"Vergeet niet dat de meest waardevolle antiek, dierbare oude vrienden zijn", zegde Henry Jackson Brown Jr (1940-2021), auteur van de bestseller "Life's Little Instruction Book". Vertaald en uitgegeven met de titel "Het Kleine Instructieboek van het Leven". En zo'n 'oude, dierbare' vriend verjaart vandaag. Dat zal dit jaar niet aan een fesstelijke dis gevierd worden maar in het ziekenhuis om te herstellen van een nieuw technisch stuk dat ze geplaatst hebben: een heupprothese. Maar hij komt herstellen in Oostende. Daar zijn genoeg gelegenheden om dat eens te vieren. Hij kan het plaatje van Marc Anthony (1938-2015) eens laten spelen, "Tchin Tchin". Een leuk deuntje en passend op deze dag.
En hallo lieve lieden, er staat me deze namiddag een koffieklets te wachten, met lekkere versnaperingen. Dat is hetgeen Hyacinth Bucket/Bouquet altijd aan haar gasten aanbood en wat ik ook zal doen.De buurvrouw en ik houden regelmatig eens een uitgebreide babbel, waar naast een lekkere jatteke kaffie ook wat zoetigheden gepresenteerd worden. We laten het nooit aan ons hart komen en genieten met volle teugen van zoetigheden en andere koekjes. Dergelijke heerlijke degustaties blijven onder ons 'gezegd en gezwegen' waardoor het echt een genot is. Voor mij is dat het voordeel van 'intermittent fasting'. Gedurende de 8u per dag dat er mag gegeten worden is 'suiker' gebruiken niet uitgesloten. Met mate natuurlijk!. De eerder genoemde Jackson Brown Jr heeft eveneens het volgende opgetekend: "Denk aan grote gedachten, maar geniet van kleine genoegens" en dat zal deze namiddag gebeuren. Tot morgen
De kalmte is weergekeerd aan de kust en het blijft ook nog mooi weer gedurende enkele dagen. Tijd om verder de grote kuis af te werken. Alle kasten, alle hoekjes en kantjes, alle radiators moeten, eens per jaar, stofvrij gemaakt worden. Ik kreeg ook bericht dat de nieuwe gordijnen op mij lagen te wachten. Deze morgen ben ik al op pad geweest om ze te gaan halen. Ze zullen pas donderdag aan de rails gehangen worden. Alleen zal me dat niet lukken omdat het nogal grote en zware lappen zijn. Meteen heb ik ook boodschappen gedaan en gezien dat er hier en daar al wat schappen minder gevuld waren en er al wat producten ontbraken. De oorlog.... weet je wel, is het antwoord. Het besef volgt dat er enorm veel ingevoerd wordt. En daar heb ik nooit bij stilgestaan. Het is niet alleen tarwe en meel dat in de rekken ontbreekt. Ook veel afleidingen van de petrochemie beginnen stilaan bij de tekorten te horen. Binnenkort ga ik van de zon en de liefde moeten leven en van wat water uit de lucht. De zon zal geen problemen opleveren, de liefde is een ander paar mouwen, want het is niet de liefde van mijn hondje dat hier bedoeld wordt. En het water, dat komt hier in België toch sowieso uit de lucht gevallen. Ik heb daarjuist ook mijn taaloefeningen gemaakt en 5x100% gekregen voor mijn antwoorden. Ook de woordle en woordle6 heb ik gevonden. A lucky day, zal ik maar zeggen. Ik ga nu de handen uit mijn mouwen steken en beginnen aan de handenarbeid. De geestelijke arbeid zal voor later zijn, al weet ik nu nog niet over wat ik zonodig moet nadenken. Tot morgen
Het is nog altijd een zogezegde zondag. En ik doe voort met de werkzaamheden die ik op de 'echte' zondag, Pasen of genen Pasen, begonnen was. Grote kuis bij de kamerplanten. Het is nodig om alle kamerplanten wat nieuwe aarde, vitaminen en een grotere pot te geven. De ideale periode om buiten wat te smossen en te knoeien. Het is geen simpele bezigheid en ik mag natuurlijk de planten niet kwetsen of er is geen plant meer. Omdat ik wat meer rustpauzes inlas dan vroeger, duurt deze bezigheid ook wat langer. Ondertussen bekijk ik de drukte in de tuin. Vlinders die op de kersenboom komen zitten, de bijtjes van de imker in de buurt die de nectar uit de bloemetjes komen halen, lieveheersbeestjes die vanonder de houtschilfers kruipen, maar ook de vliegen en de muggen zijn weer op post. Vogeltjes die hout komen sprokkelen voor hun nestje. Dat is toch altijd mooi om zien. Ze beheersen de kunst om met een tak weg te vliegen die 10x groter is dan hun lengte en breedte. En dan is er de duif die ieder jaar een nest komt bouwen in de zwarte eik. Dat is een boom die bestand is tegen droogte, regen, wind en het zilte water. Die gedijt hier prima in de tuin en biedt de duif met kroost, voldoende bescherming tegen de katten van de buren. Om het simpel te zeggen, de natuur op z'n mooist. En rond Pasen zie ik ook van die kleine gele pluizige pluimpjes rondlopen: kuikentjes. Tot mijn grote verbazing is er in de sector van de pluimveehouderij een knelpuntberoep aanwezig: kuikensekser. Fantastische verloning voor al wie 12u per dag, een hennetje van een haantje kan onderscheiden bij de eendagskuikens. Vereiste: een meer dan goed gevoel hebben om de geslachtsdelen bij de kippen te onderscheiden. Blijkbaar zijn die kraaiende vogels minder geliefd bij de boer en amateurtuinders omwille van hun lawaaierige haantjes gedrag. Veelal worden ze afgevoerd naar dierentuinen om als voeding te dienen voor bijvoorbeeld de slangen. Dit alles gezegd zijnde, ga ik ontbijten met een zacht gekookt eitje om mijn boterhamkorstjes in te dopen. Tot morgen
Pasen! En nog geen klok te bespeuren. Ik voel me zo'n beetje zoals een duivenmelker die de lucht aftuurt om te zien of zijn duiven nog niet in aantocht zijn, enkele uren nadat op de radio het bericht gekomen is dat ze gelost waren ergens in Quièvrain, Arras, Bourges, Bordeaux.... De duiven zijn nog niet gevallen op dit ontiegelijk vroege uur, de klokken in Rome gelost, ook niet. Die zullen, net zoals vroeger, wachten met hun lading te lossen en dat te melden met luid gebeier, tot de consecratie in de Hoogmis van 10u is gepasseerd. En dan.. spurten naar buiten, in zoverre ik nog een sprintje kan forceren, om paaseitjes te zoeken tussen de natte grassprietjes. Is er geen eitje of een ander chocolaatje te vinden? Ik ga niet triestig, zijn want de zon is er al van bij het krieken (niet de lekkere vruchtjes, er is nog maar juist de bloesem te zien) van de dag bij. Het zal dus voor eenieder een Zalige Pasen worden en zijn, met of zonder zoetigheden. En omdat het een Christelijke Hoogdag is, is er weinig nieuws te melden. Iedereen neemt een dagje vrijaf, zowel gelovigen, andersdenkenden of ongelovigen. Ik neem dan maar mijn toevlucht, omdat ik wil schrijven, tot de heiligenkalender van de dag. Dat geeft altijd de nodige verbazing, hoe ze al die namen bijeen krijgen. Volgens mij zijn er ook veel termen afgeleid van heiligen. Vandaag zie ik H.Apollonius staan, dat me doet denken aan een lekker bruisend drankje dat ik in mijn rood alcoholvrij aperitiefje doe. H. Parthenius, waarbij ik dan denk aan een ziekenfonds. De H. Fortunatus heeft me nog niet van een fortuin voorzien, ik zal er eens een kaarsje voor branden. De H. Victorinus, iedereen wacht om victorie te kraaien en te zeggen dat de oorlog is afgelopen. H. Crispinus zou er voor moeten zorgen dat ik wat minder gecrispeerd ben omdat die oorlog nog geen 'victorie' heeft opgeleverd en maar blijft duren in Oost-Europa. H. Expeditus, doet me denken aan de expeditie en exploten van Karin Blixen (1885-1962) in Afrika. De barones schreef in haar boek "Memoires Out of Akrika" over haar belevenissen, problemen, liefdes en mislukkingen. In het Nederlands vertaald met de titel "Een Lied van Afrika". Maar bovenal leverde dat het scenario voor de prachtige film "Out of Africa" (1985) op. Bovendien speelden in de film mijn absolute favoriete acteurs Meryl Streep en Robert Redford de hoofdrollen. De soundtrack werd gecomponeerd door John Barry (1933-2011) die een heel palmares van noten bijeenschreef voor de Bondfilms en andere kaskrakers in de cinema. Tot zover de eerste paasdag, of dag van de 'Mattentaarten uit Geraardsbergen'. Tot morgen
