Het rolluik van mijn bureau/leeskamer/bib en ooit waarschijnlijk mijn slaapkamer is in orde gebracht. Ik kan weer voor een open venster zitten en nadenken wat ik aan het papier, in dit geval mijn scherm, wil toevertrouwen. Het is weer eventjes wennen met het andere uitzicht, maar het is minder verstrooiend dan op straat kijken naar alle passanten en de auto's. De hond moet er ook weer even aan wennen en snuffelt rond welke m² hij zich zal toe-eigenen. Eens zijn plekje gevonden brengt hij zijn dekentje ter plaatse, liefst dicht bij mijn voeten zodat hij iedere beweging direct voelt of ziet. Vandaag nog eens richting boekenwinkel gegaan. Mijn schrik en angsten voor corona zijn bijna onbestaande als ik daarheen ga. De aantrekkingskracht van boeken is te groot om dat als hinder te voelen. Vooral als de krant weer niet in de brievenbus terecht kwam. De bezorger twijfelde of de krant wel voor mij was, vond geen papier waar mijn adres op vermeld was en reed gewoon verder. Aangezien ik al meer dan 10jaar een abonnement heb, op hetzelfde adres resideer, hebben ze bij de post waarschijnlijk een overjaars en oud exemplaar van adressen opgezocht en gegeven aan die arme man, om zijn toer te laten doen als invaller. Maar alle reclamaties ten spijt bij de krant, heb ik niks nieuws gekregen en moet het stellen met een beetje info op de pc. Dus de boekenwinkel als waardig alternatief. Al lopende tussen de boekenrekken valt het op hoeveel boeken er van B.V.'s liggen te lonken. Al die bekende mensen die meteen een boek kunnen volkrabbelen terwijl ik moeite heb om iedere dag 500 woorden uit mijn brein en dan vingers, te persen. Het zijn niet zomaar boekjes. Over de meest diverse onderwerpen toveren ze zomaar hele gspecialiseerde schrijfsels uit hun hoed. Geen romans, nee dat is te simpel. Meteen specialistenwerk. Over verliefd worden, trouwen, zwanger worden en zijn, een dipje krijgen, kinderen opvoeden, scheiden, voedingsleer, ziekte, dood en rouwen. Alles van het leven komt aan bod bij deze bekende Vlamingen, die allemaal één van die onderwerpen hebben meegemaakt. En wij, de rest van de maatschappij, zijn we zo dom dat we specialisten moeten raadplegen en nodig hebben bij het minste mankement? Of hebben we er teveel problemen mee om met een probleem om te gaan? Want wij hebben tenslotte niet gestudeerd om onszelf en anderen al schrijvend te helpen! Ik heb die boeken links laten liggen en een detectieve als lectuur meegenomen of liever gekocht.

Het Vlaamse Woord van de dag is niks speciaals: loonkloof, zowel tussen mannen en vrouwen als de vergelijking met de lonen in het buitenland. Nee, dan verkies ik de wijsheid van de dag, geschreven door Nicolas Chamfort (1741-1794) een Frans schrijver, journalist en toneelschrijver. Er zijn meer dwaze dan wijze mensen; en zelfs onder wijze mensen, is er meer daasheid dan wijsheid.