Het weer is de filosofen in spe welgezind. Buiten eens een 'boom' of 'boomke' opzetten onder een boom, in de vrije natuur zoals alle grote denkers het ons voordeden. Volop zuurstof en gezonde lucht inademen om onze hersenen maximaal te doen werken, samen met wat gezond boerenverstand om de levensvragen van de denkers van een antwoord te proberen voorzien. Gezellig kouten , kletsen,en met een lang of kort verhaal je antwoord staven. Niet binnen zitten palaveren, kniezen en nadenken in muffe kamertjes. De geest de broodnodige vrijheid geven om te fantaseren, antwoorden te vinden of te verzinnen. De volgende reeks vragen komen er aan. Nr 73, bestaat er absolute plicht tot bv bepaalde handelingen? 74) heeft bloedverwantschap een morele waarde? 75) wanneer is het moreel juist om niet een wet/regel te volgen? 76) wat is het doel van wetgeving? 77) wat betekent het om 'verlicht' te zijn? 78) moet ons handelen 'nut' hebben? 79) is er een morele wet die je altijd moet volgen? 80) wat is het hoogste goed? 81) zijn meer keuzes altijd beter? 82) kunnen we helemaal vrij zijn? 83) bestaat God? 84) als God weet wat er gaat gebeuren zijn we dan wel vrij? 85) kunnen er meerdere goden zijn? 86) kan God een steen maken die Hij zelf niet kan tillen? 87) is wat wij 'zijn' bepaald door onze natuur of door onze omgeving? 88) in hoeverre is het juist in te grijpen in de natuur? Morgen de laatste reeks.
Vandaag 'Het Laatste Avondmaal' van Jezus Christus of Jezus van Nazareth. Hij nuttigde dat met 12 discipelen zoals daar waren Simon-Petrus, Andreas, Jakobus de Meerdere, Johannes, Filippus, Bartholomeüs, Mattheus, Thomas, Jakobus de Mindere zoon van Alfeüs, Thaddeüs, Simon en Judas Iskariot. Het waren de volgelingen van Jezus tijdens zijn leven. Ze werden apostelen genoemd na zijn dood en verrijzenis, om zijn 'blijde boodschap' te verkondigen. Na de zelfmoord van Judas nam Saulus/Paulus zijn plaats in, zodat ze officieel met 12 man bleven bestaan. Het tafereel van 'Het Laatste Avondmaal', is vooral gekend door een fresco in een klooster in Milaan, Santa Maria delle Grazie. Geschilderd door de veelzijdige kunstenaar, filosoof, natuurkundige en nog zoveel meer, Da Vinci (1452-1519). Een kopie van de muurschildering, op linnen/canvas/doek, bevindt zich in de nobertijnerabdij van Tongerlo sinds 1545. Abt Arnold Streyters (1494-1560) kocht het voor een appel en een ei. Het zou geschilderd zijn door leerlingen van Da Vinci en de meester himself deed de 'gezichten'. Dit schilderij van 34m²(4,25-8,02m) werd dan ook gebruikt om alle restauraties aan de muurschildering in Milaan te realiseren. Maar duizenden kunstenaars hebben dat etentje weergegeven in duizenden goede, middelmatige of slechte schilderijen. Het is een gekend tafereel dat men in bijna alle kloosterrefters ziet hangen. En vandaag wordt overal te lande de "Matthäus Passion" en/of de "Johannes Passion", gecomponeerd door Johann Sebastian Bach (1685-1750), uitgevoerd met groot koor en orkest. Ik heb geen zin om vandaag klassieke muziek te beluisteren, maar ik wil wel een ingetogen lied horen. Ik kies Percy Sedge (1940-2015) en luister niet naar zijn "When a man loves a Women" maar naar "My Special Prayer". Tot morgen
Niet minder dan 6 verschillende evenementen vragen aandacht vandaag. 1)Internationale Dag van Roze, Dag tegen Pesten. De kleur 'roze' werd enkele jaren geleden geïntroduceerd door Canadese jongeren, die op de eerste schooldag gekoeioneerd werden omwille van hun roze T-shirt. Discriminatie en treiteren kan gebeuren omwille van ras, leeftijd, handicap, geslacht, seksualiteit. Gelukkig wordt er nu veel aandacht besteed aan het pestgedrag dat iemands eigenwaarde kan vernietigen, soms zelfs zijn leven. Ik denk niet dat ik pesterijen heb ondervonden of ermee geconfronteerd ben geweest. Wel heel dikwijls op fysieke tekortkomingen gewezen die echt geen handicap waren maar die me toch beïnvloed hebben in mijn leven, zoals het soort kledij en haardracht. De kleur 'roze' associeer ik vooral met lentebloesem, zoals bij de Japanse kerselaar die bijna in volle glorie voor mijn ogen staat. 2) In Nederland is er ook de 'Nationale Poepdag'. Dit om aandacht te vragen voor het vroegtijdig opsporen van darmkanker. 3) En vandaag, op de geboortedag van de uitvinder Alfred Musher Butts (1899-1993), ook de 'Wereld Scrabbledag'. Een feestdag voor al diegenen die verslingerd zijn aan het woordspelletje. Het is nog niet gedaan met aandachttrekkerij vandaag. 4) Er is ook nog de 'Internationale Kamerplantwaarderingsdag'. Met recht en reden, nu de factcheckers op VRT bewezen hebben dat de kamerplanten de lucht kunnen zuiveren in huis. 5) Verder is het vandaag Heilige Woensdag of Schortelwoensdag. De dag dat de klokken naar Rome vertrekken en het muisstil zou moeten zijn, vooral in de dorpen waar de klokken nog het uur aangeven. Een symbolische dag, de dag van het verraad van Judas. Voor dertig zilverlingen heeft deze apostel, Jezus aangewezen aan het Sanhedrin of de ouderlingen van Jeruzalem, een soort tribunaal. Het gevolg was gevangenneming van Jezus, zijn verhoor en zijn kruisiging. 6) Én nog is het niet gedaan. Last but not least, het is ook 'Wereld Rock-'n-Rolldag'. Het ingetogene van deze H. Woensdag zal een beetje ver te zoeken zijn, want ik zal luisteren naar Elvis Presley, Jerry Lee Lewis en nog vele vele andere rocklegenden. Na deze daginformatie ga ik verder met de filosofische vragen. Zet jullie maar in de tuin in een gemakkelijk zetelke voor de moeilijke levensvragen. Nr 58) kan God kwaadaardig zijn? 59)wat is rechtvaardig? 60) wat maakt iets goed? 61) hebben we elkaar nodig? 62) zijn onze waarden en normen relatief? 63) is tegen marteling zijn een kwestie van smaak? 64) is het moreel fout om geld uit te geven aan overbodige zaken als er aan de andere kant van de wereld mensen sterven van ontbering? 65) is er iets fouts aan seks tussen broer en zus ondanks gebruik van voorbehoedsmiddelen en met instemming? 66) mag iemand zelf kiezen wanneer en hoe hij wil sterven? 67) mag je een terrorist folteren voor informatie? 68) moet prostitutie geoorloofd zijn? 69) moet orgaandonatie verplicht zijn? 70) wat is er fout aan seks met dieren? 71) zou je jezelf als slaaf kunnen verkopen? 72) wat houdt de ware deugd in? Tot morgen
Amai, mijnen amai of amai mijn voeten of amai mijnen frak of amai mijn klak. Een uitdrukking van bewondering of afkeuring. Ik gebruik ze nu als verbazing waarmee de filosofen zich bezighouden. Hier volgen nog wat vragen om te filosoferen in de tuin. Dat is dè ideale plek om diepzinnige gedachten onder woorden te brengen of een woordenwisseling te beginnen over bv waarom de mus tsjilpt als ze voorbij vliegt. Natuurlijk kan een interessante discussie ook aan een toog gevoerd worden in een 'bruin café' waar niet alles spic en span hoeft te zijn. Tè clean mag de omgeving niet zijn om op wijsgerige vragen antwoorden te zoeken. Ik noteer de volgende reeks. Nr 44): hebben de woorden die we uitspreken betekenis? 45) is de zin "deze zin is niet waar" waar of niet waar? 46) wat is het goede leven? 47) moet je anderen helpen? 48) mag je wraak nemen? 49) wat betekent het om 'vrienden' te zijn? 50) in hoeverre ben jij je uiterlijk? 51) bestaat toeval? 52)is alles in onze wereld bepaald (voorbeschikt, gedetermineerd)? 53) in hoeverre lijkt God op ons? 54) waarin zijn alle dingen? 55) waarom is er 'iets' en niet 'niets'? 56) beïnvloeden materie en geest elkaar? 57) bestaan wonderen? Morgen weer meer van deze prangende vragen. Spijtig dat het nog niet de tijd van het jaar is om onder een appelboom te filosoferen. Isaac Newton (1643-1727) zat onder de vruchtenboom te peinzen toen er een grote vrucht op zijn hoofd viel en zei "amai mijnen appel". Daardoor kreeg hij als natuurfilosoof en natuurkundige een fantastisch idee over de zwaartekracht. Misschien is op een bankje zitten onder een parasol voldoende om een fantastisch antwoord te vinden op één van die vragen en de Nobelprijs Filosofie te winnen. Tot zover de wijsbegeerte vandaag, dat is met andere woorden de 'begeerte om wijs' te zijn.