Internationale Dag van de Stem, 'Bla, Bla, Bla, Bla' genaamd. Daar heb ik voorgaande jaar mijn woordje over geplaceerd. Aangezien mijn vrienden neergestreken zijn om het zomerseizoen in te luiden, zal er van een Stille Zaterdag geen sprake zijn. Mijn stem zal gerodeerd worden na maanden in stilzwijgen te hebben vertoefd. Iedereen mag mijn woorden daarover in twijfel trekken, want natuurlijk heb ik mijn keel dikwijls genoeg gesmeerd. Dat is nodig, want als je alleen bent verleer je uiteindelijk om luidop vlot je woorden te vinden en uit te spreken. Dit weekend zal alles gesmeerd verlopen, om het zo te zeggen. Het is dus 'Stille Zaterdag'. Vanaf morgen zijn de klokken weer present om ons bij de les en bij de tijd te houden. Ze bereiden zich in stilte voor om terug naar ons land te vliegen en daarvoor hebben ze vleugeltjes gekregen. Al die klokjes hebben zich gevuld met de beste Belgische chocoladepaaseitjes en niet die van Aarlen want dat is Italiaanse smaak. Hoe die chocoladen eitjes ginder geraken is natuurlijk gissen. Waarschijnlijk allemaal in 'bulk' vervoerd naar Rome om daar op het Sint Pietersplein hun klok te zoeken. Het is natuurlijk allemaal zever in pakskes wat ik hier schrijf, maar wat onnozelarij verkopen is ook mijn part of the game. In afwachting van mijn zoektocht naar eitjes in den hof, stel ik me tevreden met de krant. Ze voelt aan 'als vers van de pers'. De pagina's kleven nog een beetje. Ik moet er heel zorgvuldig mee omspringen want het is voor drie dagen dat ze 'nieuws' moet geven. Het zal een hele heksentoer worden om op de 3e dag nog 'een weetje' te lezen uit een oude gazet. Dat zal dan het tv-programma moeten worden. Ik heb geen boekske met info over al hetgeen er te zien is op het kleine scherm. Ik moet vandaag niet weten wat ik morgen of overmorgen kan bekijken op de beeldbuis. Het 'Sportgedeelte' zal ik zeker voor morgen bewaren. Dan kan ik vóór de start van Parijs-Roubaix nog eens de info lezen over de route, de deelnemende renners, de vooruitzichten, de fietsen en de ploegentactiek. Dat laatste is zelden iets dat bewaarheid wordt, er is altijd wel een of andere onverlaat uit een ander kamp die roet, of stof ditmaal, in het eten zal gooien. Voor de rest mag ik ook nog niet alle spellekes oplossen, mijn 'brains' moeten op zondagochtend en maandagmorgen ook werken.
Door mijn filosofische beslommeringen en filosofisch intermmezzo van de laatste week, ben ik de weerspreuken een beetje vergeten. Op Sint Tuburtius (14 april) na de noen, worden al de velden groen. En op Sint Justin (15 april), dood de kou het venijn.
60 jaar geleden was het lied van Bob Dylan "Blowin'in the Wind" voor het eerst te horen op de radio. Een lied met vragen en bedenkingen over vrede, oorlog, vrijheid, en als protestsong tegen de Vietnamoorlog. Sindsdien is het een lijflied van de vredesbeweging en burgerrechtenorganisaties geworden en weer actueel. Tot morgen
Onze Flup van België zal niet content zijn dat zijn verjaardag op Goede Vrijdag valt. In zijn familie, die echte gelovigen zijn, is het een vastendag. Een gedenkdag van het lijden van Christus, die de marteldood aan het kruis kreeg voor zijn overtuiging en leer. Misschien zullen er wel 62 kaarsjes uitgeblazen worden maar niet op een verjaardagstaart maar in het kapelleke van het paleis. Zelf was ik bijna vergeten dat het Goede Vrijdag was. Ik zal deze namiddag de koekjes in de doos laten zitten en om 15u een stil moment inlassen. En eens nadenken bij de laatste reeks filosofische vragen. Nr 89) waar dient het leven voor? 90) hoe bepaal je het vershil tussen goed en kwaad? 91) kunnen computers ooit verliefd worden? 92) als iemand een computer bouwt die alles kan wat een mens kan, is het dan een mens? 93) als een boom omvalt, maar er is niemand bij, maakt het dan toch geluid? 94) zijn wij mensen productiemiddelen? 95) waar heb je pijn als je kiespijn hebt? 96) wat zou je liever willen zijn: een mens met zorgen of een varken zonder zorgen? 97) wat is emotie? 98) is democratie altijd wenselijk? 99) kan een dictator goed zijn? 100) is vaderlandsliefde irrationeel? 101) in hoeverre is het geoorloofd je eigen cultuur te beschermen? 102) is ras een biologisch of sociaal/cultureel idee? 103) zou je overal in de wereld moeten kunnen wonen? 104) kan een oorlog ooit rechtvaardig zijn? 105) zijn wij mensen gelijkwaardig? 106) zijn filosofische vragen onzinvragen/onzinnige vragen? Ludwig Wittgenstein (1889-1951) geeft hier zijn antwoord: "De meeste filosofische beweringen en vragen zijn niet onwaar, maar onzinnig. We kunnen daarom geen antwoord geven op dit soort vragen, slechts vaststellen dat ze onzinnig zijn". Hij was taalfilosoof. De R.U.Gent kan diens inzichten misschien gebruiken bij hun jarenlange studie over de pure dialecten in Vlaanderen. Ze willen de 75+, die nooit uit hun dorp vertrokken zijn, wiens ouders en grootouders ook in hetzelfde dorp opgroeiden waardoor er geen besmetting is gekomen van andere dialecten uit de omgeving, nog spreken vooraleer die er het loodje bij leggen. Als je het mij vraagt, een zeldzaam fenomeen. Maar alles voor de wetenschap, kennis en kunde zegt men aan de unief. Ik wens hun veel succes want ik ben wel echt een liefhebber van het dialect, van alle streken in ons land. Zeker als ik weer naar onze Dikken kijk, Van Dale genaamd, en zijn nieuwste woorden, krijg ik het "een beetje koud in mijn hart" om de zin van een lied van Frank Boeyen te gebruiken. Vandaag weer zo'n kriebel gevoeld. Het bijvoegelijke voornaamwoord 'woke' had nog geen werkwoord. Tot gisteren: wokeriseren- verwoken. Woke = een groter bewustzijn in de samenleving, een vrijheid die men zich toe-eigent om over alles en iedereen zijn mening mede te delen, kritiek te spuien en te ageren. Liefst allemaal anoniem via de social media. Nu kan het dus ook vervoegt worden, alhoewel ik me dan afvraag wat de betekenis dan moet zijn, een negatieve bijklank heeft het sowieso. Nu nog mijn taakje van "beter spellen" doen. Tot morgen
Het weer is de filosofen in spe welgezind. Buiten eens een 'boom' of 'boomke' opzetten onder een boom, in de vrije natuur zoals alle grote denkers het ons voordeden. Volop zuurstof en gezonde lucht inademen om onze hersenen maximaal te doen werken, samen met wat gezond boerenverstand om de levensvragen van de denkers van een antwoord te proberen voorzien. Gezellig kouten , kletsen,en met een lang of kort verhaal je antwoord staven. Niet binnen zitten palaveren, kniezen en nadenken in muffe kamertjes. De geest de broodnodige vrijheid geven om te fantaseren, antwoorden te vinden of te verzinnen. De volgende reeks vragen komen er aan. Nr 73, bestaat er absolute plicht tot bv bepaalde handelingen? 74) heeft bloedverwantschap een morele waarde? 75) wanneer is het moreel juist om niet een wet/regel te volgen? 76) wat is het doel van wetgeving? 77) wat betekent het om 'verlicht' te zijn? 78) moet ons handelen 'nut' hebben? 79) is er een morele wet die je altijd moet volgen? 80) wat is het hoogste goed? 81) zijn meer keuzes altijd beter? 82) kunnen we helemaal vrij zijn? 83) bestaat God? 84) als God weet wat er gaat gebeuren zijn we dan wel vrij? 85) kunnen er meerdere goden zijn? 86) kan God een steen maken die Hij zelf niet kan tillen? 87) is wat wij 'zijn' bepaald door onze natuur of door onze omgeving? 88) in hoeverre is het juist in te grijpen in de natuur? Morgen de laatste reeks.
