Ik moet het niet vertellen aan de goegemeente, het is een koude, natte zondag. In de koers is er al een belangrijk slachtoffer gevallen, een mogelijke winnaar van deze Ardense klassieker, een Sloveen die al meerdere wedstrijden gekleurd heeft door zijn sportiviteit en talent. Maar ja, sport eist zijn slachtoffers, zeker als die plaatsvinden op de openbare weg, met putten en kuilen welbekend in ons landje. Niemand heeft op voorhand eens met een 'emmerken asfalt' de baan gecontoleerd om eventuele mankementen handmatig te repareren. Straks zal ik wel naar het vervolg kijken van La Doyenne, 'de oude dame'. Het is de oudste wielerkoers hier te lande met een eerste editie in 1892 en nu dus de 109e. De laatste koers van de 'voorjaarsklassiekers', de laatste van de Ardennenweek. Ik hoop maar 1 ding: geen slachtoffers meer bij de coureurs tijdens deze lange (bijna 260km) rit en soms gevaarlijke afdalingen.

Het is toch een speciaal dagske voor mij, ondanks dat regenweer, want dat heeft er niks mee te maken. Ik schrijf vandaag mijn 1200e tekstje. Al 1200 keer ben ik aan mijn geïmproviseerde bureau gaan zitten op een gemakkelijke stoel, om een berichtje te schrijven en het de wereld in te sturen. Iedere dag een uurtje of twee van mijn leven dat ik kan delen met de mensheid. Al zijn dat er maar een tiental per dag, het doet me telkens plezier wat voor hen te schrijven. Maar ik heb al schrijfwerk gedaan ondanks het gevorderde uur van de dag. Mijn kleindochter wilde weten over wat voor soort technologie ik beschikte tijdens mijn schoolgaande jaren en werkervaringen. Een simpel antwoord: geen. Het dichtste dat bij hedendaagse technologie kwam was de schrijfmachine en het gebruik van het toetsenbord en dat is het enige wat nu nog altijd nuttig is. Voor de rest is mijn diploma gedateerd, dat wil zeggen dat het onbruikbaar is mocht ik de behoefte voelen om terug het beroep van 'baker' vroedvrouw, verpleegster uit te oefenen. Ik zou terug op de schoolbanken moeten plaatsnemen, stage doen en een eindwerk maken. Tijdens de bevallingsarbeid beschikten we toen over een 'pinard', een doptone en wat later een 'Doppler' om het kinderhartje te horen kloppen. Het was vooral de ogen gebruiken, en fingerspitzengefühl hebben.Tijden veranderen vliegensvlug en het vraagt inspanningen om bij te benen met al de machinerie die nu tijdens de bevalling gebruikt wordt. Maar tijdens mijn werkzaamheden als gepensioneerde maak ik  dankbaar gebruik van deze nieuwerwetse manieren van werken en opzoekingen doen. Klik klik klik, eigenlijk een beetje zoals het 'Iedereen Beroemd' item: klikipedia. Zo werk ik meestal aan mijn essays. Ik vind dat leutig en plezant en vind allerlei toffe items en antwoorden op mijn vragen. Zoals voor vandaag, stelde de Unesco op 23 april 1995 de 'Wereldboeken en Auteursrechtendag' in. Niet toevallig gekozen want het is de geboorte- en sterfdag van William Shakespeare (1564-1616)  en ook van Miguel de Cervantes (1547-1616). Niet te verwonderen dat het vandaag dan ook de 'Internationale Dag van de Engelse en Spaanse Taal' is. Tot morgen