|
"de heren en aprillen, bedriegen wie ze willen, de vrouwen en aprillen, hebben beide hun grillen". Ik moest toch wat spreekwoorden van deze maand in mijn blog steken. Het is een verjaardagsfeestje bij mijn schoonzusje, weer een jaartje ouder. Maar zolang de cijfertjes verwisselbaar zijn of het laatste cijfer nog het eerste, kan ze haar jeugd in herinnering brengen en de fratsen van die tijd eens vertellen als een plezante anekdote. Ik heb voor haar verjaardag 2 liedjes gekozen, die mooi zijn om te horen, en waarvan eentje haar leeftijd in omgekeerde volgorde bezingt. Iedereen is dit waarschijnlijk al vergeten.Toen zong de Amerikaanse zangeres Peggy March, die tijdelijk in Duitsland woonde en daar ook grote successen had met haar Duitstalig repertoire. Omdat ik in 1965 '17' werd, is me de song "Mit Siebzehn hat man noch Träume, da wachsen noch alle Bäume, in den Himmel der Liebe...", bijgebleven. Aangezien ze me deze morgen aangaf nog 'heel veel van haar 17 lentes te herinneren, is dat een lied op haar lijf geschreven. Maar in Amerika, had Peggy in 1963 al een grote hit en dat succes werd herhaald met haar remake in 1992 voor de film "Sister Act" van het lied "I will Follow him". Die zin is natuurlijk ook voor mijn schoonzusje toepasselijk want ze is mijn broer gevolgd, omgekeerd kan natuurlijk ook zijn. Tot zover mijn familiale mededelingen.
Naast de koers van vorige zondag kregen we ook, tot mijn grote spijt, het zomeruur. Het is weer méér dan aanpassen geblazen, aangezien ik een ochtendmens ben en geen avondmens. Ik ben mijn oriëntatie van de uren kwijt, morgen, middag, avond en nacht lopen nu precies dooreen. Gelukkig heeft de hond er weinig last van, als die maar zijn uurtjes rust heeft. Gisteren had hij door één van zijn acrobatentoeren zijn poot wat verstuikt, hij hinkte een paar uur, geen salto's voor een paar uur, een goede nachtrust en meneertje was deze morgen weer als vanouds, vol leven en vuur. Ook alle vogels in de omgeving zijn in volle actie gekomen om te nesten omdat er al veel nieuwe blaadjes aan de bomen komen. Natuurlijk is het eerst een partner zoeken, de meesten hebben geen levenslange zelfde geliefde. Deze week zijn het duivers en de duivinnen die op vrijerspoten zijn. Bij de houtduiven zijn het de vrouwtjes die zich de gunsten en capriolen van de mannekes laten welgevallen. Toch altijd mooi om af te kijken. Tot morgen
|