Vandaag 'Het Laatste Avondmaal' van Jezus Christus of Jezus van Nazareth. Hij nuttigde dat met 12 discipelen zoals daar waren Simon-Petrus, Andreas, Jakobus de Meerdere, Johannes, Filippus, Bartholomeüs, Mattheus, Thomas, Jakobus de Mindere zoon van Alfeüs, Thaddeüs, Simon en Judas Iskariot. Het waren de volgelingen van Jezus tijdens zijn leven. Ze werden apostelen genoemd na zijn dood en verrijzenis, om zijn 'blijde boodschap' te verkondigen. Na de zelfmoord van Judas nam Saulus/Paulus zijn plaats in, zodat ze officieel met 12 man bleven bestaan. Het tafereel van 'Het Laatste Avondmaal', is vooral gekend door een fresco in een klooster in Milaan, Santa Maria delle Grazie. Geschilderd door de veelzijdige kunstenaar, filosoof, natuurkundige en nog zoveel meer, Da Vinci (1452-1519). Een kopie van de muurschildering, op linnen/canvas/doek, bevindt zich in de nobertijnerabdij van Tongerlo sinds 1545. Abt Arnold Streyters (1494-1560) kocht het voor een appel en een ei. Het zou geschilderd zijn door leerlingen van Da Vinci en de meester himself deed de 'gezichten'. Dit schilderij van 34m²(4,25-8,02m) werd dan ook gebruikt om alle restauraties aan de muurschildering in Milaan te realiseren. Maar duizenden kunstenaars hebben dat etentje weergegeven in duizenden goede, middelmatige of slechte schilderijen. Het is een gekend tafereel dat men in bijna alle kloosterrefters ziet hangen. En vandaag wordt overal te lande de "Matthäus Passion" en/of de "Johannes Passion", gecomponeerd door Johann Sebastian Bach (1685-1750), uitgevoerd met groot koor en orkest. Ik heb geen zin om vandaag klassieke muziek te beluisteren, maar ik wil wel een ingetogen lied horen. Ik kies Percy Sedge (1940-2015) en luister niet naar zijn "When a man loves a Women" maar naar "My Special Prayer". Tot morgen
Niet minder dan 6 verschillende evenementen vragen aandacht vandaag. 1)Internationale Dag van Roze, Dag tegen Pesten. De kleur 'roze' werd enkele jaren geleden geïntroduceerd door Canadese jongeren, die op de eerste schooldag gekoeioneerd werden omwille van hun roze T-shirt. Discriminatie en treiteren kan gebeuren omwille van ras, leeftijd, handicap, geslacht, seksualiteit. Gelukkig wordt er nu veel aandacht besteed aan het pestgedrag dat iemands eigenwaarde kan vernietigen, soms zelfs zijn leven. Ik denk niet dat ik pesterijen heb ondervonden of ermee geconfronteerd ben geweest. Wel heel dikwijls op fysieke tekortkomingen gewezen die echt geen handicap waren maar die me toch beïnvloed hebben in mijn leven, zoals het soort kledij en haardracht. De kleur 'roze' associeer ik vooral met lentebloesem, zoals bij de Japanse kerselaar die bijna in volle glorie voor mijn ogen staat. 2) In Nederland is er ook de 'Nationale Poepdag'. Dit om aandacht te vragen voor het vroegtijdig opsporen van darmkanker. 3) En vandaag, op de geboortedag van de uitvinder Alfred Musher Butts (1899-1993), ook de 'Wereld Scrabbledag'. Een feestdag voor al diegenen die verslingerd zijn aan het woordspelletje. Het is nog niet gedaan met aandachttrekkerij vandaag. 4) Er is ook nog de 'Internationale Kamerplantwaarderingsdag'. Met recht en reden, nu de factcheckers op VRT bewezen hebben dat de kamerplanten de lucht kunnen zuiveren in huis. 5) Verder is het vandaag Heilige Woensdag of Schortelwoensdag. De dag dat de klokken naar Rome vertrekken en het muisstil zou moeten zijn, vooral in de dorpen waar de klokken nog het uur aangeven. Een symbolische dag, de dag van het verraad van Judas. Voor dertig zilverlingen heeft deze apostel, Jezus aangewezen aan het Sanhedrin of de ouderlingen van Jeruzalem, een soort tribunaal. Het gevolg was gevangenneming van Jezus, zijn verhoor en zijn kruisiging. 6) Én nog is het niet gedaan. Last but not least, het is ook 'Wereld Rock-'n-Rolldag'. Het ingetogene van deze H. Woensdag zal een beetje ver te zoeken zijn, want ik zal luisteren naar Elvis Presley, Jerry Lee Lewis en nog vele vele andere rocklegenden. Na deze daginformatie ga ik verder met de filosofische vragen. Zet jullie maar in de tuin in een gemakkelijk zetelke voor de moeilijke levensvragen. Nr 58) kan God kwaadaardig zijn? 59)wat is rechtvaardig? 60) wat maakt iets goed? 61) hebben we elkaar nodig? 62) zijn onze waarden en normen relatief? 63) is tegen marteling zijn een kwestie van smaak? 64) is het moreel fout om geld uit te geven aan overbodige zaken als er aan de andere kant van de wereld mensen sterven van ontbering? 65) is er iets fouts aan seks tussen broer en zus ondanks gebruik van voorbehoedsmiddelen en met instemming? 66) mag iemand zelf kiezen wanneer en hoe hij wil sterven? 67) mag je een terrorist folteren voor informatie? 68) moet prostitutie geoorloofd zijn? 69) moet orgaandonatie verplicht zijn? 70) wat is er fout aan seks met dieren? 71) zou je jezelf als slaaf kunnen verkopen? 72) wat houdt de ware deugd in? Tot morgen
Amai, mijnen amai of amai mijn voeten of amai mijnen frak of amai mijn klak. Een uitdrukking van bewondering of afkeuring. Ik gebruik ze nu als verbazing waarmee de filosofen zich bezighouden. Hier volgen nog wat vragen om te filosoferen in de tuin. Dat is dè ideale plek om diepzinnige gedachten onder woorden te brengen of een woordenwisseling te beginnen over bv waarom de mus tsjilpt als ze voorbij vliegt. Natuurlijk kan een interessante discussie ook aan een toog gevoerd worden in een 'bruin café' waar niet alles spic en span hoeft te zijn. Tè clean mag de omgeving niet zijn om op wijsgerige vragen antwoorden te zoeken. Ik noteer de volgende reeks. Nr 44): hebben de woorden die we uitspreken betekenis? 45) is de zin "deze zin is niet waar" waar of niet waar? 46) wat is het goede leven? 47) moet je anderen helpen? 48) mag je wraak nemen? 49) wat betekent het om 'vrienden' te zijn? 50) in hoeverre ben jij je uiterlijk? 51) bestaat toeval? 52)is alles in onze wereld bepaald (voorbeschikt, gedetermineerd)? 53) in hoeverre lijkt God op ons? 54) waarin zijn alle dingen? 55) waarom is er 'iets' en niet 'niets'? 56) beïnvloeden materie en geest elkaar? 57) bestaan wonderen? Morgen weer meer van deze prangende vragen. Spijtig dat het nog niet de tijd van het jaar is om onder een appelboom te filosoferen. Isaac Newton (1643-1727) zat onder de vruchtenboom te peinzen toen er een grote vrucht op zijn hoofd viel en zei "amai mijnen appel". Daardoor kreeg hij als natuurfilosoof en natuurkundige een fantastisch idee over de zwaartekracht. Misschien is op een bankje zitten onder een parasol voldoende om een fantastisch antwoord te vinden op één van die vragen en de Nobelprijs Filosofie te winnen. Tot zover de wijsbegeerte vandaag, dat is met andere woorden de 'begeerte om wijs' te zijn.
