Als ik buiten kom, hoor ik een zee die kwaad is omdat de wind uit het noord-westen komt en de koude meebrengt. Indachtig het spreekwoord van vandaag zal ik me er maar bij neerleggen want; Als het vriest op Sint Sebastiaan, dan is het op 2 februari met de vorst gedaan!. De winterspreuk van de dag. En met de 'vorst' is hier de vriestemperatuur bedoeld, niet de koning. Want de belangrijkste man van het land zal wel een feestje op touw gezet hebben voor zijn lieve gade. Voor mij is het al een tijdje geleden (25j) maar onze vorstin krijgt op haar verjaardag ook een nieuwe voordeur en zal 50 kaarsjes op haar taart mogen uitblazen. Ik kan maar één ding zeggen, ons Matilleke is een pracht van een koningin, een byzonder uithangbord van onze monarchie en koninkrijk, een surplus voor ons koningshuis en dan nog wel van 'eigen' bodem. Laat ons zeggen, een waardige vertegenwoordigster van ons land, waar geen schandalen rond hangen en die de Belgische economie, kunst en cultuur zeer genegen is en dat ook uitstraald in haar Belgisch koopgedrag. Bewonderenswaardig vond ik de voorbereiding naar deze verjaardag: de vele fiets-en wandeltochten die ze met de gewone Belg ondernam in de 10 provincies. In ieder geval wens ik haar nog vele gelukkige en gezonde jaren met haar gezin en haar geliefde man. Enfin, genoeg lofzang gedaan, maar één keer per jaar mag dat wel eens en een verjaardag is daar de beste gelegenheid voor. En natuurlijk moet er een  liedje zijn op haar verjaardag. Dan kies ik, "Waltzing Matilda". Geschreven door Banjo Paterson (1864-1941). Hij had Schotse roots en gebruikte een melodie van een Schots volksliedje om zijn gedicht op te enten. Algemeen wordt dit lied als het onofficiële volkslied van Australië beschouwd. De twee versies die ik het liefste hoor zijn gezongen door Amerikanen en alletwee even leuk en swingend om naar te luisteren: Walzing Matilda van Harry Belafonte, The King of Calypso en de versie van Johnny Cash (1932-2003). Veel luisterplezier. Tot morgen