Internationale dag van het Milieu. Een belangrijke slogan die we horen vandaag: we helpen onszelf om zeep. We hebben weinig of geen aandacht voor de klimaatverandering, het uitsterven van diersoorten, plastieken oceanen en zeeën, illegale houtkap en de politici die het vertikken om initiatieven te nemen en weinig of niets doet om de opwarming van de aarde tegen te gaan. Milieuactivisten, onheilsprofeten, wetenschappers trekken aan de alarmbel. Stevenen we af op een wereldwijde catastrofe zoals er misschien ooit eens één of meerdere hebben plaats gevonden? Ik zie voor mij het "Boek Dialogen" van Plato (427-347 vC) waarin melding is gemaakt van een verloren en verzwolgen hoogstaande beschaving, Atlantis, gesitueerd zo'n 11.400 jaar geleden. Liet de schrijver zich inspiteren door het "Zondvloedverhaal uit het 1e Bijbelboek "Genesis"? Dat verhaal is dan waarschijnlijk opgetekend door Mozes (1440?-1400? vC) en gaat over het Aards Paradijs, De Ark van Noah, Noë of Noa en de Berg Ararat in Turkije/Armenië. "Niemand twijfelt eraan dat vóór de zondvloed de beste tijd was", alzo sprak Maarten Luther (1483-1546). In alle religies en de verschillende culturen is de zondvloed, rampen, vulkaanuitbarstingen soms met verstening tot gevolg, een belangrijk thema. Overstromingen, verzwelgingen, aardbevingen, vernietigen van hele beschavingen of een wereldgemeenschap, telkens met uitzondering van enkele overlevenden, komt men over de globe tegen. Deze catastrofes zijn door de goden als straf voor zonden en zedenloosheid, over de mensheid gezonden. Maar "het is alleen de nutteloosheid van de 1e zondvloed die God belette een 2e te sturen" zei Nicolas Chamfort (1741-1794). In de seculiere maatschappij van het Westen zijn de belangrijkste belagers van de mensheid niet meer te verklaren door de goden maar door onze eigen roekeloosheid en onnadenkend gebruik van de rijkdom van de aarde en ons gedrag. "Wij hebben geen god meer nodig, want we creëren onze eigen zondvloed" zegt Theo Maassen. Bij teloorgang en verdwijnen van die eerdere erg ontwikkelde maatschappijen, culturele hoogstaande gemeenschappen, moet de kleine groep overgeblevenen terug van nul beginnen. Terug het vuur 'uitvinden', het wiel, de gebruiksvoorwerpen, planten, voedsel telen, terug het meest primaire leven weer ontwikkelen om te overleven. Mijn ongebreidelde fantasie neemt het nu over. Ik denk dat in ons DNA de kennis opgeborgen zit, de wetenschap van hetgeen de mensheid terug kan, wil en moet opbouwen. Weerom zijn er grotere intellecten nodig om alles uit te dokteren. Ik zeg altijd; als ik het kan denken moet het wel bestaan en iemand die hetzelfde denkt, zal het praktisch weer mogelijk maken en 'uitvinden' van hetgeen ooit bestond in Het Aards Paradijs of Atlantis.
|