Het is de 'Internationale Dag van de Ruimtevaart'. Een wedloop om de ruimte te beheersen begon toen men in de USSR, Youri Gagarin (1934-1968) in een 'Vostok 1' liet plaatsnemen en een rondje rond de aarde liet draaien. Dat was in 1961. Zovele decennia later stuurt men 'toeristen' naar een International Space Station. Afwisselend bestaat de bemanning uit 3 of 6 personen. Deze week zijn er 4 bezoekers bijgekomen die daar de lieve som van 50 miljoen € voor veil hadden. En dat om onze blauwe planeet, door een raampje te bewonderen. Dat bedrag was goed voor een korte astronautenopleiding en een paar lessen over de proeven die ze in het ruimtestation moeten uitvoeren. Bezigheidsoefeningen!. Er is immers zover weg, geen tv of ander amusement voorhanden. Officieel zullen ze testen doen ivm kankeronderzoek, hersengolven, nieuwe technologieën voor luchtzuivering en educatieve experimenten. Men verwacht niet dat er oplossingen uit de bus zullen komen. Tussen de luchtledige spelletjes moet het brein ook bezig gehouden worden. Genoeg ernst voor vandaag want die mannen zullen eens terug op aarde het liedje van Peter Blanker kwelen: Het is moeilijk bescheiden te blijven. Maar omdat het de feestdag is van Wigbert van Ierland, luister ik liever naar de "Ebbenhouten Blues" van zijn Vlaamse naamgenoot. Tot morgen
9°C is nu niet bepaald een lentedag te noemen. Maar kom, de zon schijnt al is ze wel omfloerst zoals de weermannen het graag zeggen, als hun voorspellingen van vorige week niet helemaal zullen kloppen. Wat zijn de meest opvallende dingen vandaag? Het paneel der "Rechtvaardige Rechters" is nog altijd niet gevonden. Verdwenen in 1934 en nog altijd zoek. De musical "Singing in the Rain" blaast 70 kaarsjes uit. Zolang springen we al in de plassen met een geopende paraplu met als voorbeeld Gene Kelly (1912-1996). Hij toonde ons in de cinema hoe we dat moesten doen. Verder denk ik aan 'La Esterella', Mevr Esther Lambrechts (1919-2011), die de 'Onze Lieve Vrouwentoren' zo heerlijk kon doen beven. En het Amerikaanse glamourkoppel is getrouwd, maar alleen zichtbaar voor de rich and famous uit Hollywood, vandaar zonder namen. Verder wordt er deze dag eens speciaal aandacht geschonken aan de 'ziekte van Parkinson' waar ik vorig jaar al over schreef. Ik hoop alleen dat ik Parkinson nooit zal tegenkomen. Iets anders, misschien vinden jullie de vragenlijst van de filosofen overbodig of bij het haar getrokken maar ik ben er mee begonnen de levensvragen van de wijsgeren voor te stellen en doe voort tot vraag 106 in mijn blog verschenen is. Maar bedenk eens, als jullie zo in het zonnetje zitten om Vit.D op te slaan in jullie lijf en leden, probeer dan antwoorden te zoeken op al die blijkbaar nutteloze vragen. Dat is dan een aangename, ontspannen en gratis bezigheid. Nummer 27 komt eraan, is wat je zie er is? 28) hoe weet je zeker dat je niet je leven droomt? 29) wat kun je kennen? 30) waar kun je zeker van zijn? 31) is de waarheid relatief of een kwestie van smaak? 32) wat is het verschil tussen kennis en mening? 33) wat maakt wiskunde of berekeningen waar? 34) wat maakt iets wetenschap? 35) kan wetenschap samengaan met religie? 36) is er vooruitgang in filosofie/wijsbegeerte? 37) kunnen 2 theoriën over onze wereld tegelijkertijd waar zijn? 38) ben jij jezelf? 39) ben je uniek? 40) wat mag ik hopen? 41) is er leven na de dood? 42) is het irrationeel bang te zijn voor de dood? 43) wat betekent het om 'te zijn'? Genoeg levensvragen en discussiepunten voor vandaag. Een beetje de vrolijke toer op gaan met Dr Hook (met ooglapje en al). Die heeft het vrolijke deuntje en een fantastische bijhorende clip gemaakt in 1982, "Baby, let her blue jeans talk". Tot morgen
Zoals zovelen heb ik op nieuwjaarsdag vele goede voornemens gemaakt, een to do-lijstje om gezond en fit te blijven om mij een lang, gelukkig, gezond leven te bezorgen. Vandaag is het dag 100 van 2022 en tijd om een balans op te maken wat er met al die goede voornemens gebeurd is en waar ze gebleven zijn. Spijtige conclusie: niets!. Het zal niet bij mij alleen zijn, dat de woorden verdwijnen als sneeuw onder de zon. Ik heb mezelf gisterenavond in bed, voorgenomen om er wél werk van te maken. Daar ben ik deze morgen mee begonnen. Ik heb een oude en goede gewoonte terug opgenomen. Direct bij het opstaan erop uit trekken met de hond, richting strand en zee. We hebben er allebei ongeloofelijk deugd van gehad. En hoewel velen spuwen op dat plastieken schoeisel, de crocs zijn ideaal om strandwandelingen te doen en pootje te baden met de hond. Het is dan rustig, geen andere of weinig wandelaars te zien en de hond is blij geen andere beesten tegen te komen. Een ander goed voornemen ben ik gisterenavond al begonnen. Terug het 'intermittent fastingsysteem' in gang zetten: 16u enkel water, koffie of thee nuttigen, 8u normale maaltijden. Ik ben verplicht om mezelf in het oog te houden want er loopt geen kat naast mij die 'stop' zegt als ik nog een koekske pak. Dat was de laatste tijd weer even uit de hand aan het lopen. Ik ben content van mijn zondagmorgen. Dan ga ik nu verder met enkele filosofische vragen. 17) zit er vooruitgang in kunst? 18) moet kunst mooi zijn? 19) is schoonheid altijd persoonlijk? 20) waarom zijn er dingen? 21) hebben we een vrije wil? 22) wat is ons bewustzijn? 23) wat is de relatie tussen 'tijd' en 'zijn' van dingen en van ons? 24) hoe weet je of dat wat jij ervaart hetzelfde is wat anderen ervaren? 25) zijn er universele waarden en normen? 26) wat is het verschil tussen geloven en weten? 27) kunnen we weten hoe het is om een vleermuis te zijn? Dat zijn de vragen voor vandaag en dan ga ik nu over tot de orde van de dag op deze feestdag van Ezechiël, die samen met Jesaja en Jeremia de 3 belangrijkste profeten zijn uit het Oude Testament. Die heeft natuurlijk van onze voorouders een spreuk gekregen: zaait ge op Sint Ezechiël, zeker lukt de vlasschaard wel. En daar heeft Stijn Streuvels (1871-1969) een boek over geschreven, "De Vlasschaard". Een generatiekloof en dus een generatieconflict tussen een vader en zoon op den boerenbuiten. En voor de rest van deze zondag, is er koers op Hollandse bodem en zal er veel gezever zijn in alle nieuwsprogramma's over de eerste ronde van de 'Élections Présidentielles' bij de Zuiderburen. Ik zal weer, de vele exit polls, gevolgen, vooruitbeschouwingen enz horen. Hier passen Franse liedjes uit de oude doos: Aline, Kathy en Capri. Tot morgen