Het is de 'Internationale Dag van de Ruimtevaart'. Een wedloop om de ruimte te beheersen begon toen men in de USSR, Youri Gagarin (1934-1968) in een 'Vostok 1' liet plaatsnemen en een rondje rond de aarde liet draaien. Dat was in 1961. Zovele decennia later stuurt men 'toeristen' naar een International Space Station. Afwisselend bestaat de bemanning uit 3 of 6 personen. Deze week zijn er 4 bezoekers bijgekomen die daar de lieve som van 50 miljoen € voor veil hadden. En dat om onze blauwe planeet, door een raampje te bewonderen. Dat bedrag was goed voor een korte astronautenopleiding en een paar lessen over de proeven die ze in het ruimtestation moeten uitvoeren. Bezigheidsoefeningen!. Er is immers zover weg, geen tv of ander amusement voorhanden. Officieel zullen ze testen doen ivm kankeronderzoek, hersengolven, nieuwe technologieën voor luchtzuivering en educatieve experimenten. Men verwacht niet dat er oplossingen uit de bus zullen komen. Tussen de luchtledige spelletjes moet het brein ook bezig gehouden worden. Genoeg ernst voor vandaag want die mannen zullen eens terug op aarde het liedje van Peter Blanker kwelen: Het is moeilijk bescheiden te blijven. Maar omdat het de feestdag is van Wigbert van Ierland, luister ik liever naar de "Ebbenhouten Blues" van zijn Vlaamse naamgenoot. Tot morgen
9°C is nu niet bepaald een lentedag te noemen. Maar kom, de zon schijnt al is ze wel omfloerst zoals de weermannen het graag zeggen, als hun voorspellingen van vorige week niet helemaal zullen kloppen. Wat zijn de meest opvallende dingen vandaag? Het paneel der "Rechtvaardige Rechters" is nog altijd niet gevonden. Verdwenen in 1934 en nog altijd zoek. De musical "Singing in the Rain" blaast 70 kaarsjes uit. Zolang springen we al in de plassen met een geopende paraplu met als voorbeeld Gene Kelly (1912-1996). Hij toonde ons in de cinema hoe we dat moesten doen. Verder denk ik aan 'La Esterella', Mevr Esther Lambrechts (1919-2011), die de 'Onze Lieve Vrouwentoren' zo heerlijk kon doen beven. En het Amerikaanse glamourkoppel is getrouwd, maar alleen zichtbaar voor de rich and famous uit Hollywood, vandaar zonder namen. Verder wordt er deze dag eens speciaal aandacht geschonken aan de 'ziekte van Parkinson' waar ik vorig jaar al over schreef. Ik hoop alleen dat ik Parkinson nooit zal tegenkomen. Iets anders, misschien vinden jullie de vragenlijst van de filosofen overbodig of bij het haar getrokken maar ik ben er mee begonnen de levensvragen van de wijsgeren voor te stellen en doe voort tot vraag 106 in mijn blog verschenen is. Maar bedenk eens, als jullie zo in het zonnetje zitten om Vit.D op te slaan in jullie lijf en leden, probeer dan antwoorden te zoeken op al die blijkbaar nutteloze vragen. Dat is dan een aangename, ontspannen en gratis bezigheid. Nummer 27 komt eraan, is wat je zie er is? 28) hoe weet je zeker dat je niet je leven droomt? 29) wat kun je kennen? 30) waar kun je zeker van zijn? 31) is de waarheid relatief of een kwestie van smaak? 32) wat is het verschil tussen kennis en mening? 33) wat maakt wiskunde of berekeningen waar? 34) wat maakt iets wetenschap? 35) kan wetenschap samengaan met religie? 36) is er vooruitgang in filosofie/wijsbegeerte? 37) kunnen 2 theoriën over onze wereld tegelijkertijd waar zijn? 38) ben jij jezelf? 39) ben je uniek? 40) wat mag ik hopen? 41) is er leven na de dood? 42) is het irrationeel bang te zijn voor de dood? 43) wat betekent het om 'te zijn'? Genoeg levensvragen en discussiepunten voor vandaag. Een beetje de vrolijke toer op gaan met Dr Hook (met ooglapje en al). Die heeft het vrolijke deuntje en een fantastische bijhorende clip gemaakt in 1982, "Baby, let her blue jeans talk". Tot morgen
Zoals zovelen heb ik op nieuwjaarsdag vele goede voornemens gemaakt, een to do-lijstje om gezond en fit te blijven om mij een lang, gelukkig, gezond leven te bezorgen. Vandaag is het dag 100 van 2022 en tijd om een balans op te maken wat er met al die goede voornemens gebeurd is en waar ze gebleven zijn. Spijtige conclusie: niets!. Het zal niet bij mij alleen zijn, dat de woorden verdwijnen als sneeuw onder de zon. Ik heb mezelf gisterenavond in bed, voorgenomen om er wél werk van te maken. Daar ben ik deze morgen mee begonnen. Ik heb een oude en goede gewoonte terug opgenomen. Direct bij het opstaan erop uit trekken met de hond, richting strand en zee. We hebben er allebei ongeloofelijk deugd van gehad. En hoewel velen spuwen op dat plastieken schoeisel, de crocs zijn ideaal om strandwandelingen te doen en pootje te baden met de hond. Het is dan rustig, geen andere of weinig wandelaars te zien en de hond is blij geen andere beesten tegen te komen. Een ander goed voornemen ben ik gisterenavond al begonnen. Terug het 'intermittent fastingsysteem' in gang zetten: 16u enkel water, koffie of thee nuttigen, 8u normale maaltijden. Ik ben verplicht om mezelf in het oog te houden want er loopt geen kat naast mij die 'stop' zegt als ik nog een koekske pak. Dat was de laatste tijd weer even uit de hand aan het lopen. Ik ben content van mijn zondagmorgen. Dan ga ik nu verder met enkele filosofische vragen. 17) zit er vooruitgang in kunst? 18) moet kunst mooi zijn? 19) is schoonheid altijd persoonlijk? 20) waarom zijn er dingen? 21) hebben we een vrije wil? 22) wat is ons bewustzijn? 23) wat is de relatie tussen 'tijd' en 'zijn' van dingen en van ons? 24) hoe weet je of dat wat jij ervaart hetzelfde is wat anderen ervaren? 25) zijn er universele waarden en normen? 26) wat is het verschil tussen geloven en weten? 27) kunnen we weten hoe het is om een vleermuis te zijn? Dat zijn de vragen voor vandaag en dan ga ik nu over tot de orde van de dag op deze feestdag van Ezechiël, die samen met Jesaja en Jeremia de 3 belangrijkste profeten zijn uit het Oude Testament. Die heeft natuurlijk van onze voorouders een spreuk gekregen: zaait ge op Sint Ezechiël, zeker lukt de vlasschaard wel. En daar heeft Stijn Streuvels (1871-1969) een boek over geschreven, "De Vlasschaard". Een generatiekloof en dus een generatieconflict tussen een vader en zoon op den boerenbuiten. En voor de rest van deze zondag, is er koers op Hollandse bodem en zal er veel gezever zijn in alle nieuwsprogramma's over de eerste ronde van de 'Élections Présidentielles' bij de Zuiderburen. Ik zal weer, de vele exit polls, gevolgen, vooruitbeschouwingen enz horen. Hier passen Franse liedjes uit de oude doos: Aline, Kathy en Capri. Tot morgen
