|
Ik hoop nooit mee te maken wat ik deze morgen in de krant zag: een jongetje met een betraand gezicht en verdrietig snoetje, slachtoffer van een autocraat, oligarch, despoot, alleenheerser. Ontheemd, op de vlucht voor mortieren, granaten en bommen. De vorige generatie heeft het allemaal meegemaakt, de uitroeiingskampen, de goelachs, de volksverhuizingen om het geweld te ontlopen. Wat ik wel hoop is, dat er een goed functionerende en eensgezinde Europese Unie en Navo klaarstaat om de Oekraïnse bevolking te helpen en te beschermen tegen deze niets en niemand ontziende man. Zelfs een dreiging met kernwapens als hij zijn zin niet krijgt, gaat hij niet uit de weg!. De internationale organisaties moeten proberen alles te beschermen, de huizen, de monumenten, de velden, de industrie, zodat het gewone leven zo rap als mogelijk weer kan hervat worden en het leven en economie niet al te veel ontwricht worden of zijn. De titel "Oorlog en Vrede", het epos van Leo Tolstoj (1828-1910) werd ook geschreven na de tijd van een megalomaaan man, en doet me eraan denken. Als schrijver kwamen zijn pacifistsche ideeën naar boven in dit grootse werk. Veel Russische schrijvers, zoals Gogol, Poesjkin, Gorki, Tsjechov, Pasternak, Solzjenitsyn, hebben wereldliteratuur geschreven, door iedereen gekend. Ze hebben dikwiijls oorlog, terreur, verbanning, straf, doodstraf, lijden tout court.. als kader voor hun roman. Gisterenavond moest ik ook aan Fjodor Dostojevski (1821-1881), de schrijver van het boek "Schuld en Boete", denken. Ik ben niet preuts, kleingeestig, bekrompen of wat dan ook, maar de Vlaamse fictiereeksen kenmerken zich door het zgn 'verantwoorde naakt' op te voeren of te filmen. Niet alleen dàt, dat was zelfs voor "Twee Zomers" nog niet gedurfd genoeg. Verkrachtingsscenes die breed over de reeks geëtalleerd worden zodat geen enkel detail kan ontbreken, of de verbeelding doet werken. Het is rauwe realiteit die echte slachtoffers weer confronteert met een traumatisch verleden of pas ondergane kwelling. Ik kijk niet meer, dat is geen informatieve reeks over een verkrachting, het is een romantische idyllische setting die men ervoor gebruikt. Net zo min kijk ik naar een of andere soap, waar miserie zich opstapelt in een theaterdecor.
Ik heb bezoek en kook weer in grote ketels, wat eigenlijk wel plezant is. Bovenden, is mijn hondje naar de kapper geweest en zijn zijn witte krulletjes verblindend in het zonlicht. Tot morgen
|