Ik ben levend, bruisend, sprankelend anders en kort gezegd, spitant. Dat moet wel op de 'Dag van de Filosofie'. En dus heb ik wat huiswerk gedaan om geen 'toogfilosofe' te worden genoemd. Alhoewel....aan een toog en in de kranten, worden de meeste filosofische vragen gesteld, de meest absurde vaststellingen gedaan en de meeste wijsheden verkondigt die een glimlach kunnen teweegbrengen. Zoals daar zijn: het is verbazingwekkend dat de hoeveelheid nieuws dat elke dag in de wereld gebeurt altijd precies in de krant past, zei Jerry Seinfeld. "Oudere mensen moeten geen gezond voedsel eten, ze hebben alle conserveringsmiddelen nodig die ze kunnen krijgen", beweert Robert Orben. "Ik was aan het eten in een Chinees restaurant in het centrum. Er was een gerecht genaamd 'Moeder en Kind Reünie'. Het is 'kip met eieren'. Dat moet ik hebben" zei Paul Simon. "Luiheid is niets meer dan rusten vóór je moe wordt" zei Jules Renard(1864-1910). "Een voordeel van tegen jezelf praten, is dat je weet dat er tenminste één iemand is die luistert" een gezegde van Franklin P Jones (1908-1980). Maar de echte filosofie, houden van wijsheid en graag voor slim en wijs aanzien worden, houdt de mensen al bezig sinds de 6e eeuw v C. De grote namen zijn Pythagoras, Socrates, Plato, Boeddha, Confucius, Theresa van Avilla. Bij onze Belgische vrouwen noem ik Patricia De Martelaere (1959-2009), Alicia Gescinska. De rest noem ik niet, want de lijst is eindeloos. Wel wil ik beginnen met de vragen te schrijven waar de filosofie zich zoal mee bezighoudt. Ik heb 106 vragen gevonden en zal er iedere dag wel wat noteren. Misschien, als de lezers niet weten waarover een boompje op te zetten, kunnen ze deze eerste vragen als eens voorleggen aan de geprekspartners. 1) waar is het universum van gemaakt? 2) wat was er eerst? 3) zijn er andere werelden? 4) wat maakt ons mens? 5) hebben we een ziel? 6) wat maakt ons anders dan andere dieren? 7) hebben dieren rechten? 8) kunnen dieren redeneren? 9) hebben alleen mensen een geest? 10) wat maakt het dat we geen mensen willen eten? 11) wat is tijd? 12) bestaat het verleden? 13) zal de geschiedenis ooit ten einde komen? 14) is tijdreizen begripsmatg mogelijk? 15) wat is kunst? 16) wat maakt 'iets' kunst? Nog 90 vragen te gaan. Nog een kort weerbericht van George Carlin (1937-2008), "weersverwachting voor vanavond: donker". Nog een apropos voor de kruiswoordraadseloplossers: kea. Dat wordt meestal omschreven als een op een papegaai lijkende roofvogel in Nieuw-Zeeland, maar eigenlijk is het een Hawaïaanse meisjesnaam. Soms zegt men ook al eens 'het huishouden' van Kea en dan bedoelt men het huishouden van een slonzige en slordige vrouw. Tot morgen
De wind is gaan liggen, bloemen en plantjes proberen terug recht te staan. Dat zal wel lukken als ze niet volledig geknakt en gehavend uit het brute natuurgeweld van de laatste twee dagen zijn gekomen. De krant brengt bladzijden vol sinistere verhalen van de oorlogsmisdaden in Oost Europa. Ziekelijk zijn de mensen die dergelijke gewelddaden op hun geweten willen hebben. Wat bezield toch een man die een mensenleven als een te verwaarlozen object beschouwd? Het meedogenloze van regimes die al eeuwen Rusland kenmerken of het nu het tsarisme noemt, communisme, of absolute monarchie of dictatuur van het proletariaat, de Russische vlag kleurt al langer dan vandaag bloedrood voor de gewone mens. De korte tijd van de 'glasnost' of openheid en de 'perestrojka' of hervormingen uit de jaren '80 is al lang opgeborgen en begraven. De huidige leider probeert voor de buitenwereld nog de elementen van een democratisch systeem te tonen, zoals de 'Doema' en verkiezingen, maar dat zijn gewoonweg dekmantels voor een authentieke autocratie met alle uitwassen vandien zoals corruptie op zeer hoog niveau, controle op rechtbanken, media, bedrijven en financiële instellingen. Men kan nu wel stellen dat er nooit een einde gekomen is aan de 'Koude Oorlog' tussen Rusland en het Westen. Zelfs 'den dikke' of Van Dale gebruikt deze situatie om alsmaar meer nieuwe woorden te spuwen die op een precaire situatie alludeert voor menigeen: schuldpauzeknop (uitstellen van betalingen voor een korte periode) en Oekraïneclausule (aanpassingen van offertes voor het duurder worden van grondstoffen). Niet alleen corona heeft ons door elkaar geschut maar ook een oorlog zogenaamd 'ver' van ons bed. Beiden hebben een enorme impact op ons dagelijkse leven: van masker dragen tot voeding en verwarming. Een meer 'menselijke' premier (aanbeden door het etablishment en vergruisd door het proletariaat) in The United Kingdom, zal vandaag wel een bloemeke vinden voor haar bronzen standbeeld, waarvan ze opmerkte: I might have prefered iron, but bronze will do! ... Barones Margaret Thatcher (1925-2013). Haar regeerperiode werd gekenmerkt door de Falklandoorlog, de mijnwerkersstaking, een IRA-aanslag. Meryl Streep vertolkt haar op grandioze wijze in de film uit 2011: The Iron Lady. Vandaag ook nog een figuur dat altijd over de lippen komt omdat hij veel geld waard is. Zelfs gegarandeert meer miljoenen opbrengt dan het aantal voornamen die hij bezit: 'Pablo' Diego José Franciscode Paula Juan Nepomuceno Maria de los Remedios Cipriano de la Santisima Trinidad Ruiz y 'Picasso' (1881-1973). Ik ken één dochter van hem de 'parfumeuze' Paloma Picasso. Zij ontwikkelde een fantastisch parfum en afgeleide geurige watertjes, die heel goed bij mijn huid pasten. Ik heb dat jààààààren gebruikt, nu nog sporadisch. Slecht en rampzalig nieuws kwam er voor veel kindjes: geen eitjes uit Aarlen. Geen nood, geen schrik, lieve kinderkes, de paaseitjes komen van de klokken van Rome en die zijn nog niet vertrokken. Nog eventjes geduld dan krijg je volgende week voldoende tikkeneikes waar je niet ziek van wordt. Tot morgen
