wil woekert de spijt.

     

    Michel van der Plas







    19-11-2011 om 07:39 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    17-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG


    Ik wou dat …


    Ik wou dat ik groot genoeg was
    om eerlijk al mijn tekortkomingen toe te geven;

    briljant genoeg om lofbetuigingen te accepteren
    zonder dat het me arrogant maakt;

    groot genoeg
    om uit te torenen boven bedrog;

    sterk genoeg
    om kritiek te aanvaarden; 

    meevoelend  genoeg
    om menselijke zwakheden te begrijpen; 

    wijs genoeg
    om mijn fouten te erkennen; 

    nederig genoeg
    om grootheid te waarderen; 

    betrouwbaar genoeg
    om mijn vrienden te steunen; 

    mens genoeg
    om attent te zijn voor mijn buurman 

    en rechtvaardig genoeg
    om toegewijd te zijn aan de Liefde van God. 

    Bron onbekend

     

    17-11-2011 om 08:32 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    15-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK

    De Dapperstraat

    Natuur is voor tevredenen of legen
    En dan: wat is natuur nog in dit land?
    Een stukje bos, ter grootte van een krant.
    Een heuvel met wat villaatjes ertegen.

    Geef mij de grauwe, stedelijke wegen.
    De in kaden vastgeklonken waterkant,
    De wolken, nooit zo schoon dan als ze, omrand
    Door zolderramen langs de lucht bewegen.

    Alles is veel voor wie niet veel verwacht.
    Het leven houdt zijn wonderen verborgen
    Tot het ze, opeens, toont in hun hoge staat
    .

    Dit heb ik bij mijzelve overdacht,
    Verregend, op een miezerige morgen,
    Domweg gelukkig in de Dapperstraat.


    J.C. Bloem

    15-11-2011 om 11:47 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    12-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 13 NOVEMBER 2011

    33ste  Zondag A – 13 november 2011

    ‘Gij zijt kinderen van het licht’

     

     

    ‘Gij zijt kinderen van het licht en van de dag’, schrijft Paulus aan de christenen van Tessalonica.

     

    Vele woorden geven aan dat Jezus die mensen aanspreekt die openstaan voor alles wat goed en edel, waar en schoon is. Zijn stem klinkt anders dan die vele stemmen, die enkel een goedkoop en vluchtig genot kunnen schenken.

     

    De Liefde, die hij predikt, verschilt van wat de wereld voorhoudt: jezelf verliezen en vergeten om mensen tot leven te brengen.

     

    Het Leven, dat hij belooft, biedt een vreugde, die elders niet gevonden wordt.

     

    En zijn Licht is geen dwaallicht, naar een spoor dat dood loopt: Hij is in de wereld gekomen als het ware Licht, dat elke mens verlicht.

     

     

    Uit de brief van Paulus aan de christenen van Tessalonica

     

    Zusters en broeders,

    over tijd en uur, wanneer dit alles zal gebeuren, hoeven wij u niet te schrijven. U weet zelf heel goed dat de dag van de Heer komt als een dief in de nacht.

     

    Als de mensen zeggen dat er vrede en veiligheid is, worden ze plotseling getroffen door de ondergang, zoals een zwangere vrouw door barensweeën. Vluchten is dan onmogelijk.

     

    Maar u, zusters en broeders, u leeft niet in de duisternis, zodat de dag van de Heer u zou kunnen overvallen als een dief, want u bent allen kinderen van het licht en van de dag.

     

    Wij behoren niet toe aan de nacht en de duisternis, dus laten we niet slapen, zoals anderen, maar waken en op onze hoede zijn.

    (1 Tessalonicenzen 5,1-6)

      

     KINDEREN VAN HET LICHT


    Vele eeuwen al voor de geboorte van Jezus spreken profeten over een Licht, dat ooit zal opgaan, over een toekomst die alleen maar lichtend zal zijn. Denk maar aan die zeer oude verzen van Jesaja, die we met Kerstmis lezen:
    ‘Het volk dat in het donker ronddwaalt, zal een stralend licht aanschouwen. Zij die in het duister wonen, worden door een helder licht beschenen.’ Jesaja schrijft dit in een trieste tijd van alweer oorlog, alweer een nederlaag en alweer een bezetting. De onmiddellijke context is dus zeer concreet, meer dan 700 jaar voor Christus. Maar ook dit profetische woord heeft een tijdloze draagwijdte.

