Een nieuwe werkweek is weer van start gegaan. Al week 23. Ik blijf me verbazen over de snelheid waarmee de tijd vooruit gaat. Ik moet met boodschappen doen deze nieuwe 7-daagse beginnen. Dik tegen mijn goesting om mijn kostbare tijd daaraan te besteden. Maar mondvoorraad groeit niet aan de bomen of valt niet uit de lucht zoals in het Oude Testament het 'manna' voor de Israëlieten naar beneden kwam. Nee, ik moet daarvoor een verplaatsing maken van 6,5 km. Ik neem dan wel de mooiste route, langs de zee. Ik zie dan dat de Noordzee maar blijft schuimen en wilde golven aanmaken. Het blijft, in tegenstelling tot in het binnenland, maar 15°C met nog altijd een noordoostenwind van 55 km/u. Niets aan te doen, het weer nemen zoals het komt en er het beste van maken dwz goed aangekleed buiten komen. Ik kan mezelf toch niet gaan verhongeren door geen eten aan te schaffen. Voor mezelf zou ik nog een uitleg kunnen vinden maar de hond zou niet begrijpen waarom er geen eten in zijn bak komt. Dus vooruit met de tuftuf. Gelukkig is er hier een groot winkelcentrum waar alle grootwarenhuizen te vinden zijn. De auto parkeren en te voet van het ene naar het andere lopen als men geen goesting heeft om voor 100 meter zijn auto te verplaatsen. Ik heb vandaag eens een ander koekje meegebracht in plaats van de tompoes bij de koffie: mergpijpjes. Ik heb natuurlijk ook gezonde zaken meegebracht zoals de gele kiwi's die in reklame waren en deze tijd van het jaar ook de aarbeitjes want de mijne zijn nog niet rijp. Veel valt er voor de rest niet te vermelden. Iedereen schreeuwt wel zijn vreugde uit om het kampioenschap van Antwerpen te vieren. Maar sjotten tegen een bal en daar opgewonden van geraken is nu niet direct mijnen dada. Ik ga verder lezen in mijn meer dan 700 blz tellende 8e deel van de 'Zeven Zussen'. Tot morgen