Ik ben levend, bruisend, sprankelend anders en kort gezegd, spitant. Dat moet wel op de 'Dag van de Filosofie'. En dus heb ik wat huiswerk gedaan om geen 'toogfilosofe' te worden genoemd. Alhoewel....aan een toog en in de kranten, worden de meeste filosofische vragen gesteld, de meest absurde vaststellingen gedaan en de meeste wijsheden verkondigt die een glimlach kunnen teweegbrengen. Zoals daar zijn: het is verbazingwekkend dat de hoeveelheid nieuws dat elke dag in de wereld gebeurt altijd precies in de krant past, zei Jerry Seinfeld. "Oudere mensen moeten geen gezond voedsel eten, ze hebben alle conserveringsmiddelen nodig die ze kunnen krijgen", beweert Robert Orben. "Ik was aan het eten in een Chinees restaurant in het centrum. Er was een gerecht genaamd 'Moeder en Kind Reünie'. Het is 'kip met eieren'. Dat moet ik hebben" zei Paul Simon. "Luiheid is niets meer dan rusten vóór je moe wordt" zei Jules Renard(1864-1910). "Een voordeel van tegen jezelf praten, is dat je weet dat er tenminste één iemand is die luistert" een gezegde van Franklin P Jones (1908-1980). Maar de echte filosofie, houden van wijsheid en graag voor slim en wijs aanzien worden, houdt de mensen al bezig sinds de 6e eeuw v C. De grote namen zijn Pythagoras, Socrates, Plato, Boeddha, Confucius, Theresa van Avilla. Bij onze Belgische vrouwen noem ik Patricia De Martelaere (1959-2009), Alicia Gescinska. De rest noem ik niet, want de lijst is eindeloos. Wel wil ik beginnen met de vragen te schrijven waar de filosofie zich zoal mee bezighoudt. Ik heb 106 vragen gevonden en zal er iedere dag wel wat noteren. Misschien, als de lezers niet weten waarover een boompje op te zetten, kunnen ze deze eerste vragen als eens voorleggen aan de geprekspartners. 1) waar is het universum van gemaakt? 2) wat was er eerst? 3) zijn er andere werelden? 4) wat maakt ons mens? 5) hebben we een ziel? 6) wat maakt ons anders dan andere dieren? 7) hebben dieren rechten? 8) kunnen dieren redeneren? 9) hebben alleen mensen een geest? 10) wat maakt het dat we geen mensen willen eten? 11) wat is tijd? 12) bestaat het verleden? 13) zal de geschiedenis ooit ten einde komen? 14) is tijdreizen begripsmatg mogelijk? 15) wat is kunst? 16) wat maakt 'iets' kunst? Nog 90 vragen te gaan. Nog een kort weerbericht van George Carlin (1937-2008), "weersverwachting voor vanavond: donker". Nog een apropos voor de kruiswoordraadseloplossers: kea. Dat wordt meestal omschreven als een op een papegaai lijkende roofvogel in Nieuw-Zeeland, maar eigenlijk is het een Hawaïaanse meisjesnaam. Soms zegt men ook al eens 'het huishouden' van Kea en dan bedoelt men het huishouden van een slonzige en slordige vrouw. Tot morgen
De wind is gaan liggen, bloemen en plantjes proberen terug recht te staan. Dat zal wel lukken als ze niet volledig geknakt en gehavend uit het brute natuurgeweld van de laatste twee dagen zijn gekomen. De krant brengt bladzijden vol sinistere verhalen van de oorlogsmisdaden in Oost Europa. Ziekelijk zijn de mensen die dergelijke gewelddaden op hun geweten willen hebben. Wat bezield toch een man die een mensenleven als een te verwaarlozen object beschouwd? Het meedogenloze van regimes die al eeuwen Rusland kenmerken of het nu het tsarisme noemt, communisme, of absolute monarchie of dictatuur van het proletariaat, de Russische vlag kleurt al langer dan vandaag bloedrood voor de gewone mens. De korte tijd van de 'glasnost' of openheid en de 'perestrojka' of hervormingen uit de jaren '80 is al lang opgeborgen en begraven. De huidige leider probeert voor de buitenwereld nog de elementen van een democratisch systeem te tonen, zoals de 'Doema' en verkiezingen, maar dat zijn gewoonweg dekmantels voor een authentieke autocratie met alle uitwassen vandien zoals corruptie op zeer hoog niveau, controle op rechtbanken, media, bedrijven en financiële instellingen. Men kan nu wel stellen dat er nooit een einde gekomen is aan de 'Koude Oorlog' tussen Rusland en het Westen. Zelfs 'den dikke' of Van Dale gebruikt deze situatie om alsmaar meer nieuwe woorden te spuwen die op een precaire situatie alludeert voor menigeen: schuldpauzeknop (uitstellen van betalingen voor een korte periode) en Oekraïneclausule (aanpassingen van offertes voor het duurder worden van grondstoffen). Niet alleen corona heeft ons door elkaar geschut maar ook een oorlog zogenaamd 'ver' van ons bed. Beiden hebben een enorme impact op ons dagelijkse leven: van masker dragen tot voeding en verwarming. Een meer 'menselijke' premier (aanbeden door het etablishment en vergruisd door het proletariaat) in The United Kingdom, zal vandaag wel een bloemeke vinden voor haar bronzen standbeeld, waarvan ze opmerkte: I might have prefered iron, but bronze will do! ... Barones Margaret Thatcher (1925-2013). Haar regeerperiode werd gekenmerkt door de Falklandoorlog, de mijnwerkersstaking, een IRA-aanslag. Meryl Streep vertolkt haar op grandioze wijze in de film uit 2011: The Iron Lady. Vandaag ook nog een figuur dat altijd over de lippen komt omdat hij veel geld waard is. Zelfs gegarandeert meer miljoenen opbrengt dan het aantal voornamen die hij bezit: 'Pablo' Diego José Franciscode Paula Juan Nepomuceno Maria de los Remedios Cipriano de la Santisima Trinidad Ruiz y 'Picasso' (1881-1973). Ik ken één dochter van hem de 'parfumeuze' Paloma Picasso. Zij ontwikkelde een fantastisch parfum en afgeleide geurige watertjes, die heel goed bij mijn huid pasten. Ik heb dat jààààààren gebruikt, nu nog sporadisch. Slecht en rampzalig nieuws kwam er voor veel kindjes: geen eitjes uit Aarlen. Geen nood, geen schrik, lieve kinderkes, de paaseitjes komen van de klokken van Rome en die zijn nog niet vertrokken. Nog eventjes geduld dan krijg je volgende week voldoende tikkeneikes waar je niet ziek van wordt. Tot morgen
Stormschade Vlaanderen gaf vandaag vanaf 08u deze morgen tot morgen 02u, code geel. Het komt door de wind. Wat zegt het spreekwoord: als je uien in je eten vindt, is er kans op harde wind. Ja, ja. Maar ik ga dromen van de 20°C die ze voor volgende week voorspellen. Waarschijnlijk wel met een zeebriesje dat de 7 beaufort van vandaag zal vervangen. Onze weerman noemt april een 'scharniermaand' tussen winter en zomer. Dat klopt als een bus, het is april, de lente dus en dat is een jaargetijde dat geprangd zit tussen die 2 seizoenen. Gelijk hoe hij het noemen wilt, ik heb er maar 3 woorden voor: 'Slecht Weer Vandaag' en daarmee bedoel ik niet het paard van Sinterklaas. Ander item dat aandacht kreeg op de radio was een studie aan de KUL naar het sollicitatiegedrag van de werknemers tijdens de coronacrisis. Het resultaat: veel meer mensen hadden zin en hebben het ook gedaan, van arbeidsplaats veranderen. De grote uitzondering van deze regel is de bevolkingsgroep der gepensioneerden. Niet minder dan 2,5 mlj Belgen, zijn gedoemd om, tot het einde van hun dagen, als beroep 'gepensioneerd' te moeten blijven invullen. Ook al zou de meerderheid een andere bezigheid willen schrijven en dat statuut