Het maantje scheen nog tussen de bomen....maar niet op de avond van Sinterklaas zoals in het liedje maar op een doodgewone aangename zachte morgen in de week. Het is bijna volle maan en de bomen hebben geen blaadjes meer. De maan krijgt volop kans om door de takken en twijgen te schijnen zoals ik op foto's, films en schilderijen zie. Ik heb deze nacht weeral veel cijfertjes zien blinken op mijn wekker, zoals de mooie reeks 01.23. Ik kon dat een beetje verwachten na mijn televiesieavond die laat eindigde, eigenlijk pas in de vroege uurtjes van deze dag. Eerst was er de afspraak met interessante gasten zoals Marc Noppen, een prof, dokter en CEO van de UZ Brussel. Hij kwam nog een toelichting geven en uitleg over de evolutie van pandemie naar endemie van het coronavirus. Het meest markante gesprek was met Maarten Boudry, filosoof verbonden aan het instituut van wijsbegeerte en moraalwetenschappen aan de Unief van Gent. Hij stelde er zijn zeer merkwaardig boek voor dat me intrigeert: Waarom ons klimaat niet naar de knoppen gaat (als we ons hoofd koel houden). Hij gebruikt een beetje de woorden van Kimberly Nicolas (prof aan de Zweedse Universiteit van Lund en docente o.a. in klimaatverandering) als uitgangspunt. Zij schreef ivm klimaat: it's warming, it's us, we're sure, it's bad, we can fix it. Het was een boeiend rekwisitoor dat hij hield waarbij hij de andere gasten ook verbaasde waarom kernenergie nodig blijft. Die Zeitung schrieb heute: de energiesector heeft angst voor de 'Dunkelflaute', een dag zonder zon en wind. Er kan geen groene energie opgewekt worden zoals deze week gebeurde en was er invoer uit het buitenland en moest men gebruik maken van gascentrales. Daarna was er ons aller Tina met haar levensverhaal. Verlaten door ouders, misbruikt en misshandelt door de echtgenoot. Geklommen uit een diep dal maar met een oersterk geloof in eigen kunnen. Bij de echtscheiing vroeg ze geen royalties, huis, auto, geld enkel een naam: Tina Turner, artiestennaam van Anna Mae Bullock. Haar biografie en film gebaseeerd op het boek hebben ontzettend veel vrouwen geholpen om te ontsnappen aan een zinloos leven van geweld, kleineringen, pesterijen. Zo is deze artieste wel een baanbreker geweest voor de vele vrouwen in uitzichtloze situaties. Dus met haar eigen woorden zeg ik : Simply the Best, als vrouw, als mens als artieste. Ze wordt oud, zoals iedereen, maar de guitigheid en de levensvreugde druipt nog altijd van haar gezicht. Bij haar is het niet nr 79: lachen als een boer die kiespijn heeft = gedwongen lachen
Dat treft want broertje-lief en schoonzusje-lief komen mosselen met friet eten. Een gezellig samenzijn om een beetje te anticiperen op de lockdown. Tot morgen
|