Om een beetje kleur te brengen in deze grijze periode gebruik ik maar de titel van de  erotische roman van E.L.James: Fifty Shades of Grey. Het is voor de zoveelste dag op rij een grijze hemelkoepel maar er zitten wat nuances in, er zijn zelfs wat wolken te onderscheiden. Ik heb al geleerd om die tiestige eentonige kleur niet meer te zien en andere dingen in het oog te houden zoals bv de vogeltjes en hoeveel stengeltjes van de sneeuwklokjes en krokusjes er nu weer hun kop opsteken. Natuurlijk heb ik ook mijn bezoek dat zomaar gratuite de eentonigheid van mijn bestaan verdrijft. Maar Raziel wil dan ook met alle aandacht gaan lopen en probeert dat op alle manieren te doen, in de gauwte mijn bodding van mijn bord nemen, het afwassponske aan flarden bijten, de kussens uit de zetels te halen, en van al dat geravot ligt hij nu naast mij, een verkwikkende slaap te doen. De slaap van de onschuldigen, moest ik niet beter weten. Het is buiten af en toe wat gemiezer, maar vooral droog weer. Mijn gasten zullen er deze namiddag op uit trekken, richting Nieuwpoort. Langs het strand tot aan de havengeul en dan met de overzet aan de andere oever van de IJzer aankomen. Een mooie wandeling die je dan langs de jachthaven en de vismijn brengt naar Nieuwpoort Stad. Ofwel kunnen ze de retour te voet doen of met de tram, afhankelijk hoeveel goesting ze nog hebben om 6 km te stappen. Gisterenavond was het hier een geslaagde menu met kip in pepersaus, rauw gesneden witloof met mayo en verse kroketten. Het heeft iedereen gesmaakt. Vanavond is het dan de traditionele garnalenkroket gaan eten in de brasserie/resto om de hoek. Thuis nog een gezellige babbel doen en kiezen welk tv programma we met z'n allen gaan becommentatiëren. Waarschijnlijk het "Hoge Noorden" en "Vrede op Aarde". Daarna, als we nog niet moe zijn een ouwe getrouwe detectieve die echt nog niet gedateerd zijn "Colombo" of "Matlock". Dat zal dan wel het einde zijn van de voorlaatste dag van 2024, dag waarop in 1916, Raspoetin (1869-1916) "the Lover of the Rusian Queen", vermoord werd. Die voorgaande zin haalde ik uit het liedje "Rasputin" van Boney M, een discogroep uit de jaren stillekes. Voila, nu ga ik de soep voor mijn gasten terug opwarmen. Tot morgen