veranderen. Dat kan niet, dat mag niet, dat past niet. Ik, en met mij dus de vele 65+, moeten in hun eigen bezoldigde, al noemt men dat pensioen, interessante bezigheden voorzien. Dus kijk ik, zoals elke dag, wie ik me vandaag zou moeten herinneren die de moeite was, de afgelopen decennia of eeuwen. Ik kom een schilder tegen die een belangrijke jeugdherinnering oproept: de Griek Domenikos Theotokopoulos (1541-1614). Die verhuisde naar Spanje en werd door iedereen El Greco genoemd, wat een beetje eenvoudiger is om uit te spreken. Hij is gekend omwille van zijn religieuze werken, portretten en veelal in donkere kleuren. Ik had een vriendje dat byzonder artistiek talent had en schilderen was zijn passie. Hij volgde lessen in Sint Lucas in Brussel. Aangezien hij verschillende tekeningen en schilderijen als taken had gekregen, vroeg hij of ik er één van wilde. Ik natuurlijk blij en kreeg een replica van "Zicht op Toledo" van de Griek. Erger was het dat ik er ook voor moest betalen, want verf en canvas kostte geld. Het was prijzig voor een tienerbudget, 100 Bfr = 2,5 € en een hele hap uit mijn spaarpot. Ik kreeg er wel nog een eigen compositie bij. De 2 schilderijtjes hangen in de logeerkamer en doen me aan de tijd van mij en de schilder denken. Maar dikwijls krijg ik ook suggesties van lezers. Zoals gisteren, dat ik niet te hoog van de toren moest blazen omdat ik al 2 jaar aan het bloggen ben. In Zweden is onlangs Dagny Carlsson (1912-2022) overleden. Niets speciaals denken jullie, op 110 jaar overlijden wel meer mensen. Maar op 99 jarige leeftijd volgde ze de lessen 'computeren'. Sindsdien was ze de bekendste blogster en influencer van Zweden. Een voorbeeld om na te streven. Dus nog 36 jaar gezond van lijf en leden, en belangrijk gezond in het hoofdje, te gaan. Tot morgen
Het is spijtig dat ik de kleur grijs niet graag zie, anders zou ik nogal in mijn nopjes zijn de laatste dagen. Zelfs in mijn kleerkast hangen er maar een paar stukken met een tint van grijs tot zwart. Af en toe zijn er toch gelegenheden die deze kleur vereisen. Het is geen unicum, want sinds het ontstaan van mijn blog weet ik dat het dag op dag, hetzelfde grijs is met evenveel wind en regen. Niet panikeren dus, de bloemen en planten hebben regen nodig om goed te gedijen, vooraleer de zon weer de grond gaat uitdrogen en Frank begint te zagen over het grondwaterpeil. Dit is dè tijd van het jaar om lekker te roddelen. Natuurlijk weet ik nooit iets uit de eerste hand van de internationale jetset, beau monde of al wat prinselijk en adellijk nieuws betreft. Dat wil niet zeggen dat ik daarom mijn gedacht over die mensen of hun activiteiten moet inslikken. Vandaar dat het gebeurt in mijn blog want de enige toehoorder en simpel publiek is mijn viervoeter en die geeft geen knijt om wat die schone wereld doet. Om de haverklap is er wel iets te horen over die mensen en slag om slinger staat er in de boekskes wel iets over te lezen. Meestal lees ik die rioolpers bij de kapper maar vandaag staat er ook wat nieuws in de krant. Over kunstenares Delphine die haar 3-delige reeks over haar leven verkocht krijgt aan verschillende zenders in verschillende landen en daarvoor speciaal het Festival van Cannes frequenteerde om nog wat meer publiek te zoeken dat geïnteresserd is in haar levensverhaal. Ook heuglijk nieuws is er uit Amerika waar er een huwelijk tussen kinderen van les nouveaux riches zal plaatsvinden. Een kind van ex-voetballer David Beckham en zijn vrouw ex-spice girl Victoria Adams. Hun 23-jarige zoon 'Brooklyn' huwt met een nog rijkere vrouw van 27. Voorwaarde van toekomstig schoonpapa die zijn vermogen (1,5 miljard dollar) niet op het spel wil zetten door een eventuele gevolgde echtscheiding: trouwen onder huwelijkse voorwaarden. Het wordt een eenvoudige plechtigheid van 3,5 miljoen dollar. Er zit wel al een haar in de boter want niemand op het huwlijksfeest draagt een creatie van La Victoria, tot haar groot verdriet. Ik hoop van harte dat er nooit het liedje "Plaisir d'amour ne dure q'un moment, chagrin d'amour dure toute la vie..." gaat volgen. Meer dan 25 vertolkers zijn er van dit liedje te vinden van Charles Trenet(1913-2001) tot Nana Mouskouri, vertalingen en zang van Elvis Presley (1935-1977) tot Joan Baez. Iedereen wil zijn eigen 'chagrin d'amour' bezingen met een tekst die zo oud is als de straat. Geschreven in een van de fabels, de novelle "Célestine", van Jean Pierre Claris de Florian (1755-1794) en van noten voorzien door Jean-Paul-Égide Martini né Johann Paul Ægidius Schwarzendorf (1741-1816). Charles Trenet verwoordde het zo: "Longtemps, longtemps, longtemps, après les poètes ont disparu, leurs chansons courent encore dans les rues. La foule les chante un peu distrait, en ignorant le nom de l'auteur." Tot morgen
Het is zo een van die zeldzame dagen dat ik niet weet wat te vertellen. De triestheid van de beelden en reportages over het Europese oorlogsgebied maken me droevig. Het grijze weer helpt dan niet om tot een andere stemming over te gaan, het benadrukt zelfs die sfeer. Zeker als ik dan zie dat er het in 1957 op deze dag 22,1°C was. En als ervaringsdeskunde op deze dag gewijd aan de 'ervaringsdeskundige' (vooral dan over mezelf), weet ik wat ik nodig heb om uit dit grijze dal te stappen. Ik vind een uitspraak van een Amerikaanse voetballer en coach, Darell Royal (1924-2012): "Denk positief, als je in een vijver bent gevallen, tast dan in je zakken of er vis in zit". Dat zal ik dan maar doen, maar ik heb geen vijver en dus moet ik naar iets anders op zoek gaan om me in een goede luim te brengen. Als ervaringsdeskundige over mezelf weet ik wat me terug in 'the good mood' kan brengen naast pateekes eten. Ik vestig mijn aandacht op muziek. Muziek verzacht de zeden, zegt iedereen. En dus ben ik weer diep in mijn geheugen gaan spitten wie van de oude gloriën en ééndagshits, ik nog niet in mijn muzieklijstje had staan. Ik weet dat er een jaar was dat er veel songs waren die me aangenaam in de oren klonken. Zo vond ik Dirk Blanchart terug met zijn Groove Quartet en "No regrets". Het klonk in mijn oren nog even mooi als toen. Ook Yvonne Keeley in duet met Scott Fitzgerald brachten nog eens "If I had words". Leyers, Michiels and Soulsister was ik ook al vergeten in mijn lijstje op te nemen met hun hit: "The way to your heart". De band The Radios ontbraken nog op mijn playlist. Ik koos dan maar "I'm into folk". Zelfs Axelle Red kwam pas nu in mijn gedachten met "Sensualité" en "Kennedy Boulevard". En deze namiddag, als ik dan een puzzeltje van 210 stuks op mijn pc maak, laat ik mijn lijstje afdraaien. Ik zing dan luidkeels mee. De luisteraar van dienst, mijn hond, kent toch het verschil niet tussen juist zingen en vals. Dat afspelen is toch duizend keer beter dan telkens te moeten opstaan om een ander plaatje op te leggen. Natuurlijk heb ik ook gans die collectie van muziek niet ter mijner beschikking. Veel vinylplaten met klassieke muziek en CD's met de grote bekenden, wiens hele repertoire nooit tegensteekt om naar te luisteren. Maar mijn lijst heeft zo het voordeel dat ik een mix kan doen van eendagsvliegen en gevestigde waarden. Zichzelf kennen en weten wat te doen bij welke gemoedsgesteldheid, heeft toch zo zijn voordelen. En dat gebeurt pas na jaren met veel vallen en opstaan. Tot morgen
