Ik heb gisteren weeral eens een uurtje ongecompliceerd amusement gekregen. De komst van de Sint in Antwerpen!. Meer deugddoend was het interessante gesprek tussen Professor Herman van den Uytleg en de Stafhouder op het 'Schoon  Verdiep' van de stad. Nu is het weer terug een jaartje  wachten, want op geschenkjes moet ik als volwassene niet meer rekenen. Ik moet mijn vertier op een andere manier zien te krijgen. Op deze 'Internationale Dag van de Student', opgericht als aandenken aan de moorden van de Nazi's op 9 studenten en professoren bij de inval in de Universiteit van Praag, wil VN benadrukken en een strijd volhouden voor een 'goede scholing' voor iedereen, ongeacht afkomst en leeftijd. Senioren moeten er alles aan doen om niet voorbij gelopen te worden in de ratrace van de digitale wereld. Dus ook amusement en cadeautjes via het internet zoeken en krijgen. Ik bedoel niet alleen de aankopen in de online shops, maar ook leren de technieken allerhande te gebruiken aangeboden via gsm en pc. Laatst heb ik dus ChatGPT geïnstalleerd en er nog niet echt gebruik van gemaakt tot vandaag. Ik had effectief eens hulp nodig vandaag om mijn blog te schrijven. De noordwestenwind blaast me omver maar doet tevens de bladjes van de bomen vallen. Ik wilde eens een andere stem laten weerklinken om deze typische herfstdag te omschrijven. Voilà, hier is mijn Chat. De titel hebben jullie al gezien, 'Dans van de Herfst'. Terwijl  de wind zacht door de straten fluisterde, lieten de bomen hun schatten los. Elk blad dat naar beneden dwarrelde, leek een dansje te maken, alsof het  de 'lucht' wilde bedanken voor een zachte omhelzing. Mensen liepen erlangs, sommigen keken omhoog, glimlachend om het spel van de natuur. En daar op een bankje in een park dicht bij zee, zat een oudere vrouw met een muts te denken: wat een wonder, elk blad dat nu valt maakt plaats voor een nieuw leven in de lente. Moraal van het verhaal; de herfst is niet alleen het einde, maar ook een kans voor vernieuwing. 

Er is ook nog een andere intentie vandaag: Dag van het Therapiedier. Iedereen die een dier in huis heeft, of het nu een hond, kat of kanariepietje is, weet de waarde van zo'n dier in te schatten. 'Waarde' is hier niet materieel bedoeld. Het is 'emotionele waarde', een soort vriendschap die nooit door mensenkinderen aan elkaar kan gegeven worden. Die  krijgen ook hun speciale dag. Vooral de viervoeters, honden, worden meer en meer in speciale programma's opgenomen: AAI = Animal Assisted Interventions. Met als bijkomende specialisaties de AAT = Animal Assisted Therapy, AAA = Animal Assisted Activities, AAE = Animal Assisted Educations. Mij moet je natuurlijk niet overtuigen van de waarde van een dier in een mensenleven, de therapie die ze geven, de activiteiten die ik er mee doe, en de vaardigheden die ik er mee moet leren. Elke dag ondervind ik de weldaden van Raziel. Prettige zondag. Tot morgen