     

    Na zijn verrijzenis is bij Jezus’ vrienden het geloof en het inzicht gegroeid dat in Hem alle beloften over een Messias tot vervulling zijn gekomen. Die Jezus, die met hen rondging, zieken genas en duivels uitdreef, maar die geen blad voor de mond nam, en daarom gefolterd en gekruisigd werd, die Jezus ook, die ten Leven werd opgewekt, en zijn Geest zond, als Trooster en Helper: Hij is dat lang beloofde Licht voor de wereld. Dat is de boodschap die zij willen uitdragen. En daarover kunnen zij niet zwijgen.

     

    Johannes begint zijn evangelie trouwens op die zelfde manier. Hij noemt Jezus het Woord van God. En dat Woord is het Licht voor de mensen. Het schijnt in een wereld vol duisternis, maar die wereld nam dat Licht niet aan. In zelfvergeten Liefde kwam Jezus tot de zijnen, maar de zijnen hebben Hem niet aanvaard. Ze waren niet ontvankelijk en stonden niet open voor Hem. Zij hielden hun hart gesloten en hebben Hem met kwaad bejegend, maar de machten van het kwaad konden Hem niet overweldigen.

     

    De boodschap is zo klaar als een klontje. Die Jezus, die wij zo goed leerden kennen, is de Zoon van God. Hij is God zelf. In Hem is God zelf aan het licht getreden. Alleen bij Hem is Licht en Leven, alleen bij Hem is toekomst en uitzicht. Als alles donker wordt en we alleen maar dreiging zien, biedt Jezus nieuwe hoop, die duisternis verdrijven kan.

     

    Bidden wij dan dat ons geloof in Hem mag groeien, en dat wij dit Licht, dat Jezus is, zichtbaar mogen maken aan mensen, die misschien dicht bij ons in diepe duisternis gevangen zitten.

     

     

    LAAT MIJ VREUGDE BRENGEN

    WAAR DROEFHEID HEERST

     

    Hoe zal het ooit zichtbaar worden

    dat God met ons verbonden blijft

    als er geen mensen gevonden worden

    die voor elkaar willen instaan?

     

    Hoe zal God ooit onder ons kunnen wonen

    als er geen mensen gevonden worden

    die voor elkaar ruimte maken,

    ook al hebben ze elkaar niet uitgezocht?

     

    Hoe kan Gods woord tot ons spreken

    als er geen mensen gevonden worden,

    die elkaar daarop durven aanspreken?

     

    Hoe kan in deze wereld geloofwaardig worden

    dat God met ons meegaat

    als er geen mensen te vinden zijn

    die het met elkaar willen uithouden

    en elkaar houden aan Zijn Woord?

     

    Hoe kan God mensen rechtop doen gaan

    als er geen mensen te vinden zijn,

    die te maken willen hebben

    met hen die zijn terneergedrukt?

     

    (Uit bezinningsmomenten van Ziekenzorg CM)





    12-11-2011 om 09:38 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    08-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK


    Regentesselaan


    Wat heeft er ons op die morgen toch wel mogen
    doen lopen langs de Regentesselaan,
    waar ons de blaren om de oren vlogen?
    Waar kwamen we in hemelsnaam vandaan?


    Hoe dan ook, er kwam een mannetje aan
    waardoor je blik opeens werd aangezogen,
    een en al zwarte hoed en zwarte ogen,
    voorzichtig schuifelend, - en jij bleef staan.


    Kloos, zei je, toen hij bij het hoekje kwam,
    een hoopje mens, maar toch een zo geachte,
    dat je, eerbiedig, op een afstand wachtte

    en, ongezien door hem, je hoed afnam.
    Daar ging een god in het diepst van zijn gedachten 
    naar P. Van Haastrecht voor een half ons ham.


            Michel Van der Plas

    08-11-2011 om 10:50 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    05-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 6 NOVEMBER 2011

    32ste  ZONDAG A – 6 november 2011

    ‘De Wijsheid is op zoek naar mensen’

     

     

    Zoveel meningen en ideeën komen op ons af. Soms heel dichtbij, in onze eigen familie, maar zeker in de media en de ‘boekskes’. En ook wel in de woorden van Jan Modaal, de ‘man in de straat’.