"Had ik gelijk of had ik gelijk" zei Bernard Theofiel Waterslaeghers, alias BTW uit de Kampioenen. Een uitdrukking die Bernard gebruikte en die spontaan populair werd ondanks dat het personage op niet al te veel steun kon rekenen bij het publiek. BTW had, ondanks het minder sympathieke personage toch verschillende catchfrases die nog dikwijls gebruikt worden, zoals; geestig heel geestig, welkom bij Bij Mij, wat ik zelf doe doe ik beter, en ook, zeker weten. Maar voilà sè, had ik gelijk of had ik gelijk, het is gisteren gebeurt zoals ik geschreven heb: de eerste die de eindmeet passeerde was de winnaar!!. En iedereen zal het wel beamen, het was een fantastische koers die ongemeen spannend werd in de laatste 200 m. Geschiedenis werd er geschreven in de Ronde voor Vrouwen, die voor het eerst georganiseerd werd: de Belgische Kampioene won, in de trui met de nationale kleuren, deze prachtige wielerwedstrijd. Een sportdag kan echt schoon zijn. En 's avonds greep me "Lost Luggage" weeral bij de keel, evenals de vrienschap van de renners uit " Het Scheldepeloton". In schril contrast stond deze 'dag van de wielergekte' met de gruwel die ontdekt werd in het oorlogsgebied van Oekraïne. De mensen die er nog verblijven zijn nog voor jaren getraumatiseerd. Wie kan die wreedheid, barbaarsheid toch stoppen? Op deze 'Internationale Dag van Aandacht voor Mijnen' ontdekt men dat het terugtrekkende Russische leger, op verschillende plaatsen nog gauw wat landmijnen plaatste om het normale leven te ontzenuwen. Ik duim maar dat ons Belgenland een 'seef plees' blijft, een phonetisch geschreven 'safe place' of een 'veilige plaats' om te leven voor groot en klein, oud en jong, ziek of gezond, arm of rijk.
Eis je teveel aandacht van je gezin of medemensen? Dan vertoon je waarschijnlijk, weer een nieuw lang Hollands woord, het "bodemlozeputsyndroom". Dat krijg je, volgens de Nederlanders, als er te weing aandacht aan je werd geschonken toen je nog een klein ukkie pukkie was. Op volwassen leeftijd wil je dan compensatie hebben en aandacht van Jan en klein Peerke. Dat staat dan weer tegenover een normaal woord in Vlaanderen dat eens aandacht verdient: Damar. Nee nee, je moet niet denken dat ik een 't' vergeten ben en dat het over warm ondergoed zou gaan in de tijd van de aprilse grillen. Het is een Franse afkorting van, maar ook in België gebruikt: Dame de la Marine. Met andere woorden het gaat over leden van de marinevrouwenafdeling. Damars zijn dus vrouwelijke beroepsvrijwilligers bij de marine en geen warm hemdje of broekje of pyjama. Tot morgen
In 1903 werd de Tour de France voor het eerst gereden. In 1909 was er de start van de Giro d'Italia. Twee sportjournalisten, Vlaming Karel Van Wijnendaele (1882-1961) en Brusselaar Léon Van Den Houtte (1887-1931) vonden dat Vlaanderen niet kon achterblijven met een grote wielerwedstrijd. Ze organiseerden voor het eerst in 1913 "De Ronde van Vlaanderen", een parcours in Oost- en West-Vlaanderen. Wat is het verschil met toen en nu? 1) De startplaats die geclaimd wordt door een andere provincie. 2) Het aantal kilometers dat de helden op hun tweewielers moeten rijden, 324 km zonder hellingen en nu, anno 2022→ 272,5 km met 18 hellingen. 3) Het aantal deelnemers dat die afstand probeert te overbruggen, in 1913 waren dat er 27 en nu, als iedereen aan de start komt die niet geveld is door corona, 168 pedaleurs. 4) Wat is hetzelfde gebleven in al die jaren dat de wedstijd bekampt wordt? Wel, zegt Geert Van Den Bon en ik dus ook: de eerste die over de finishlijn rijdt, wint!. Voor Vlaanderens Mooiste wordt er langs het parcours niet minder dan 1 miljoen kijklustigen verwacht voornamelijk in de 'hellingzone'. En dat gebeuren zo mooi bezongen door Willem Vemandere in "Mijne Velo". Maar met dit kille weer zullen er waarschijnlijk minstens evenveel voor de buis zitten kijken met een warm fleeceke om zich heen geslagen, een lekkere pint gevuld met Wijnendale bier. Niet vergeten daarbij wat Wijnendale kaasblokskes en een homp vers gebakken bruin brood, om de nodige fond te leggen. Ne suderans (gepikt uit de column van Jan Van Rompaey), of de Hollandse uitspraak voor 'een jus d'orange' zal niet op het salontafeltje staan bij de echte Vlamingen. Dat warme dekentje is nodig, nu de thermostaten van de verwarming naar beneden moeten, om ingevoerd gas uit te sparen. In Holland, noemt men dat 'thermostaatsolidariteit'. Hoe langer het woord hoe blijer onze Noorderburen zijn. Het betekent eigenlijk, de Russen een hak zetten om zo weinig mogelijk gas bij hen te bestellen en in te voeren, zolang ze baldadigheden en oorlogsmisdaden in Oekraïne begaan. De laatste jaren denk ik (door corona, overstromingen, droogte, oorlogen..) dikwijls aan het liedje van ons aller Urbanus: "De wereld is om zeep er gebeuren rare dingen rondom mij, helemaal om zeep en het laatste oordeel kan niet ver meer zijn". En in dit geval hoop ik oprecht dat er dat laatste vonnis voor dictator Poetin zit aan te komen. Eigenaardig en ironisch genoeg spelen ze op een Vlaamse zender de Bond-film: From Russia with Love. Dat zullen de inwoners van Kiev en andere plat gebombardeerde steden niet zeggen, dat het met liefde voor hun land gebeurd is.
En nu ja, weeral mooie wolkenformaties, zou Frankske zeggen. Voor mij zijn dat doodgewone regenwolken die af en toe grillige vormen aannemen. Maar in de verte is er toch licht aan deze grijze tunnel te zien. De zon komt streepje per streepje tevoorschijn. Het is tenslotte 'zon'dag. Het is zoals Wim De Craene (1950-1990)zingt: Oh, ze zeggen dit, en ze zeggen dat. En van de regen weet elkeen wel wat!. Tot morgen
First things first: mijn kleine schoonzusje is jarig! Ze is nog altijd 'piep' want de 'zes' is nog niet van de eerste plaats verdwenen. Integendeel, een belangrijke verjaardag zelfs: soixante neuf. Ik zal zeggen, veel oefenen met mijn broertje-lief, dan blijf je gezond, gelukkig en bovenal lenig. En dat is dan ook mijn wens voor deze kille 2e april. Beste schoonzusje, de warmte zal op deze dag moeten komen van de liefde voor jou van mijn broer. Die zal dat hopelijk gul rondstrooien met allerlei kleine lieve attenties.