Stormschade Vlaanderen gaf vandaag vanaf 08u deze morgen tot morgen 02u, code geel. Het komt door de wind. Wat zegt het spreekwoord: als je uien in je eten vindt, is er kans op harde wind. Ja, ja. Maar ik ga dromen van de 20°C die ze voor volgende week voorspellen. Waarschijnlijk wel met een zeebriesje dat de 7 beaufort van vandaag zal vervangen. Onze weerman noemt april een 'scharniermaand' tussen winter en zomer. Dat klopt als een bus, het is april, de lente dus en dat is een jaargetijde dat geprangd zit tussen die 2 seizoenen. Gelijk hoe hij het noemen wilt, ik heb er maar 3 woorden voor: 'Slecht Weer Vandaag' en daarmee bedoel ik niet het paard van Sinterklaas. Ander item dat aandacht kreeg op de radio was een studie aan de KUL naar het sollicitatiegedrag van de werknemers tijdens de coronacrisis. Het resultaat: veel meer mensen hadden zin en hebben het ook gedaan, van arbeidsplaats veranderen. De grote uitzondering van deze regel is de bevolkingsgroep der gepensioneerden. Niet minder dan 2,5 mlj Belgen, zijn gedoemd om, tot het einde van hun dagen, als beroep 'gepensioneerd' te moeten blijven invullen. Ook al zou de meerderheid een andere bezigheid willen schrijven en dat statuut veranderen. Dat kan niet, dat mag niet, dat past niet. Ik, en met mij dus de vele 65+, moeten in hun eigen bezoldigde, al noemt men dat pensioen, interessante bezigheden voorzien. Dus kijk ik, zoals elke dag, wie ik me vandaag zou moeten herinneren die de moeite was, de afgelopen decennia of eeuwen. Ik kom een schilder tegen die een belangrijke jeugdherinnering oproept: de Griek Domenikos Theotokopoulos (1541-1614). Die verhuisde naar Spanje en werd door iedereen El Greco genoemd, wat een beetje eenvoudiger is om uit te spreken. Hij is gekend omwille van zijn religieuze werken, portretten en veelal in donkere kleuren. Ik had een vriendje dat byzonder artistiek talent had en schilderen was zijn passie. Hij volgde lessen in Sint Lucas in Brussel. Aangezien hij verschillende tekeningen en schilderijen als taken had gekregen, vroeg hij of ik er één van wilde. Ik natuurlijk blij en kreeg een replica van "Zicht op Toledo" van de Griek. Erger was het dat ik er ook voor moest betalen, want verf en canvas kostte geld. Het was prijzig voor een tienerbudget, 100 Bfr = 2,5 € en een hele hap uit mijn spaarpot. Ik kreeg er wel nog een eigen compositie bij. De 2 schilderijtjes hangen in de logeerkamer en doen me aan de tijd van mij en de schilder denken. Maar dikwijls krijg ik ook suggesties van lezers. Zoals gisteren, dat ik niet te hoog van de toren moest blazen omdat ik al 2 jaar aan het bloggen ben. In Zweden is onlangs Dagny Carlsson (1912-2022) overleden. Niets speciaals denken jullie, op 110 jaar overlijden wel meer mensen. Maar op 99 jarige leeftijd volgde ze de lessen 'computeren'. Sindsdien was ze de bekendste blogster en influencer van Zweden. Een voorbeeld om na te streven. Dus nog 36 jaar gezond van lijf en leden, en belangrijk gezond in het hoofdje, te gaan. Tot morgen
Het is spijtig dat ik de kleur grijs niet graag zie, anders zou ik nogal in mijn nopjes zijn de laatste dagen. Zelfs in mijn kleerkast hangen er maar een paar stukken met een tint van grijs tot zwart. Af en toe zijn er toch gelegenheden die deze kleur vereisen. Het is geen unicum, want sinds het ontstaan van mijn blog weet ik dat het dag op dag, hetzelfde grijs is met evenveel wind en regen. Niet panikeren dus, de bloemen en planten hebben regen nodig om goed te gedijen, vooraleer de zon weer de grond gaat uitdrogen en Frank begint te zagen over het grondwaterpeil. Dit is dè tijd van het jaar om lekker te roddelen. Natuurlijk weet ik nooit iets uit de eerste hand van de internationale jetset, beau monde of al wat prinselijk en adellijk nieuws betreft. Dat wil niet zeggen dat ik daarom mijn gedacht over die mensen of hun activiteiten moet inslikken. Vandaar dat het gebeurt in mijn blog want de enige toehoorder en simpel publiek is mijn viervoeter en die geeft geen knijt om wat die schone wereld doet. Om de haverklap is er wel iets te horen over die mensen en slag om slinger staat er in de boekskes wel iets over te lezen. Meestal lees ik die rioolpers bij de kapper maar vandaag staat er ook wat nieuws in de krant. Over kunstenares Delphine die haar 3-delige reeks over haar leven verkocht krijgt aan verschillende zenders in verschillende landen en daarvoor speciaal het Festival van Cannes frequenteerde om nog wat meer publiek te zoeken dat geïnteresserd is in haar levensverhaal. Ook heuglijk nieuws is er uit Amerika waar er een huwelijk tussen kinderen van les nouveaux riches zal plaatsvinden. Een kind van ex-voetballer David Beckham en zijn vrouw ex-spice girl Victoria Adams. Hun 23-jarige zoon 'Brooklyn' huwt met een nog rijkere vrouw van 27. Voorwaarde van toekomstig schoonpapa die zijn vermogen (1,5 miljard dollar) niet op het spel wil zetten door een eventuele gevolgde echtscheiding: trouwen onder huwelijkse voorwaarden. Het wordt een eenvoudige plechtigheid van 3,5 miljoen dollar. Er zit wel al een haar in de boter want niemand op het huwlijksfeest draagt een creatie van La Victoria, tot haar groot verdriet. Ik hoop van harte dat er nooit het liedje "Plaisir d'amour ne dure q'un moment, chagrin d'amour dure toute la vie..." gaat volgen. Meer dan 25 vertolkers zijn er van dit liedje te vinden van Charles Trenet(1913-2001) tot Nana Mouskouri, vertalingen en zang van Elvis Presley (1935-1977) tot Joan Baez. Iedereen wil zijn eigen 'chagrin d'amour' bezingen met een tekst die zo oud is als de straat. Geschreven in een van de fabels, de novelle "Célestine", van Jean Pierre Claris de Florian (1755-1794) en van noten voorzien door Jean-Paul-Égide Martini né Johann Paul Ægidius Schwarzendorf (1741-1816). Charles Trenet verwoordde het zo: "Longtemps, longtemps, longtemps, après les poètes ont disparu, leurs chansons courent encore dans les rues. La foule les chante un peu distrait, en ignorant le nom de l'auteur." Tot morgen
Het is zo een van die zeldzame dagen dat ik niet weet wat te vertellen. De triestheid van de beelden en reportages over het Europese oorlogsgebied maken me droevig. Het grijze weer helpt dan niet om tot een andere stemming over te gaan, het benadrukt zelfs die sfeer. Zeker als ik dan zie dat er het in 1957 op deze dag 22,1°C was. En als ervaringsdeskunde op deze dag gewijd aan de 'ervaringsdeskundige' (vooral dan over mezelf), weet ik wat ik nodig heb om uit dit grijze dal te stappen. Ik vind een uitspraak van een Amerikaanse voetballer en coach, Darell Royal (1924-2012): "Denk positief, als je in een vijver bent gevallen, tast dan in je zakken of er vis in zit". Dat zal ik dan maar doen, maar ik heb geen vijver en dus moet ik naar iets anders op zoek gaan om me in een goede luim te brengen. Als ervaringsdeskundige over mezelf weet ik wat me terug in 'the good mood' kan brengen naast pateekes eten. Ik vestig mijn aandacht op muziek. Muziek verzacht de zeden, zegt iedereen. En dus ben ik weer diep in mijn geheugen gaan spitten wie van de oude gloriën en ééndagshits, ik nog niet in mijn muzieklijstje had staan. Ik weet dat er een jaar was dat er veel songs waren die me aangenaam in de oren klonken. Zo vond ik Dirk Blanchart