     

    De mooie, eerste lezing spreekt van de ware wijsheid, die tot ons kan komen, misschien in alle stilte, tussen het vele lawaai dat ons overdondert.

     

    Een woord van Sigmund Freud kan bemoedigen hierbij: ‘De stem van de waarheid klinkt zacht, maar zij houdt niet op te spreken tot zij gehoord wordt.’

     

     

    Eerste Lezing uit het boek Wijsheid  

     

    Schitterend en onvergankelijk is de Wijsheid. Ze laat zich gemakkelijk zien aan wie haar liefheeft, ze laat zich vinden door wie haar zoekt; wie naar haar verlangt leert haar dadelijk kennen.

     

    Wie voor zonsopgang opstaat om haar te zoeken, wordt niet moe: hij vindt haar pal voor zijn deur.

     

    Een mens kan zijn verstand niet beter gebruiken dan door aan haar te denken. Wie om haar wakker ligt zal spoedig vrij van zorgen zijn.

     

    De wijsheid is op zoek naar mensen die haar waard zijn, ze treedt hun welwillend tegemoet en vertoont zich aan hen in elke gedachte.

    (Wijsheid 6,12-16)

     

     

    De wijsheid is op zoek naar mensen

     

    Kennis, wetenschap, techniek. En wijsheid. Een oud grapje kan ons wat leren. In Afrika wandelde een blanke eens langs de grote meren. Aan het strand lag een zwarte te niksen. Dat irriteerde de westerling. ‘Goede man,’ zei hij: ‘je kan je tijd toch beter gebruiken. Koop een vislijn en ga vissen. Nadien kan je met vier, vijf lijnen werken. Later ga je knechten hebben, winst maken, boten kopen, een fabriek bouwen en rijk zijn.’ ‘Je hebt gelijk’, zei de zwarte, ‘en wat kan ik dan doen met al dat geld, als ik zo rijk ben.’ ‘Toch simpel’, zei de blanke: ‘je kan zeker een maand vakantie nemen, naar Afrika komen, en een hele maand luieren.’ ‘Weer heb je gelijk’, zei de zwarte. En hij ging lekker verder niksen aan het meer.

     

    Van in de vroegste tijden is de mens op zoek naar kennis. De laatste eeuwen brachten een stroomversnelling, en na WO II is het allemaal nog vlugger gegaan. Toch wijzen vele studies erop dat de mens zich vandaag minder gelukkig voelt. Onze kennis heeft meer welvaart gebracht. Maar de wijsheid – en de vreugde – lijken in de verdrukking. We voelen de nood aan een betere wereld, aan andere mensen, die ware wijsheid tonen.

     

    Hier ligt een grote taak voor de godsdienst. Die wijze mensen zullen mensen zijn die God aanwezig stellen, zoals Hij zichtbaar werd in Jezus, gegeven en gebroken. Zij zullen bezield zijn door een nieuwe Geest van Liefde.

     

    Er zijn mensen nodig, die leven vanuit een diep ontzag voor God. Mensen die recht doen aan de minsten en niet zwijgen voor kwaad en onrecht. Mensen die onkreukbaar zijn, doodeerlijk en ingoed. Mensen die een wijsheid tonen die geneest en vreugde brengt.

     

    Dat zijn alleen maar mooie dromen, zullen velen zeggen. Laten wij dan eens denken aan een spreuk van ‘Bond zonder Naam’: ‘Wees eens anders, er zijn al zoveel dezelfden.’

     

     

    Heer, ik bezit in overvloed alles

    wat ik voor mijn leven nodig heb.

    Ik denk aan allen die in ellende leven.

     

    Ik heb geen gebrek aan kleding.

    Ik denk aan allen die het koud hebben

    en allen die niet voldoende kleding en dekking hebben.

     

    Ik heb schoenen aan mijn voeten

    en denk aan naakte voeten

    op de straten en in het stof van de wereld.

     

    Ik ben gezond en heb een dokter.

