|
In 1903 werd de Tour de France voor het eerst gereden. In 1909 was er de start van de Giro d'Italia. Twee sportjournalisten, Vlaming Karel Van Wijnendaele (1882-1961) en Brusselaar Léon Van Den Houtte (1887-1931) vonden dat Vlaanderen niet kon achterblijven met een grote wielerwedstrijd. Ze organiseerden voor het eerst in 1913 "De Ronde van Vlaanderen", een parcours in Oost- en West-Vlaanderen. Wat is het verschil met toen en nu? 1) De startplaats die geclaimd wordt door een andere provincie. 2) Het aantal kilometers dat de helden op hun tweewielers moeten rijden, 324 km zonder hellingen en nu, anno 2022→ 272,5 km met 18 hellingen. 3) Het aantal deelnemers dat die afstand probeert te overbruggen, in 1913 waren dat er 27 en nu, als iedereen aan de start komt die niet geveld is door corona, 168 pedaleurs. 4) Wat is hetzelfde gebleven in al die jaren dat de wedstijd bekampt wordt? Wel, zegt Geert Van Den Bon en ik dus ook: de eerste die over de finishlijn rijdt, wint!. Voor Vlaanderens Mooiste wordt er langs het parcours niet minder dan 1 miljoen kijklustigen verwacht voornamelijk in de 'hellingzone'. En dat gebeuren zo mooi bezongen door Willem Vemandere in "Mijne Velo". Maar met dit kille weer zullen er waarschijnlijk minstens evenveel voor de buis zitten kijken met een warm fleeceke om zich heen geslagen, een lekkere pint gevuld met Wijnendale bier. Niet vergeten daarbij wat Wijnendale kaasblokskes en een homp vers gebakken bruin brood, om de nodige fond te leggen. Ne suderans (gepikt uit de column van Jan Van Rompaey), of de Hollandse uitspraak voor 'een jus d'orange' zal niet op het salontafeltje staan bij de echte Vlamingen. Dat warme dekentje is nodig, nu de thermostaten van de verwarming naar beneden moeten, om ingevoerd gas uit te sparen. In Holland, noemt men dat 'thermostaatsolidariteit'. Hoe langer het woord hoe blijer onze Noorderburen zijn. Het betekent eigenlijk, de Russen een hak zetten om zo weinig mogelijk gas bij hen te bestellen en in te voeren, zolang ze baldadigheden en oorlogsmisdaden in Oekraïne begaan. De laatste jaren denk ik (door corona, overstromingen, droogte, oorlogen..) dikwijls aan het liedje van ons aller Urbanus: "De wereld is om zeep er gebeuren rare dingen rondom mij, helemaal om zeep en het laatste oordeel kan niet ver meer zijn". En in dit geval hoop ik oprecht dat er dat laatste vonnis voor dictator Poetin zit aan te komen. Eigenaardig en ironisch genoeg spelen ze op een Vlaamse zender de Bond-film: From Russia with Love. Dat zullen de inwoners van Kiev en andere plat gebombardeerde steden niet zeggen, dat het met liefde voor hun land gebeurd is.
En nu ja, weeral mooie wolkenformaties, zou Frankske zeggen. Voor mij zijn dat doodgewone regenwolken die af en toe grillige vormen aannemen. Maar in de verte is er toch licht aan deze grijze tunnel te zien. De zon komt streepje per streepje tevoorschijn. Het is tenslotte 'zon'dag. Het is zoals Wim De Craene (1950-1990)zingt: Oh, ze zeggen dit, en ze zeggen dat. En van de regen weet elkeen wel wat!. Tot morgen
|