terug met zijn Groove Quartet en "No regrets". Het klonk in mijn oren nog even mooi als toen. Ook Yvonne Keeley in duet met Scott Fitzgerald brachten nog eens "If I had words". Leyers, Michiels and Soulsister was ik ook al vergeten in mijn lijstje op te nemen met hun hit: "The way to your heart". De band The Radios ontbraken nog op mijn playlist. Ik koos dan maar "I'm into folk". Zelfs Axelle Red kwam pas nu in mijn gedachten met "Sensualité" en "Kennedy Boulevard". En deze namiddag, als ik dan een puzzeltje van 210 stuks op mijn pc maak, laat ik mijn lijstje afdraaien. Ik zing dan luidkeels mee. De luisteraar van dienst, mijn hond, kent toch het verschil niet tussen juist zingen en vals. Dat afspelen is toch duizend keer beter dan telkens te moeten opstaan om een ander plaatje op te leggen. Natuurlijk heb ik ook gans die collectie van muziek niet ter mijner beschikking. Veel vinylplaten met klassieke muziek en CD's met de grote bekenden, wiens hele repertoire nooit tegensteekt om naar te luisteren. Maar mijn lijst heeft zo het voordeel dat ik een mix kan doen van eendagsvliegen en gevestigde waarden. Zichzelf kennen en weten wat te doen bij welke gemoedsgesteldheid, heeft toch zo zijn voordelen. En dat gebeurt pas na jaren met veel vallen en opstaan. Tot morgen
"Had ik gelijk of had ik gelijk" zei Bernard Theofiel Waterslaeghers, alias BTW uit de Kampioenen. Een uitdrukking die Bernard gebruikte en die spontaan populair werd ondanks dat het personage op niet al te veel steun kon rekenen bij het publiek. BTW had, ondanks het minder sympathieke personage toch verschillende catchfrases die nog dikwijls gebruikt worden, zoals; geestig heel geestig, welkom bij Bij Mij, wat ik zelf doe doe ik beter, en ook, zeker weten. Maar voilà sè, had ik gelijk of had ik gelijk, het is gisteren gebeurt zoals ik geschreven heb: de eerste die de eindmeet passeerde was de winnaar!!. En iedereen zal het wel beamen, het was een fantastische koers die ongemeen spannend werd in de laatste 200 m. Geschiedenis werd er geschreven in de Ronde voor Vrouwen, die voor het eerst georganiseerd werd: de Belgische Kampioene won, in de trui met de nationale kleuren, deze prachtige wielerwedstrijd. Een sportdag kan echt schoon zijn. En 's avonds greep me "Lost Luggage" weeral bij de keel, evenals de vrienschap van de renners uit " Het Scheldepeloton". In schril contrast stond deze 'dag van de wielergekte' met de gruwel die ontdekt werd in het oorlogsgebied van Oekraïne. De mensen die er nog verblijven zijn nog voor jaren getraumatiseerd. Wie kan die wreedheid, barbaarsheid toch stoppen? Op deze 'Internationale Dag van Aandacht voor Mijnen' ontdekt men dat het terugtrekkende Russische leger, op verschillende plaatsen nog gauw wat landmijnen plaatste om het normale leven te ontzenuwen. Ik duim maar dat ons Belgenland een 'seef plees' blijft, een phonetisch geschreven 'safe place' of een 'veilige plaats' om te leven voor groot en klein, oud en jong, ziek of gezond, arm of rijk.
Eis je teveel aandacht van je gezin of medemensen? Dan vertoon je waarschijnlijk, weer een nieuw lang Hollands woord, het "bodemlozeputsyndroom". Dat krijg je, volgens de Nederlanders, als er te weing aandacht aan je werd geschonken toen je nog een klein ukkie pukkie was. Op volwassen leeftijd wil je dan compensatie hebben en aandacht van Jan en klein Peerke. Dat staat dan weer tegenover een normaal woord in Vlaanderen dat eens aandacht verdient: Damar. Nee nee, je moet niet denken dat ik een 't' vergeten ben en dat het over warm ondergoed zou gaan in de tijd van de aprilse grillen. Het is een Franse afkorting van, maar ook in België gebruikt: Dame de la Marine. Met andere woorden het gaat over leden van de marinevrouwenafdeling. Damars zijn dus vrouwelijke beroepsvrijwilligers bij de marine en geen warm hemdje of broekje of pyjama. Tot morgen
In 1903 werd de Tour de France voor het eerst gereden. In 1909 was er de start van de Giro d'Italia. Twee sportjournalisten, Vlaming Karel Van Wijnendaele (1882-1961) en Brusselaar Léon Van Den Houtte (1887-1931) vonden dat Vlaanderen niet kon achterblijven met een grote wielerwedstrijd. Ze organiseerden voor het eerst in 1913 "De Ronde van Vlaanderen", een parcours in Oost- en West-Vlaanderen. Wat is het verschil met toen en nu? 1) De startplaats die geclaimd wordt door een andere provincie. 2) Het aantal kilometers dat de helden op hun tweewielers moeten rijden, 324 km zonder hellingen en nu, anno 2022→ 272,5 km met 18 hellingen. 3) Het aantal deelnemers dat die afstand probeert te overbruggen, in 1913 waren dat er 27 en nu, als iedereen aan de start komt die niet geveld is door corona, 168 pedaleurs. 4) Wat is hetzelfde gebleven in al die jaren dat de wedstijd bekampt wordt? Wel, zegt Geert Van Den Bon en ik dus ook: de eerste die over de finishlijn rijdt, wint!. Voor Vlaanderens Mooiste wordt er langs het parcours niet minder dan 1 miljoen kijklustigen verwacht voornamelijk in de 'hellingzone'. En dat gebeuren zo mooi bezongen door Willem Vemandere in "Mijne Velo". Maar met dit kille weer zullen er waarschijnlijk minstens evenveel voor de buis zitten kijken met een warm fleeceke om zich heen geslagen, een lekkere pint gevuld met Wijnendale bier. Niet vergeten daarbij wat Wijnendale kaasblokskes en een homp vers gebakken bruin brood, om de nodige fond te leggen. Ne suderans (gepikt uit de column van Jan Van Rompaey), of de Hollandse uitspraak voor 'een jus d'orange' zal niet op het salontafeltje staan bij de echte Vlamingen. Dat warme dekentje is nodig, nu de thermostaten van de verwarming naar beneden moeten, om ingevoerd gas uit te sparen. In Holland, noemt men dat 'thermostaatsolidariteit'. Hoe langer het woord hoe blijer onze Noorderburen zijn. Het betekent eigenlijk, de Russen een hak zetten om zo weinig mogelijk gas bij hen te bestellen en in te voeren, zolang ze baldadigheden en oorlogsmisdaden in Oekraïne begaan. De laatste jaren denk ik (door corona, overstromingen, droogte, oorlogen..) dikwijls aan het liedje van ons aller Urbanus: "De wereld is om zeep er gebeuren rare dingen rondom mij, helemaal om zeep en het laatste oordeel kan niet ver meer zijn". En in dit geval hoop ik oprecht dat er dat laatste vonnis voor dictator Poetin zit aan te komen. Eigenaardig en ironisch genoeg spelen ze op een Vlaamse zender de Bond-film: From Russia with Love. Dat zullen de inwoners van Kiev en andere plat gebombardeerde steden niet zeggen, dat het met liefde voor hun land gebeurd is.