    Ik denk aan de zieken

    en aan allen die sterven,

    omdat niemand naar hen omziet.

     

    Ik leef in vrede

    en denk aan allen

    die verpletterd en vernietigd worden

    door onmenselijke oorlogen.

     

    Ik sta voor U als uw kind.

    Ik denk aan allen die wanhopen

    omdat ze U niet kennen,

    U, die Vader zijt van alle mensen.

     

    Missio – Gebedenboek





    05-11-2011 om 09:09 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    01-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ALLERZIELEN 2011

    Een open land met polder

    vruchtbaar elke dag,

    rust en kracht voor mens en dier.

    Er ligt schaduw met rust in kruis

    voor mensen die mensen gingen ...

    door de dood ...

    Het priesterhuis ook honderd jaar

    en hemelhoog het kruis.

    Mensen horen mensen

    bidden en rouwen

    in zorg en vreugde

    in vragen en danken

    in hoop vooruit ...

     

    God zij eer en dank

    met mensen, om mensen

    om ons huis ...

    Een kerk als huis.

    Een thuis waarin men dankt.

     

    Louis Van Overloop













    01-11-2011 om 16:19 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 11/12-17/12 2023
  • 04/12-10/12 2023
  • 27/11-03/12 2023
  • 20/11-26/11 2023
  • 13/11-19/11 2023
  • 28/08-03/09 2023
  • 21/08-27/08 2023
  • 31/07-06/08 2023
  • 10/07-16/07 2023
  • 19/06-25/06 2023
  • 12/06-18/06 2023
  • 29/05-04/06 2023
  • 22/05-28/05 2023
  • 15/05-21/05 2023
  • 08/05-14/05 2023
  • 01/05-07/05 2023
  • 24/04-30/04 2023
  • 17/04-23/04 2023
  • 10/04-16/04 2023
  • 03/04-09/04 2023
  • 27/03-02/04 2023
  • 20/03-26/03 2023
  • 13/03-19/03 2023
  • 06/03-12/03 2023
  • 20/02-26/02 2023
  • 13/02-19/02 2023
  • 06/02-12/02 2023
  • 30/01-05/02 2023
  • 23/01-29/01 2023
  • 09/01-15/01 2023
  • 26/12-01/01 2023
  • 19/12-25/12 2022
  • 12/12-18/12 2022
  • 05/12-11/12 2022
  • 28/11-04/12 2022
  • 17/10-23/10 2022
  • 29/08-04/09 2022
  • 06/06-12/06 2022
  • 30/05-05/06 2022
  • 23/05-29/05 2022
  • 14/02-20/02 2022
  • 27/12-02/01 2022
  • 20/12-26/12 2021
  • 13/12-19/12 2021
  • 06/12-12/12 2021
  • 29/11-05/12 2021
  • 22/11-28/11 2021
  • 01/11-07/11 2021
  • 11/10-17/10 2021
  • 04/10-10/10 2021
  • 27/09-03/10 2021
  • 17/05-23/05 2021
  • 03/05-09/05 2021
  • 26/04-02/05 2021
  • 01/03-07/03 2021
  • 22/02-28/02 2021
  • 08/02-14/02 2021
  • 01/02-07/02 2021
  • 25/01-31/01 2021
  • 18/01-24/01 2021
  • 11/01-17/01 2021
  • 04/01-10/01 2021
  • 28/12-03/01 2027
  • 10/08-16/08 2020
  • 03/08-09/08 2020
  • 27/07-02/08 2020
  • 13/07-19/07 2020
  • 06/07-12/07 2020
  • 22/06-28/06 2020
  • 15/06-21/06 2020
  • 08/06-14/06 2020
  • 01/06-07/06 2020
