Het blauw is verdwenen, de '50 tinten grijs' zijn in de plaats gekomen. Dat is niet zo sexy dan het erotische boek van E.L.James met dezelfde titel. Dat verwacht ik ook niet dat een grijze kleur romantische gevoelens kan opwekken. Dat grijs is het zinnebeeld van de alledaagsheid van het bestaan. Dat heb ik dan vandaag onderbroken om samen met een koppel van mijn leeftijd eens een middagmaaltje te gaan verorberen en een goede babbel te hebben. Woefie heb ik voor deze keer eens thuis gelaten. Ik mag ook wel eens een kermis hebben waar ik alleen naar toe kan gaan. En zo grijs en eentonig, als het weer is met al die verschillende tinten van die kleur of non-kleur, zo simpel en eenvoudig zal mijn namiddag verlopen op deze dag dat de 'Queen of detectives' Agatha Christie (1891-1976) overleed. Dat is weer eens de tijd om een DVD-ke van een van haar beroemdste misdaadverhalen te bekijken: Death on the Nile. Daarachter zal ik nog wel tijd hebben om naar Miss Marple te kijken, situerend in de slaperige dorpjes van het landelijke Engeland of in de exotische oorden zoals Barbedos. Maar Agatha heeft ons ook een paar mooie citaten nagelaten, zoals "het verleden is de vader van het heden" of "boeken zijn een verslavingvormend medicijn" of "doe nooit iets zelf dat anderen voor u kunnen doen". De laatste zin wil ik indachtig houden, want een mens vergaloppeert zich nogal gemakkelijk als hij wat ouder wordt. Want natuurlijk wil niemand oud zijn en stram van lijf en leden. Altijd denken 'dat kan ik wel' 'ik heb dat altijd gedaan' 'dat is niet zo moeilijk'....en binnen de kortste keren is er een verrekking, spierscheur of de stijfheid achteraf. Ik moet wel nog iemand vinden die al die practische zaken in mijn plaats kan doen Nadenken, uitleggen en weten hoe al die dingen moeten gebeuren kan ik als de beste, ze uitvoeren is een paar andere mouwen. Tot morgen
|