|
PELGRIMEREN
IN DE MEIMAAND 7
ZESDE NAAM
‘ONZE LIEVE VROUW VAN ZEVEN SMARTEN’
HET VERHAAL BIJ DEZE NAAM …
Rampen, besmettelijke ziekten en oorlogen brachten mee dat vele gelovigen, vanaf de 16de eeuw, een grote verering opbrachten voor Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Smarten. Sinds het midden van de 17de eeuw verschenen er in het straatbeeld kapellen, die verwijzen naar de zeven smarten of droeve gebeurtenissen in het leven van Maria.
- De profetie van Simeon bij de opdracht van Jezus in de Tempel
- De vlucht van de heilige Familie naar Egypte
- Jezus die achterblijft in de tempel
- Maria ontmoet Jezus op zijn lijdensweg
- Maria staat onder Jezus’ kruis
- Maria omhelst Jezus’ dode lichaam na kruisafname
- Jezus wordt begraven
EEN BEZINNING VOOR ONDERWEG
Zij zag haar zoon opgroeien, jong en wild,
met iets ontembaars in zijn ogen en zijn haren.
Zij zag Hem verre wegen gaan,
onbegaanbare paden in de bergen,
tot in de woestijn, dagenlang.
Ze luisterde vaak naar zijn verhalen en gedachtegangen,
maar verstond nooit helemaal wat Hij bedoelde.
Zij zag Hem over zieken gebogen,
zag Hem kleine kinderen optillen in het zonlicht.
Zij zag hoe Hij melaatsen tegemoet ging,
terwijl anderen allen terugweken.
Zij zag Hem binnengaan bij zondaars om er te eten,
en hoorde van een grote zondares die Hem gezalfd had.
Zij zag haar Zoon toen Hij werd weggevoerd
en hoorde mensen zeggen: ‘'t Moest er eens van komen’.
Op de heuveltop waar alle misdadigers worden terechtgesteld,
heeft zij Hem opnieuw teruggezien.
Hij scheen zo ver, zo onwezenlijk ver,
ook al kon zij nog enkele lieve woorden van Hem opvangen.
Zij werd de stille kracht bij de verslagen vrienden,
de vrouw, die alle leed gedragen, vrede had gevonden.
Zij heeft de leerlingen door de eerste strijd geloodst,
en door de eerste ruzies,
zodat zij ‘moeder’ gingen zeggen tegen haar.
Zij zag hen verre wegen gaan,
over zeeën en over bergen,
naar alle mensen, grote en kleine.
Zij luisterde naar hun verhalen
en zij begreep dat Hij nog altijd levend was.
En toen zag zij hoe, overal ter wereld,
slaven werden vrijgelaten,
en armen niet verstoten werden
en zieken met liefde werden opgenomen.
Toen zij het wonder zag gebeuren van de nieuwe wereld...
toen zei ze stilletjes voor zich uit:
‘Magnificat. Hij maakt alles groot’.
(Manu Verhulst)
|