  • 25/05-31/05 2020
  • 18/05-24/05 2020
  • 11/05-17/05 2020
  • 04/05-10/05 2020
  • 27/04-03/05 2020
  • 20/04-26/04 2020
  • 13/04-19/04 2020
  • 06/04-12/04 2020
  • 23/03-29/03 2020
  • 16/03-22/03 2020
  • 09/03-15/03 2020
  • 02/03-08/03 2020
  • 24/02-01/03 2020
  • 17/02-23/02 2020
  • 10/02-16/02 2020
  • 03/02-09/02 2020
  • 27/01-02/02 2020
  • 20/01-26/01 2020
  • 13/01-19/01 2020
  • 06/01-12/01 2020
  • 30/12-05/01 2020
  • 23/12-29/12 2019
  • 16/12-22/12 2019
  • 09/12-15/12 2019
  • 02/12-08/12 2019
  • 25/11-01/12 2019
  • 18/11-24/11 2019
  • 11/11-17/11 2019
  • 04/11-10/11 2019
  • 28/10-03/11 2019
  • 21/10-27/10 2019
  • 14/10-20/10 2019
  • 07/10-13/10 2019
  • 30/09-06/10 2019
  • 23/09-29/09 2019
  • 16/09-22/09 2019
  • 09/09-15/09 2019
  • 05/08-11/08 2019
  • 29/07-04/08 2019
  • 22/07-28/07 2019
  • 15/07-21/07 2019
  • 08/07-14/07 2019
  • 01/07-07/07 2019
  • 17/06-23/06 2019
  • 10/06-16/06 2019
  • 03/06-09/06 2019
  • 27/05-02/06 2019
  • 20/05-26/05 2019
  • 13/05-19/05 2019
  • 06/05-12/05 2019
  • 29/04-05/05 2019
  • 22/04-28/04 2019
  • 15/04-21/04 2019
  • 08/04-14/04 2019
  • 14/01-20/01 2019
  • 07/01-13/01 2019
  • 31/12-06/01 2019
  • 24/12-30/12 2018
  • 17/12-23/12 2018
  • 10/12-16/12 2018
  • 03/12-09/12 2018
  • 26/11-02/12 2018
  • 19/11-25/11 2018
  • 12/11-18/11 2018
  • 05/11-11/11 2018
  • 29/10-04/11 2018
  • 22/10-28/10 2018
  • 15/10-21/10 2018
  • 08/10-14/10 2018
  • 01/10-07/10 2018
  • 24/09-30/09 2018
  • 17/09-23/09 2018
  • 10/09-16/09 2018
  • 03/09-09/09 2018
  • 27/08-02/09 2018
  • 20/08-26/08 2018
  • 13/08-19/08 2018
  • 06/08-12/08 2018
  • 30/07-05/08 2018
  • 23/07-29/07 2018
  • 16/07-22/07 2018
  • 09/07-15/07 2018
  • 02/07-08/07 2018
  • 25/06-01/07 2018
  • 18/06-24/06 2018
  • 11/06-17/06 2018
  • 04/06-10/06 2018
  • 28/05-03/06 2018
  • 21/05-27/05 2018
  • 14/05-20/05 2018
  • 30/04-06/05 2018
  • 23/04-29/04 2018
  • 16/04-22/04 2018
  • 09/04-15/04 2018
  • 02/04-08/04 2018
  • 26/03-01/04 2018
  • 19/03-25/03 2018
  • 12/03-18/03 2018
  • 05/03-11/03 2018
  • 26/02-04/03 2018
  • 19/02-25/02 2018
  • 12/02-18/02 2018
  • 05/02-11/02 2018
  • 15/01-21/01 2018
  • 08/01-14/01 2018
  • 01/01-07/01 2018
  • 25/12-31/12 2017
  • 18/12-24/12 2017
  • 11/12-17/12 2017
  • 04/12-10/12 2017
  • 27/11-03/12 2017
  • 20/11-26/11 2017
  • 13/11-19/11 2017
  • 06/11-12/11 2017
  • 30/10-05/11 2017
  • 23/10-29/10 2017
  • 16/10-22/10 2017
  • 09/10-15/10 2017
  • 02/10-08/10 2017
  • 25/09-01/10 2017
  • 18/09-24/09 2017
  • 11/09-17/09 2017
  • 04/09-10/09 2017
  • 28/08-03/09 2017
  • 14/08-20/08 2017
  • 07/08-13/08 2017
  • 31/07-06/08 2017
  • 24/07-30/07 2017
  • 03/07-09/07 2017