Iedere dag iets leren is mijn devies en vandaag ben ik weer wat slimmer geworden over het menselijk lichaam, voornamelijk dan over het andere geslacht. Niet dat het er voor mij nog veel toe doet, maar de koppeltjes kunnen het nog eens controleren of er wel waarheid zit in dit geschrijf van journalist Tom De Leur, naar aanleiding van de tentoonstelling "Phallus, norm en vorm". Ondanks het feit dat we toch al een respectabele leeftijd hebben, iets bijleren over het lichaam van mannen of het andere geslacht, is nooit te versmaden. Een aanlokkelijke titel: Dit moeten we even rechtzetten, vijf misverstanden over de penis. Een aantal wetenswaardigheden die over het mannelijk lid de ronde doen, eventjes onder de microscoop leggen. Een paar gezegdes die de ronde doen, onder de loep nemen en op hun waarheid controleren. Nr 1. Hoe langer hoe beter. Commentaar van directeur van GUM, Marjan Doom: hoeveel vrouwen kiezen op basis van de penislengte hun partner? Veel info te vinden op Allsizesmatter.com. Nr 2. De neus verraadt de reus. De wetenschap heeft die "naso-genitalereflextheorie" als zwans afgedaan maar de mens blijft gefascineerd door de vraag of de lengte van de penis af te leiden valt door de lengte van de neus of schoenmaat. Nr 3. Elke man heeft een penis. Nr 4. De mens heeft de beste penis. Nr 5. De penis past altijd in de vagina. Veel van al die beweringen woorden gesteund of ontkracht door studies allerhande of kunstvoorwerpen (schilderijen, beelden, voorwerpen). Dat alles in het Gents Universitair Museum tot 08/01/2023. Onthouden voor een uitsapje op een koude dag.
En deze morgen was het een echt trieste aanblik in de tuin: al die geknakte en omgewaaide paasbloemen! Gelukkig zijn de hyacinten en de blauwe druifjes recht blijven staan. Ik heb nu wel een blauwe geurende tuin en dat is ook mooi. De tuinman heeft de ravage van de rukwinden eens komen bekijken, het zeil aan de afsluitingen terug vastgemaakt, en het patattenveld dat de hond van het grasperk gemaakt heeft eens komen opmeten. Hij zal eens nadenken hoe we die putten het beste kunnen vullen want springen en sprinten voor zijn bal, zal mijn woeffie wel blijven doen. Tot morgen
Gisteren kwam er bij het weerbericht een foto uit 'Kuttekoven'. Natuurlijk moest ik opzoeken waar dat dorp gesitueerd was. Die naam komt nu echt niet veel op de buis. Als je Limburg gaat bezoeken en in de driehoek Sint Truiden-Tongeren- Borgloon rijdt, dan kom je dat gehucht met à peu près 80 inwoners tegen. En als je dat dan toch passeert, stop dan en snuif meteen wat cultuur op : bezoek de Sint-Jan-de-Doperkerk, de voormalige pastorie, hoeve en oud kasteel De Clee, en een in verschillende bouwstijlen opgetrokken Kasteel De Klee. Het is een hint om richting het verre Limburg te rijden dat zo mooi bezongen werd door troubadour Jo Erens (1928-1955) in "Limburg allein". Maar het weerbericht voorspelde weinig goeds en dat was deze morgen de werkelijkheid. Adios de paasbloemen, arrivederci de shorts, terug welkom aan de coltruien, mutsen, sjaals en handschoenen. Van een ommezwaai gesproken. Op verzenderkensdag hebben ze het mooie weer naar god weet waar gestuurd! Met de grilligheden van de natuur leren we in Belgenland wel leven. Het was geen sinecure om door het winterlandschap te ploeteren en me staande te houden om mijn kapper te bezoeken. Ik ben er toch zonder ongelukken geraakt. En ik ben van oordeel, als ik voor de hond alle weer moet trotseren, ik voor mezelf ook boodschappen kan doen zoals naar de apotheker en de bakker. De kapper wil ik sowieso niet missen, een goede hoofdmassage en dan genieten van de warmte onder de droogkap, vind ik zalig. En de kapper en kapster weten ook veel van muziek, zijn fervente dansers van salsa, merengue en andere Latin Dansen, en houden van de muziek van Queen. Vandaag heb ik een aanvulling gekregen van songs voor mijn playlist. Het is zoals Raymond van het Groenewoud zingt, "het gaat vooruit, het gaat verbazend goed vooruit", al bijna 300 liedjes staan er op. Maar het is verzenderkensdag, iemand van Pontius naar Pilatus sturen. Iemand steeds maar doorverwijzen zonder dat hij er iets mee opschiet, want Pontius was nu eenmaal de voornaam van Pilatus. Ik vond wel plezante grapjes die men uithaalde, voornamelijk dan bij de kinderen of soms bij volwassenen die niet nadachten zoals: 100 gr muggentetjes bij de apotheker halen, 10 knoopsgaten bij de naaister gaan vragen, vierkanterondebollen bestellen bij de bakker, een emmer stroom gaan halen bij de electriciën. Vandaag heb ik de mop nog niet gevonden in het dagblad, noch heb ik iets gehoord op de radio en vanavond zal ik eens naar de nieuwsuitzending kijken of er onmogelijke dingen zijn gebeurd. Eindigen vandaag doe ik met een spreuk: sneeuw in april geen nood, maar met zware vorst gaat er meer dood. Maar ook: aprilvlokjes brengen meiklokjes!. Tot morgen
"Voor oude lieden, heeft maart venijn in hare staart". En het zal een uitzonderlijke lang laatste dag van de 3e maand worden. Ik ben in het putje van de nacht gewekt door windstoten, regenvlagen en lawaai van de stellingen bij de buren. Mijn venster stond open en het geluid van wapperende doeken en zingende buizen heeft me zéér vroeg gewekt. Ik voel aan mijn 'oude' of liever 'wat oudere' knoken dat het buiten 'nat, koud en kil weer' is. Om dat te vergeten heb ik me in die vroege uurtjes aangenaam bezig gehouden met alle toegestuurde filmkes eens te bekijken. Daarna naar een paar geïnteresserden doorgestuurd. Daarmee is mijn brievenbus of liever mijn mailbox eens opgekuisd. Bij het lezen van het dagblad was er niks speciaals dat me opviel om er een bedenking of commentaar op te geven. De oefeningskes verliepen ook vlot. Zou een van mijn lijstjes me doen dromen? En warempel, daar stond een naam die mijns inziens de mooiste liefdesscene ooit op het kleine scherm gespeeld heeft: Richard Chamberlain. Als hij, als de priester Ralph de Bricassart in de "Doornvogels' met zijn Maggie op een onbewoond eiland op vakantie gaat en uit hun liefdesspel "Dan O'Neill" ontsproot. Het straffe aan gans dat verfimde liefdesverhaal en dus al zijn liefdesspelletjes op het witte doek, is dat de mooie Richard niet op vrouwen valt of verliefd kan zijn omdat hij liever een man in zijn bed heeft. De roman "The Thornbirds" van Colleen McCullough (1937-2015) heb ik nadien ook gelezen. Voordien was Mr Chamberlain ook al 5jaar de mooie Dr Kildare in de gelijknamige serie. Een ziekenhuisreeks met al zijn dramatiek doet het altijd goed op het kleine scherm, zelfs vandaag nog. Ze hebben dan ook allemaal dezelfde ingrediënten: drama, suspens, goede afloop en prachtige acteurs en actrices. Andere romantiek en dramatiek komt er van de boeken van de zussen Brontë: Charlotte (1816-1855) met Jane Eyre, Emily (1818-1848) met Wuthering Hights en Anne (1820-1849) met The Tenant of Wildfell Hall. Alle drie zijn ze jong gestorven en waarschijnlijk alle drie aan tuberculose. Is dat niet dramatisch te noemen? Hun boeken zijn ook in films en series gegoten. Het zijn een beetje de zogenaamde Engelse 'kostuumdramareeksen'. Romantiek met de bijhorende dramatiek mag ook op tv komen, het moeten niet altijd geweldadige reeksen zijn. Om deze laatste dag van maart af te sluiten, een spreuk die vandaag misschien ook werkelijkheid wordt: nooit is maart zo zoet of hij sneeuwt een volle hoed!. Tot morgen