En nu ja, weeral mooie wolkenformaties, zou Frankske zeggen. Voor mij zijn dat doodgewone regenwolken die af en toe grillige vormen aannemen. Maar in de verte is er toch licht aan deze grijze tunnel te zien. De zon komt streepje per streepje tevoorschijn. Het is tenslotte 'zon'dag. Het is zoals Wim De Craene (1950-1990)zingt: Oh, ze zeggen dit, en ze zeggen dat. En van de regen weet elkeen wel wat!. Tot morgen
First things first: mijn kleine schoonzusje is jarig! Ze is nog altijd 'piep' want de 'zes' is nog niet van de eerste plaats verdwenen. Integendeel, een belangrijke verjaardag zelfs: soixante neuf. Ik zal zeggen, veel oefenen met mijn broertje-lief, dan blijf je gezond, gelukkig en bovenal lenig. En dat is dan ook mijn wens voor deze kille 2e april. Beste schoonzusje, de warmte zal op deze dag moeten komen van de liefde voor jou van mijn broer. Die zal dat hopelijk gul rondstrooien met allerlei kleine lieve attenties.
Iedere dag iets leren is mijn devies en vandaag ben ik weer wat slimmer geworden over het menselijk lichaam, voornamelijk dan over het andere geslacht. Niet dat het er voor mij nog veel toe doet, maar de koppeltjes kunnen het nog eens controleren of er wel waarheid zit in dit geschrijf van journalist Tom De Leur, naar aanleiding van de tentoonstelling "Phallus, norm en vorm". Ondanks het feit dat we toch al een respectabele leeftijd hebben, iets bijleren over het lichaam van mannen of het andere geslacht, is nooit te versmaden. Een aanlokkelijke titel: Dit moeten we even rechtzetten, vijf misverstanden over de penis. Een aantal wetenswaardigheden die over het mannelijk lid de ronde doen, eventjes onder de microscoop leggen. Een paar gezegdes die de ronde doen, onder de loep nemen en op hun waarheid controleren. Nr 1. Hoe langer hoe beter. Commentaar van directeur van GUM, Marjan Doom: hoeveel vrouwen kiezen op basis van de penislengte hun partner? Veel info te vinden op Allsizesmatter.com. Nr 2. De neus verraadt de reus. De wetenschap heeft die "naso-genitalereflextheorie" als zwans afgedaan maar de mens blijft gefascineerd door de vraag of de lengte van de penis af te leiden valt door de lengte van de neus of schoenmaat. Nr 3. Elke man heeft een penis. Nr 4. De mens heeft de beste penis. Nr 5. De penis past altijd in de vagina. Veel van al die beweringen woorden gesteund of ontkracht door studies allerhande of kunstvoorwerpen (schilderijen, beelden, voorwerpen). Dat alles in het Gents Universitair Museum tot 08/01/2023. Onthouden voor een uitsapje op een koude dag.
En deze morgen was het een echt trieste aanblik in de tuin: al die geknakte en omgewaaide paasbloemen! Gelukkig zijn de hyacinten en de blauwe druifjes recht blijven staan. Ik heb nu wel een blauwe geurende tuin en dat is ook mooi. De tuinman heeft de ravage van de rukwinden eens komen bekijken, het zeil aan de afsluitingen terug vastgemaakt, en het patattenveld dat de hond van het grasperk gemaakt heeft eens komen opmeten. Hij zal eens nadenken hoe we die putten het beste kunnen vullen want springen en sprinten voor zijn bal, zal mijn woeffie wel blijven doen. Tot morgen
Gisteren kwam er bij het weerbericht een foto uit 'Kuttekoven'. Natuurlijk moest ik opzoeken waar dat dorp gesitueerd was. Die naam komt nu echt niet veel op de buis. Als je Limburg gaat bezoeken en in de driehoek Sint Truiden-Tongeren- Borgloon rijdt, dan kom je dat gehucht met à peu près 80 inwoners tegen. En als je dat dan toch passeert, stop dan en snuif meteen wat cultuur op : bezoek de Sint-Jan-de-Doperkerk, de voormalige pastorie, hoeve en oud kasteel De Clee, en een in verschillende bouwstijlen opgetrokken Kasteel De Klee. Het is een hint om richting het verre Limburg te rijden dat zo mooi bezongen werd door troubadour Jo Erens (1928-1955) in "Limburg allein". Maar het weerbericht voorspelde weinig goeds en dat was deze morgen de werkelijkheid. Adios de paasbloemen, arrivederci de shorts, terug welkom aan de coltruien, mutsen, sjaals en handschoenen. Van een ommezwaai gesproken. Op verzenderkensdag hebben ze het mooie weer naar god weet waar gestuurd! Met de grilligheden van de natuur leren we in Belgenland wel leven. Het was geen sinecure om door het winterlandschap te ploeteren en me staande te houden om mijn kapper te bezoeken. Ik ben er toch zonder ongelukken geraakt. En ik ben van oordeel, als ik voor de hond alle weer moet trotseren, ik voor mezelf ook boodschappen kan doen zoals naar de apotheker en de bakker. De kapper wil ik sowieso niet missen, een goede hoofdmassage en dan genieten van de warmte onder de droogkap, vind ik zalig. En de kapper en kapster weten ook veel van muziek, zijn fervente dansers van salsa, merengue en andere Latin Dansen, en houden van de muziek van Queen. Vandaag heb ik een aanvulling gekregen van songs voor mijn playlist. Het is zoals Raymond van het Groenewoud zingt, "het gaat vooruit, het gaat verbazend goed vooruit", al bijna 300 liedjes staan er op. Maar het is verzenderkensdag, iemand van Pontius naar Pilatus sturen. Iemand steeds maar doorverwijzen zonder dat hij er iets mee opschiet, want Pontius was nu eenmaal de voornaam van Pilatus. Ik vond wel plezante grapjes die men uithaalde, voornamelijk dan bij de kinderen of soms bij volwassenen die niet nadachten zoals: 100 gr muggentetjes bij de apotheker halen, 10 knoopsgaten bij de naaister gaan vragen, vierkanterondebollen bestellen bij de bakker, een emmer stroom gaan halen bij de electriciën. Vandaag heb ik de mop nog niet gevonden in het dagblad, noch heb ik iets gehoord op de radio en vanavond zal ik eens naar de nieuwsuitzending kijken of er onmogelijke dingen zijn gebeurd. Eindigen vandaag doe ik met een spreuk: sneeuw in april geen nood, maar met zware vorst gaat er meer dood. Maar ook: aprilvlokjes brengen meiklokjes!. Tot morgen