  • 26/06-02/07 2017
  • 19/06-25/06 2017
  • 12/06-18/06 2017
  • 05/06-11/06 2017
  • 29/05-04/06 2017
  • 15/05-21/05 2017
  • 08/05-14/05 2017
  • 01/05-07/05 2017
  • 24/04-30/04 2017
  • 17/04-23/04 2017
  • 10/04-16/04 2017
  • 03/04-09/04 2017
  • 27/03-02/04 2017
  • 20/03-26/03 2017
  • 13/03-19/03 2017
  • 06/03-12/03 2017
  • 27/02-05/03 2017
  • 20/02-26/02 2017
  • 13/02-19/02 2017
  • 06/02-12/02 2017
  • 30/01-05/02 2017
  • 23/01-29/01 2017
  • 16/01-22/01 2017
  • 09/01-15/01 2017
  • 02/01-08/01 2017
  • 25/12-31/12 2017
  • 19/12-25/12 2016
  • 12/12-18/12 2016
  • 05/12-11/12 2016
  • 28/11-04/12 2016
  • 21/11-27/11 2016
  • 14/11-20/11 2016
  • 07/11-13/11 2016
  • 31/10-06/11 2016
  • 24/10-30/10 2016
  • 17/10-23/10 2016
  • 10/10-16/10 2016
  • 03/10-09/10 2016
  • 26/09-02/10 2016
  • 19/09-25/09 2016
  • 12/09-18/09 2016
  • 29/08-04/09 2016
  • 08/08-14/08 2016
  • 01/08-07/08 2016
  • 25/07-31/07 2016
  • 18/07-24/07 2016
  • 11/07-17/07 2016
  • 04/07-10/07 2016
  • 27/06-03/07 2016
  • 20/06-26/06 2016
  • 13/06-19/06 2016
  • 06/06-12/06 2016
  • 30/05-05/06 2016
  • 23/05-29/05 2016
  • 16/05-22/05 2016
  • 09/05-15/05 2016
  • 02/05-08/05 2016
  • 25/04-01/05 2016
  • 18/04-24/04 2016
  • 11/04-17/04 2016
  • 04/04-10/04 2016
  • 28/03-03/04 2016
  • 21/03-27/03 2016
  • 14/03-20/03 2016
  • 07/03-13/03 2016
  • 29/02-06/03 2016
  • 11/01-17/01 2016
  • 04/01-10/01 2016
  • 28/12-03/01 2021
  • 21/12-27/12 2015
  • 14/12-20/12 2015
  • 07/12-13/12 2015
  • 30/11-06/12 2015
  • 23/11-29/11 2015
  • 16/11-22/11 2015
  • 09/11-15/11 2015
  • 02/11-08/11 2015
  • 26/10-01/11 2015
  • 19/10-25/10 2015
  • 12/10-18/10 2015
  • 05/10-11/10 2015
  • 28/09-04/10 2015
  • 21/09-27/09 2015
  • 14/09-20/09 2015
  • 07/09-13/09 2015
  • 17/08-23/08 2015
  • 10/08-16/08 2015
  • 03/08-09/08 2015
  • 27/07-02/08 2015
  • 20/07-26/07 2015
  • 13/07-19/07 2015
  • 06/07-12/07 2015
  • 29/06-05/07 2015
  • 22/06-28/06 2015
  • 15/06-21/06 2015
  • 08/06-14/06 2015
  • 01/06-07/06 2015
  • 25/05-31/05 2015
  • 18/05-24/05 2015
  • 11/05-17/05 2015
  • 04/05-10/05 2015
  • 27/04-03/05 2015
  • 20/04-26/04 2015
  • 13/04-19/04 2015
  • 06/04-12/04 2015
  • 30/03-05/04 2015
  • 16/03-22/03 2015
  • 09/03-15/03 2015
  • 02/03-08/03 2015
  • 23/02-01/03 2015
  • 16/02-22/02 2015
  • 09/02-15/02 2015
  • 02/02-08/02 2015
  • 26/01-01/02 2015
  • 19/01-25/01 2015
  • 12/01-18/01 2015
  • 05/01-11/01 2015
  • 29/12-04/01 2015
  • 22/12-28/12 2014
  • 15/12-21/12 2014
  • 08/12-14/12 2014
  • 01/12-07/12 2014
  • 24/11-30/11 2014
  • 17/11-23/11 2014
  • 10/11-16/11 2014
  • 03/11-09/11 2014
  • 27/10-02/11 2014
  • 20/10-26/10 2014
  • 13/10-19/10 2014