Ik heb goed geslapen en daar begint het allemaal mee: uitgerust de dag beginnen. Dat heeft als gevolg dat ik al mijn oefeningskes juist had en de woorden van 'woordle5 & 6' gevonden heb. Zelfs al ben ik 70+, het is nog altijd plezant als je de notitie terugkrijgt met 100% juist. Dan voel ik me bij momenten wel eens slim. Ik zag vandaag een interessant artikel staan in de krant: lenteschoonmaak in het hoofd. Eerst is er dan de vraag: welke spinsels zitten er die er niet moeten zijn, wat zit er teveel in mijn koppeke, wat moet ik vergeten dat ik gedurende jaren heb opgeslagen om goed te functioneren in een moderne veeleisende maatschappij? Al wat ik aan kennis en wetenschap heb opgebouwd gedurende jaren kan ik dus niet zo maar overboord gooien want dan zou ik ziek zijn in mijn hoofd. Dàt is natuurlijk niet de bedoeling van dat artikel. Ik vind er tips om mijn, eventueel, overwerkt brein eens wat rust te gunnen, om stress te vermijden en overspannenheid geen toegang te geven in mijn leven. Nr 1, doe aan mindfulness. Ook 'Iedereen Beroemd' buigt zich over deze moderne vorm van geestesontspanning, van aandachtstraining en om geestelijke rust vinden. Veel oefeningen op de site aandacht.be/gratis oefeningen. Nr 2, een 'bullet journal' maken. Dat is een agenda/dagboek/to-do lijst. De juiste omschrijving is dan: het verleden vastleggen, het heden organiseren, de toekomst plannen. Om het samen te vatten, een dagboek bijhouden, een agenda bij de hand hebben en een bucketlist aanmaken voor als je oud, grijs en wijs zijt, maar meteen ook niet meer uit de voeten kunt. Nr3, bel eens naar oude vrienden of schrijf of mail. Ik moet zeggen dat ik door mijn blog terug contact heb gekregen met oude vrienden en familie. En om het op mijn manier te zeggen "dat is echt wel leutig". Nr4, volg het nieuws wat minder. Ik beperk het horen en het zien van het nieuws tot het radio-ochtendbulletin. Sinds corona is mijn goesting om naar het middagnieuws te kijken ook over. De korte update van 18u is interessant om te weten of het de moeite loont om 19u te kijken. 'Laat' bekijk ik af en toe als het past in de programmatie van "Are you being served" of een andere komische reeks. Gisterenavond was het weer hilarisch en trok ik blijgemutst naar boven. Nr 5, ruim echt op. Dat principe pas ik al zeer lang toe. 'Rust in huis, rust in het hoofd'. Wat las ik nog in mijn gazetje? Hoeveel de Ronde Van Vlaanderen echt kost, over de snoodaards van PostNL, hoeveel Albert en Paola verliezen bij de verkoop van hun Alpa IV. Maar ik maakte ook kennis met een 'klotendolk' gevonden bij opgravingen in Ieper. Gebruik jullie verbeelding waarom dit scherpe kleine zwaard zijn naam verdiende. Verder zag ik de ontroerend mooie foto van een jong gezinnetje, handen verstrengeld in elkaar, gepubliceerd naar aanleiding van het overlijden van de 28 jarige doelman Miguel Van Damme. Tot morgen
Elk begin van een nieuwe dag maakt me nieuwsgierig. Hoe breng ik die door, wat staat er te gebeuren, wat kom ik te weten en wat zal ik over alles wat op mijn pad komt weer denken. Aan mijn zin te zien, kan je al merken dat mijn dag weer vol allerhande wetenswaardigheden zal verlopen. Op deze 88e dag van het jaar is het 'Wereldpianodag'. Simpel omdat dit slag-toets-en- snaarinstrument 88 toetsen telt waarvan er 52 witte en 36 zwarte zijn. Ik kan het jammer genoeg, buiten een paar toonladders en wat solfège-oefeningen, niet bespelen. Al die geweldige pianoconcerten van Beethoven, Mozart, Chopin en vele anderen, beluister ik graag. Maar ook bij de popzangers zijn er die erop staan zichzelf te begeleiden op dat prachtige instrument, zoals Elton John en Lady Gaga. In feite heb je de vingersouplesse van een typiste nodig om vlot met de toetsen overweg te kunnen. Nochtans was dactylo een vak dat ik niet wilde leren op school. Ik zag bij dat leerproces enkel een bureau, een stoel en uren stilzitten om een blad vol woorden te kloppen zonder fouten te maken. Nu heb ik al dikwijls spijt gehad dat ik toen een verkeerd beeld van een secretaresse had. Zeker nu ik iedere dag schrijf en constant naar het toetsenbord of klavier zoals bij de piano, moet kijken om geen fouten te maken. Maar ik ga daar geen bijlessen voor nemen zoals de jeugd van tegenwoordig moet doen. Ze moeten meer lessen volgen buiten het klaslokaal dan erin om de leerstof te verstaan. Geen extra uitleg gegeven door een leraar vanachter zijn pupiter, daar wordt hij niet meer voor betaald. Wel wil hij/zij/hun de uitleg buiten de schoolpoort geven, als een leerling niets begrijpt van zijn gebazel in het lokaal. Maar dan als bediende bij één van de vele bedrijfjes die bijlessen wiskunde, wetenschap, talen aanbieden. Het loopt nu met al die burautjes de spuigaten uit. En de ouders weeral eens in hun buidel doen tasten om kinderen te voorzien van wijsheid en kunde, dat op de schoolbanken binnen het schoolgebouw, moet gebeuren. En vandaag is er ook de grote commotie rond Will Smith, ' The Fresh Prince of Bel-Air', 'the people pleaser' genoemd. Gaf zomaar op het showtoneel een dreun van jewelste aan een presentator van de "Oscars". Die wou grappig uit de hoek komen met een opmerking over vrouwlief van Will. Dat pakte dus verkeerd uit en een ferme pets op zijn tronie was het gevolg. In Amerika hebben ze natuurlijk geen Philipe Geubels die een programma uit de grond stampte om onderwerpen, ziekten of mankementen van mensen waar een "Taboe" op rust bespreekbaar te maken in het openbaar. Kan 'humor' gemaakt worden over een tekortkoming en hoe dat aanpakken? Philipke maakte samen met de betrokkenen, ons wegwijs wat kwetsend is en wat niet. De Amerikanen zouden beter af en toe eens naar de VRT kijken waar de human interest programma's werkelijk iets bijbrengen in de maatschappij-visie. Tot morgen
