Motregen gisteren en daar word ik ook nat van. Ik besloot wijselijk om droog te blijven en zoals Maggie het zo dikwijls uitriep, blijf in uw kot!, heb ik dat ook wijselijk gedaan. Televisiedag maakte ik ervan. Altijd nuttig om op die manier de rest van de wereld eens te verkennen en te zien wat ik zou moeten weten. De eerste halte was Villa Politica, in het Vlaamse Parlement. Er is plaats voorzien voor 124 verkozen parlementsleden die met belastingsgeld van iedereen betaald worden. Tien man en een paardenkop was aanwezig. Een die keuvelde over de woorden van een federaal minister en de tien anderen waren aan het spelen op hun smartphone. Corona en de anderhalvemetersamenleving zijn vanzelfsprekend de verontschuldigingen om niet aanwezig te moeten zijn. Dat virus is de reden dat ze met niet meer mensen in de koepelzaal kunnen zitten. Een uitleg als een ander. Verder gezapt naar 'Say yes to the dress'. De meest onmogelijke figuren worden in een strapless jurk geregen. Dat is het juiste woord, geen rits of knoopjes die een trouwkleed sluiten maar veters, zoals ik in mijn sneakers heb. Een paar mensen eromheen geven de nodige ooooh's en aaaah's bij het verschijnen van de bruid in spe. Toch weeral goed dat ik de trouwmode in ogenschouw heb genomen. Je weet maar nooit of ik 'The love of my life' op mijn ouwe dag nog eens tegenkom en in het huwelijksbootje wil stappen. Dan zal het wel met bovenstaand liedje van Queen zijn, een hele mooie song trouwens. Het volgende evenement dat ik tegenkwam was de zender 'F' fashiontelevisie arround the clock. Ik keek mijn ogen uit, niet naar de ontwerpers, designers, couturiers, de kleding of de accessoires maar naar de skeletten die mannequins genoemd worden. Een orthopedist kan leren hoe de beenderstructuur eruit ziet en hoeveel beentjes het menselijk lichaam bevat als hij die levende paspoppen ziet passeren. Bij geen van allen kon er een glimlachje af. Het zal waarschijnlijk pijnlijk zijn om zonder enige vetbuffer aan voeten en benen rond te lopen en te paraderen op stiletto's. De volgende zender die ik de moeite vond om eens bij stil te staan was een Vlaamse muziekzender. Daar waren juist drie mannen aan het kwelen. Waarom ze de liefelijke naam uit één van Shakespeare's beroemdste werk hebben gekozen, gaat mijn petje te boven. Een Romeo zoals die voor mijn geest staat, zie en hoor ik in geen van de drie heren. En natuurlijk kom je ook de The Kardashians tegen. Die hebben van het opvullen van ogen, wangen, lippen, boezem en achterwerk hun levenswerk gemaakt. Ze verdienen er wel veel geld mee en laten iedereen ervan genieten door hun show. Een boeiende namiddag. Ik sluit met de speciale woorden van deze week. De 'vaccinado' (welgestelde gepensioneerde die zich laat vaccineren)) wandelt niet met de 'kinderwagen' maar met een 'hondenvoiture' op de dijk. Af en toe eens neervallend op een half 'vermolmde' bank omdat het hondje af en toe de pootjes moet strekken. Tot morgen.
|