  • 06/10-12/10 2014
  • 29/09-05/10 2014
  • 22/09-28/09 2014
  • 15/09-21/09 2014
  • 08/09-14/09 2014
  • 01/09-07/09 2014
  • 25/08-31/08 2014
  • 18/08-24/08 2014
  • 11/08-17/08 2014
  • 04/08-10/08 2014
  • 28/07-03/08 2014
  • 21/07-27/07 2014
  • 14/07-20/07 2014
  • 07/07-13/07 2014
  • 30/06-06/07 2014
  • 23/06-29/06 2014
  • 16/06-22/06 2014
  • 09/06-15/06 2014
  • 02/06-08/06 2014
  • 26/05-01/06 2014
  • 19/05-25/05 2014
  • 12/05-18/05 2014
  • 05/05-11/05 2014
  • 28/04-04/05 2014
  • 14/04-20/04 2014
  • 07/04-13/04 2014
  • 31/03-06/04 2014
  • 24/03-30/03 2014
  • 17/03-23/03 2014
  • 10/03-16/03 2014
  • 03/03-09/03 2014
  • 24/02-02/03 2014
  • 17/02-23/02 2014
  • 10/02-16/02 2014
  • 03/02-09/02 2014
  • 27/01-02/02 2014
  • 20/01-26/01 2014
  • 13/01-19/01 2014
  • 06/01-12/01 2014
  • 30/12-05/01 2014
  • 23/12-29/12 2013
  • 16/12-22/12 2013
  • 09/12-15/12 2013
  • 02/12-08/12 2013
  • 25/11-01/12 2013
  • 18/11-24/11 2013
  • 11/11-17/11 2013
  • 04/11-10/11 2013
  • 28/10-03/11 2013
  • 21/10-27/10 2013
  • 14/10-20/10 2013
  • 07/10-13/10 2013
  • 30/09-06/10 2013
  • 23/09-29/09 2013
  • 16/09-22/09 2013
  • 09/09-15/09 2013
  • 02/09-08/09 2013
  • 26/08-01/09 2013
  • 19/08-25/08 2013
  • 12/08-18/08 2013
  • 05/08-11/08 2013
  • 29/07-04/08 2013
  • 22/07-28/07 2013
  • 15/07-21/07 2013
  • 08/07-14/07 2013
  • 01/07-07/07 2013
  • 24/06-30/06 2013
  • 10/06-16/06 2013
  • 03/06-09/06 2013
  • 27/05-02/06 2013
  • 20/05-26/05 2013
  • 13/05-19/05 2013
  • 06/05-12/05 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 22/04-28/04 2013
  • 15/04-21/04 2013
  • 08/04-14/04 2013
  • 01/04-07/04 2013
  • 25/03-31/03 2013
  • 18/03-24/03 2013
  • 11/03-17/03 2013
  • 04/03-10/03 2013
  • 25/02-03/03 2013
  • 18/02-24/02 2013
  • 11/02-17/02 2013
  • 04/02-10/02 2013
  • 28/01-03/02 2013
  • 21/01-27/01 2013
  • 14/01-20/01 2013
  • 07/01-13/01 2013
  • 31/12-06/01 2013
  • 24/12-30/12 2012
  • 17/12-23/12 2012
  • 10/12-16/12 2012
  • 03/12-09/12 2012
  • 26/11-02/12 2012
  • 19/11-25/11 2012
  • 12/11-18/11 2012
  • 05/11-11/11 2012
  • 29/10-04/11 2012
  • 22/10-28/10 2012
  • 15/10-21/10 2012
  • 08/10-14/10 2012
  • 01/10-07/10 2012
  • 24/09-30/09 2012
  • 17/09-23/09 2012
  • 10/09-16/09 2012
  • 03/09-09/09 2012
  • 27/08-02/09 2012
  • 06/08-12/08 2012
  • 30/07-05/08 2012
  • 23/07-29/07 2012
  • 16/07-22/07 2012
  • 09/07-15/07 2012
  • 02/07-08/07 2012
  • 25/06-01/07 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 11/06-17/06 2012
  • 04/06-10/06 2012
  • 28/05-03/06 2012
  • 21/05-27/05 2012
  • 14/05-20/05 2012
  • 07/05-13/05 2012
  • 30/04-06/05 2012
  • 23/04-29/04 2012
  • 16/04-22/04 2012