De zee was in nevelen gehuld deze morgen. Ik ben uitgereden om mijn gordijnen te bestellen en eten te gaan kopen. Alles was weer voorradig in het magazijn. Ik heb zelfrijzende bloem, citroenen , een paar appelsienen en wat kiwi's meegebracht, om weer mijn voedzame taarten te kunnen bakken. Natuurlijk ook een groot been als troostprijs voor het alleen achterblijven van mijn manneke. Meer moet dat niet zijn, hij heeft toch al 'kost en inwoon' gratis. Het beestje heeft onderwijl moeten luisteren naar het lawaai van de stellingbouwers die nog altijd geen lik verf op de gevel van de buren gestreken hebben. De opbouw is nog altijd bezig!. En door de werklieden bij de buren ben ik genoodzaakt vandaag naar Radio 2 te luisteren waar ik geen fan van ben. Eén troost, af en toe is er een gouwe ouwe, zoals "Staying Alive" van The Bee Gees. De uitzendingen van de Belgische radio begonnen in 1914 door de ether te knallen. En op deze dag in 1962, brachten de piratenzenders vanaf hun piratenschepen de populaire muziek naar de tienerluisteraars, rondlopend met de transistorradios om al dat buitenlands zanggeweld te horen. In 1992 was het dan Radio Donna dat luidruchtige en hedendaagse muziek liet draaien op de nationale zender. Ik hou van Radio 1 maar die kiezen ze nooit op de werven. 28 maart is weinig zeggend en toch vind ik van alles wat. Mensen die vandaag vernoemd worden omdat ze op deze dag geboren of overleden zijn. De klassieke componisten heb ik vorige jaren venoemd. Er zijn andere grootheden te vermelden, waarvan ik vind dat ze het verdienen om niet in vergetelheid te verdwijnen. Zoals de schrijfster-feministe Virginia Woolf (1882-1941) die deel uitmaakte van de Bloomsbury-groep. Een schrijversgroep die de Westerse wereld op de korrel namen. We linken haar veelal aan het toneeelstuk "Who's afraid of Virginia Woolf" van Edward Albee (1928-2016) en de gelijknamige film. Haar naam diende enkel om weer te geven hoe de verhoudingen tussen de moderne mens is, zoals te vinden is in haar boeken en leven. Een citaat van haar: "De ogen van anderen zijn onze gevangenissen; hun gedachten onze kooien". Peter Ustinov (1921-2004) die zich dikwijls in de huid van Hercules Poirot wringde was ook een schrijver, causseur en conferencier Ik citeer hem: "De lach heeft mij altijd de vriendelijkste muziek ter wereld geleken". Er is ook Constantijn Huygens (1596-1687) naar wie een literaire prijs werd genoemd. Sinds 1947 wordt die ieder jaar uitgereikt, behalve in 1968 en de weigering van de prijs in 1982 door Jan Wolkers (1925-2007), dan ging het feestje niet door. De organisatie geeft de genereuze som van 12.000€ aan de winnaar. Een citaatje van Huygens: "Zij bloost gelijk een roosje, maar ze haalt het uit een doosje". Tenslotte vermeld ik ook urgentie-arts die de vele weekendongevallen aankaartte en voor het B-Fast team werkte: Luc Beaucourt (1947-2021). Verder is het bij The Queen alle hens aan dek om, in haar kastelen en paleizen, de 1500 klokken een uur vooruit te zetten. Het team van The Horlogical Conservators denken de klus te klaren in 12-15u. Tot morgen
De laatste dag van de 12e week van 2022. Zo rap schrijdt de tijd voort. Het kan niet missen dat ik niet kan bijhouden wat er allemaal voorvalt en gebeurd. Gelukkig heb ik nu mijn blogs die me vertellen wat ik niet mag vergeten. Ik bezie het als mijn dagboek, wel niet intiem te noemen, maar alle belangrijke feiten en dingen geef ik toch wel weer. Zoals dat ik toen ook slecht geslapen heb, en dat het ook geen gezellig weer te noemen was. Het is kil en mistig met een koude noordwester wind. Alles komt weder, zegt men, ook het weder. En dat is nogmaals gebleken. Behalve als ik mijn lijstjes bekijk die ik iedere dag raadpleeg. Bij de heiligen veranderen de namen, behalve de belangrijkste sinten, die blijven erop staan. De vooraad van heilige mensen is dan ook groot. Vandaag vind ik bv niks terug van Sint Corona, die heeft het afgedaan en is vandaag blijkbaar niet meer nodig om aanroepen te worden. Maar blijkbaar fladdert het covidvirus nog duchtig rond, zelfs in de familie zijn er weer enkele die ervoor in quarantaine moeten gaan. En de griep is ook, weliswaar verlaat, in het land gearriveerd. Het is weeral oppassen geblazen als men buitenshuis gaat. Een maskertje is nog altijd nodig. Dat is niet erg, men went eraan. Wie ik wel vond bij de heiligen zijn de "23 martelaren van de Krim" uit 370. Verandert er iets in de geschiedenis van de mensheid? Anno 2022 zullen er weer helden en heldhaftigen mogen herinnerd worden de volgende jaren. Ditmaal zullen ze niet gestreden hebben voor het katholieke geloof maar voor hun land, hun vrijheid, hun eigenheid. Maar hopelijk komen er gesprekken met alle betrokken partijen, wordt er eens wijsheid uit nood geboren en worden het geen Babelse palavers., zoals bezongen in het lied van Hugo Dellas(1938-2021) "De Torens van Babel". Wat had die man toch een warme stem, en een mooi kuiltje in zijn kin. Wat is er de laatste 24 uur nog aan merkwaardigs gebeurd? We zitten weer in de vervloekte zomertijd. Maar gisterenavond heb ik twee mooie passages van het ISS kunnen zien en vanavond is er weer eentje. In de ruimte is iedereen tevreden met zijn kleine plekje in een capsule. Iedereen werkt samen, Oost, West, Zuid en Noord. Hier op aarde is er zoveel meer plaats en plek. Daar wordt dan ruzie gemaakt om nog een stukje meer. Tot morgen
De zoveelste dag van de waarheid in mijn prille bestaan is weer aangebroken: zomeruitrusting passen!. Ieder jaar is dat weerom een moeilijk moment beleven of mijn shorts nog rond mijn buik en billen passen!. Het is al weer om t-shirts en korte mouwen uit de kast te halen en ook de korte broekjes, om mijn benen te bronzeren. Dat is nog, samen met mijn handen en armen, het enige dat volop aan de zon mag bloot gesteld worden. Draai of keer het zoals je wilt, zon moet op zoveel mogelijk huid schijnen om de nodige immuniteit tegen ziekte te bezorgen. Een pilleke vit.D is goed en wel maar voldoende vitamines via de natuur opdoen is nog altijd het beste. Dus zoveel mogelijk 'vel' aan de zon presenteren. Aangezien dat mijn tronie dat niet meer verdraagt ben ik genoodzaakt mijn stevig onderstel en andere ledematen van winterkleding te ontdoen. En vandaag moet ik me niet generen voor mijn witte pikkels er komt toch geen volk over de vloer. Niet alleen wil ik mijn zomerse garderobe uit de kast halen, die zon en dat lenteweer zorgen ook voor een verhoogde activiteit bij mij. Vroeger noemde men dat 'het jeukt om de grote kuis te doen'. Nu is het gewoon eens met de stofzuiger, de stoffer en de ragebol eens alle hoekjes en kantjes afgaan. Ook de vensters eens goed onderhanden nemen en de vitrage eens van hun rail halen. Kosten ga ik hebben omdat er in tegenstelling van wat men gewoonlijk zegt, mij op stang jagen of in de gordijnen hangen als ik boos ben, het nu de hond is die er heeft ingehangen en ze serieus aan farden heeft geholpen. Er passeerde een hond waar hij niet bij kon komen in zijn geliefde straat! Verder zijn de overgordijnen ook aan vervanging toe omdat ze door de zonneschijn tot op den draad versleten zijn. Geen vakantie naar het buitenland of in eigen land wel een uitgave om het in mijn huis geen versleten indruk te geven. Ik wil niet dat er iemand zou zeggen 'het is uitgeleefd' want ik ben nog niet van plan om op te stappen.
Het is goed dat er een overeenkomst is gekomen in de E.U., om de gasprijzen uniform te maken tussen de verschillende landen. Op de sterfdag van Van Beethoven (1770-1827) mag zijn "Ode an die Freude", het Europese volkslied, zeker weerklinken. Allen samen en samen voor allen. Ook dat er meer gas kan komen en misschien ook meer graan, van overzee, geleverd door de U.S.A., kan men een goede zaak noemen. Een alliantie tussen de Westerse mogendheden is nooit te versmaden. Alle middelen om de tsaar klein te krijgen is gerechtvaardigd. Het is trouwens vandaag dat Vladimir al 22 jaar de scepter zwaait in Russia, en geen tegenspraak duldt. Hij past voor zijn eigen volk het citaat van Napoleon (1769-1821) toe: "Om geloofd te worden, hoeft men slechts de waarheid ongelooflijk te maken". Tot morgen
