Eindelijk is de tijd er waar al lang op gewacht werd: hemelse zomerse zonnige warme temperaturen en blauwe luchten. Zonovergoten dagen die ons de vit.D geven om weerstand te hebben tegen de griepaanvallen in de winter. Geen briesje, het is bijna windstil te noemen, enkel mijn in- en uitademen geeft wat luchtverplaatsing. De verfrissing komt dezer dagen van op blote voeten te kunnen lopen. En als ik dan de bloemen gul besprenkel met fris water, doe ik hetzelfde met mijn voeten en benen. Raar maar waar, ik zit nu echt wel veel binnen. Ook de hond zit liever aan mijn voeten dan buiten te spelen. Ik ben blij met dit prachtige weer, maar geniet er binnen van. Ik ben nooit de grootste zonneklopper van den hoop geweest maar nu is het echt uit den boze geworden om met dit weer buiten te lopen. Mijn uurtje buiten zitten heb ik al achter de rug en voor de rest van de dag zal het eens sporadisch buiten lopen zijn omdat de hond zijn behoeften moet doen en zijn poten eens moet strekken. Ik zal vandaag als tijdverdrijf eens extra kijken op instagram waar ik naast de gedichtjes van 'Loftoejoe' ook met verbazing de strapatsen van 'bebecampeiro' volg. Een manneke dat van kleinsaf, zich ontfermt over een zwarte kip die zich alle liefdesblijken van het jongetje laat welgevallen. Steeds op de hort met zijn kip in de velden, die ook in zijn bed slaapt, wordt hij op de voet gevolgd door een gans en twee honden. Ik word vrolijk van naar dat ventje en zijn dierengaarde te kijken. Voor de rest zal ik me rustig en stil houden want met dit weer is iedere inspanning goed voelbaar en er teveel aan. Ik zal uit mijn venster kijken of ik de vliegers zie, want gisteren waren er maar enkelen in de lucht te bekijken. Veel nieuws heb ik voor de rest niet te melden, daarom nog een nadenkertje: slijten is iets van vroeger, tegenwoordig gaat alles kapot!. Tot morgen