  • 09/04-15/04 2012
  • 02/04-08/04 2012
  • 26/03-01/04 2012
  • 19/03-25/03 2012
  • 12/03-18/03 2012
  • 05/03-11/03 2012
  • 27/02-04/03 2012
  • 20/02-26/02 2012
  • 13/02-19/02 2012
  • 09/01-15/01 2012
  • 02/01-08/01 2012
  • 26/12-01/01 2012
  • 19/12-25/12 2011
  • 12/12-18/12 2011
  • 05/12-11/12 2011
  • 28/11-04/12 2011
  • 21/11-27/11 2011
  • 14/11-20/11 2011
  • 07/11-13/11 2011
  • 31/10-06/11 2011
  • 24/10-30/10 2011
  • 17/10-23/10 2011
  • 10/10-16/10 2011
  • 03/10-09/10 2011
  • 26/09-02/10 2011
  • 19/09-25/09 2011
  • 12/09-18/09 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 29/08-04/09 2011
  • 22/08-28/08 2011
  • 15/08-21/08 2011
  • 08/08-14/08 2011
  • 01/08-07/08 2011
  • 25/07-31/07 2011
  • 18/07-24/07 2011
  • 11/07-17/07 2011
  • 04/07-10/07 2011
  • 27/06-03/07 2011
  • 20/06-26/06 2011
  • 13/06-19/06 2011
  • 06/06-12/06 2011
  • 30/05-05/06 2011
  • 23/05-29/05 2011
  • 16/05-22/05 2011
  • 09/05-15/05 2011
  • 02/05-08/05 2011
  • 25/04-01/05 2011
  • 18/04-24/04 2011
  • 11/04-17/04 2011
  • 04/04-10/04 2011
  • 28/03-03/04 2011
  • 21/03-27/03 2011
  • 14/03-20/03 2011
  • 07/03-13/03 2011
  • 28/02-06/03 2011
  • 21/02-27/02 2011
  • 31/01-06/02 2011
  • 24/01-30/01 2011
  • 17/01-23/01 2011
  • 10/01-16/01 2011
  • 03/01-09/01 2011
  • 26/12-01/01 2012
  • 20/12-26/12 2010
  • 13/12-19/12 2010
  • 06/12-12/12 2010
  • 29/11-05/12 2010
  • 22/11-28/11 2010
  • 15/11-21/11 2010
  • 08/11-14/11 2010
  • 01/11-07/11 2010
  • 25/10-31/10 2010
  • 18/10-24/10 2010
  • 11/10-17/10 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 27/09-03/10 2010
  • 20/09-26/09 2010
  • 13/09-19/09 2010
  • 06/09-12/09 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 02/08-08/08 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 19/07-25/07 2010
  • 12/07-18/07 2010
  • 05/07-11/07 2010
  • 28/06-04/07 2010
  • 21/06-27/06 2010
  • 14/06-20/06 2010
  • 07/06-13/06 2010
  • 31/05-06/06 2010
  • 24/05-30/05 2010
  • 17/05-23/05 2010
  • 10/05-16/05 2010
  • 03/05-09/05 2010
  • 26/04-02/05 2010
  • 19/04-25/04 2010
  • 12/04-18/04 2010
  • 05/04-11/04 2010
  • 29/03-04/04 2010
  • 22/03-28/03 2010
  • 15/03-21/03 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 01/03-07/03 2010
  • 22/02-28/02 2010
  • 15/02-21/02 2010
  • 08/02-14/02 2010
  • 01/02-07/02 2010
  • 25/01-31/01 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 11/01-17/01 2010
  • 04/01-10/01 2010
  • 28/12-03/01 2016
  • 21/12-27/12 2009
  • 14/12-20/12 2009
  • 07/12-13/12 2009
  • 30/11-06/12 2009
  • 28/11-04/12 -0001

    Blog als favoriet !

    Categorieën
  • Dagboek/bedenkingen (1617)


  • Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!