|
Oef, einde van de 30 dagen niet 'zagen'! Bij dat 'zagen' komt er altijd een zinnetje te voorschijn in mijn gedachten. Gegarandeerd dat het dan een overblijfsel is van een of ander gedicht of tekst dat ik ooit heb moeten van buiten leren. En wel op een zo dwingende wijze dat het nooit of te nimmer uit mijn geheugen zal gewist worden. Inderdaad, deze morgen vond ik de zin en de volgende strofen: Niet klagen, maar dragen en vragen om kracht. Niet zagen voor morgen, bij vallenden nacht. Het gedicht "Klagen" van Nicolaas Beets (1814-1903) bevat die zinnen. Maar Beets schreef ook onder het pseudoniem Hildebrand, zijn "Camera Obscura". Een boek met allerlei korte verhalen die een beeld geven van de 19e eeuw en geschreven op verschillende tijdstippen in zijn leven. Ik wilde zeggen, na het 'klaagvrij' leven, is het weer geoorloofd om te zagen als vanouds zonder dat ik me er voor moet generen (niet gêneren, ik heb het nagekeken). Het kan eens opluchten te klagen over situaties die men niet in de hand heeft, die vervelend en ongemakkelijk zijn en die iedereen moet ondergaan. Typisch daarvoor is over het 'weer' klagen of over de files op de baan. En nu dat het weer toegestaan is te klagen en te zagen weet ik geen enkel item te vinden waarover ik een boom zou opzetten. Een kort verhaal vandaag, en daar kunnen de lezers dan over zagen. Tot morgen
|
