Een vermoeiende tijd zo vlak voor het jaareinde, kaartjes schrijven en e-cards versturen. Vooral dan mijn adressenlijst dubbelchecken om niemand te vergeten 'prettige feesten' en 'een gelukkig nieuwjaar te wensen. Het zet me eens terug aan het denken naar de tijd dat er geen kaartjes gestuurd werden maar naar de tijd dat Kerstavond gevierd werd met (toen) feestelijk eten en om middernacht naar de nachtmis gingen. Nieuwejaarsdag ging er anders aan toe. Dan werd op bezoek gegaan bij meter en peter met de mooie brief om voor te lezen. Mijn ouders kregen een borrelglaasje Elixir d'Anvers en de pete- of metekindjes kregen nen pompkoek in hartvorm met fondants erop. We gingen ook naar 'twee nonkels' van mijn vader waarvan ik nu vermoed dat er één zijn peter was. De oudste noemde Octave, en de naam van de jongste van de twee vrijgezellen, weet ik niet meer. Maar die had van die pretoogjes die ik herkende in de ogen van een nonkel, de vader van nicht Irene. Zo zijn er veel vragen over de familie en als de vragen, die nu in me opkomen niet direct een antwoord hebben is het straks weer zoeken geblazen of ik die op een of andere manier niet kan te weten komen. Aan de 'beelekens' die bij overlijden en in de kerk werden uitgedeeld als men 'ten  offer' ging, kon men dikwijls de familiegeschiedenis uitpuzzelen. Helaas, bij mijn verhuis zijn die prentjes allemaal verdwenen. Een onverlaat die er geen idee van had dat het voor mij belangerijke prentjes waren en een stuk uitmaakte van mijn genealogie. De prentjes van 'die nonkels' met de gegevens erop van hun vader en moeder en dus tevens van mijn overgrootouders, zijn verdwenen. De curiositeit naar de familiegeschiedenissen blijken nu ook wat belangrijk te worden, maar moeilijker te achterhalen. De mensen die me direct van antwoord konden dienen, zijn er niet meer. Maar dienen 'Elixir d'Anvers' heb ik nu zelf in mijn kast staan. Een kruidenlikeur van likeurstokerij De Breukelaar, die nog altijd bestaat. Het gele drankje, dat nog altijd volgens origineel recept uit 1863, en nog altijd in hetzelfde type fles uit de distilleerderij komt, is een digestief en heeft weldoende eigenschappen zoals bij krampen van de vrouwen. Enfin, een geneesmiddel dat er eigenlijk geen was maar toch als zodanig gegeven werd. Men zou er al eens krampen voor gekregen hebben, wat simpel was door iedere maand te zeggen dat men niet recht kon blijven staan van de buikpijn. Een lekker vrouwendrankje noemen ze dat gele borreltje. Tot morgen